Nway Hnaung Wathan
၂၀၁၃ ခုႏွစ္တုန္းကတစ္ေခါက္ေရာက္ခဲ့ေသာေတာင္ငူၿမိဳ႕ေလးမွာ ထိုစဥ္အခ်ိန္ကထက္ပို၍စည္ကားတိုးတက္ေန၏။ ဗိုလ္မႉးဖိုးကြန္းလမ္းထိပ္ရွိေ႐ႊေရာင္တံတိုင္းႀကီးနဲ႔ထြင္းထုတည္ရွိေနေသာမုဒ္ဦးႀကီးကခန႔္ခန႔္ညားညား။
ဝႆန္တစ္ေယာက္ေတာင္ငူၿမိဳ႕ေလးကိုေရာက္ေနခဲ့တာ ၃ ရက္ရွိခဲ့ၿပီ။ ေရာက္စကခပ္ငယ္ငယ္ Motel တစ္ခုမွာတည္းခိုခဲ့ၿပီး မေန႔ကေတာ့ Royal Kaytumadi Hotel ႀကီးကိုေျပာင္းေ႐ႊ႕လာခဲ့သည္။
ငွားလာခဲ့ေသာ Private car ကိုေတာင္ငူကေနျပန္လႊတ္လိုက္ၿပီး ေရာက္တဲ့တစ္ေန႔လုံးတည္းခိုေဆာင္ထဲကေနဘယ္ကိုမွမသြားဘဲ အိပ္ေဆးေသာက္ၿပီးထိုးအိပ္လိုက္တာ ည ၉ နာရီမွႏိုးလာခဲ့တယ္။ အိပ္ပ်က္ညေတြကဆက္တိုက္ျဖစ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ လူေရာစိတ္ပါပင္ပန္းႏြမ္းနယ္လြန္းေန၏။
ပုဂံနဲ႔မႏၲေလး ၅ ရက္တာခရီးကျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ပစၥည္းသစ္မိတ္ဆက္ပြဲနဲ႔ Promotion ပြဲေတြက ၃ ရက္ဆက္တိုက္။ ဧည့္သည္လည္းရွိေနေတာ့ နားခ်ိန္မရွိေအာင္ျဖစ္ေနတဲ့ၾကားက ေမာ္ကြန္းကိုလည္းမသိမသာအကဲဖမ္းေနရေသးတယ္။ လႊတ္ထားတဲ့လူဆီကရရွိလာခဲ့ေသာဓာတ္ပုံေတြထဲကတစ္ပုံကိုျမင္လိုက္ခ်ိန္မွာ ဝႆန႔္ႏွလုံးသားကေအးစက္ေတာင့္တင္းသြား၏။
ျပာလဲ့ေနေသာနီလာေရာင္မ်က္ဝန္းေတာက္ေတာက္ေလးေတြက ဝႆန႔္လို႔ပဲဝိုင္းစက္လွပေနသလို ဝႆန္နဲ႔ဆိုရင္ညီအစ္ကိုလို႔ေျပာရေလာက္ေအာင္ဆင္တူလွတဲ့မ်က္ႏွာက်ေလးနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ထားေသာအေမရိကန္သားအရပ္က ဝႆန႔္ထက္အနည္းငယ္ျမင့္၏။ ပုံက်လွပေသာေ႐ႊေရာင္ဆံႏြယ္ေခြေခြလိပ္လိပ္ေလးေတြနဲ႔ေဖြးဆြတ္ေနေသာအသားေရာင္ရွိ၏။
တစ္ႀကိမ္တစ္ခါသာၾကည့္ခဲ့ဖူးေသာဓာတ္ပုံတစ္ပုံေၾကာင့္ ဒီလူဘယ္သူလဲလို႔သိလိုက္တာနဲ႔ ဝႆန႔္ စိတ္ထဲဖ်င္းခနဲ။ ခရီးသြားတာ ၂ ရက္မျပည့္ေသးဘူး၊ ဒင္းကေနာက္မီးလင္းေနတယ္ေပါ့။ လူျမင္ကြင္းမွာဖက္ထားလိုက္ၾကတာမ်ားပူးပူးကပ္ကပ္။
ဒင္းေျခလွမ္းေတြပ်က္ေနတာကိုရိပ္မိခဲ့ေပမဲ့ သက္ေသမရွိလို႔ၿငိမ္ေနခဲ့ရတာ။ အသစ္ေတြ႕ေနၿပီလို႔ထင္လိုက္မိတာ။ အသစ္တင္မကအေဟာင္းနဲ႔ပါအမွ်င္တန္းေနေသးတယ္လို႔သိလိုက္တာနဲ႔ သဝန္တိုစိတ္ မခံခ်င္စိတ္ေတြနဲ႔ေဒါသေတြကမီးခိုးေငြ႕ေတြလိုတလူလူျဖစ္လာတယ္။
