Nway Hnaung Wathan
မီးဖိုခန္းထဲတြင္တကုတ္ကုတ္ခ်က္ျပဳတ္ေနေသာဝႆန္တစ္ေယာက္ အခန္းတံခါးဖြင့္ၿပီးဝင္လာတဲ့အသံကိုၾကားလိုက္ခ်ိန္ အိမ္ေရွ႕ထြက္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ၁၀ ရက္နီးပါးေပ်ာက္ေနေသာဇြဲမာန္ကိုအထုပ္အပိုးေတြႏွင့္ေတြ႕လိုက္ရ၏။
"အစ္ကိုကျပန္ေရာက္ေနၿပီလား"
"ဒီေန႔ Sunday ေလကြာ"
"ဪ ဟုတ္သား၊ ကိုသန႔္ေရာျပန္မလာေသးဘူးလား"
"မေရာက္ေသးဘူး၊ ေရာက္လာေတာ့မွာပါ"
နာရီကိုေမာ့ၾကည့္လို႔ျပန္ေျဖလိုက္ၿပီးမွမီးဖိုထဲျပန္ဝင္လာခဲ့၏။ ဒီေန႔႐ုံးပိတ္ရက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေနာက္ရက္ေတြအတြက္ေၾကာ္ေလွာ္ခ်က္ျပဳတ္ေနရျခင္းျဖစ္၏။
ဒီတိုက္ခန္းကိုေျပာင္းလာေတာ့မွ လူလိုသူလိုစားရတဲ့ဘဝကိုျပန္ေရာက္သြားေတာ့ နားရက္တိုင္းဖြယ္ဖြယ္ရာရာေလးခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ေနမိတတ္၏။
ေနခဲ့တဲ့တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္အတြင္း သိပ္ကိုအဆင္ေျပလြန္းလို႔ကံေကာင္းလိုက္တာလို႔ တဖြဖြေ႐ြ႐ြတ္မိတာလည္းအခါခါ။
တိုက္ခန္းေရာက္လာမွၾကားသိခဲ့ရသလို အခန္းေဖာ္ေတြကသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္မဟုတ္ဘဲ Tourist Guide ဇြဲမာန္နဲ႔ Showroom မန္ေနဂ်ာကိုသန႔္မင္းလူဆိုတဲ့ ဝမ္းကြဲညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေန၏။
ဇြဲမာန္ကဝႆန႔္ထက္ ၃ ႏွစ္ငယ္ၿပီး ကိုသန႔္က ၂ ႏွစ္ႀကီး၏။ ႏွစ္ဦးလုံးမွာ႐ုပ္ရည္သန႔္သန႔္ျပန႔္ျပန႔္ႏွင့္ ခင္မင္ဖြယ္ေကာင္းလွ၏။ အခုဆိုလွ်င္ဝႆန္တို႔ေတြကညီအစ္ကိုေတြလိုရင္းႏွီးခင္မင္ေနၾကပါၿပီ။
ဇြဲမာန္ကအသက္ငယ္ေပမဲ့ အလုပ္ႀကိဳးစားလြန္းေသာလူငယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္သလို ကိုသန႔္ဆိုတာကလည္းဝႆန္ကိုယ္တိုင္ေလးစားရေလာက္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြနဲ႔ျပည့္စုံသူတစ္ေယာက္။
စည္းကမ္းတက်ေနထိုင္တတ္ပုံႏွင့္ အေနေအးၾကသူေတြခ်ည္းျဖစ္ေနေတာ့ ေနရထိုင္ရအဆင္ေျပပါသည္။ ဇြဲမာန္ကေတာ့ခရီးလမ္းေၾကာင္းမ်ားသူမို႔ တိုက္ခန္းမွာအေနနည္း၏။
ကိုသန႔္ကလည္းမနက္ ၉ နာရီကေန ည ၈ နာရီအထိ Samsung Showroom မွာအခ်ိန္ကုန္ေနတတ္ေတာ့ အခုလိုညပိုင္းအခ်ိန္ေတြမွသာျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့အိမ္ျပန္ေစာတတ္၏။
