Maw Kune
မဂၤလာရွိေသာေန႔ရက္ကေလးျဖစ္ပါေစေႏြ...
ေက်ာင္းတစ္ဖက္နဲ႔မအားတဲ့ၾကားကေႏြ႕စာကေလးေမွ်ာ္ေနမိတဲ့အခ်ိန္ေတြကအ႐ူးတစ္ေယာက္လိုပါပဲ။ ေႏြ႕ဆီက ျပန္စာေတြေရာက္မလာတာတစ္လေက်ာ္ေနၿပီေနာ္။
စာေမးပြဲနီးလို႔မအားဘူးလို႔ပဲထင္ပါတယ္။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ လူကိုအျပင္မွာျမင္လိုက္ရလို႔ခင္မင္ခ်င္စိတ္ေတြပ်က္ၿပီးအဆက္အသြယ္ျဖတ္သြားတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။
ကြၽန္ေတာ္စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးႀကီးပဲေႏြရယ္။ ေတြ႕တုန္းကလည္းစာေတြထဲကလိုရင္းႏွီးမေနဘဲခပ္စိမ္းစိမ္းျဖစ္ေနတဲ့ပုံရိပ္ ကေလးေတြကိုျပန္စဥ္းစားၿပီးဟိုေတြးဒီေတြးေလွ်ာက္ေတြးေနမိတယ္။
ေႏြ႕အတြက္ကေလာင္မိတ္ေဆြဆိုတာ ဘယ္လိုသတ္မွတ္တယ္မသိေပမဲ့ ေႏြ႕အေပၚမွာေတာ့ကေလာင္မိတ္ေဆြဆိုတာထက္ပိုၿပီးရင္းႏွီးခင္မင္ေနတဲ့ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ေႏြ႕ဆီကစာေတြေရာက္မလာတာကိုတကယ္ဝမ္းနည္းမိပါတယ္။
သဇင္ပန္းေတြေပၚ ခ်ိန္နဲ႔စာေမးပြဲရက္ေတြနီးေနလို႔ေႏြစာမေရးအားတာပါလို႔ဘဲကိုယ့္ဘာသာေျဖသိမ့္ေနရတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ကသာမာန္လူတစ္ေယာက္ဆိုေပမဲ့ ေႏြ႕အေပၚခင္မင္ျခင္းကသာမာန္ထက္ပိုပါတယ္ေႏြရယ္။
ကြၽန္ေတာ္ေလအခုတေလာအရင္တုန္းကေႏြေရးပို႔ေပးခဲ့တဲ့စာေတြကိုအခ်ိန္အားတိုင္းျပန္ျပန္ဖတ္ျဖစ္ေနမိတယ္။ လူခ်င္းေတြ႕ၿပီးကတည္းကစိမ္းကားသြားတယ္လို႔ခံစားေနရတဲ့စိတ္ေတြကို ေႏြ႕စာကေလးေတြျပန္ဖတ္ၿပီးေႏြးေထြးဖို႔ႀကိဳးစားေနရတယ္။
ေႏြကနားလည္ရသိပ္ခက္တာပဲ။ စာေတြထဲမွာေတာ့သိပ္ကိုေႏြးေထြးတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုသိပ္ခင္တတ္တဲ့ေႏြဆိုတာအခုေပ်ာက္ဆုံးသြားၿပီလားဟင္။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုခင္မင္တြယ္တာတဲ့ေႏြဟာစာေတြထဲမွာပဲရွိေနတာလား။ အျပင္ေလာကမွာတကယ္မရွိဘူးလားဗ်ာ။
ကြၽန္ေတာ္ေႏြ႕ဆီကိုစာေရးပို႔ေနတာေႏြျပန္သြားကတည္းကဆို ဒါ ၃ ေစာင္ရွိၿပီေနာ္။ ေႏြ႕ဆီကေတာ့ျပန္စာမလာခဲ့ဘူး။ အရင္ကဆိုကြၽန္ေတာ့္စာေရာက္တိုင္းခ်က္ခ်င္းစာျပန္တတ္တဲ့ေႏြေႏွာင္းေလးကဘယ္ေရာက္ေနသလဲ။
