Nway Hnaung Wathan
မလတ္ဆိုင္ကိုမေရာက္တာ ၂ လေက်ာ္ေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ နားရက္တြင္ေရာက္ေအာင္သြားလိုက္ရသည္။ ဝန္ထမ္းမ်ားက အဝင္အထြက္မျပတ္ရွိေနေတာ့ လူေဟာင္းမ်ားကိုေတာင္သိပ္မေတြ႕ရေတာ့ပါ။
ဆိုင္စီးပြားေရးအဆင္ေျပေနတယ္ဆိုတာကို လာေရာက္ျပဳျပင္ေနၾကေသာ ဧည့္သည္မိန္းကေလးမ်ားကိုၾကည့္ၿပီး သုံးသပ္လိုက္မိ၏။
ေမာင္ႏွမသံေယာဇဥ္ေလးလည္းရွိေနေသးေသာေၾကာင့္ မလတ္သားနဲ႔သမီးအတြက္မုန႔္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုဝယ္လာခဲ့ၿပီး မလတ္အတြက္ေတာ့ ဒါးႀကီးပါတိတ္ဝမ္းဆက္တစ္စုံကိုဝယ္ခဲ့လိုက္၏။
ေန႔လည္စာကို မလတ္ႏွင့္အတူတူစားေသာက္ၿပီး ႏွစ္လတစ္ခါလုပ္ေလ့ရွိေသာ ျပင္ဆင္ျခင္းမ်ားကိုျပဳလုပ္ၿပီးမွ တိုက္ခန္းကိုျပန္လာခဲ့သည္။
တိုက္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ Action ကားတစ္ကားကိုၾကည့္ေနေသာကိုသန႔္က တစ္ေန႔လုံးဘယ္ေတြေပ်ာက္ေနသလဲေမးလာေတာ့ အစ္မတစ္ေယာက္ကိုသြားေတြ႕တာလို႔ေျပာၿပီး ဝယ္ျခမ္းလာတဲ့အစားေသာက္ပစၥည္းေတြကို ေရခဲေသတၱာထဲထည့္သိုလိုက္၏။
"ကိုသန႔္၊ ညေနစာဘာစားခ်င္လဲ။ ၾကက္သားလည္းရွိတယ္ ဝက္သားက်ိတ္ထားတာေတြလည္းရွိတယ္"
"အဆင္ေျပသလိုသာခ်က္လိုက္ပါ၊ ကိုသန႔္ကညစာစားၿပီးရင္ အျပင္သြားစရာရွိတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
အဝတ္အစားလဲၿပီး ကိုသန႔္နဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းၾကမ္းျပင္ထက္မွာထိုင္လိုက္ေတာ့ သူ႔ေရွ႕မွာခ်ထားတဲ့မုန႔္ေတြထဲကတစ္ထုပ္ကိုလွမ္းေပးလာ၏။ ထိုင္းကလာတဲ့ပဲစိမ္းလုံးေၾကာ္အထုပ္ေလး။
ကိုသန႔္က ဒီလိုမုန႔္ထုပ္ေလးေတြကိုဝယ္လာတတ္သလို TV ၾကည့္ေနရင္လည္း တစ္ထုပ္ၿပီးတစ္ထုပ္စားေနတတ္တဲ့အက်င့္ရွိ၏။
ဝႆန္ကေတာ့အစားအေသာက္ထက္ အလွအပပစၥည္းေလးေတြကိုပိုၿပီးစိတ္ဝင္စားေတာ့ အစားအေသာက္အတြက္သိပ္အကုန္မခံတတ္ပါေပ။
"ဘာေတြဝယ္လာျပန္တာလဲ၊ ကိုသန႔္ကိုျပပါအုံးဗ်"
Nature Republic တံဆိပ္အိတ္ကေလးေတြကို ျမင္လိုက္ပုံရတဲ့ကိုသန႔္ကလွမ္းလာေတာ့ ဝယ္လာတဲ့ပစၥည္းေလးေတြကို အခန္းထဲကေနသြားယူလာၿပီး ဘာေတြလဲဆိုတာကိုေျပာျပလိုက္မိခ်ိန္ ဝႆန႔္ကိုၿပဳံးၾကည့္ေနတဲ့အၾကည့္ေတြေၾကာင့္ စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားရ၏။
