ဂန္တဝင်ဂိုဏ်းချုပ် အတွဲ(၅) End (Unicode)

၁၂၄၃-၁၂၄၄

စာစဥ် ၆၄ : အပိုင်း ၁၃

အပိုင်း ၁၂၄၃ : ဖြူဖျော့လမင်း

ထိုသေးငယ်သော မီးတောက်သည် အနီရင့်ရောင် ရှိနေ၍ အလွန်အမင်း သန့်စင်သည်ဟု ထင်နေရ၏။ သူသည် လေထုအလယ်တွင် ဖူးပွင့်လာသော လှပသည့် အနီရောင် ကြာပန်းတစ်ခုနှင့် တူနေပြီး ပွင့်ချပ် တစ်ခုတိုင်းသည် ထွင်းဖောက်မြင်နေရသကဲ့သို့ လင်းလက်နေသည်။

သူမှနေ၍ လွန်စွာ အိမ်မက်ဆန်သော ပတ်ဝန်းကျင်မျိုးကို ပေးစွမ်းနေကာ တစ်ယောက်၏ စိတ်ဝိညာဥ်သည် ထိုကြာပန်း၏ မြင်ကွင်းအတွင်းသို့ အဆွဲယူခံခဲ့ရသကဲ့သို့ ဖြစ်သည်။

ထိုအရာသည် အကြွင်းမဲ့မီးတောက် ခုနစ်မျိုး အနက်မှ အနီရောင် ကြာပန်းမီးတောက် ဖြစ်သည်။ သူသည် သံသရာဂိုဏ်းမှ ထိန်းချုပ်ထားသော မီးတောက်တစ်ခု ဖြစ်၏။

ထူးခြားစွာ ဆွဲဆောင်နိုင်သော မီးတောက်သည် လူအားလုံးတို့ကို သံသရာ အတွင်းသို့ ဆွဲခေါ်သွားပြီး ပြန်လည်ဝင်စားခြင်း စက်ဝန်းအတွင်းသို့ ထည့်သွင်းတော့မည့်ပုံ ပေါက်နေသည်။

စန်းချီဖန်းသည် သူ၏ လက်ချောင်းများကို ပုတ်လိုက်ရာ အနီရောင် ကြာပန်းမီးတောက်သည် ဟင်းလင်းပြင် အတွင်းတွင် အပြည့်အဝ ဖူးပွင့်လာကာ သူ့ထံသို့ ဝင်လာသည့် အဖြူရောင် အလင်းတန်းကို တားဆီးလိုက်သည်။

သူသည် အသက်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ရှူလိုက်ကာ ရွှေရောင်ပုလဲ တစ်လုံးကို ပင့်မြှောက်လိုက်၏။ ထိုရွှေရောင်ပုလဲသည် ကောင်းကင်ပေါ်၌ လင်းလက်သွားကာ စကြာ-ဒေဝါ-အင်ဒရာ ထက်ပင် ပို၍ တောက်ပသော အလင်းတန်း ပုံရိပ်တစ်ခုကို ဖော်ပြလိုက်သည်။

ထိုအရာသည် ပွားစည်းခြင်း အဆင့်၏ အထွတ်အထိပ်တွင် ရှိနေသော ဗြဟ္မာ မှော်ပုလဲဟု ခေါ်သော သူ၏ မှော်ရတနာ တစ်ပါးဖြစ်သည်။ သူသည် သံသရာဂိုဏ်းမှ လူသားလမ်းစဥ်၏ လမ်းစဥ်ခြောက်သွယ် စက်ဝိုင်း အပြင် အဖိုးတန် ရတနာ တစ်ပါးဖြစ်သည်။

အံ့ဖွယ် ကောင်းကင်ဘုံဂိုဏ်းအား ဆန့်ကျင်သော စစ်ပွဲအပြီးတွင် ရှီထျန်းဖန်းသည် သေဆုံးသွားခဲ့ပြီး လမ်းစဥ်ခြောက်သွယ် စက်ဝိုင်းကလည်း ရှုအန်ဒါ၏ သေခြင်းနှင့် ရှင်ခြင်းစာအုပ် အတွင်းသို့ အကျင့်ကြံခံလိုက်ရသည်။ ထို့ကြောင့် လူသားလမ်းစဥ် ထံတွင် ဗြဟ္မာ မှော်ပုလဲသာ ကျန်နေခဲ့သည်။