♡ Playing Love Games ♡

Still Playing ♡ Chapter 23 & 24

Chapter Twenty-Three

Lianne's POV

Sa mga sununod na araw ay palagi na ulit kaming magkasama ni Mark kahit pareho kaming medyo busy. Hinahatid-sundo niya ako sa university kapag puwede. Nakikita ni Ate Hannah ang lahat ng iyon dahil madalas akong umuuwi ng bahay para hindi mahirapan sa pagsundo at paghatid sa akin si Mark.

Well... she's now aware about us now because Tito Rick announced it in Mark's birthday. And yes, I'm yes I'm so dumb not to realize it that night at nagdrama pa ako kay Mark. Mabuti na lang ay hindi ginawa ni Mark ang gusto kong mangyari. Magkakaroon lang ng problema kung sakali.

Ate Hannah seem to be okay about it. Pero hindi ko alam ang totoo niyang nararamdaman. Hindi namin napag-uusapan ang tungkol kay Mark. Pero hindi man naming pag-usapan, alam kong pareho kaming tense sa nangyayari at pareho rin kaming nagkakailangan. But I really don't know... maybe to me, we seemed to be okay, but to her, we're not.

Ang isa ko pang hindi alam ay kung anong status namin ngayon ni Mark. Wala kaming napag-uusapan. Hindi siya nagtatanong at wala rin naman akong sinasabi sa kanya. Basta, bumalik na lang kami sa dati nang walang paglilinaw kung kami na ba ulit.

"Hello, Tita Belle. Si Mark po?" tanong ko kay Tita pagkapasok ko sa bahay nila.

Nandito na naman ako para manggulo. Joke lang! Gusto ko lang sabihin kay Mark na may tugtog kami mamaya at itatanong ko kung sasama siya o kung gusto niya bang sumama. Baka kasi pagod siya at gusto niya na lang muna magpahinga ngayong weekend. Okay lang naman sa akin.

"Nasa kuwarto pa siguro niya, anak. Akyatin mo na lang," sagot ni Tita then she went to the kitchen.

Umakyat na nga ako sa taas at nagtuloy sa kuwarto ni Mark. Pagkabukas ko ng pinto, nakarinig agad ako ng music na nagpangiti sa akin. Ang ni-record niya kasi para sa akin ang tumutugtog. Kahit ako na-adik na rin doon na pati sa kuwarto ko ay iyon lang din ang pinapakinggan ko magdamag.

Hindi ko nakita si Mark sa loob kaya hindi na lang ako pumasok. Baka lumabas siya at hindi lang napansin ni Tita Belle. Ite-text ko na lang siguro siya. Bumaba na lang ulit ako. Dumaan pa ako sa kusina para magpaalam kay Tita saka ako umuwi sa bahay. Pagkapasok ko pa lang sa gate ay natanaw ko na si Ate Hannah at Mark sa garden.

Napangiti na naman ako. Nandito lang pala ang hinahanap ko. Nagkasalisi siguro kami kanina. Baka sa bakod na naman siya tumawid!

Naglakad ako palapit sa kanila pero napahinto ako nang marinig ko ang pinag-uusapan nila.

"Hannah... what is it this time?" tanong niya kay Ate. Halata sa boses niya ang pagkainis at kahit hindi ko nakikita ang mukha niya mula sa puwesto ko ay alam kong nakakunot ang noo niya.

"Mark, please..." Narinig ko pa ang paghikbi ni Ate.

May kabang bumundol sa dibdib ko dahil sa naririnig ko sa kanila. Bakit umiiyak si Ate Hannah? Did she just tell Mark about her feelings for him? And Mark rejected here?

Parang may kumurot sa puso ko sa isiping iyon. This is what I don't want to happen. For her to be hurt...

"Please, lumayo ka muna." Patuloy sa pag-iyak si Ate Hannah.

"But why would I do that again?" he asked in disbelief.

Kumunot ang noo ko at para bang biglang naiba ang mga nangyayari. Hindi ko maintindihan pero may nabubuong hinala sa likod ng isip ko.

But no...

"Please, Mark, lumayo ka muna and I promise, maaayos din ang lahat." Humahagulgol na si Ate.

Niyakap naman siya ni Mark. "Han..."

My eyes started to water at naitakip ko ang isang kamay ko sa bibig ko para hindi ako makagawa ng ingay.