♡ Playing Love Games ♡

Bet Your Heart ♡ Chapter 19

Chapter Nineteen

Wendy's POV

"Wendy, sumama na kaya ako sa'yo pabalik ng Manila?"

Hay... sa lahat talaga ng makulit, si Renz ang pinaka! Nandito na kami sa Caticlan jetty port at kanina pa lang na nag-eempake ako, nangungulit na siyang sasabay na lang sa akin pabalik ng Manila.

"Aalis nga din ako mamaya papuntang Italy. Ganoon din, maiiwan din kita," sabi ko sa kanya.

He frowned and then murmured, "Bahala ka, ikaw din... mami-miss mo 'ko."

Pinigilan kong ngumiti dahil sa ibinulong niya. Parang hindi naman kasi para sa akin iyon. Para sa sarili niya yata.

Parang bata talaga siya minsan pero ang cute at oo, nakakakilig din. Nakakakilig na minsan ayoko na lang isipin na may nangyari lang sa amin kaya napunta kami sa ganitong sitwasyon.

"Kumain na lang muna kaya tayo?" aya niya maya-maya. "Medyo matagal pa naman tatawagin ang flight mo, eh."

Yeah, we're too early and I'm supposedly on a private plane but I asked my dad to just let me take care of my vacation and he let me. Mas pinili kong mag business class na lang.

"Okay," sagot ko at ngumiti ako sa kanya.

Ito pa ang isang nakakatuwa sa kanya, ang hilig niyang kumain. Parang halos maya-maya ay gusto niyang may laman ang bibig niya. I find it katakawan pero pagdating sa kanya, I found it cute.

At in fairness sa katawan niya, hindi halata na matakaw siya. I wonder how he managed to burn his fats. Wala kasi akong makitang fats sa katawan niya. Well-built ang mga muscles niya.

Nakakainggit tuloy na ako kailangan pang mag-diet at mag-work out regularly para lang hindi magka-fats. 'Tapos siya, wala yatang kahirap-hirap na alisin ang fats sa katawan niya. O baka nga hindi talaga siya nagkaka-fats.

"Wendy, alam kong guwapo at yummy ako. Pero huwag muna ako sa ngayon. Pagkain muna isipin mo, okay?" pukaw niya sa iniisip ko and he has this amused smile on his face.

Pinamulahan ako ng mukha at napaiwas na lang ako ng tingin mula sa pagkakatitig ko sa kanya. I heard him chuckled at inakbayan niya ako.

"So, what do you want to eat?" tanong niya at inilapit niya pa ang bibig sa tainga ko para bumulong. "Aside from me?"

"Kahit ano na lang," sagot ko na hindi pa rin tumitingin sa kanya at hindi na lang din pinansin ang ibinulong niya.

Nag-order na siya at pagkatapos ay, umupo kami sa pangdalawahang table.

Hindi pa rin ako tumitingin sa kanya. Pero kahit hindi ako nakatingin sa kanya, nararamdaman ko ang titig niya sa akin at alam ko ring nakangisi pa rin siya.

Pakiramdam ko lalong pumupula ang mukha ko sa titig niya. Grabe! Ang lakas mang-asar palagi. Sana palagi na lang naming kasama si Lianne at Mark para naman hindi ako ang naaasar.

"Wendy..." tawag niya sa akin at naramdaman ko ang pagpatong ng kamay niya sa kamay kong nasa itaas ng lamesa.

Bahagya na akong tumingin sa kanya. "What?"

"Mainit ba?" tanong niya. "You're so red." Then he grinned.

"Yeah, it's so hot. Ang hot kasi ng kasama ko," I said sarcastically to give him satisfaction at saka ko siya inirapan.

Tumawa na naman siya ng mahina and he entwined his fingers to mine. Napatingin ulit ako sa kanya na ngayon ay nakapangalumbaba habang ngiting-ngiti na nakatingin sa akin. And I couldn't help, but to smile, too.