Fragments - KathNiel One Shots

Against All Odds

5/20/16

There's so much I need to say to you... So many reasons why....

You're the only one, who really knew me at all.

-------------------

"Daddy, I think mommy's here na." Chandri turns her head to the door. "Wait baby," He carefully shifts her head again, "Matatapos na, wait."

He crosses the last stitch, and ties the elastic at the end.

"Okay." Kinalong na niya ito mula sa high chair. "Thank you, daddy." Humalik ito sa pisngi niya.

"Sige na, go na." Ibinaba niya ang bata. "Hinihintay ka na ng mommy mo."

Life has been... okay.

Everything's normal, sa ngayon.

Katulad ng nakagawian, he lets Chandri spend the day with her mother, habang siya ay nagtatrabaho, and by the time he is home, she'll be there, waiting for him.

Okay na sa kanya iyon. After all, si Chandri na lang rin naman ang importante.

He's been avoiding Kathryn. Any form of communication, any form of seeing her, he's been doing everything.

Ayaw na talaga niya. Ayaw niya ng umabot sa punto na madamay ang anak niya at makasira pa siya.

Ayaw na niyang ibalik ang pait ng kahapon.

"I love you, daddy." Nakadungaw ang maliit na ulo nito sa may pinto niya, at ayun na naman ang matamis na ngiti nito.

"I love you more, Chandri ko. Magiingat, please? Wag magmamaldita."

She rolls her eyes on him, causing him to chuckle. "I'm an angel."

"Yes, you are. You are my angel."

Because she saved him from all the pain.

-------------------

Bumaba na rin siya. Wala na naman siguro ang mga ito.

"Daddy!" Napigil niya ang paghinga. There she was. Parang slow mo ng tumingin sa direksyon niya.

His heart shatters.

He took a hold of himself.

"Yes, baby? Bakit di pa kayo naalis?" Sinubukan niya ng abot sa makakaya na pigilin ang emosyon.

"I just wanted to say goodbye, again."

"Para naman tayong di magkikita mamaya, my love." Lumuhod siya sa harapan nito. Ginulo ang buhok niya. "Grabe! Chandrina!" Angil niya bago maingat na tinanggal ang mga kamay nito sa buhok niya.

Natutop niya ang sariling bibig.

"Maghahanap nga akong trabaho, mahal," Nakangiting hinalikan niya ang nobyang nakasukbit sa kanya. "Uuwi naman ako. Para naman tayong di magkikita niya mamaya, e."

Sinimangutan lang siya ni Kathryn. "Anong oras ka uuwi?"

"5." Tila napaisip pa ito. Una'y pinatong lang ang mga kamay sa buhok niya.

Pero nanlaki ang mata niya ng bigla nitong paraanin at sabunutan siya. "Mahal! Aray!" Hiyaw niya ng mapalakas ang hatak nito. "Yan. Medyo nabawasan kapogian mo," Pilyang nginitian siya nito, "Ako lang, ha. Mamaya sexy pala yung pinagiinquire-an tapos finlirt ka tapos--"