COTAW(Zawgyi)

By Phyomyatsoe

257K 49.2K 791

bl ဘာသာျပန္ဝတၳဳျဖစ္သည္။ More

Into
Chapter(1+2)
Chapter(3+4)
Chapter (5+6)
Chapter (7+8)
Chapter (9+10)
Chapter (11+12)
Chapter (13+14)
Chapter(15+16)
Chapter(17+18)
Chapter(19+20)ေဟးရြမ္ရီၿမိဳ႕ျပင္ထြက္သြားတယ္
Chapter(21+22)
Chapter(23+24)
Chapter(25+26)
Chapter(27+28)
Chapter(29+30)
Chapyer(31+32):ျပဇာတ္(2)
Chapter(33+34+35)
Chapter 36:ဒီဘဝမွာေတာ့သူ႕ကိုယံုၾကည္မယ္
Chapter38:ဝူပုဖန္
Chapter39:ဒီလိုေျပာရေအာင္မင္းအရွက္မရွိဘူးလား?
Chapter40:ေမွာ္လက္နက္ေတြလုပ္ဖို႔ပစၥည္းေတြကမလံုေလာက္ဘူးလား?
Chapter41:သူတို႔အားလံုးကိုေမွာ္လက္နက္ေတြလုပ္ေပးရမယ္
Chapter42:မင္းရူးေနတာလား?
Chapter43:က်ြန္ေတာ့္ကိုဘယ္လိုအက်ိဳးအျမတ္ေပးမွာလဲ(1)
Chapter44:က်ြန္ေတာ္ကိုဘယ္လိုအက်ိဳးအျမတ္ေပးမွာလဲ(2)
Chapter45:မင္းကငါ့ကိုမတြန္းလွန္နဲ႔
Chapter46:ကိုင္လို႔လဲမေကာင္းဘူး
Chapter47:စုန္းေတြရဲ႕ရိုးရာပြဲေတာ္
Chapter48:ခင္ဗ်ားတတ္နိုင္ပါတယ္
Chapter49:နိမိတ္ဆိုး
Chapter50:သူကအိမ္ေရွ႕စံမင္းသား
Chapter51:သူ႕ရဲ႕ကံတရားကေျပာင္းလဲသြားတယ္
Chapter52:သူတို႔ေတာ့တိုင္ပတ္ၿပီ(1)
Chapter53:သူတို႔ေတာ့တိုင္ပတ္ၿပီ(2)
Chapter54:ဒါက...
Chapter55:မင္းကအမွားလုပ္တာျဖစ္မယ္
Chapter56:လူေတြကိုကစားမယ္
Chapter57:မင္းတို႔အရမ္းလြန္သြားၿပီ
Chapter58-မင္းတို႔ကိုယ္မင္းတုိ႔လူလို႔ေခၚနိုင္ေသးလား?
Chapter59:သူကေကာင္းခ်ီးေပးခံရတာဘဲ(1)
Chapter60:သူကေကာင္းခ်ီးေပးခံရတာဘဲ(2)
Chapter61:ဒါဆိုသူေပါ့
Chapter62:အဲဒါကအေကာင္ေပါက္ေတာ့မယ္
Chapter63:ကေလးေလးထြက္လာၿပီ(1)
Chapter64:ကေလးေလးထြက္လာၿပီ(2)
Chapter65:မင္းကကိုယ့္ကိုလက္ထပ္ထားတာေလ
Chapter66:ကေလးကႀကီးတာအရမ္းျမန္တယ္
Chapter67:သူတို႔ကရိုက္ခံရတယ္
Chapter68:သူကမြန္းစတားေလးဘဲ
Chapter(69)လင္းမိုဟန္
Chapter70:အပ္မွာအပ္ခ်ည္ကိုထိုးမယ္(1)
Chapter(71+72)
Chapter73
Chapter74
Chapter(75+76)
Chapter(77-78)
Chapter79
Chapter:80
Chapter81:သူကၾကင္နာတတ္တယ္(1)
Chapter:82
Chapter:83
Chapter:84
Chapter85
Chapter86
Chapter87
Chapter88
Chapter(89+90)
Chapter92
Chapter93
Chapter94
Chapter95
Chapter96
Chapter(97)
Chapter(98+99)
Chapter(100)
Chapter(101+102)
Chapter(103+104)
Chapter(105+106)
Chapter(107+108)
Chapter(109)
Chapter(110)A+B
Chapter(111+112+113)
Chapter(114+115)
Chapter(116)
Chapter(117+118)
Chapter(119+120)
Chapter(121+122)
Chapter(123+124)
Chapter(125)
(126+127)
Chapter(128+129+130)
Chapter(131+132+133+134)
Chapter(135+136+137)
Chapter(138+139+140)
Chapter(141+142+143)
Chapter(144+145)
Chapter(146+147+148)
Chapter(149+150+151+152)
Chapter(153+154+155+156+157)
Chapter(158 to 160)
Chapter(161 to 163)
Chapter(164 +165)
Chapter(166+167)
Chapter(168+169+170)
Chapter(171+172+173)
Chapter(174+175)
Chapter(176+177)
Chapter(178+179)
Chapter(180+181)
Chapter(182+183)
Chapter(184 +185)
Chapter(186+187)
Chapter(188+189)
Chapter(190+191)
Chapter(192+193+194)
Chapter(195+196+197)
Chapter(198+199+200)
Chapter(201-203)
Chapter(204+205)
Chapter(206-208)
Ch(209+210)
211-212
213-214
215-216
217-219
220+221
222-223
224+225
226-228
229+230
231+232
233-235
236-238
239-240
241-242
243-245
246-247
248-250
251-253
254-256
257-258
259-261
262-264
265-267
268-271
272-274
275-277
278-280
281-282
283+285
286-287
288-290
291-292
293-295
296-297
298-299
Ch(300-301)
302-303
304-305
306-308
309-310
311-313
314-316
317-318
319-320
321-322
323-324
325-326
327-328
Ch(329-330)
331-332
333-334
335-336
337-338
339-341
342-343
344-345
346-347
348-349
350-351
352-353
354-355
356-357
358-359
360-361
Hi

Chapter91

1.4K 306 4
By Phyomyatsoe

Chapter(91)အမွန္တရား

ဝူဇူသည္ ေဒါသကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ႀကိဳးစားေပမဲ့ မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ေတာ့ဘဲ တစ္ဖက္ခန္းကို ေျပးသြားလိုက္တယ္။သူက ယုထန္းေပါင္၏အက်ၤ ီကိုဆြဲၿပီး ေဒါသတႀကီးေမးလိုက္တယ္။

"ဝူယုက မင္းတို႔ကို ေငြေပးၿပီး ရုန္အာကိုအနိုင္က်င့္ခိုင္းတယ္ဆိုတာအမွန္ဘဲလား?"

"ဘယ္သူလဲ"လူငယ္သံုးေယာက္သည္ အမူလြန္းေနတာေၾကာင့္ဘယ္သူမွန္းမမွတ္မိၾကဘူး။

"မင္းတို႔ကို ဝူယုက ေငြေပးၿပီး ဝူရုန္ကိုအနိုင္က်င့္ခိုင္းတယ္ဆိုတာအမွန္ဘဲလား?"ဝူဇူက ထက္ေမးလိုက္တယ္။

"မင္း ဘာ ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ?"

ယုထန္းေပါင္သည္ ဝူဇူ၏ေဒါသထြက္ေနသည့္မ်က္နွာကို ၾကည့္ၿပီး သူ အမွန္အတိုင္းမေျပာရင္ ဒုကၡေရာက္နိုင္တာကို ခံစားမိတာေၾကာင့္ အမွန္အတိုင္းေျပာလိုက္တယ္။

"အမွန္ဘဲ။ငါတို႔ကိုဝူယုက ေငြေပးၿပီး ဖက္တီးကိုအနိုင္က်င့္ခိုင္းတာ။တကယ္လို႔မင္းမယံုဘူးဆိုရင္ဝူရုန္ရဲ႕အေစခံေတြကိုေမးၾကည့္လို႔ရတယ္။သူတို႔ကိုလည္း ဝူယုကလာဘ္ထိုးထားတယ္။ဒါေၾကာင့္ ငါတို႔ဖက္တီးကိုအနိုင္က်င့္တိုင္းဝူယုက သူရဲေကာင္းလုပ္လို႔ရေအာင္ သူတို႔ကသတင္းေပးတာဘဲ"

"အေစခံလား?"ဝူဇူသည္ အေစခံဆိုတာနွင့္ ရွိယန္တို႔ႏွင့္အေလာင္းေကာင္အေစခံေတြကို မ်က္လံုးထဲျမင္လာေပမဲ့ မျဖစ္နိုင္ဘူးလို႔ ျငင္းလိုက္တယ္။ေနာက္မွ သူက လြန္ခဲ့တဲ့နွစ္လေလာက္ကတည္းက မေတြ႕မိတဲ့ ဝူတနွင့္ဝူေရွာင္ကို သတိရသြားတယ္။ဝူဇူသည္ ယုထန္းေပါင္ကို တြန္းထုတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ဝူတတို႔အိမ္ကိုထြက္လာခဲ့တယ္။

ဝူဇူသည္ သူ႕ေဒါသေတြကို ခ်ဳပ္တီးဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္တယ္။သူက ဝူတတို႔အိမ္ကို ေရာက္တာနဲ႔ တံခါးကို ကန္ဖြင့္လိုက္ၿပီး ဝင္ေရာက္သြားလိုက္တယ္။သူက အိပ္ရာေပၚမွာ ရွိေနသည့္ဝူတကို ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး ေဒါသတႀကီးေမးလိုက္တယ္။

"ဝူယုက ယုထန္းေပါင္တို႔ကို ေငြေပးၿပီးရုန္အာကိုအနိုင္က်င့္ခိုင္းတာ မင္းသိလား?"

"ဘာ ဘာေျပာေနတာလဲ?"ဝူတသည္ ေၾကာက္လန္႔တၾကားေျပာလိုက္တယ္။သူက ဝူဇူေဒါသထြက္ေနသည့္ ပံုကိုဘယ္ေတာ့မွမျမင္ဖူးဘူး။အခုေတာ့ ဝူဇူ၏ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ပံုရသည့္မ်က္နွာသည္ေၾကာက္စရာေကာင္းေနတယ္။

"ဝူတ မင္းအသက္ရွင္ခ်င္ေသးရင္ အမွန္အတိုင္းေျပာရင္ေကာင္းမယ္"ဝူဇူသည္ သြားၾကားထဲက ေလသံနွင့္ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ ဝူတ၏ဇနီးလုေရွာင္ယုသည္ ေရွ႕ထြက္လာၿပီးေျပာလိုက္တယ္။

"သခင္ေလး တကယ္ဘဲ က်ြန္မေယာက်ာ္းက ဝူယုက ယုထန္းေပါင္တို႔ကို ေငြေပးၿပီးသခင္ေလးဝူရုန္ကို အနိုင္က်င့္ခိုင္းတာကိုသိပါတယ္။ေက်းဇူးျပဳၿပီး သက္ၫွာေပးပါ။က်ြန္မေတာင္းပန္ပါတယ္"

သူတို႔လက္ထပ္ၿပီးကတည္းက ဝူတသည္ သူမကိုအရာအားလံုးေျပာျပခဲ့တာျဖစ္တယ္။

"လုေရွာင္ယု မင္းဘာေတြေျပာေနတာလဲ"ဝူတကေအာ္လိုက္တယ္။

"ဒါဆိုရွင္ကေသခ်င္လို႔လား?"လုေရွာင္ယုကျပန္ေအာ္လိုက္တယ္။

"..."ဝူတ

"ဝူတနွင့္ဝူေရွာင္က ဝူယုဆီကေငြယူထားတယ္ဆိုတာကလည္းအမွန္ဘဲလား?"

"အမွန္ပါဘဲ။ေက်းဇူးျပဳၿပီး က်ြန္မေယာက်ာ္းရဲ႕အသက္ကိုခ်မ္းသာေပးပါ"လုေရွာင္ယုက အသနားခံလိုက္တယ္။

"မင္ မင္းေခြးတိရစာၦန္"ဝူဇူသည္ ေဒါသတႀကီးဝူတကို ကန္လိုက္ၿပီးေနာက္ ထြက္ခြာသြားတယ္။

ဝူတသည္ နာက်င္မႈေၾကာင့္ သတိလစ္ေမ့ေမ်ာသြားတယ္။

"ရွင္ကေခြးတိရစာၦန္ဘဲ"လုေရွာင္ယုသည္ ဝူတ၏ဗိုက္ကို ကန္လိုက္ၿပီးေနာက္ အဝတ္အစားဝတ္ၿပီး အျပင္ထြက္လာခဲ့တယ္။

ရုတ္တရက္အျပင္ဘက္မွ အရိပ္တစ္ခုနွင့္တိုက္မိမလိုျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ လုေရွာင္ယုသည္ ထိတ္လန္႔စြာေအာ္လိုက္တယ္။

"မရီး ငါပါ"

"ရွငါက အသံမေပးဘဲ ဘာလို႔လာရတာလဲ?က်ြန္မကို ေသေအာင္ေျခာက္ေနတာဘဲ"လုေရွာင္ယုသည္ ရင္ဘတ္ကိုဖိၿပီးေျပာလိုက္တယ္။

"သခင္ေလးဝူဇူက မင္းတို႔အခန္းထဲက ထြက္သြားတာလား?"ဝူေရွာင္က ေမးလိုက္တယ္။

"ဟုတ္တယ္။သူဘဲ။သူက မင္းနဲ႔ဝူယုတို႔လုပ္ထားတာကို သိသြားၿပီ။အခု သူက မင္းအကိုကို မင္းတို႔လုပ္ထားတာ အမွန္လားဆိုတာ ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီးေမးသြားတာဘဲ။ငါလည္း မင္းအကိုေသမွာစိုးလို႔ အမွန္အတိုင္းေျပာလိုက္တာဘဲ"

"ဘာလို႔အမွန္အတိုင္းေျပာလိုက္တာလဲ?ဒီတိုငိးဆို ငါတို႔ဝူမိသားစုမွာ အလုပ္လုပ္လို႔ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး"ဝူေရွာင္က စိုးရိမ္စြာေျပာလိုက္တယ္။

"ငါမေျပာရင္ သူက မင္းကိုလာရိုက္မွာေလ"

"မရီး မင္း ငါ့ကိုစိုးရိမ္ေနတာလား?"ဝူေရွာင္သည္ အခန္းထဲကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဝူတသည္ ေျမႀကီးေပၚမွာ အေသေကာင္လို လဲေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။သူက လုေရွာင္ယုကို ဆြဲၿပီး အခန္းထဲကို ဝင္သြားၿပီးေနာက္ နံရံနွင့္ဖိကပ္ၿပီး နမ္းလိုက္တယ္။

"မင္းအကိုကေျမႀကီးေပၚမွာလဲေနတုန္းဘဲ"လုေရွာင္ယုသည္ ဝူေရွာင္၏ရင္ဘတ္ကို တြန္းၿပီးေျပာလိုက္တယ္။

"ပစ္ထားလိုက္!"ဝူေရွာင္သည္ ဝူတ၏ရင္သားေတြကို ဖ်စ္ညစ္လိုက္တယ္။

လုေရွာင္ယုသည္ ညည္းတြားလိုက္ၿပီး"ဒါေပမဲ့ မင္းမိန္းမကို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ?"

"ငါက သူမကိုေရခ်ိဳးမယ္လို႔ေျပာခဲ့တယ္။ငါက ငါ့အကိုမနိုးခင္အထိအခ်ိန္ရွိတယ္"

သူတို႔နွစ္ေယာက္လံုးမသိတာက အေျခအေနကိုလာၾကည့္သည့္ ဝူေရွာင္၏ဇနီးေရာက္လာတာကိုဘဲ။

"ညီအကိုနွစ္ေယာက္စလံုးလူယုတ္မာေတြဘဲ"သူမက တီးတိုးေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ ဘာမွမေတြ႕သလိုမ်ိဳး တိတ္တဆိတ္ထြက္သြားလိုက္တယ္။

***********
paid groupဝင္လို႔ရၿပီေနာ္

(1600/5/9)

Continue Reading

You'll Also Like

156K 16.1K 65
လှပကြော့ရှင်းသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် အမုန်းတရားမှ စတင်ပေါက်ဖွားလာခြင်းဖြစ်၏။ Own Creation by Moe(JE Rain)
425K 22.3K 49
အခြေအနေတစ်ခုကြောင့် လက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့ကြတယ် အန်တီက ရိုးရဲ့ ဇနီးမယားပါပဲ... အေျခအေနတစ္ခုေၾကာင့္ လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္ အန္တီက ရိုးရဲ႕ ဇနီးမယားပါပဲ...
8.1M 478K 149
သက်မဲ့ DOLL မဟုတ်တဲ့မင်းက အထီးကျန်တဲ့ ကိုယ့်ဘဝအတွက် တောက်ပတဲ့ ကြယ်လေးပါ ... (Zawgyi + Unicode )
235K 8.8K 39
ဖီးနစ်ငှက်တစ်ကောင်ရဲ့ ရင်ကွဲမတတ်အော်ဟစ်သံဟာ လောင်ကျွမ်းအံ့ဆဲဆဲ အတောင်ပံတွေနဲ့အတူ ပျောက်ကွယ်ပျက်စီးသွားတော့မယ့်အချိန်မှာ ငါဟာ မင်းနဲ့နောက်တစ်ကြိမ်...