Chapter(356)
ခန္႔မွန္းၾကည့္(1)
ဝူ႐ုန္သည္ အင္ပါယာအမိန္႔ေတာ္ဆိုသည့္ စကားကို ၾကားေတာ့ သီးလုနီးပါးျဖစ္သြားတယ္"အဟန္း!ဘယ္သူက အင္ပါယာအမိန္႔ေတာ္ကို သုံးၿပီးေတာ့ ထုပ္ပိုးဖို့ သတၱိရွိတာလဲ?"
ဘယ္ဆိုင္ရွင္ကမွ အင္ပါယာအမိန္႔ေတာ္ကို မုန္႔ထုပ္တဲ့စကၠဴအျဖစ္သုံးဖို့ သတၱိရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။ဒါက ေသဒဏ္ဘဲ။
"......."က်င္းရွင္
သူက သူတို့အင္ပါယာနန္းေတာ္ထဲကို ခိုးသြားခဲ့တာကို မဖမ္းမိဖို့ ေမၽွာ္လင့္ခဲ့တယ္။ဒါေပမဲ့ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူး။သူက ဥကေလးကို က်င့္ႀကံျခင္းစြမ္းရည္ေတြထက္ စာဖတ္တတ္ေအာင္ သင္ေပးခဲ့သင့္တာ။
ဥကေလးက အင္ပါယာအမိန္႔ေတာ္ဆိုတာ ဘာလည္းဆိုတာ မသိပါဘူး။
ေဟးရြမ္ရီက ကိတ္မုန္႔ေတြကို စားပြဲေပၚက ပန္းကန္ျပားထဲကို ထည့္လ္ုက္ၿပီး အင္ပါယာအမိန္႔ေတာ္မွာ ေရးသားထားတဲ့ စာေတြကို ဖတ္လ္ုက္တယ္။
ဝူ႐ုန္ကလည္း လၽွင္ျမန္စြာ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး တုန္လွုပ္သြားတယ္။သူက ထခုန္လိုက္ၿပီး ျပင္းထန္စြာ ေျပာလိုက္တယ္"ထီးနန္းကို ဆက္ခံနိုင္တဲ့သူက သူလား"
ထီးနန္းကိုဆက္ခံနိုင္တဲ့သူက ဒုတိယမင္းသားျဖစ္ေနတယ္။
ဒါေပမဲ့ သူက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေတာ့လဲ?
"ဥကေလးက အင္ပါယာအမိန္႔ေတာ္ကို ဘယ္ကယူလာတာလဲ?"
ဥကေလးက အင္ပါယာအမိန္႔ေတာ္ဆိုတာကို မသိတာေၾကာင့္ စိတ္ရွုပ္သြားၿပီး ေမးလိုက္တယ္"ပါးပါး အင္ပါယာအမိန္႔ေတာ္က ဘာကိုေျပာတာလဲ?"
"ဒီအဝါေရာင္ ပိုးခ်ည္စကိုေျပာတာ"ဝူ႐ုန္က အင္ပါယာအမိန္႔ေတာ္ကို ညႊန္ျပၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
ဥကေလးက ဝူ႐ုန္၏မ်က္လုံးေတြကို ေရွာင္ၿပီး ေျဖလိုက္တယ္"သားသားကို မုန္႔ဆိုင္ပိုင္ရွင္က ေပးတာ"
"......."ေဟးရြမ္ရီ
"........"က်င္းရွင္
ဝူ႐ုန္က တခစ္ခစ္ရယ္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္"သားကို မုန္႔ဆိုင္ပိုင္ရွင္က ေပးတာတဲ့လား?ဥကေလး သား ဒီေန႔ညစာမစားခ်င္ေတာ့ဘူးလား?"
