Chaptet7)ေဟးရြမ္ရီ
ဝူခ်ြင္ခ်င္သည္ အိမ္ေတာ္ထိန္းကို ေဟးရြမ္ရီကို ဖိတ္ေခၚခိုင္းလိုက္ၿပီး ဝူဇူနွင့္ဝူရွိကိုလည္း စူခ်င္ၿခံဝင္းကို ျပန္လာဖို႔ အေစခံေတြကို အေၾကာင္းၾကားခိုင္းလိုက္တယ္။
ေဂါင္တုန္သည္ သူမ၏သားမက္ကိုေတြ႕ရမွာ ျဖစ္လို႔ စိတ္လႈပ္ရွားေနၿပီး သူမနွင့္သူမေယာက်ာ္း၏ဝတ္စံုေတြကို ေသသပ္ေအာင္ ျပဳျပင္လိုက္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္လိုက္တယ္။
ဝူရုန္သည္ အခ်ိန္ကိုတြက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး သူခန္႔မွန္းထားသည့္အခ်ိန္အတိုင္းျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သူ႕မ်က္ဝန္းေတြကက်ဥ္းေျမာင္းသြားတယ္။သူက မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး တံခါးနားမွာ သြားေစာင့္ေနလိုက္သည္။
မၾကာခင္မွာဘဲ သူေမ်ွာ္လင့္ထားသည့္အတိုင္း ေအးစက္သည့္အရွိန္အဝါနွင့္ အရပ္ရွည္ၿပီး ရုပ္ဆိုးသည့္အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္သည္ အရပ္ရွည္ၿပီး သန္မာသည့္ကိုယ္ရံေတာ္ေတြၿခံရံၿပီး ၿခံဝင္းအတြင္းကို ဝင္ေရာက္လာသည္။သူက ကိုယ္ရံေတာ္ေတြ ၿခံရံၿပီး ဝင္ေရာက္လာပံုသည့္ ဘုရင္တစ္ပါးလိုအရွိန္အဝါေၾကာင့္ လူေတြကိုဖိအားကိုခံစားရေစသည္။
ေဟးရြမ္ရီသည္ ေရွ႕ဆံုးမွ ဝင္ေရာက္လာတာျဖစ္ၿပီး သူက အနက္ေရာင္ဝတ္ရံုေပၚတြင္ အနက္ေရာင္သားေမႊးၿခံဳလႊာကိုဝတ္ဆင္ထားတယ္။သူသည္ ရွည္လ်ားနက္ေမွာင္သည့္ ဆံႏြယ္ရွည္ေတြကို ၿမင့္ၿမင့္ခ်ည္ထားၿပီးေသြးနီေရာင္ ေက်ာက္စိမ္းဆံထိုးကို ထိုးထားသည္။သူ၏ရုပ္ဆိုးေသာမ်က္နွာေပၚက ေအးစက္စူးရွသည့္ မ်က္ဝန္းေတြမွင့္ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြေၾကာင့္ လူေတြကို သူ႕ကိုမ်က္နွာခ်င္းဆိုင္မၾကည့္ရဲေအာင္ ေၾကာက္ရြံ႕မႈကိုခံစားရေစသည္။
ဝူရုန္က ေဟးရြမ္ရီကိုေတြ႕တာနွင့္ အရင္တုန္းက အေၾကာင္းကို သတိရလာသည္။သူက ေဟးရြမ္ရီကို ဘယ္တုန္းကမွမျမင္မၾကည္ခဲ့ဘူး။ဒါေၾကာင့္သူက လူတိုင္းကို ေဟးရြမ္ရီကိုမလိုခ်င္ေၾကာင္းေျပာခဲ့ၿပီး သူ႕မိဘေတြကိုလည္း ေဟးရြမ္ရီနွင့္ေဝးေဝးေနဖို႔ေျပာခဲ့တယ္။ဒါေပမဲ့ ေဟးရြမ္ရီက သူတို႔အိမ္မျပန္ခင္မွာ သူ႕ကိုသူ႕မိဘေတြကို ဂါရဝျပဳဖို႔ အတင္းအက်ပ္္ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။
