ဝူရုန္သည္ ေဟးရွင္းက သူ႕ကိုေပးထားတဲ့စာရင္းကို ရွိယူတို႔ကို ဖတ္ေစခဲ့တာျဖစ္တယ္။
"ေသခ်ာပါတယ္။က်ြန္ေတာ္က စာရင္းကိုအႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာဖတ္ထားတာျဖစ္တယ္။စာရင္းထဲမွာရွိတဲ့ပစၥည္းအားလံုးကို မွတ္မိပါတယ္။"
သူတို႔က သူ႕ရဲ႕သတိုးသမီးတင္ေတာင္းပစၥည္းေတြကို ခိုးယူထရံုသာမက သူတို႔က အရည္အေသြးနိမ့္သည့္ပစၥည္းေတြႏွင့္လည္း လဲထားၾကတယ္ဆိုတာ ဝူရုန္က နားလည္လိုက္တယ္။သူတို႕က သူ႕ရဲ႕ပစၥည္းေတြကိုခိုးယူခဲ့ၿပီး အရည္အေသြးနိမ့္တဲ့ အခ်ိဳ႕ပစၥည္းေတြနွင့္ လဲလွယ္ခဲ့ၿပီး သံသယမဝင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။
ဝူရုန္က အသံတိုးတိုးနဲ႔"ငါ့လက္ေဆာင္ေတြကို ဘယ္သူခိုးထားတာလဲဆိုတာ သိၿပီလား?"
"က်ြန္ေတာ္တို႔ တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ေတြ႕ၿပီ"
"ဘယ္သူလဲ?"
"သူတို႔ၾကင္ယာေတာ္ရဲ႕အဘိုးနဲ႔ဦးေလးေတြဘဲ"ရွိယူက ခဏရပ္လိုက္ၿပီးမွ"ၾကင္ယာေတာ္ရဲ႕ဘိုးဘိုးႀကီးကိုလည္း သူတို႔ကေပးထားတယ္"
ဝူရုန္ကေလွာင္ရယ္လိုက္တယ္။ဝူပုဖန္ကလည္း ယူထားတဲ့အထဲမွာပါတာကို သူက မအံ့ၾသပါဘူး။ဒါေၾကာင့္ သူက သူတို႔ကိုဘယ္လိုလက္ၫိွဳးထိုးရမလဲ?
ဝူပုဖန္က သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္တဲ့သူဆိုတာ သူသိတယ္။ဒီမနက္မွာလည္း ဝူရုန္က ဝူပုဖန္စီကို သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေပးခဲ့လို႔သာ ဝူပုဖန္က သူ႕ကိုမ်က္နွာသာေပးတာျဖစ္တယ္။တကယ္လို႔ သူ႕ဦးေလးေတြကလည္း ဝူပုဖန္ရဲ႕စိတ္ကို ေက်နပ္ေအာင္လုပ္ေဆာင္နိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ သူက သူတို႔အတြက္ေျပာေပးပါလိမ့္မယ္။ဒါဆို ဝူပုဖန္က ဝူရုန္ကို ပစၥည္းေတြကို အလြယ္တကူယူေဆာင္သြားေစေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။
"အနားယူဖို႔ေတာင္အခ်ိန္မရွိမွာစိုးရတယ္။သူတို႔က အျခားၿခံဝင္းေတြကိုလည္းပို႔ထားမွာဘဲ"
ဝူရုန္က"ေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းမွာရွိတဲ့သူေတြက ငါ့လက္ေဆာင္ကိုယူထားတယ္ဆိုေတာ့ စတုတၳဦးေလးနဲ႔အငယ္ဆံုးဦးေလးက ဘာေတြကိုယူထားတာလဲ?"
