302-303
Chapter(302)
ေကာင္းကင္ဘံုနွင့္သက္ဆိုင္တဲ့ေမွာ္လက္နက္(1)
"......"လူတိုင္း
ဝူရွိက ေရရြတ္လိုက္တယ္"အဲဒီလိုဆိုရင္ အဲဒီလ်ွိဳ႕ဝွက္စြမ္းရည္ေၾကာင့္ ကမာၻေပၚက လူေတြ ရူးသြားလိမ့္မယ္။ဒါေပမဲ့ ႀကီးျမတ္တာကေတာ့ ႀကီးျမတ္တာပါဘဲ။ငါတို႔ကလည္း အဲဒါက အမွန္လားဆိုတာလဲ မသိဘူးနိုင္ဘူး။တကယ္လို႔ ငါတို႔ အဲဒီလ်ွိဳ႕ဝွက္စြမ္းရည္ကို ရွာေတြ႕ခဲ့ရင္ေတာင္ ငါတို႔က အဲဒါကို ဘယ္လိုအသံုးျပဳရမလဲဆိုတာ မသိဘဲ ငါတို႔ဘဝအတြက္အႏၲရာယ္ရွိလာရင္ အဲဒါက ငါတို႔အတြက္ ႀကီးမားတဲ့ဆံုးရွံဳးမႈဘဲ။ငါက ကမာၻေပၚမွာ အဆင့္တစ္ ျဖစ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိဘူး။ၿပီးေတာ့ ငါက ကမာၻေပၚမွာ အဆင့္တစ္ ျဖစ္လာၿပီးရင္ေတာင္ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ သိမွာ မဟုတ္ဘူး။ဒါ့ေၾကာင့္ ငါက အရိပ္သူခိုးကို စိတ္မဝင္စားဘူး"
ဒါက ဝူခ်ြင္ခ်င္ရဲ႕အေတြးနွင့္တူတယ္။သူက သူ႕သမီးက သူႏွင့္အေတြးတူတာေၾကာင့္ အရမ္းေက်နပ္တယ္။
ေဟးရြမ္ထန္က ၿပံဳးၿပီးေျပာလိုက္တယ္"တကယ္လို႔ မင္းကစိတ္မဝင္စားဘူးဆိုရင္ မင္းက မင္းအခန္းကိုျပန္ၿပီး ေရခ်ိဳး မင္းခႏၶာကိုယ္ကို သန္႔ရွင္းၿပီး အဝတ္စားလဲသင့္ၿပီ။အဲဒါေတြအားလံုးကို လုပ္ၿပီးရင္ေတာ့ ခန္းမထဲကိုျပန္လာၿပီး ေန႔လယ္စာစားသင့္ၿပီ"
"ေကာင္းၿပီ။ငါ အခန္းထဲကို ျပန္ေတာ့မယ္"ဝူရွိက ထြက္သြားလိုက္တယ္။
"ရြမ္ရီ ခင္ဗ်ား အဲဒီစြမ္းရည္ကို ဘယ္လိုထင္သလဲ?"ဝူရုန္က ေမးလိုက္တယ္။
ေဟးရြမ္ရီက သူ႕ကိုေစာင္းၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္"ျဖစ္နိုင္တာေတာ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဒီေကာလဟာလေတြလုပ္ၿပီး အသံုးခ်ဖို႔ ျဖစ္နိုင္မယ္"
"ဒါက က်ြန္ေတာ္ေတြးေနတာဘဲ"ဝူရုန္က အျခားသူေတြရဲ႕စိတ္စြမ္းအင္ေတြကို စုတ္ယူၿပီး သူ႕ရဲ႕စိတ္စြမ္းအင္ကို တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့ အျခားလူေတြရဲ႕စြမ္းရည္ေတြ ပညာရပ္ေတြကို သူက ဆရာသခင္အဆင့္မေရာက္ခင္အထိ အျခားလူေတြရဲ႕အာရံုစိုက္မႈကို မရရွိေစဖို႔ အသံုးမျပဳဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
