Chapter(188)
ဒဏ္ရာကိုစစ္ေဆးျခင္း(1)
"သူ႕အျပဳအမူအတြက္ ခြင့္လြတ္ေပးပါ။သူအျပင္က ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ကတည္းက အမ်ားႀကီးေျပာင္းလဲသြားတယ္။သူ႕ရဲ႕မသိတတ္မႈကို ခြင့္လြတ္ေပးမယ္လို႔ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္"မိဖုရားႀကီးကေျပာလိုက္တယ္။
"အရွင္မင္းသားက သူလုပ္သင့္တာကို လုပ္တာပါ။က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးက သူမွားတယ္လို႔ေတာ့မထင္ပါဘူး"
"အိမ္ေရွ႕စံက ဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ဆိုးသြမ္းလာတာဘဲ"အင္ပါယာအရွင္မင္းျမတ္က ဆူေနသလိုေျပာလိုက္ေပမဲ့ သူ႕ရဲ႕အသံကေတာ့ဆူေနတာနွင့္ တူမေနဘူး။ေတာ္ဝင္ကိုယ္လုပ္ေတာ္သည္ အရွင္နွစ္ပါးထိုင္ၿပီးသည့္ေနာက္မွ ဝင္ထိုင္လိုက္ရင္းစိတ္ထဲကေတာ့ ေလွာင္လိုက္တယ္။
ဝူေဝ့ရြယ္က သူမအက်ၤ ီလက္ထဲမွာ လက္သီးကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုတ္ထားၿပီး သူမမ်က္လံုးထဲက ေဒါသေတြကိုမ်က္လႊာခ်ၿပီးဖံုးကြယ္ထားလိုက္တယ္။
သူမက ေဟးရြမ္ရီမ်က္နွာတုကိုမဝတ္ဆင္ထားခဲ့ရင္ သူ႕ကိုလက္ထပ္ဖို႔ျငင္းဆန္ခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး။ဒါဆိုသူမက အခုခ်ိန္မွာ သူနွင့္အတူ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ဘဝကိုရေနေလာက္တယ္။
အဲဒီတန္ဖိုးမရွိတဲ့ေယာက်ာ္းက ေဟးရြမ္ရီႏွင့္မထိုက္တန္ဘူး။သူ႕မိသားစုေနာက္ခံကိုဘဲ ၾကည့္ၾကည့္ သူ႕ရဲ႕က်င့္ႀကံျခင္းစြမ္းရည္ကိုဘဲ ၾကည့္ၾကည့္သူမနွင့္မယွဥ္နိုင္ဘူး။
ဒီလိုေတြးမိလိုက္တာနွင့္ ဝူေဝ့ရြယ္က ပိုၿပီးေဒါသထြက္လာတယ္။
ေဟးရြမ္ရီက သူမ၏ပိုင္ဆိုင္မႈဘဲျဖစ္သင့္တယ္။အျခားဘယ္သူကမွ သူ႕ကိုမရသင့္ဘူး။
ဇီေထာင္က ေရာက္လာၿပီးအသံတိုးတိုးနွင့္ေမးလိုက္တယ္"သခင္မ ေနာက္က်ရင္ သခင္မကဖို႔အတြက္ က်ြန္မတို႔ဘယ္လိုဆက္လုပ္ၾကမလဲ?"
ဝူေဝ့ရြယ္သည္ သူမကိုေအးစက္စြာ စိုက္ႀကည့္လိုက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္"သူသြားၿပီ။ငါက ဘာေၾကာင့္ကဖို႔လိုအုန္းမွာလဲ?"
သူမက ေဟးရြမ္ရီကို ဆြဲေဆာင္ဖို႔အတြက္ ဒီဧည့္ခံပြဲမွာ ေဖ်ာ္ေျဖမႈတစ္ခုလုပ္ဖို႔စီစဥ္ထားတာျဖစ္တယ္။အခုေတာ့သူမရဲ႕အစီစဥ္က က်ရွံဳးသြားၿပီ။
