ေဟး႐ွင္းကဝူခ်ြင္ခ်င္ကိုေပးလိုက္သည့္စာရင္းသည္ဝူခ်ြင္ခ်င္၏အက်ၤ ီလက္ထဲတြင္ရွိေနေသာစာရင္းထက္နွစ္ဆေက်ာ္
ေလာက္ရွည္ေနသည္။
ဝူခ်ြင္ဂ်င္တို႔ညီအကိုက သူတို႔မဟုတ္ေၾကာင္း ျငင္းခ်င္ေပမဲ့ဝူခ်ြင္ခ်င္၏ေဒါသထြက္ေနသည့္ အမူအရာေၾကာင့္ သူတို႔က ဘာမွမေျပာရဲေတာ့ဘူး။
"လက္ေရးကရင္းနွီးေနတယ္လို႔ ထင္ေနတာအံ့ၾသစရာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။အကိုႀကီးရဲ႕အိန္ေတာ္ထိန္းက ေရးထားတာကိုး။ဘယ္္လိုလုပ္ၿပီး မင္းတို႔က ငါ့သားရဲ႕ သတိုးသမီးတင္ေတာင္းလက္ေဆာင္ကို ယူထားရတာလဲ?"
ဝူခ်ြင္ခ်င္သည္ စာရင္းကိုထုတ္ယူ၍ စားပြဲေပၚတင္လိုက္ၿပီးစားပြဲကိုရိုက္လိုက္တယ္။
"ဘန္း..."
ဝူခ်ြင္ခ်င္ကိုၾကည့္ရတာ သူက ညီအကိုေလးေယာက္၏မ်က္နွာကို ရိုက္လိုက္သလိုမ်ိဳး လုပ္လိုက္တာနွင့္တူေနသည္။ညီအကိုေလးေယာက္သည္ စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္သြားၿပီး အရွက္ႏွင့္ေဒါသတရားကိုခံစားလိုက္ရတယ္။
ေဂါင္တုန္က သူမေယာက်ာ္း၏ညီအကိုေတြက သူမေယာက်ာ္းအေပၚအျမတ္ထုတ္တာကို သိတယ္။သူတို႔က သူမေယာက်ာ္းစီက တစ္စံုတစ္ခုကို လိုအပ္သည့္အခ်ိန္မွသာ ခ်ိဳသာစြာ ဆက္ဆံတတ္မွန္းလည္း သိတယ္။ဒါေပမဲ့သူတို႔က သူမသားရဲ႕သတိုးသမီးတင္ေတာင္းလက္ေဆာင္ေတြကို ခိုးယူမယ္သြားလိမ့္မယ္လို႔ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ်ွာ္လင့္ထားခဲ့ဘူး။
သူတို႔က လက္ေဆာင္ပစၥည္းအမ်ားစုကို ယူသြားခဲ့ၾကတယ္။သူတို႔က က်န္ေနသည့္ပစၥည္းေတြကိုေတာင္ အရည္အေသြး နိမ့္သည့္ပစၥည္းေတြႏွင့္ လဲခဲ့ၾကတယ္။
ဝူပုဖန္က သူကိုယ္တိုင္လည္း မွားသြားတာလို႔ ခံစားရတယ္။ေဟးရွင္းလို ထက္ျမတ္ထူးခ်ြန္တဲ့ အိမ္ေတာ္တစ္ခုလံုးကို ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္သူက အခုမေတြ႕ဘူးဆိုရင္ေတာင္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္က်ရင္ သိသြားနိုင္တယ္။
ဝူပုဖန္က စကားေျပာမလို႔လုပ္လိုက္ေပမဲ့ သူက ဘာမွမေျပာရေသးခင္မွာဘဲ ဝူခ်ြင္တုန္က ဝခ်ြင္ခ်င္သည္ သူတို႔ကို အလြယ္တကူ ေဒါသထြက္လာတယ္လို႔ခံစားရေၾကာင့္ စူးစူးဝါးဝါးေအာ္လိုက္တယ္။
