Chapter(85)သူကအန္တယ္
"ဘယ္သူလုပ္တာလဲ?"ဝူခ်ြင္ခ်င္နွင့္ေဂါင္တုန္က ထိတ္လန္႔စြာေျပာလိုက္တယ္။
"ဝူမိသားစုအေစာင့္ေတြဘဲ။ဒါေပမဲ့ က်ြန္ေတာ္သူတို႔ကို တစ္ခါမွမျမင္ဖူးဘူး။ျဖစ္နိုင္တာက သူတို႔က ဝူမိသားစုအေစာင့္ထဲမွာ ဝင္ေရာေနတာျဖစ္မယ္"
"အေဖ့ရဲ႕ရန္သူေဟာင္းေတြျဖစ္နိုင္လား"ဝူရွိက ေမးလိုက္တယ္။
"ငါမသိဘူး"
"အေဖ့ကိုျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြအားလံုးေျပာျပ"
"က်ြန္ေတာ္တို႔ ကပ္ပါးေခါင္းသစ္ေတာကိုေရာက္တဲ့အထိ အားလံုးအဆင္ေျပတယ္။အဲဒီသစ္ေတာကိုေရာက္ေတာ့ ဦးေလးခ်ြင္ဘင္က က်ြန္ေတာ့္ေသြးကို သံုးၿပီးထူးဆန္းတဲ့ခ်ိတ္စည္းကို ဖ်က္ခဲ့တယ္။ေနာက္ေတာ့ မြန္းစတားႀကီးတစ္ေကာင္က ထြက္လာခဲ့တယ္။အဲဒီမြန္းစတားႀကီးက ေတာင္တစ္လံုးေလာက္ေတာင္ ႀကီးမား...."
"အေမေလး ဘုရားသခင္!အဲဒီမြန္စတားႀကီးက အကိုႀကီးတို႔ဖမ္းမယ့္မြန္းစတားလို႔ေတာ့မေျပာနဲ႔ေနာ္"ဝူရွိကေျပာလိုက္တယ္။
"ရွိအာ မင္းအကိုႀကီးကို ဖ်က္မေျပာနဲ႔"ဝူခ်ြင္ခ်င္က ဝူရွိကို သတိေပးလိုက္တယ္။
"အဲဒီမြန္းစတားႀကီးက လူတိုင္းကို စားဖို႔လုပ္တယ္။ဒါ့ေၾကာင့္ ဦးေလးခ်ြင္ဘင္က သူ႔ကိုေမွာက္လက္နက္နဲ႔ တိုက္ခိုက္ခဲ့တယ္။ဒါေပမဲ့ မြန္းစတားႀကီးက ဘာထိခိုက္မႈမွမျဖစ္သြားဘူး။ရွိသမ်ွလူေတြအားလံုးကလည္း ေမွာ္လက္နက္နဲ႔တိုက္ခိုက္ၾကတယ္။ဒါေပမဲ့မြန္းစတားကို ဘာထိခိုက္မႈမျဖစ္သြားဘူး။ေနာက္ေတာ့ ဦးေလးခ်ြင္ဘင္က ဒဏ္ရာရသြားၿပီး ဦးေလးခ်ြင္လီကလည္း ထိခိုက္သြားတယ္။ဦးေလးခ်ြင္လီဆိုရင္ စိတ္စြမ္းအင္နယ္ေျမေတာင္မွ ထိခိုက္သြားတယ္။ဒါ့ေၾကာင့္ အားလံုးက မြန္းစတားႀကီးကို အနိုင္မတိုပ္နိုင္တာေၾကာင့္ ထြက္ေျပးၾကတယ္။က်ြန္ေတာ္ကလည္း ထြက္ေျပးတယ္။ၿပီးေတာ့ ေျပးရင္း ေျပးရင္းနဲ႔ က်ြန္ေတာ္က ေခ်ာ္လဲက်သြားတယ္"
"ေနာက္ေတာ့ေကာ"ဝူရုန္က စကားေထာက္ေပးလိုက္တယ္။ဝူရုန္က လႊဲၿပီးလူတိုင္းက ထိတ္လန္႔ေနၾကတယ္။
"ေနာက္ေတာ့"
ဝူဇူက အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကအေၾကာင္း ျပန္ေတြးလိုက္တာနွင့္ ေၾကာက္ရြံ႕မႈေၾကာင့္ တုန္ရီလာတယ္။
"မြန္းစတားႀကီးက ပါးစပ္ႀကီးကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး က်ြန္ေတာ့္ကို စားဖို႔လုပ္တယ္။က်ြန္ေတာ္က ထြက္ေျပးခ်င္ေပမဲ့ ေျခေထာက္နာေနတာေၾကာင့္ဘာမွမတတ္နိုင္ဘူး။အဲဒီခ်ိန္တုန္းက က်ြန္ေတာ္က ေသၿပီလို႔ဘဲထင္တာ။ဒါေပမဲ့ ရုတ္တရက္ မြန္းစတားႀကီးက ရပ္သြားၿပီး က်ြန္ေတာ့္ကိုအနံ႔ခံၾကည့္တယ္။ၿပီးေတာ့ သူက ခ်က္ခ်င္းဘဲ ေနာက္ဆုတ္သြားၿပီးအန္တယ္"
"အန္တာလား?"
ဝူခ်ြင္ခ်င္ ေဂါင္တုန္နွင့္ဝူရွိတို႔ကဒါကိုၾကားေတာ့စိတ္ရွဳပ္သြားတယ္။
"ဟုတ္တယ္။တကယ္ကိုအန္လိုက္တာ။အန္တာမွ သူ႕ကုိယ္ထဲမွာရွိသမ်ွကိုအန္ေနတာ"ဝူဇူကေျပာလိုက္တယ္။
"အေမသမီးေၾကာက္တယ္"ဝူရွိက ေဂါင္တုန္ကိုဖက္ထားလိုက္တယ္။
"မစိုးရိမ္နဲ႔။အေမဒီမွာရွိတယ္"ေဂါင္တုန္က ဝူရွိရဲ႕ေနာက္ေက်ာကိုပုတ္ေပးလိုက္တယ္။
"သူဗိုက္ထဲမွာ အရမ္းျပည့္ေနလို႔လား?"ဝူခ်ြင္ခ်င္ကေမးလိုက္တယ္။
ဝူဇူသည္ ဝူခ်ြင္ခ်င္၏အေမးကို ျပန္မေျဖဘဲဆက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္"က်ြန္ေတာ္လည္း သူအန္ေနတဲ့ အခြင့္အေရးကို သံုးၿပီးထြက္ေျပးလိုက္တယ္။က်ြန္ေတာ္က ေတာထဲကိုေရာက္ေတာ့ ဝူမိသားစုအေစာင့္ငါးေယာက္နဲ႔ေတြ႕တယ္။သူတို႔က အၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲ က်ြန္ေတာ့္ကို ရုတ္တရက္တိုက္ခိုက္လာတယ္"
"သူတို႔ကလူယုတ္မာေတြဘဲ။ဒီလိုအခ်ိန္မွာေတာင္ အကိုႀကီးကိုသတိဖို႔လုပ္ေသးတယ္။ေနာက္ေတာ့ အကိုႀကီးက သူတို႔ကိုသတ္လိုက္တာလား?"ဝူရွိက ေမးလိုက္တယ္။
"မဟုတ္ဘူး။သူတို႔ရဲ႕စိတ္စြမ္းအင္က ငါ့ထက္ျမင့္တယ္။ငါ သူတို႔ကိုမနိုင္ဘူး။ဒါေပမဲ့ ကံေကာင္းတာက ငါ့မွာေမွာ္လက္နက္ေတြအမ်ားႀကီးရွိေနတာဘဲ။အထူးသျဖင့္ ရုန္အာေပးထားတဲ့ ေမွာ္လက္နက္က အရမ္းအစြမ္းထက္တယ္။တစ္ခ်က္ထဲနဲ႔လူနွစ္ေယာက္ကိုလဲက်သြားေစတယ္။ေနာက္ေတာ့ ငါ့ေနာက္ကို လိုက္လာတဲ့အြန္းကက်န္တဲ့လူသံုးေယာက္ကိုစားလိုက္တယ္။ငါ့ေၾကာင့္ လဲက်ေနတဲ့ နွစ္ေယာက္ကိုေရာ စားပစ္လိုက္တယ္"
"အရမ္းေကာင္းတယ္"ဝူရွိကအားေပးလိုက္တယ္။
"ဘာေတြအားေပးေနတာလဲ?မြန္းစတားက အေစာင့္ေတြကို စားၿပီးရင္မင္းအကိုကိုစားမွာေလ"ေဂါင္တုန္က ေျပာလိုက္တယ္။
"သူကလူငါးေယာက္ကိုစားၿပီးတာနဲ႔ က်ြန္ေတာ့္နားေရာက္လာတယ္"ဝူဇူသည္ ေသြးေတြျပည့္ေနတဲ့ပါးစပ္ႀကီး စဥ္းစားလိုက္တာနဲ႔ ေနမေကာင္းျဖစ္ခ်င္လာသလိုခံစားရတယ္။ပါးစပ္ႀကီးက အလြန္႔ကို အနံ႔ဆိုးရြားလွတယ္။သူ႕အနားကိုကပ္လာတိုင္းမွာအသက္ရွဴရခက္ခဲေစတယ္။
"သူကက်ြန္ေတာ္နားကိုကပ္လာတာနဲ႔ ထပ္ၿပီးေတာ့အန္တယ္"
"ထပ္ၿပီးအန္တာလား?အကိုႀကီးက အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေရမခ်ိဳးထားလို႔ျဖစ္မယ္"ဝူရွိကထူးဆန္းတယ္လို႔ခံစားရတယ္။
"အမွန္ဘဲ။အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက နွစ္ရက္ေလာက္ အလုပ္ရွဳပ္ေနလို႔ေရမခ်ိဳးရဘူး။ဒါေပမဲ့ေရမခ်ိဳးတာက ငါတစ္ေယာက္ထဲေတာ့မဟုတ္ဘူး။ဒါေၾကာင့္ေရမခ်ိဳးတာေၾကာင့္ မျဖစ္နိုင္ဘူး"
"ဘာေၾကာင့္အန္တယ္လို႔ထင္တလဲ?"ဝူခ်ြင္ခ်င္ကေမးလိုက္တယ္။
ဝူဇူသည္ သူ႕လည္ပင္းက အိတ္ေလးကိုထိလိုက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
"က်ြန္ေတာ္ေတာ့ ဒီအေၾကာင္းကို ရုန္အာက ေျပာနိုင္မယ္လို႔ထင္တယ္"
"က်ြန္ေတာ္လား?"ဝူရုန္က အံ့အားသင့္တယ့္မ်က္နွာနွင့္ေျပာလိုက္တယ္"က်ြန္ေတာ္က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သူကအန္တာလဲဆိုတာ သိမွာလဲ?"
"ဟုတ္တယ္။ရုန္အာက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သူက ဘာေၾကာင့္အန္တာလဲဆိုတာ သိမွာလဲ?"ဝူရွိကေျပာလိုက္တယ္။
"ဒါေပမဲ့ မြန္းစတားအန္ရတာက ဒီေဆးျပားေၾကာင့္လို႔ဘဲထင္တယ္။တျခားအေၾကာင္းျပခ်က္ကိုစဥ္းစားလို႔မရဘူး"ဝူဇူက ျပန္လာတဲ့လမ္းတစ္ေလ်ွာက္လံုး ဒီလိုမ်ိဳးသာ ေတြးေနခဲ့တာျဖစ္တယ္။
တကယ့္ဝူဇူေျပာတာမွန္တယ္။
ပိုင္ရွင္ယုသည္ ဝူရွီးတို႔ကို မြန္းစတားကိုဖမ္းဖို႔ေမွာ္လက္နက္ေတြလိုတယ္လို႔ေျပာခဲ့တာကို ဝူခ်ြင္
ဘင္လာၿပီး အျဖစ္မွန္ကိုစံုစမ္းမွာကို ေၾကာက္လန္႔ခဲ့တယ္။ဒါေၾကာင့္ ဝူရုန္သည္ ပိုင္ရွင္ယုကို ဟန္ေဆာင္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ရွာေစၿပီး ကပ္ပါးေခါင္းသစ္ေတာထဲကို မြန္းစတားဖမ္းမ္းဖို႔ ေငြနွစ္သန္းနဲ႔ ငွားေစခဲ့တာျဖစ္တယ္။
အရင္ဘဝတုန္းကသူက မေတာ္တဆအဲဒီမြန္းစတားနဲ႔သခင္နွင့္အေစခံစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၿပီး အဲဒီမြန္းစတားသည္ တစ္ခ်ိန္လံုး သူ႕ေနာက္လိုက္ေနခဲ့ၿပီးဟသူ႕အမိန္႔ကိုနာခံခဲ့တာျဖစ္တယ္။တစ္ရက္မွာေတာ့ သူက စိတ္ကိုလန္းစမ္းေစတဲ့ေဆးျပားျပဳလုပ္တဲ့အခ်ိန္တြင္ မြန္းစတားႀကီးသည္ သူစားထားသမ်ွကို အဆက္မျပတ္အန္ခဲ့ၿပီး ေသလုနီးပါးျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ဒီေဆးျပားေတြက လူေတြအတြက္ စိတ္ကိုလန္းစမ္းေစေပမဲ့ မြန္းစတားႀကီးအတြက္ေတာ့ အလြန္ကိုဆိုးဝါးသည့္အနံ႔ျဖစ္ပံုရတယ္။
ဒီအေၾကာင္းျပခ်က္ေၾကာင့္ဘဲဝူရုန္သည္ ဝူဇူကို ေဆးျပားေပးၿပီး မစ္ရွစ္လုပ္ဖို႔ သေဘာတူခဲ့တာျဖစ္တယ္။
----------------
(2000/3/9)