COTAW(Zawgyi)

By Phyomyatsoe

257K 49.3K 791

bl ဘာသာျပန္ဝတၳဳျဖစ္သည္။ More

Into
Chapter(1+2)
Chapter(3+4)
Chapter (5+6)
Chapter (7+8)
Chapter (9+10)
Chapter (11+12)
Chapter (13+14)
Chapter(15+16)
Chapter(17+18)
Chapter(19+20)ေဟးရြမ္ရီၿမိဳ႕ျပင္ထြက္သြားတယ္
Chapter(21+22)
Chapter(23+24)
Chapter(25+26)
Chapter(27+28)
Chapter(29+30)
Chapyer(31+32):ျပဇာတ္(2)
Chapter(33+34+35)
Chapter 36:ဒီဘဝမွာေတာ့သူ႕ကိုယံုၾကည္မယ္
Chapter38:ဝူပုဖန္
Chapter39:ဒီလိုေျပာရေအာင္မင္းအရွက္မရွိဘူးလား?
Chapter40:ေမွာ္လက္နက္ေတြလုပ္ဖို႔ပစၥည္းေတြကမလံုေလာက္ဘူးလား?
Chapter41:သူတို႔အားလံုးကိုေမွာ္လက္နက္ေတြလုပ္ေပးရမယ္
Chapter42:မင္းရူးေနတာလား?
Chapter43:က်ြန္ေတာ့္ကိုဘယ္လိုအက်ိဳးအျမတ္ေပးမွာလဲ(1)
Chapter44:က်ြန္ေတာ္ကိုဘယ္လိုအက်ိဳးအျမတ္ေပးမွာလဲ(2)
Chapter45:မင္းကငါ့ကိုမတြန္းလွန္နဲ႔
Chapter46:ကိုင္လို႔လဲမေကာင္းဘူး
Chapter47:စုန္းေတြရဲ႕ရိုးရာပြဲေတာ္
Chapter48:ခင္ဗ်ားတတ္နိုင္ပါတယ္
Chapter49:နိမိတ္ဆိုး
Chapter50:သူကအိမ္ေရွ႕စံမင္းသား
Chapter51:သူ႕ရဲ႕ကံတရားကေျပာင္းလဲသြားတယ္
Chapter53:သူတို႔ေတာ့တိုင္ပတ္ၿပီ(2)
Chapter54:ဒါက...
Chapter55:မင္းကအမွားလုပ္တာျဖစ္မယ္
Chapter56:လူေတြကိုကစားမယ္
Chapter57:မင္းတို႔အရမ္းလြန္သြားၿပီ
Chapter58-မင္းတို႔ကိုယ္မင္းတုိ႔လူလို႔ေခၚနိုင္ေသးလား?
Chapter59:သူကေကာင္းခ်ီးေပးခံရတာဘဲ(1)
Chapter60:သူကေကာင္းခ်ီးေပးခံရတာဘဲ(2)
Chapter61:ဒါဆိုသူေပါ့
Chapter62:အဲဒါကအေကာင္ေပါက္ေတာ့မယ္
Chapter63:ကေလးေလးထြက္လာၿပီ(1)
Chapter64:ကေလးေလးထြက္လာၿပီ(2)
Chapter65:မင္းကကိုယ့္ကိုလက္ထပ္ထားတာေလ
Chapter66:ကေလးကႀကီးတာအရမ္းျမန္တယ္
Chapter67:သူတို႔ကရိုက္ခံရတယ္
Chapter68:သူကမြန္းစတားေလးဘဲ
Chapter(69)လင္းမိုဟန္
Chapter70:အပ္မွာအပ္ခ်ည္ကိုထိုးမယ္(1)
Chapter(71+72)
Chapter73
Chapter74
Chapter(75+76)
Chapter(77-78)
Chapter79
Chapter:80
Chapter81:သူကၾကင္နာတတ္တယ္(1)
Chapter:82
Chapter:83
Chapter:84
Chapter85
Chapter86
Chapter87
Chapter88
Chapter(89+90)
Chapter91
Chapter92
Chapter93
Chapter94
Chapter95
Chapter96
Chapter(97)
Chapter(98+99)
Chapter(100)
Chapter(101+102)
Chapter(103+104)
Chapter(105+106)
Chapter(107+108)
Chapter(109)
Chapter(110)A+B
Chapter(111+112+113)
Chapter(114+115)
Chapter(116)
Chapter(117+118)
Chapter(119+120)
Chapter(121+122)
Chapter(123+124)
Chapter(125)
(126+127)
Chapter(128+129+130)
Chapter(131+132+133+134)
Chapter(135+136+137)
Chapter(138+139+140)
Chapter(141+142+143)
Chapter(144+145)
Chapter(146+147+148)
Chapter(149+150+151+152)
Chapter(153+154+155+156+157)
Chapter(158 to 160)
Chapter(161 to 163)
Chapter(164 +165)
Chapter(166+167)
Chapter(168+169+170)
Chapter(171+172+173)
Chapter(174+175)
Chapter(176+177)
Chapter(178+179)
Chapter(180+181)
Chapter(182+183)
Chapter(184 +185)
Chapter(186+187)
Chapter(188+189)
Chapter(190+191)
Chapter(192+193+194)
Chapter(195+196+197)
Chapter(198+199+200)
Chapter(201-203)
Chapter(204+205)
Chapter(206-208)
Ch(209+210)
211-212
213-214
215-216
217-219
220+221
222-223
224+225
226-228
229+230
231+232
233-235
236-238
239-240
241-242
243-245
246-247
248-250
251-253
254-256
257-258
259-261
262-264
265-267
268-271
272-274
275-277
278-280
281-282
283+285
286-287
288-290
291-292
293-295
296-297
298-299
Ch(300-301)
302-303
304-305
306-308
309-310
311-313
314-316
317-318
319-320
321-322
323-324
325-326
327-328
Ch(329-330)
331-332
333-334
335-336
337-338
339-341
342-343
344-345
346-347
348-349
350-351
352-353
354-355
356-357
358-359
360-361
Hi

Chapter52:သူတို႔ေတာ့တိုင္ပတ္ၿပီ(1)

2.5K 508 6
By Phyomyatsoe

Chapter(52)သူတ႔ို႔ေတာ့တိုင္ပတ္ၿပီ(1)

မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္အတြင္းမွာဘဲ ေဆာင္းရာသီပြဲေတာ္ၿပီးလို႔ ခုနွစ္ရက္ၾကာသြားသည္။ဝူရုန္ကလည္း ပံုမွန္အတိုင္းဘဲ ဝူအိမ္ေတာ္ကိုျပန္လာခဲ့သည္။လူေတြကိုၾကည့္ရတာေတာ့ ပံုမွန္အတိုင္းပင္လုပ္ေဆာင္ေနၾကၿပီး  ၾကည့္ရတာေတာ့ ရိုးရာပြဲေတာ္တုန္းက နတ္ဘုရားေတြကို ေမးျမန္းသည့္အခ်ိန္တုန္းက အေမႊးနံ႔သာတိုင္သံုးတိုင္လံုး က်ိဳးသြားတာကို သူတို႔က ေမ့သြားပံုရသည္။

ဒီရက္ေတြမွာေတာ့ ေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းရဲ႕ကိုးေယာက္ေႁမွာက္သခင္ေလးဝူရွီးနွင့္ဆယ္ေယာက္ေႁမွာက္သခင္ေလးဝူဘိုင္က ရိုးရာပြဲၿပီးကတည္းက ေက်ာင္းပိတ္ထားသည့္အတြက္ ေန႔တိုင္းေလာင္းကစားရံုကို သြားေနခဲ့သည္။

ေလာင္းကစားဆိုတာဆယ္ႀကိမ္မွာကိုးႀကိမ္ေလာက္ရွံဳးတယ္ဆိုတာလူတိုင္းသိတယ္။ေလာင္းကစားလုပ္တာကပိုက္ဆံျဖဳန္းတာနဲ႔အတူတူဘဲ။ေလာင္းကစားလုပ္ရင္တစ္ႀကိမ္ေလာက္နိုင္ဖူးတယ္ဆိုရင္ဆက္ၿပီးလုပ္ေနအုန္းမွာဘဲ။ဝူရွိးႏွင့္ဝူဘိုင္တို႔ကလည္းေလာင္းကစားရံုပိုင္ရွင္မွာေငြေတြအမ်ားႀကီးေခ်းယူခဲ့ၿပီးသူတို႔ကတစ္ႀကိမ္သာနိုင္ရင္အားလံုးကိုျပန္ဆပ္နိုင္တယ္ဆိုတဲ့စိတ္နွင့္ဆက္ကစားခဲ့သည္။ဒါေပမဲ့သူတို႔ကကံမေကာင္းစြာဘဲအားလံုးကိုေန႔တစ္ဝက္တည္းနွင့္ရွံဳးသြားခဲ့တယ္။

သူတို႔ကအိမ္ကိုလည္းပိုက္ဆံေပးဖို႔စကားတစ္လံုးကိုေတာင္မေျပာရဲတာေၾကာင့္သူတို႔ကေနာက္ဆံုးမွာေတာ့သူတို႔ကေလာင္းကစားရံုပိုင္ရွင္နွင့္သေဘာတူညီမႈအတိုင္းအေပါင္ပစၥည္း အျဖစ္ထားရွိသည့္နဂါးအရိုး ဝိညာဥ္ပုေလြႏွင့္ေမွာင္မိုက္ေသာလႊသြားပံု ယပ္ေတာင္ကို ေပးဖို႔သေဘာတူခဲ့လိုက္သည္။

သူတို႔ညီအကိုကေလာင္းကစားရံုပိုင္ရွင္သည္သူတို႔အိမ္ကဒီေမွာ္လက္နက္သံုးခုကိုဘယ္လိုသိလဲဆိုတာသံသယျဖစ္ေပမဲ့သူတို႔ကလ်စ္လ်ဴရွဴလိုက္သည္။ေလာင္းကစားရံုဆိုတာလူတကာဝင္ထြက္သည့္ေနရာျဖစ္သည့္အတြက္ပိုင္ရွင္ကအဆက္အသြယ္ေကာင္းရွိသည္မွာေသခ်ာသည္။ဒါေၾကာင့္ပိုင္ရွင္ယုကေမွာ္လက္နက္ေတြအေၾကာင္းသိေနတာကထူးဆန္းတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။သူတို႔ညီအကိုနွစ္ေယာက္ကေမွာ္လက္နက္ေတြကိုယူဖို႔ရန္အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့သည္။

ဒါေပမဲ့ျပသနာကေတာ့သူတို႔မွာေမွာ္လက္နက္ေတြထားသည့္ကုန္ေလွာင္ရံုကိုဖြင့္ဖို႔ေသာ့မရွိတာဘဲ။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္နွစ္ရက္ၾကာေအာင္အိမ္မွာစိတ္ရွည္စြာေစာင့္ေနၿပီးမွအခြင့္ေရးတစ္ခုရလိုက္သည္။ဒါကဒီေန႔မွာေတာ့ဝူခ်ြင္တုန္နွင့္ဝူခ်ြင္ဘင္သည္ကင္းလွည့္ရန္အတြက္အျပင္ထြက္သြားတာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ဒါေၾကာင့္သူတို႔ကသူတို႔အေမကိုကုန္ေလွာင္ရံုကိုဖြင့္ေပးဖို႔ေတာင္းဆိုနိုင္တယ္။

"အေမ က်ြန္ေတာ္ကေဟာင္းႏြမ္းေနသည့္အဆင္တန္ဆာေတြကိုဘဲ ဝတ္ဆင္ထားလို႔ ေက်ာင္းမွာအတန္းေဖာ္ေတြက က်ြန္ေတာ့္ကို ေလွာင္ၾကတယ္။ဆင္းရဲတဲ့သူေတြကေတာင္ က်ြန္ေတာ့္ထက္ပိုေကာင္းတာကို ဝတ္ဆင္ၾကတယ္။က်ြန္ေတာ္ကမ်က္နွာေတာင္မျပရဲေတာ့ဘူး"ဝူဘိုင္ကသူ႕အေမရဲ႕လက္ကိုကိုင္လိုက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။

"က်ြန္ေတာ့္ကိုကုန္ေလွာင္ရံုထဲက အဆင္တန္ဆာေတြကိုယူခြင့္ေပးေနာ္။ဒါမွသူတို႔ေတြကို ပါးစပ္ပိတ္ေအာင္လုပ္လို႔ရမွာ"

"မင္းရဲ႕ဝမ္းကြဲေတြကပိုေကာင္းတဲ့ဟာေတြကိုဝတ္ထားတယ္လို႔ေျပာတာလား?"ဝူဘိုင္၏အေမသည္သူမရဲ႕အဖိုးတန္သားေလးကအေလွာင္ခံရတာကိုၾကားၿပီးစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္။

"အရင္တစ္ခါ အေမမင္းရဲ႕ေက်ာင္းကိုလာတုန္းကေတာင္သူတို႔က မင္းေလာက္ေကာင္းတာကို မဝတ္ထားဘူးမလား?ဒါကိုသူတို႔ကမင္းကိုေလွာင္ေသးတာလား?မင္းရဲ႕ခါးက ခါးခ်ိတ္ေက်ာက္စိမ္းျပားဆိုရင္ အင္ပါယာၿမိဳ႕ေတာ္ကဆရာသခင္ကလုပ္ထားတာ။ခဏေလး မင္းရဲ႕ေက်ာက္စိမ္းျပားကဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ?"

ဝူဘိုင္သူ႕ရဲ႕တန္ဖိုးရွိသည့္အဆင္တန္ဆာေတြအားလံုးကိုေပါင္ထားတာကိုမေျပာရဲတာေၾကာင့္လိမ္ေျပာလိုက္တယ္"အေမ အဲဒါကိုဝတ္ထားရင္ သိကၡာက်တယ္"

"ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သိကၡာက်ရမွာလဲ?အဲဒီေက်ာက္စိမ္းျပားက..."

"အေမ အေရွ႕ၿခံဝင္းနဲ႔အေနာက္ၿခံဝင္းက ဝမ္းကြဲေတြဆိုရင္  အဖိုးတန္သည့္ေက်ာက္စိမ္းေတြနဲ႔လုပ္ထားသည့္အဆင္တန္ဆာေတြကို ဝတ္ဆင္ၾကၿပီး သူတို႔ကေမွာ္လက္နက္ေတြကိုေတာင္ပိုင္ဆိုင္ၾကတယ္"ဝူဘိုင္က သူ႕အေမစကားကို ျဖတ္ေျပာလိုက္တယ္။

"တကယ္လား?"ဝူဘိုင္ရဲ႕အေမသည္သူမ၏သားက အျခားသူေတြေလာက္ ေကာင္းတာကို မဝတ္ဆင္ရဘူးဆိုတာကို ၾကားေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္။သူမကလည္းေယာင္းမေတြရဲ႕ ေလွာင္ရယ္တာကို မခံနိုင္ဘူး။။ဒါေၾကာင့္သူမသည္ ကုန္ေလွာင္ရံုဖြင့္သည့္ေသာ့ကိုထုတ္လိုက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္"သြားစို႔ အေမနဲ့အတူကုန္ေလွာင္ရံုကိုသြားရေအာင္"

ဝူဘိုင္က သူ႕ရဲ႕အစီစဥ္ေအာင္ျမင္သြားတာေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္သြားတယ္။သူကသူ႕အေမေနာက္ကိုလိုက္ၿပီး ကုန္ေလွာင္ရံုထဲက တန္ဖိုးရွိသည့္ေယာက်ာ္းေလးဝတ္အဆင္တန္ဆာသံုးခုကိုေရြးယူလိုက္ေနာက္ေမွာ္လက္နက္ေတြကိုလည္းယူလိုက္ပါ
တယ္။

ဝူဘို္င္ရဲ႕အေမကလည္းသူမသားကိုဘာမွမေျပာဘဲယူခြင့္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ဝူဘိုင္ကသူ႕အေမသတိမထားမိသည့္အခြင့္ေရးကိုသံုး၍သူကဝူမိသားစုအမွတ္အသားတံဆိပ္ခတ္နွိပ္ထားသည့္ဝိညာဥ္ပုေလြနဲ႔ေမွာင္မိုက္လႊသြားယပ္ေတာင္ကိုသူ႕အက်ၤ ီလက္ထဲမွာဝွက္ထားလိုက္သည္။သူကကုန္ေလွာင္ရံုကျပန္ထြက္လာသည့္အခါစူတုန္ၿခံဝင္ကထြက္လာၿပီးသူနွင့္ဝူရွီးတို႔ေတြ႕ဆံုရန္ခ်ိန္းထားသည့္ေနရာကိုရထားလံုးနွင့္သြားလိုက္တယ္။

တစ္နာရီေလာက္ၾကာၿပီးသည့္ေနာက္မွာေတာ့ဝူရွီးလည္းေရာက္လာသည္။

"မင္းရခဲ့ၿပီလား"ဝူဘိုင္ကစိတ္လႈပ္ရွားစြာေမးလိုက္ပါတယ္။

"ငါကဘယ္သူလဲ?ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးမရမွာလဲ?"ဝူရွီးကဂုဏ္ယူစြာၿပံဳးၿပီးေျပာလိုက္တယ္"ငါကငါ့အေမကိုကုန္ေလွာင္ရံုဖြင့္ခိုင္းလိုက္တယ္ေလ"

ဝူဘိုင္ကေပ်ာ္ရႊင္စြာၿပံဳးလိုက္ၿပီးေနာက္ခ်က္ခ်င္းဘဲဝမ္းနည္းစြာေျပာလိုက္တယ္"တကယ္လို႔ငါ့အေဖကသာ ငါကဒီေမွာ္လက္နက္ေတြကိုေပါင္ဖို႔ ခိုိုးသြားတယ္ဆိုတာသိသြားရင္ ငါ့ေျခေထာက္ကိုရိုက္ခ်ိဳးလိမ့္မယ္"

"မသိေလာက္ပါဘူး။ငါတို႔ကသူတို႔မသိခင္ျပန္ေရြးဖို႔ဘဲလိုတယ္"

"ဒါေပမဲ့ငါတို႔ကဒါကိုျပန္ေရြးဖို႔ဘယ္ကေငြရမွာလဲ?ဟုတ္သားဘဲ!ငါ့အေမကငါ့ကိုအဆင္တန္ဆာသံုးခုကိုေပးလိုက္တယ္။ဒါကိုေပါင္ၿပီးအေၾကြးကိုဆပ္ရမယ္"

"မင္းရူးေနတာလား!ဒါေတြကိုမင္းေန႔တိုင္းဝတ္ထားဖို႔လိုတယ္။မဟုတ္ရင္မင္းအေမက အဲဒါေတြ အေၾကာင္းကိုေမးရင္ မင္းဘယ္လိုလုပ္လဲ?"ဝူရွီးကေျပာလိုက္တယ္။

"ဒါဆိုငါတို႔ဘယ္လိုျပန္ေရြးၾကမလဲ?"

"နွစ္သစ္ကူးေတာ့မယ္။အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ငါတို႔ကအနီေရာင္စာအိတ္ေတြအမ်ားႀကီးရလိမ့္မယ္။အဲဒီေငြေတြနဲ႔ ငါတုိ႔ကျပန္ေရြးနိုင္လိမ့္မယ္"

"မင္းကအရမ္းေတာ္တာဘဲ"ဝူဘိုင္ကေပ်ာ္ရႊင္စြာေျပာလိုက္တယ္။
-----------------------------------
(2000)24

Continue Reading