ေဟးရြမ္ရီသည္ မုန္႔ေတြကိုတစ္ခုၿပီး တစ္ခုစားေနတာကို ဝူရုန္ကၾကည့္လိုက္ၿပီး သူကျမန္ျမန္ေလး တားဆီးလိုက္တယ္"ခင္ဗ်ားအမ်ားႀကီးမစားသင့္ဘူး။အခုကအိပ္ခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ။မဟုတ္ရင္ သက္ေသာင့္သက္သာ မျဖစ္ဘဲေနလိမ့္မယ္။ပန္းကန္တစ္ပန္းကန္စီက တစ္ခုစီစားၿပီး အနားယူသင့္ၿပီ"
ေဟးရြမ္ရီက မုန္႔တစ္ခုစီစားၿပီးေနာက္ သူ႕ရဲ႕တူကိုခ်လိုက္တယ္။ထို႔ေနာက္သူက အနားယူဖို႔ လုပ္လိုက္တယ္။
ရွိယန္က ဝူရုန္ကို အဝတ္စားခ်ြတ္ကူၿပီးေနာက္ အခန္းထဲကထြက္သြားတယ္။
ဝူရုန္က အိပ္ရာေပၚလဲအိပ္ရမယ့္အစား သူက ေဟးရြမ္ရီေဘးကို ေလ်ွာက္လာၿပီး"က်ြန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကို အဝတ္စားခ်ြတ္ကူေပးမယ္"
ေဟးရြမ္ရီသည္ ဝူရုန္၏ေဖာင္းကားေနတဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြ က ကိုးယိုးကားယားနဲ႔ သူ႕ခါးစည္းႀကိဳးကို ခ်ြတ္ေပးေနတာကိုၾကည့္ၿပီး သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကေကာ့တက္သြားတယ္။
ဝူရုန္က ေဟးရြမ္ရီ၏အဝတ္အစားေတြကို တစ္ထပ္ၿပီး တစ္ထပ္ခ်ြတ္ေပးၿပီးေနာက္ဆံုးတစ္ထည္ေရာက္မွ"က်ြန္ေတာ္ကအတြင္းအက်ၤ ီကိုခ်ြတ္ေပးဖို႔ကလက္မမွီဘူး။ဒါေၾကာင့္ကိုယ့္ဘာသာလုပ္ေတာ့"
ဝူရုန္ကေျပာၿပီးတာနဲ႔အိပ္ရာေပၚမွာသြားအိပ္လိုက္တယ္။
ေဟးရြမ္ရီက အတြင္းအက်ၤ ီကိုခ်ြတ္လိုက္၍ ဝူရုန္ေဘးမွာလဲလိုက္ၿပီး"ေျပာစရာရွိလို႔လား"
ဝူရုန္က ေဟးရြမ္ရီက ဒီလိုေမးမယ့္အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနတာေၾကာင့္ ဝူရုန္ရဲ႕မ်က္လံုးေတြကေတာက္ပလာၿပီး သူကေဟးရြမ္ရီဘက္ကိုလွည့္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္"ရွိယန္ကေျပာတယ္ခင္ဗ်ားကေမွာ္လက္နက္ေတြကို လုပ္နိုင္တယ္တဲ့"
ဝူရုန္က အရင္ဘဝတုန္းက ေဟးရြမ္ရီက ေမွာ္လက္နက္ေတြကို လုပ္နိုင္တာကို သိခဲ့တာလို႔ေျပာလို႔မွမျဖစ္ဘဲ။
"အင္း"ေဟးရြမ္ရီကအရင္ညေတြတုန္းကနဲ႔မတူဘဲစကားမ်ားေနတဲ့သူ႕ဇနီးကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး"မင္းအတြက္ ကိုယ့္ကိုလုပ္ခိုင္းေစခ်လို႔လား?"
"အင္း"ဝူရုန္ကစိတ္လႈပ္ရွားစြာနွင့္ေမးလိုက္တယ္"က်ြန္ေတာ့္ကိုကူညီမွာလား?"
"ေသခ်ာတာေပါ့။မင္းဘယ္ေလာက္လိုခ်င္လို႔လဲ?"
"အမ်ားႀကီး"ဝူရုန္က ျပန္ေျဖလိုက္ၿပီး သူကနည္းနည္းအရွက္မရွိသလိုခံစားရတယ္။
ေဟးရြမ္ရီက ဘာမွမေျပာဘဲ ဝူရုန္ဆက္ေျပာတာကို ေဘဲေစာင့္ေနလိုက္တယ္။
"က်ြန္ေတာ္ကသတိုးသမီးတင္ေတာင္းပစၥည္းေတြနဲ႔ခင္ဗ်ားလက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ပစၥည္းေတြကိုလုပ္ေစခ်င္တာ"ဝူရုန္ကေဟးရြမ္ရီကိုမၾကည့္ေတာ့ဘဲ"ဒီလိုလုပ္မွဝူမိသားစုက လူေတြကအဲဒီပစၥည္းေတြကိုထပ္ၿပီးမခိုးနိုင္ေတာ့မွာ"
ဝူရုန္က သူ႕ရဲ႕ဆရာသခင္ကိုေမးၿပီးအဖိုးထိုက္တန္သည့္ဆးပစၥည္းေတြလည္း ေဆးေဖာ္စပ္ဖို႔စီစဥ္ထားတယ္။
ေဟးရြမ္ရီက သူဝူရုန္တို႔မိသားစုကို ေပးခဲ့တဲ့ပစၥည္းေတြရဲ႕ပမာဏကို ေတြးမိၿပီးအံ့ၾသသြားတယ္။သူတစ္ေယာက္ထဲဆိုရင္ နွစ္သစ္မကူးခင္ၿပီးဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ဘူး။
ဝူရုန္က ေဟးရြမ္ရီကစကားတစ္လံုးမွျပန္မေျပာတာေၾကာင့္စိုးရိမ္သြားၿပီး"အရမ္းမ်ားလို႔လား?တကယ္လို႔ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္ထဲမၿပီးနိုင္ရင္ က်ြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကိုကူညီဖို႔ ေမွာ္လက္နက္လုပ္တဲ့ ဆရာသခင္တစ္ေယာက္ကို ခင္ဗ်ားကိုကူညီဖို႔ရွာလိုက္မယ္ေလ"
"ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲဆိုရင္နွစ္သစ္ကူးၿပီးရင္လုပ္ၿပီးတယ္"ေဟးရြမ္ရီကေျပာလိုက္တယ္။
"က်ြန္ေတာ့္အကိုႀကီးက ေလ့က်င့္ေရးဆင္းဖို႔ကနွစ္လေက်ာ္ေလာက္လိုေသးတယ္။သူမသြားခင္ၿပီးရင္ အဆင္ေျပတယ္"
ေဟးရြမ္ရီက ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ဘဲ ဝူရုန္၏ဗိုက္ကိုပြတ္ေပး၍ စိတ္စြမ္းအင္ေတြကို ဝူရုန္ခႏၶာကိုယ္ထဲကိုကူးေျပာင္းေပးလိုက္တယ္။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"ဝူရုန္ကကိုးယို႔ကားယားနဲ႔ေက်းဇူးတင္လိုက္ၿပီး"ျပဇာတ္ရံုၿပိဳက်သြားတယ္လို႔ၾကားတယ္။ဒခင္ဗ်ားလုပ္လိုက္တာလား?"
"အင္း"ေဟးရြမ္ရီက ဝူရုန္ဗိုက္ကိုပုတ္လိုက္တယ္။
ဝူရုန္က ေဟးရြမ္ရီလုပ္ေနတာကို လ်စ္လ်ဴရွဴလိုက္ၿပီးေဟးရြမ္ရီကို ခ်ီးမြန္းလိုက္တယ္"အရမ္းေကာင္းတယ္။တကယ္လို႔ သူတို႔က က်ြန္ေတာ့္တို႔ဇာတ္လမ္းကိုထပ္ေရးရင္ထပ္ၿပီးလုပ္ရမယ္"
သူတို႔က အလိမ္ညာေတြျပည့္ေနတဲ့ ဒီဇာတ္လမ္းကိုေဖ်ာ္ေျဖခဲ့တာေလ။ဒါက သူနဲ႔ေဟးရြမ္ရီကို အမည္ဖ်က္ေနတယ္။ဝူရုန္ကိုေက်နပ္ေစတာက ဒီျပဇာတ္ရံုကိုျပန္တည္ေဆာက္ဖို႔ေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းက အကုန္က်ခံရတာဘဲ။သူ႕ဦးေလးေတြက ဒီဆံုးရွံဳးမႈေၾကာင့္ အိပ္လို႔ေတာင္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ရွက္စရာေကာင္းတာက သူတို႔က ဒီလိုမၾကာခဏလုပ္လို႔မရတာဘဲ။မဟုတ္ရင္ သူ႕အေဖက ပါဝင္လာလိမ့္မယ္။
ေဟးရြမ္ရီက လက္ျပန္ရုတ္လိုက္ၿပီး မ်က္လံုးမွိတ္၍ အိပ္လိုက္တယ္။
ဖေယာင္းတိုင္၏အလင္းေရာင္က ေဟးရြမ္ရီရဲ႕မ်က္နွာေပၚက်ေရာက္ေနတယ္။ဒါေၾကာင့္ ဝူရုန္က ေဟးရြမ္ရီမ်က္နွာေပၚရွိ ေၾကာက္စရာေကာင္းလွသည့္ အမာရြတ္ေတြကိုျမင္ေနရတယ္။အေၾကာင္းျပခ်က္မွရွိဘဲ ဝူရုန္က ေဟးရြမ္ရီ၏မ်က္ႏွာကိုထိခ်င္လာတယ္။
ဝူရုန္က မရည္ရြယ္ဘဲႏွင့္ ေဟးရြမ္ရီ၏မ်က္နွာေပၚရွိအမာရြတ္ေတြကိုထိမိသြားတယ္။အမာရြတ္ေတြက ထိရတာမာေနၿပီး ကိုင္လို႔လဲမေကာင္းဘူး။
ရုတ္တရက္ ေဟးရြမ္ရီ၏မ်က္လံုးေတြကဖြင္လာခဲ့တယ္။
ဝူရုန္က လ်ွင္ျမန္စြာ သူ႕လက္ကို ရုတ္လိုက္ၿပီးေဟးရြမ္ရီကို ေနာက္ေက်ာေပးလိုက္တယ္။
"...."ေဟးရြမ္ရီ
----------------------
(1600)22/8/