PLEASE DON'T FORGET TO VOTE AND COMMENT..
3 years after
"Momma I've got 3 stars!!" magiliw na pinakita sakin ni joss ang kanyang braso na may nakatatak na mga stars. Hindi ko maiwasan hindi maging proud sa kanya.
"Wow, ang galing naman ng anak ko.. pakiss nga si momma." at hinalikan niya ito't pinangigilan.
Maglilimang taon na si jossafat at lumalaki siyang parehong pareho sa kanyang ama. Nandito kami ngayon naninirahan sa Colorado. Dito sa bahay kung san binuo namin ni rafael ang aming anak.
Ginilid ko ang aking laptop sa mesa at pinaupo ko sakin tabi ang aking anak na agad na pinulot ang mga nagkalat na papel at ang aking ballpen.
"Dito kalang ha, gagawa lang ako ng pagkain mo."
Tumango ito. sandali kong sinilip ang aking laptop. wala pa naman video call si shatea sakin. Ngayon araw kasi ang report nito sakin tungkol sa mga nangyayari sa SE sa Tampa.
Hindi pumayag si kuya na tuluyan kong bitawan ang aming kompanya, aniya wala daw siyang katuwang sa pagpapatakbo nun lalo na't busy rin daw si lake sa sarili nitong negosyo.
pumayag naman na ako dahil napagkasunduan namin na imomonitor ko nalang muna iyon at si shatea ang kasalukuyan CEO ng Salvador Enterprise.
"Huwag mong gagalawin gamit ni momma ha, may importante kasi akong gagawin anak eh." bilin ko pa kay Joss.
"Kapag tumawag si Tita Shatea, eclick mo lang ito ha, tapos kausapin mo muna, tell her na gumagawa lang ako ng pagkain." sunod sunod ang pagtango ni joss sakin at kampante akong iniwan siya para gawan ito ng meryenda.
Kinuha ko ang chocolate cake sa may Fridge at nagtimpla ako ng juice para samin dalawa. maya maya lang at bumalik na ako sa isang kwarto ng aming bahay na ginawa kong office.
natigil ako sa paglalakad ng mapansin kong seryuso ang mga mata ni joss na nakatingin sa screen ng aking laptop. nagsasalita ito pero hindi ko masyadong maintindihan.
" I'm 4 years old po. Gumagawa po ng meryenda momma ko eh."tumingin si joss sakin gawi.
"Nandito na po si momma." tumili ito at parang excited nang nakita ako.
Ngumiti ako. siguro kinukwentuhan nito si shatea.
" Momma, Tita Anna is so pretty.. Kasama niya po si Tito Cyrus and baby Cerena." bigla akong naalarma sa sinabi ng aking anak. dali dali kong nilapag ang aking dala dala at hindi ko alam kung tatakpan ko ang laptop at papagalitan si joss.
Magiliw itong nagsasalita at nanlalaki ang aking mga mata ng makita ko si Anna at si Cyrus na may parehong expression ng mukha.
Shitness..
bakit nila naisipan magvideo call sakin at si joss pa ang nakasagot.
" Hi baby Cerena, I'm your kuya Joss, your so pretty just like your mommy." ani pa ni joss habang kinakausap ang anak nila Cyrus. maya maya lang ay tumunog ang aking cellphone.
nasapo ko ang aking ulo ng makilala ko ang numerong nakarehistro don.
hindi ko alam kung sasagutin ko ba iyon o papatayin. huminga ako ng malalim and as I was expecting, isang malaking tanong ang binigay sakin ni Anna.
" Don't you ever dare to cancel this call jocel kung ayaw mong si rafael mismo ang pumunta dyan sayo para kunin ang anak mo." mariing akong pumikit at bahagyang lumayo kay joss. kausap pa rin nito si Cyrus, nandon na rin sila Carlo and Cristine.
"Anna.. my god, Sorry.."
"Sorry? jocel ilang taon na tayung magkaibigan tapos wala kang nabanggit na napunlaan ka pala ni rafael, anong klase kang kaibigan." bigla akong naguilty sa kanyang sinabi. ito ang ayaw na ayaw ko, ang nagagalit si Anna sakin.
"Anna let me explain.Kalma kalang muna teh." sabi ko pa rito pero sunod sunod ang pagsasalita nito sakin.
" Oo ito na nga diba, magpapaliwanag na ako. pwede bang pagsalitain mo muna ako." pakiusap ko sa kanya. saglit itong natigilan, iyon na ang go signal na kailangan ko nang magsalita.
" Si rafael ang ama ni joss. Hindi ko sinabi sa inyo o sa kanya dahil natatakot ako.."
"Talagang matakot ka, anong akala mo sakin jocel, walang pakialam sayo. my god, ako nung nagbuntis ako sinabihan kita, tinulungan mo ako, tapos ikaw hindi ka man lang nagpakompremiso."
"Teka lang naman Anna, magkekwento muna ako."
" Ayusin mo lang yan kwento mo jocel ha, You need to tell me the whole truth kung ayaw mong magleaked ito at liparin ka ni Rafael dyan." pagbabanta pa nito.
I started talking. simula ng mga nangyari samin ni rafael. inamin ko rin sa kanya ang tungkol sa ginawa ni hillary para maghiwalay kaming dalawa. kung panu ko tinanggap na ikakasal na ito gayundin ang pagpapalaki ni joss.
" Unbelievable, so talagang wala kang balak na sabihin sakin ang totoo ganun? ano nalang ang iispin ng anak mo, na wala siyang ama.buti hindi naghahanap."
" Lake was here. hindi niya kailangan si rafael."
"Kahit na.. Alam kong matalinong bata yan anak mo, ilang taon mula ngayon mag-iisip yan kung bakit hindi sila magkamukha ni lake. magtataka yan kung bakit kulay blue ang kanyang mga mata samantalang si lake ay singkit tapos ikaw kulay brown. tapos ano ikekwento mo sa kanya, papakainin mo na naman ng kasinungalingan ganun."
"And si rafael, hindi ka ba naawa sa tao na yun. he deserved to know your kid. Hindi ka ba nakokonsensya na hindi nila makilala ang isa't-isa."
Huminga ako ng malalim at sandaling nag-isip sa kanyang mga sinabi. Tama si Anna, pero hanggang nagyon natatakot pa rin ako sa kanyang mga gagawin sakaling malaman niya na may anak kami.
" Jocel andyan ka pa ba?"
"Yes iIm here." sinapo kong muli ang aking ulo.
"Ganito ang gawin natin, it's either ikaw ang magsabi o kami ng asawa ko."
"No please anna, please don't tell him."
Narinig ko ang kanyang pagbuntong hininga.
"Kaya kong gawin yun, pero si Cyrus alam ko kating kati na yun na sabihin niya ang totoo sa kanyang kaibigan. nakita rin siya nila Carlo and Cristine. One of this day, malalaman at malalaman din niya ang totoo, kung hindi sakin, kay Cyrus o o di kaya sa mga bata."
"Anna Please I'm begging you." napamura ako sakin sarili.
" I will tell him the truth but not now. Maayos na ang mga buhay namin dalawa, may pamilya na siya."
"Patay na si hillary Jocel." at iyon ang pagtigil sakin bibig.
wala akong naisagot sa kanya kundi mga tanong na hind rin naman lumalabas sakin bibig. Wala akong kabali balita sa ama ni joss simula ng matapos ang kasal ni Anna. nagkikita kami ng aking kaibigan pero hindi namin napapag-usapan ang taong yun.
" naiintindihan kita Jocel kung ayaw mong sabihin sa kanya ang totoo. ayaw mong masira ang pamilya nila, pero wala na siyang asawa. I don't know kung alam mo ba talaga ang nangyari o sadyang tinago mo lang ang iyong sarili sa mundo."
" Dumating din ako sa punto na natakot ako kay Cyrus na malaman niya ang tungkol kay Carlo and Cristine. but looked what happen, tinanggap niya ang dalawa na parang kanya."
"Anna iba ang sitwasyon niyo ng asawa niyo sakin. mas komplikado ang mga buhay namin."
" Ikaw lang ang nagpapakomplikado ng lahat jocel. You just need to face your fears and dance with it, Alam ko naman na walang gagawin si Rafael sa anak mo, tsaka anak niyo yan, kapag nagbinata yan, lalabas ang feature ng pagiging Kidman niyan. maliit lang ang mundo Jocel, wag mo nang hintayin na mas lalo pang maging komplikado pa ang lahat."
Hindi na naman ako nakasagot sa kanyang mga sinabi. ang dami pa niyang kenuwento sakin tungkol kay rafael pero mas nag sink in sakin ang mga sinabi nitong una na wala na si hillary.
So totoo ngang may sakit ito at hinintay lang na ipanganak lang ang kanilang anak.
Maya maya lang ay natapos na ang tawagan at nandon pa rin si joss sa tapat ng aking laptop. tumatawa ito habang kausap sila Carlo.
" I will ask momma to come in the Philippines Kuya. Promise me you will play basketball with me okay."
" Promise yun, tsaka ipapakilala din kita kay kuya Tristan at ate Trina mo.iIm sure they will love to play with you too." mas lalong lumapad ang ngiti ng aking anak.
lumingon ito sakin.
"Momma I want to go to the philippines!! I want to go to the Philippines Momma!!" paulit ulit nitong sabi sakin. hindi ko alam kung tatango ba ako sa kanyang hiling.
" Hi Tita, kamusta po kayo?" si Carlo na magsasampong taon. nasa tabi nito si Cristine na napakagandang bata.
" I'm okay Carlo, ikaw ang gwapo muna ah. Hi Cristine, you are so Beautiful." namula ang pisngi ng babaeng anak ni Anna at nakipagkwentuhan pa ako sa kanila.
Nawala sa isip ko ang tungkol kay shatea. tinawagan ko nalang at sinabi ko na bukas nalang kami mag-usap dahil hindi bumibitaw si Joss sakin laptop. pinapakita sa kanya ni Carlo ang mga laruan nitong mga transformer na mas lalong kinamangha ni Joss.
Anong gagawin ko.. hindi pa ako handa na makilala ng aking anak ang kanyang ama. panu kong hindi niya matanggap? mas higit ang takot na nararamdaman ko na makita ko si joss na nasasaktan dahil nirereject siya ng tunay niyang ama.
Pero hindi, kilala ko si rafael. hindi niya magagawang talikuran ang aking anak.
Tama nga ba na magkakilala na sila? pano si lake? wala pa siyang alam na alam na nila anna ang tungkol kay Joss.
Tiningnan ko ang aking diamond ring na nakalagay sakin daliri. 2 months from now ay magiging pamilya na kami nila lake.
I gave him a chance cause I know he deserved it. marami siyang ginawa samin ni joss at wala akong pwedeng maibigay na kapalit kundi ang ibigay ko ang aking puso sa kanya.
Sa ngayon, masaya ako na kasama ko si lake. although hindi ko pa siya ganun kamahal pero sooner or later, magkakatotoo rin ang kanyang kahilingan sakin.
iyon ay ang mahalin ko siya.