Az çok daldığım uykumdan arabanın durması ile kendime gelirken gözlerimi açmadım. Kollarımı Rüzgar'a sıkı sıkı sararken o da kendini hissettirmek ister gibi daha sıkı tuttu beni. Arabadan indiğimizi sarsıntı yaşadığım için anladım. Rüzgar'ın
'' Evin kapısını aç sende evine git. Teşekkür ederim yardımın için'' dediğini duyduğumda teşekkür etmesine şaşırsam da tepki vermedim. Eser'e dediğini biliyordum ve eminim bunu ilk defa dememiştir. Rüzgar'ın Eser ve Kağan abim arasında ki bağı çok farklıydı. Onları anlamak biraz zordu ama kendilerini bilmeleri güzeldi. Yanlış anlamıyorlardı en azından birbirlerine karşı yaptıkları hareketleri.
'' Tamam abi bir şey olursa ara'' dedi Eser sessizce. Rüzgar'ın tekrar hareketlenmesinden eve girdiğimizi anladım. Gözlerimi yavaşça aralarken karanlık olan evde ışık açmadan direk merdivenlere yöneldi. Uyku sersemi olduğumdan olsa gerek ben hiç bir şey göremezken o her adımından emin bir şekilde ilerliyordu. Ezberlemiştir elbette evini.
Kısa süre sonra sırtım yumuşak yatağa değerken kollarımı Rüzgar'ın boynundan çekip kendime sardım ve sağıma döndüm. Rüzgar'ın dudaklarını yanağımda hissettim geri çekilmedi ama. Durdu öylece ve ben dudaklarının sıcaklığında kayboldum tekrardan. Kendini geri çekerken üzerimi örttü. Saçlarımın arasında parmaklarını hissederken fısıltıyla
'' Geliyorum '' dedi.
Adım seslerinden gittiğini anladığımda gözlerimi açtım. Karanlık odada bir şey göremesem de etrafa bakındım biraz. Daha sonra üzerimde ki çarşafa sarıldım ısınmak için. Bugünü bir an önce atlatmak istiyordum. Yarın ne düşüneceğimi bile düşünecektim. Biliyordum kendimi. Daha gizlenen şeyler vardı ben saftım. Her şeyin bittiğine inanacak kadar da salak.
Rüzgar hayatıma girdiğinden beri kurallarımı çiğnemiş, düzenim bozulmuştu ama bunlar büyük sorunlar değildi. Bunları kaybederken güzel duygulara yakalanmıştım. Aşkı tatmıştım. Anne olacaktım. Tamam daha beter duyguları da yaşamış bazen kendimden bile tiksinmiştim ama değerdi. Yanımda Rüzgar olacaksa değerdi. Onun varlığı bana her şeyi unuttururdu.
Gözlerimi tekrar kapattım ve bekledim. Geliyorum demişti bende bekleyecektim. Onun geldiğini görmeden, hissetmeden uyumayacaktım.
Bir kaç dakika sonra geldi. Yatağın diğer tarafı çöktüğünde yanıma yattığını anladım. Bugünün gecesi böyle değil de daha farklı olacaktı... Evli bir genç çift olarak uyuyacaktık fakat böylesi nasipmiş. Kadere engel olamadığımız gibi isyan etmeyede gerek yok. Engel olamadığımız şeylere isyan etme hakkımızda yok aslında. Düşünce açısına göre değişir ama.
Vücuduma sarılan kollarla beraber ona doğru kaydım. Kafamı göğsüne yerleştirirken bir elini belime sarıp diğer elini saçlarımın arasında gezdirmeye başladı. Saçlarımla oynarken derin bir nefes alıp kokusunu içime hapsettim.
İçim tüm günün kötülüğüne inat huzurla dolarken tebessüm ettim.
Her kusura rahmen iyi ki varsın be adam...
Kollarımı ona biraz daha sardığımda saçlarımın arasına minik bir öpücük bıraktı.
"Özür dilerim bugün için. Yine her şey berbat oldu sayemde, sayemizde. Söz vermiştim mutlu edeceğim diye babana ama daha düğün gününde hıçkırarak ağlatacak kadar, en mutlu gününe lanet bir gün diyecek kadar ruhsuz herifin tekiyim. Bugün aslında mezarlıkta ki son konuşmalarını duydum. Ezgi ben kötü bi-"
Kafamı kaldırdım ve elimi dudaklarına bastırdım susması için. Ne diyeceğini az çok anlamıştım ve o kötü biri değildi. Benim Rüzgar'ım sadece biraz yorgundu, belki biraz da kafası çok karışıktı. O yüzdendi bunlar yoksa yapmazdı.
Gözlerinin içine tebessümle baktım ve
"Sakın! Sakın kendini suçlama. Kendini kötü görme. Sen benim hayatıma girmiş ve asla gitmeyecek olan en iyi insan ve sevginle beni mutlu edecek tek kişisin. Sen benim kocamsın Rüzgar. Ne yaparsan yap, ne yaşarsan yaşa ve ne olursan ol bu ne benim sana karşı olan duygularımı azaltır ne de seni kötü biri yapar. Sen benim gözümde her zaman kokusuyla mest olduğum sevgilimsin. Kokun değişmediği sürece,gözlerinde ki o parıltı sönmediği sürece ne olursan ol benimsin ve ben her zaman senin yanındayım. Seni seviyorum." Dedim içimde biriktirdiğim ne varsa teker teker söylerken.
Sanırım ona karşı ilk deda bu kadar uzun itiraf dolu bir cümle kurmuştum. Yüzünde kurduğum cümleden sonra hafif tebessüm ve şaşkınlık oluşmuştu. Uzun süre gözlerimin içine baktı bende o sırada elimle yanağını okşuyordum.
Üzerinde ki şaşkınlık bir süre sonra biterken yutkundu ve elini yanağımda ki elinin üzerine koydu. Avuç içimi öptükten sonra derin bir nefes aldı ve
"Seni seviyorum, hayatımda ki tek ve gerçekliğiyle var olan kadın" dedi. Yüzümde huzurlu ve bir o kadar da büyük bir gülümseme oluşurken elini yanağıma koyup beni yatağın diğer tarafına yavaşça itti. Sırtım yatağa değerken üzerime çıkmadan kolunun birini kafamın yanına koyup diğerini diğer tarafıma koydu.
Yüzü yüzüme git gide yaklaşırken bakışları dudaklarıma düştü. Sanki ilk defa öpecekmiş gibi gözlerime baktı. İzin istiyor gibiydi. Sanırım bir öpüşmeden daha fazlası olacaktı. En azından ben öyle düşündüm.
Düşüncelerim edepsizleşirken kalp atışlarım hızlandı. Nefes alıp verişim değişirken gözlerimi kapatıp açtım onay verirce. Yüzünde minik bir gülümseme peydah ederken bakışları dudaklarıma indi.
Kısa süre sonra dudaklarını dudaklarımın üzerinde hissettiğimde gözlerim kapandı. Öpüşü o kadar sakin ve yumuşaktı ki beni ilk defa böyle öptüğünün farkındaydım. Öpüşüne aynı sakinlik ile bende karşılık verdim.
Sakinliği sanki yavaş yavaş yok olurken elim ensesine gitti. Diğer elim de kalbinin üzerinde ki yerini aldı. Ensesinde ki saçları ile oynarken hafif çekiştirdim. Bu sakinliği bir anlık cesaret ile bozmak istediğim için yapmıştım bunu. Rüzgar benim hareketime karşın alt dudağımı ısırdı. Canımı yakmamıştı ama derin bir nefes alıp inlememe neden olmuştu.
Öpüşmemiz bu sefer daha da şehvet dolu oldu. Rüzgar vücudunu üzerime çıkarırken kalbinin üzerinde ki elimi kaslı koluna koydum. Elim yavaş yavaş kolundan aşağı süzülürken Rüzgar kafamın yanında ki diğer kolunu belime koydu. Vücudumu hafif yukarı kaldırırken kendini de bana bastırdı. Sessiz olan odaya titrek bir inleme bırakırken Rüzgar da erkeksi bir hırıltı çıkarmıştı.
İradem git gide kaybolurken Rüzgar'ın kolunda ki elimi karın kaslarının üzerine koydum. Elim aşağıya doğru kayarken tişörtünün ucundan tuttum. Vücudunun sıcaklığını hissetmek istiyordum.
İki elimle tişörtünü kavrayıp yavaşça yukarı sıyırdım. Ellerimi karın kaslarına değirdim bu sefer. Yavaş yavaş göğsüne yol alırken tişörtü de yukarı sıyrılıyordu.
Rüzgar dudaklarını dudaklarımdan ayırdı ve vücudunu dikleştirip üzerinde ki tişörtü çıkarttı. Gözlerim onun her hareketini incelerken çıkardığı tişörtünü rastgele bir yere fırlattı. Tekrar üzerimde ki yerimi alırken dudaklarımız daha büyük bir çarpışma ile buluştu. Bu sefer sertti, daha öncekilerden daha sert. Dili de ufaktan öpüşmemize dahil olurken elini yanağıma koydu.
Kendi geri çekip hafif soluklandı kafasını boynuma doğru yol alırken kafamı geri atıp ona yer açtım. Dudakları boynumda oyalandı bu sefer. Ufak öpücükleri, ısırıkları beni iyice çileden çıkarırken dayanamadım. Elimle ensesini kavrayıp kafasını daha çok bastırırken erkekçe bir ses çıkardı yine. Elleri belimi buldu. Tişörtümden içeri kaydı usulca.
Vücudumu okşadı yavaşça. Dudakları boynumda hoyratça dolansada elleri sakindi. Kendini geri çektikten sonra beni hafif dikleştirip üzerimde ki tişörtü çıkarttı.
Kendimi yatağa geri bırakırken dudakları dudaklarımı buldu tekrar. Elleri vücudumda gezinirken kendini bastırdı varlığını hissettirmek ister gibi. Bir inleme firar etti dudaklarımdan. Daha fazlasını istedim. O anı, o eşsiz geceyi tekrar yaşamak istedim hemen şimdi, şu anda. İçimde bir şeyler akıyordu, bir sıcaklık vardı tüm vücudumu kaplayan, kasıklarım da bir sızı bir istek vardı arsız.
Kalbim hızını arttırmıştı, eşsiz bir rüzgara kapılmış gibi bir orada bir buradaydım. Hayal ile gerçek arasında ki yerdeydim sanki. Rüzgar öptükçe, ellerini vücudumda gezdirdikçe daha da kayboluyordum.
Onu daha fazla hissetmek istiyordum. Kasıklarımda ki açlığı doyurmak istiyordum.
Rüzgar geri çekildiğinde boşlukta hissettim kendimi. Soluk soluğa alnını alnıma dayadı. Zevkle kapattığım gözlerimi istekle açtım. Kendi bakışlarımda ki isteği onda da gördüm. Nefeslerimiz birbirine karışırken gözlerimiz birbirine kenetlendi. İkimizinde nefesi düzene girmiyordu çünkü istek sarmıştı dört bir yanımızı. Her solukta daha da çekildik ama her hangi bir hamle yapamadık.
Rüzgar bir süre daha soluklandı en sonunda kollarını dirseklerinden kırarak iki yanıma koydu ve kendini üzerime bıraktı. Tüm ağırlığı üzerimdeyken kafasını göğsüme koydu ve öylece orada soluklandı. Ellerimi nereye koyacağımı bilemezken havada kaldılar. Rüzgar'ın sırtına koydum bende.
"Daha fazlası olmaz" dedi hala hızla soluklanırken. Benimde ondan eksik bir yanım yoktu. Daha fazlasını istiyorduk ama olmazdı. Bu biraz sakinlik istiyordu ve bunu yapabileceğine inanmıyordu, inanmıyorduk.
Bebek için tehlikeliydi ama sakince yaşanan bir geceden sorun olmazdı fakat o an ne Rüzgar sakin kalabilirdi ne ben. Bunu biliyorduk o yüzden fazlası yoktu.
"Sorun yok sevgilim" dedim bende ve gözlerimi kapattım.
Kısa süre sonra nefeslerimiz düzeldi. İkimizde sakinleştiğimize emin olduk. Rüzgar üzerimden kalkmamıştı. Ağırlığı pek bir sorun değildi. Ezilmiyordum altında o yüzden rahatını bozmamak için bir şey demedim.
Gözlerim uykumun gelmesi ile ağırlaşırken fazla direnmeden kapattım gözlerimi. Göğsüme kondurulan öpücük ve
"Seni seviyorum canıma can katan,iyi ki bu kadar güzel kalplisin" diyen Rüzgar'ın sözleri geceye dair hatırladığım son şeyler olmuştu. Uyku beni esiri ederken sevdiğim adamın kokusu ile huzurla uyudum.
Hiç bir şey bu kadar güzel olamazdı. Bunlar tamamıyla MUCİZENİN içinde ki HARİKALAR dı...
....
Mucize gibi yaşadığım hayatımda bir gün yok olmasından korktuğum kişilersiniz siz. İlk defa sanırım böyle yazacağım ama Siz olmazsanız ben olamam. Siz en zor anımda yanımda olan oldunuz. Bana asla pes etmemem gerektiğini öğrettiniz.
Yeri geldi YARALI BİR YAZAR oldum kiminiz tarafından, yeri geldi GÜÇLÜ BİR KIZ oldum. Bunlar sizin bana dediklerinizdi. Ve siz beni mutlu etmek için onlarca kişi sanki birleşmiş ve anlaşmış gibi aynı mesajı attınız SENİN YANINDAYIZ ASLA PES ETME...
Ben sizinle büyüdüm. Sizin sayenizde bu kadar güçlü oldum. Siz şahit olduğunuz yok oluşuma ve sonra tekrardan sizinle beraber dirilmeme. Bu yüzden iyi varsınız.
Hiç bir zaman unutulmadınız, o en anlamlı kalp Mor kalp bu kitap iyi de bitse kötü de bitse ve bitemese de sizinle olacak. Kararttığım kalbimi Mora çevirip harika bir şey yaratan sizdiniz.
Bu yüzden siz iyi ki varsınız. Üzgünüm belki isteklerinizi karşılayamadım. Üzgünüm belki size gerekli değeri veremedim ama siz iyi ki yanımdasınız.
Buna rağmen iyi ki varsınız...