I'm secretly married to a Cas...

By realQUEENaccount

1.8M 43K 1K

The more you hate, the more you love ika nga nila. Pero mangyari kaya ito 'kay Isabelle at Brayden? Book co... More

The Author ^__^
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11.1
Chapter 11.2
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19 (Part 1)
Chapter 19 (Part 2)
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Thank You :)
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76
Chapter 77
Chapter 78
Chapter 79
Chapter 80
Chapter 81
Chapter 82
Chapter 83
Chapter 84
Chapter 85
Chapter 86
Chapter 87
Chapter 88
Chapter 89
Chapter 90
Chapter 91
Chapter 92
Epilogue
AUTHOR'S NOTE

Chapter 33

20.3K 441 0
By realQUEENaccount



Darn! Sobrang sakit ng ulo ko. It feels like it's going to explode. Bwisit kasi ang Brayden na ito. This is all his fault. Dahil sa kanya hindi ako nakatulog ng maayos.


May quiz pa naman kami ngayong araw. Hindi ko tuloy alam niyan kung masasagot ko yung mga tanong sa quiz. Sabog na ang utak ko.


Hindi ko na muna ininda ang sakit ng ulo ko. Kinuha ko na ang aking tuwalya at nag-punta sa cr sa kwarto ko.


Matapos ko'ng maligo at mag-ayos ay bumaba na ako. Kailangan ko pa kasi mag-luto ng almusal ko.


"Tao po! Tao po!" Iniwan ko saglit ang aking niluluto para puntahan 'yong sumisigaw.


Pag-bukas ko ng gate ay may nakita ako'ng isang lalaki. May hawak pa siyang bouquet of flowers.


"Kayo po ba si Ms. Isabelle Villanueva?" Tanong nito.


"Opo. bakit?" I answered.


"Delivery po para sa inyo." He handed to me the flowers at may pinapirmahan ito sa akin.


"Thank you po, ma'am." Umalis na 'yong lalaki. Kaya sinara ko na 'yong gate.


I'm just looking at the flowers. Until I saw a blue card. Binuksan ko 'yong card para alamin kung kanino galing ito'ng bulaklak. I'm thinking na sa isang tao lang galing itong bulaklak at 'yong natanggap ko'ng bulaklak and chocolates kahapon. Pero wala pa ako'ng clue kung sino.


To: Isabelle

Please take care of yourself :)

From: 2


2? Sino naman ang 2 na ito? Ano ba ito, pangalan o code name?


Aish! I should stop thinking who is this person. Lalo lang sumasakit ang ulo ko.


I came back inside to finish what am I doing. Kailangan ko din kasi pumasok ng maaga para maka-usap si Amber. Well, I'm not mad at her. 'Cause it's natural what she's feeling. She love her brother so much, at sa tingin ko natakot lang siya na mawala si Kyro.


-


Nandito na ako sa school at nag-lalakad na papunta sa classroom.


I feel so scared right now. Hindi ko kasi alam kung magiging maganda ba ang resulta kapag nag-usap kami ni Amber. Pero sana naman ay magka-ayos ba kaming dalawa. Hindi naman kasi ako sobrang ma-pride na tao para ipasawalang bahala nalang ang hindi pag-uusap namin ni Amber. At syempre ayoko naman masira ang nasimulan namin bilang mag-kaibigan.


And about Kyro, I feel relief when I heard the news from Flare last night. Flare said, that he already woke up and now he's okay.


"Hahahaha"


Napahinto ako sa paglalakad ng makarinig ako ng mga tawa at alam ko kung sino ang mga iyon. Napahawak ako ng mahigpit sa lace ng bag ko at tsaka huminga ng malalim. Pagka-dating ko ng room tama ang hinala ko. Kila Sebastian, Cleo at Amber nagmumula ang mga tawa. Hindi pa nila ako napapansin dahil busy ang mga ito mag-kwentuhan.


Nakatingin lang ako sa kanila, hanggang sa mapansin ako ni Sebastian. Siniko niya naman si Cleo na tumatawa tsaka tinuro ako gamit ang nguso niya. Si Amber ay hindi pa ako napapansin dahil nakatalikod ito sa akin.


Ngumiti at kumaway sa akin si Cleo and Sebastian. Kaya naman ginantihan ko ang ginawa nila. Unti-unti na ako'ng nag-lakad palapit sa kinaroroonan nila.


'Kaya mo ito, Isabelle.'


"Uhm...Amber, pwede ba tayong mag-usap?" Napahinto siya sa kanyang pagtawa at bored na tumingin sa akin.


"Magpapa-hangin muna ako. Babalik nalang ako pag nag-umpisa na ang klase." Sabi niya sa dalawang kaibigan. Nagmukha tuloy ako'ng isang multo dahil sa hindi pag pansin sa akin ni Amber.


"Hoy babae!" Pigil ni Sebastian 'kay Amber ng akmang aalis na ito "Gaano ba kadaming pride detergent ang nilamon mo at sobrang taas ng pride mo sa katawan ha? Wag ka ngang mag-inarte diyan. Baka gusto mo'ng kalbuhin kita...Umupo ka dito!" Nakakatakot si Sebastian, para siyang isang nanay na pinapagalitan ang kanyang anak.


"Tsk. Eh walang naman kaming dapat na pag-usapan." Iritang sabi ni Amber.


"Ano'ng wala? Eh samantalang kahapon namomroblema ka palang kung paano ka hihingi ng tawad 'kay Isabelle. Tapos ngayon sasabihin mo'ng wala kayong dapat na pag-usapan...Eh kung ipabaril kaya kita." Nagulat ako sa sinabi ni Sebastian. Napatingin naman ako 'kay Amber, pero nag-iwas siya ng tingin.


"Oo nga. Don't you dare to deny it. 'cause we heard it clearly." Pagsang-ayon ni Cleo. Tumango-tango pa siya.


Ang tuon ko ay na'kay Amber lang na laging nag-iiwas ng tingin sa tuwing makikita niyang naka tingin ako sa kanya. Hindi ko mapagilan ang hindi mapangiti dahil sa mga narinig ko. Hindi naman pala masasayang ang effort ko na makipag-ayos sa kanya.


"Tsk. Wag nga kayong gumawa ng kwento." Sabi ni Amber.


"'I feel guilty guys. Please tulungan niyo naman ako gumawa ng paraan para maka-hingi ng tawad 'kay, Isabelle.' Oh, Sinabi mo 'yan." Sebastian.


"At heto pa 'Ugh! Bakit naman kasi ang pride ko masyado eh. Siya pa itong sinisi ko.'" Dagdag ni Cleo. At nag-apiran sila ni Sebastian.


"And lastly 'Hay. Sana naman mapatawad pa ako ni Isabelle.'" Sabay na sabi ni Cleo at Sebastian. Nakatingin lang kami 'kay Amber na hindi makatingin ng deretso sa amin.


Totoo ba itong mga naririnig ko?


"P-pwede ba. T-tumigil nga kayo." Utal na sambit ni Amber. Halata sa kanya na sobrang kinakabahan siya.


"Totoo ba 'yong mga sinabi nila, Amber ha? You're forgiving me?" Yung takot ko napalitan na ng saya.


"H-hindi no." Pagmamaang-maangan niya, sabay iwas ng tingin ulit.


Sa sobrang saya ko hindi na napagilan ang sarili ko. Lumapit ako 'kay Amber at niyakap siya.


"H-hoy. Lumayo ka nga sa akin."


"I'm really really sorry talaga Amber. Sorry kung hindi ko natupad 'yong pangako ko sa'yo. Sorry talaga. Sana mapatawad mo na talaga ako. Miss na miss ko na kasi 'yong bonding natin. At ayaw ko din na masira 'yong friendship nating dalawa."


Naramdaman ko naman na gumanti ng yakap si Amber "Kainis ka naman eh *sniff* dapat ako itong humingi ng tawad sa'yo. Eh ako naman ang may kasalanan. Ikaw 'tong sinisisi ko sa kasalanan na hindi mo ginawa *sniff*. Kaya sorry ha,sorry kung sa'yo ako nagalit. At sorry dahil ikaw 'yong sinisi ko sa nangyari 'kay Kyro *sniff* Sobrang miss na miss na din kita." Sabi niya at hinigpitan ang yakap sa akin. Naka stay lang kami ng gano'n ng ilang segundo. Nag-hiwalay lang kami ng marinig namin ang boses ni Flare.


"And what is the meaning of this? Bakit may yakapan na nagaganap ha? May show ba?" Lumapit sa amin si Flare na naka pamewang.


"Wala, nagkaka-dramahan lang itong si Amber at Isabelle." Sambit ni Cleo.


Tumingin naman si Flare sa amin na may gulat sa mukha "O-M-G!!!! Magka-ayos na kayong dalawa?!"


Nag-tinginan kami ni Amber at parehas na tinanguan si Flare.


"Wahhh! I'm so happy for both of you." Masaya niyang sabi at niyakap kami parehas ni Amber.


Inalis ko na ang mga luha sa aking mga mata at niyakap din si Flare.


"Oh, yes! Group hug!!" Sigaw ni Sebastian. Nakiyakap na rin sila ni Cleo.


Hay. Salamat naman at balik na kami ulit sa dati ni Amber.


-


Sebastian's POV


Kalerki talaga ang Amber na ito. Pina-beastmode pa ang beauty ko.


"Guys. Cr lang kami." Sabi ni Flare sa amin.


"Sige, una na din kayo sa cafeteria. Susunod nalang kami." Sagot naman ni Cleo.


Umalis na si Isabelle at Flare. Kaming tatlo nalang nila Cleo at Amber ang naiwan sa room. Lunch time na kasi eh.


"Ms. Pride, matagal ka pa ba? Tom jones na aketch." Kanina pa nag-wawala itong mga bulate ko sa tiyan. Kinain na yata nila ang bituka ko.


"Yeah, me too." Sang-ayon ni Cleo.


"Oo, heto na po. Tapos na." Inayos pa kasi ng Amber na ito ang mga gamit niya "At ano na naman 'yong itinatawag mo sa aking bakla ka ha?"


"Ms. Pride, you're so ma-pride kaya. Nag-eemote ka pa kahapon tapos ngayon hindi ka naman pala hihingi ng sorry 'kay Isabelle. You even dinied what we've said." She even cried, not knowing how she'll apologize to Isabelle. And of course we expect na siya ang unang hihingi ng sorry kay Isabelle. 'Yon pala ay hindi. Nag inarte pa siya.


"Oo na. Pwede wag niyo ng ipamukha sa akin. Tsk. Tara na nga." Nauna ng lumabas si Amber. Nag-tinginan naman kami ni Cleo tsaka tumawa.


"Tara na nga." Tumatawang sabi ni Cleo.


Palabas palang kami sa room ng may masipa ako "O to the M to the G. What is this?" Sabay pulot ko sa aking nasipa.


"Bobo mo, beks. Pitaka 'yan. Pitaka." Cleo said. Binatukan pa ako ng gaga. Pero mahina lang naman.


"Let see who's the owner of this wallet."


"Itigil mo nga 'yan. Hindi naman sa atin 'yan. Hindi mo ba alam 'yong word na privacy ha?" Pigil ni Amber.


"So? Para nga alam natin kung kanino isasauli itong pitaka. Isip-isip din pag may time. Gosh!" Binuksan ko na 'yong pitaka at nagulat kaming tatlo sa aming nakita.


"Oh, my gosh!" O_________O

Continue Reading

You'll Also Like

176K 5.9K 48
Copyright © 2015 All rights reserved. @kai_sarah Si Kailee ay isang dakilang stalker ni Mico - ang pinakasikat, pinakagwapo at pinaka-cool na dancer...
579K 15.9K 63
Pano kung mapapakasalan mo ang nagiisang BIAS mo?! <3
6.1M 84K 86
Paano kung may biglang kumatok na artista sa pintuan ng bahay mo, at sinabing siya ang ASAWA mo. Maiinis ka ba? Maguguluhan? o maiinlove? :">. NO...
325M 6.7M 94
[BAD BOY 1] Gusto ko lang naman ng simpleng buhay; tahimik at malayo sa gulo. Kaso isang araw... nagbago ang lahat. Inspired by Boys Over Flowers.