Flare's POV
Ay jusko! Masisiraan na ata ako ng bait. Hindi ko alam kung sino ba ang dapat ko'ng unahin. Kung ito ba'ng si Sabel na kanina pa tawag ng tawag o itong si Brayden na kanina pa ako kinukulit.
Bagay talaga ang Sabel at Brayden na ito. Parehas na makulit.
"Just tell where she is. Dahil alam ko'ng alam mo kung nasaan siya." Ugh! Naririndi na ako. Bakit naman kasi bigla-bigla nalang nawala ang Sabel na 'yon. 'Yan tuloy ako itong ginugulo -___-
Sinabi kasi sa akin ni Sabel na balak na niyang lumipat ngayong araw sa lilipatan niyang apartment. At sinabi niya na samahan ko siya. Pumayag naman ako dahil hindi naman ako busy ngayong araw. Pero ang walang hiya bigla nalang naglaho pagkatapos ng klase namin.
"Hindi ko nga alam." Nang-gigigil ko'ng sabi. Patuloy lang ako sa pagla-lakad at patuloy naman siya sa pag-sunod sa akin. I'm starting to get irritated dahil ang sama na ng tingin sa akin ng mga fans ni Brayden.
"Imposible na hindi mo alam kung nasaan siya. Please Flare, I'm begging you...please tell me where Ysa is." Feeling niya tatalab sa akin 'yang pag-mamakaawa niya? Pwes, mangisay siya hanggang sa magkaroon ako ng awa sa kanya. Pagka-tapos niyang saktan ng paulit-ulit ang kaibigan ko sa tingin niya ba sasabihin ko kung nasaan si Sabel? Asa siya!
"Please..."
"Alam mo ang kulit mo din, eh. Oh ayan tignan mo sa bulsa ng palda ko baka sakaling nandiyan siya sa loob at nagka-kape." Pinaka buksan ko pa ang bulsa ng palda ko at pinakita sa kanya "Hindi ko alam kung nasaan si Sabel, okay... HIN-DI-KO-A-LAM kaya wag ka ng makulit na tanong ng tanong." Iniwan ko na si Brayden na parang pinag-bagsakan ng langit at lupa.
Ng masigurado ko'ng malayo na ako sa kanya ay sinagot ko na ang tawag ni Sabel.
"Bes! bakit ba ang tagal mo'ng sumagot?! Kanina pa ako tawag ng tawag sayo!" Nailayo ko agad ang phone ko sa aking taenga, dahil sa pag-sigaw ni Sabel.
"Oo bes. Ramdam na ramdam ko nga yung walang tigil mo'ng pag-tawag eh." Naka-vibrate mode ang phone ko. At kahit na nasa loob ito ng bag ko ay sobrang ramdam na ramdam ko ang pagba-vibrate.
"Nasaan ka na ba ha?"
"Ay baliw lang? Ako nga dapat ang mag-tanong niyan sayo, bes. Dahil ikaw 'tong bigla-bigla nalang nawala." Kaya hindi na ako magtataka kung isang araw nasa mental na ako eh. Dahil ngayon-ngayon palang mukhang masisiraan na ako ng bait.
"Sorry naman. Pinatawag lang kasi ako ng boss ko. Mag-kita nalang tayo dito sa shop ha."
"K fine. On the way na ako. Bye~" Sabi ko at ako na ang nag-end ng call.
Mamaya ko na sasabihin sa kanya ang tungkol 'kay Brayden. Mas maganda mag-kwento pag harapan.
-
Mabilis lang ako'ng nakarating sa pinagta-trabahuhan ni Sabel dahil kasama ko ang aking driver. Ang hirap din kasing mag-commute, lalo na at ang init-init.
Pagka-pasok ko sa loob ay naabutan ko si Sabel na naka-upo sa isang bakanteng table. Nilapitan ko siya at naupo din. Pagka-upo na pagka-upo ko ay agad ko'ng nakita ang isang basong juice sa harapan niya. Uhaw na uhaw na ako kaya kinuha ko iyon ng hindi na nagpa-paalam.
"Grabe ang sarap talagang uminom ng malamig kapag mainit." Sabi ko pagka-tapos inumin ang juice. Napansin ko naman na parang ewan na nakatingin si Sabel sa akin "Bakit? Grabe bes ah. Juice lang pinagda-damot mo pa."
"May sinabi ba ako?" Sabi niya.
"Eh bakit ka ganyan makatingin?"
"Mukha ka kasing kaawa-awang pulubi eh. Paano nalang pala kung hindi akin 'yang juice na ininom mo?" Ramdam na ramdam ko talaga ang kaibaitan nitong kaibigan ko eh.
"Eh sa uhaw na uhaw na ako." At dahil nauuhaw pa din ako ay nag-order ako ng isa pa'ng maiinom. Medyo kilala ko na nga yung ibang crew dito. Dahil sila ang kinausap ko noon para gawing kasabwat sa ginawang plano namin sa 18th birthday ni Sabel.
Habang hinihintay ko ang aking order ay naalala ko ang dapat na sasabihin ko sa kanya.
"Hoy bes. Alam mo ba na ginugulo ako ng asawa mo kanina. Hinahanap ka niya ng hinahanap sa akin." Paninimula ko. Bumakas naman ang gulat sa mukha ni Sabel.
"What? Oh, eh anong sabi mo? Hindi mo naman siguro sinabi kung nasaan ako 'di ba?"
"Of course, I didn't. Napaka swerte niya naman kung sasabihin ko kung nasaan ka." Nakahinga naman siya ng maluwag dahil sa sinabi ko.
Ang sama ko naman sigurong kaibigan kung hahayaan ko na makalapit ulit ang Brayden na iyon sa kaibigan ko. Sobrang sobrang sobrang asa nalang talaga siya dahil hindi ko na hahayaan na paiyakin at saktan niya pa ulit si Sabel.
"Eh bakit niya ba ako hinahanap? May sinabi ba siya?" Sunod-sunod niyang tanong.
"I don't know. Wala naman siyang sinabi, basta tinatanong niya lang kung nasaan ka." Pagpapaliwanang ko.
Dumating na ang aking order kaya naman agad ko itong ininom.
"Matapos mo'ng inumin ang juice ko. Hindi mo man lang ako bibilhan. Kailangan talaga pag-bibili ka, yung para sa'yo lang ha?"
"Gipit ako bes. Next time na kita ililibre." Nag peace sign pa ako sa kanya at pinag-patuloy na ang pag-inom sa orange juice ko.
Naiiling nalang siyang isinandal ang sarili sa inuupuan niya.
*Kling*Kling*Kling*
Parehas kaming napatingin ni Sabel ng bumukas ang pinto ng shop. At laking gulat namin ng makita namin ang isang hindi kanais-nais na nilalang.
Oh, no! This is not happening. O.O
-
Seraphina's POV
"Where's Brayden?" Tanong ko 'kay Matthew. Pagka-tapos kasi ng klase nila ay agad ako'ng nagpunta sa classroom nila Brayden. Pero hindi ko siya naabutan.
Nandoon lang naman ako sa office ng dad ko kaya hindi na ako nahirapan pa'ng pumunta dito. Well itong school na ito ay pagma-may-ari ng magulang ko, na soon ay magiging akin na.
Sa state ako nag-aaral ng college. Umuwi lang ako dito sa pilipinas para magbakasyon at ang balikan si Brayden. Hindi ko naman maipag-patuloy ang pag-aaral ko dito sa pilipinas dahil ayaw ng parents ko.
Pero 'di na bale kung hindi ako dito sa pilipinas nag-aaral. Basta ang importante nabawi ko na ang dapat na akin.
"Malay ko." Bored na sambit ni Matthew.
Tsk. Napaka-walang kwenta naman ng isang 'to.
*Ringggggg*
Kinuha ko ang phone ko na nasa bag ko at sinagot ang tawag.
"I saw Brayden. He's here at the parking lot." Sabi ng kausap ko. Kumuha ako ng isang estudyante dito sa school na pwedeng mag-subaybay 'kay Brayden. Dahil ang grupo nila Shania ay paniguradong hindi ko naman maaasahan sa ganitong bagay.
Hindi na ako sumagot. Inend ko na ang call at mabilis na tumakbo papuntang parking lot nitong school. Mabuti nalang at naka doll shoes lang ako. Kaya naman hindi ako nahihirapan sa pagtakbo.
Habang tumatakbo ako ay dinial ko ng ilang beses ang number ni Brayden. Pero hindi niya sinasagot.
Pagka-rating ko ng parking lot ay nakita ko ang sasakyan ni Brayden. Hindi ko na ito malapitan dahil umaandar na. Kaya naman agad ako'ng nag-punta kung saan naka park ang kotse ko. Sumakay na ako sa loob ng kotse at pinaandar na ito. Tsaka sinundan si Brayden.
I'm still trying to contact his number, but his not picking his phone. Tumutunog lang ito ng tumunog hanggang sa mag-salita ang operator at mag-end ang call. Lalo ko pa'ng binilisan ang pagda-drive ko ng makaramdam ako ng hindi maganda.
"Damnit! Pick up your phone." Inis ko'ng sambit.
"The subscriber is cannot be reach. Please try again later." Naipalo ko ang isa ko'ng kamay sa manibela tsaka nagsisi-sigaw sa loob ng kotse.
Bakit ba hindi niya sinasagot. At bakit ba nakakaramdam ako na hindi maganda ang gagawin ng Brayden na ito?!
Nakasunod pa din ako 'kay Brayden hanggang sa mag-u turn siya at huminto sa isang coffee shop. Inihinto ko din ang aking kotse at pinag-masdan ang pag-pasok niya sa loob. Nanlaki ang aking mata ng makita ko kung kanino siya dumaretso.
Kaya pala hindi niya sinasagot ang tawag ko dahil makikipag-kita siya sa babae na 'yon. Talagang inuubos nila ang pasensya ko. Pwes tignan ko lang kung maatim pang makita ni Brayden 'yang babae na 'yan sa gagawin ko.