25 Juli 2011.
Nog 4 dagen, 4 dagen tot de finale. Ik zal strijden tegen Cody, want ik heb met pijn in mijn hart afscheid moeten nemen van Olly. "Ik kom er wel Cam.", zei hij bij zijn vertrek, en ik kon alleen huilen. Olly was altijd degene die er bij me was, en die me nooit zal verlaten. We waren vriendjes, en tegelijkertijd was hij mijn vader. Hij nam de zorg over mij, als niemand anders dat deed. Maar het leven is hard, en gaat gewoon door. "Kom, het interview begint zo.", zegt Cody, en hij trekt me mee naar de kamer. "Je mist Olly he?", vraagt Yvar, onze bodyguard. Eigenlijk is hij mijn bodyguard, maar vandaag ontfermd hij zichzelf ook over Cody. "Meer dan dat.", zeg ik, en hij gaat naast me zitten. "Het leven zit niet altijd mee meisje, maar je ziet hem nog wel. Je staat er niet alleen voor he, buiten de schermen om gaat hij je net zo hard steunen.", zegt hij, en ik glimlach. "Je bent lief Yv.", zeg ik, en hij lacht. "Jij ook kleintje.", zegt hij, en hij gaat met zijn hand door mijn haar heen, iets wat een boos gezicht bij mij opwekt. "Je bent knapper als je lacht.", zegt hij, en ik lach. "Zie zo.", zegt hij, en ik lach. Al gauw komt er een vrouw en man bij Cody en mij voor een interview. Het gaat over ons priveleven, over het programma en over alles wat je - je maar kan verzinnen. "Camryn, jij bent nog niet klaar met school. Ben je uitgeschreven of krijg je speciaal verlof?", vraagt de vrouw, en ik lach. "Ik ben nog niet uitgeschreven, maar mocht ik het verliezen van deze gewilde knapperd, dan zal ik ongetwijfeld verdergaan. Zodat ik altijd een back-up plan heb.", zeg ik, en de man knikt. "En wat als jij wint? Die mogelijkheid is er nog!", zegt hij, en ik knik. "Dat klopt, dan weet ik het nog niet en zal ik moeten overleggen met mijn manager en alle mensen eromheen hoe het met me afloopt.", zeg ik, en ze stellen de volgende vraag aan Cody. Na een tijdje kunnen we stoppen, en mag ik eindelijk weer naar huis. Lange dagen zijn niks van mij, maar so what, I'm 'famous'.