24 Juni 2011.
"Gaat het?", vraagt Olly en hij slaat zijn arm om me heen. "Ik ben een tikkeltje nerveus, meer niet.", zeg ik, en ik zet mijn meest neppe lach op. "Als het niet gaat dan weet je dat je gewoon Harry mag vragen he? Ook al houd hij simpel je hand vast op het podium.. Het is niet laf Cam, iedereen weet hoe naar je je voelt.", zegt hij, en ik knik. Niet iedereen, want sommige fans nemen me het kwalijk. Ze nemen het me kwalijk dat door 'mij' hun idool en toekomstige man in het ziekenhuis ligt. Ergens snap ik het wel, maar kunnen ze zich nou niet voor 1 keer in mij verplaatsen? Voelen hoe ik me voel? Dan weet ik zeker dat ze in tranen op de grond lachen, gebroken en niet wetend wat ze moesten doen. Zo voelde ik me nu, ik wist niet wat ik moest doen. Een kans dat ik mijn tekst zal vergeten is groot, groter dan normaal. "Olly? Denk je dat Zayn het hoort?", vraag ik, en hij knikt. "Dat weet ik heel zeker Cam, en ik weet ook zeker dat hij ervan zal genieten. Hij zal trots op je zijn diep van binnen en zijn hart zal op een gezond ritme kloppen.", zegt hij, en mijn neppe glimlach wordt langzaam echt. "Ik vind je lief Olly.", zeg ik uit het niets, en Olly glimlacht. "Ik mag jou ook, kleintje.", zegt hij, en zijn smakelijke lach klinkt door de kleedkamer heen. "Laten we backstage gaan, de show begint zo en over een paar minuten mag je het podium alweer op.", zegt hij, en ik knik. Daar gaan we dan, voor de zoveelste keer.
"Wow, dit zong je met zoveel passie. Het was zo mooi.", zegt Nicole, en ze veegt tranen uit haar ogen. "Het is altijd een verrassing als iemand jouw liedje zingt, en als het dan ook zo mooi is.. Zayn mag trots op je zijn Camryn, ik weet zeker dat hij er met plezier naar geluisterd heeft, zoals ik deed.", zegt ze, en ik voel de tranen al opkomen. Tijdens het liedje heb ik ook gehuild, maar niet hevig, enkele tranen maar met genoeg emoties. "Ik heb ondertussen ook de koptelefoon opgehad om naar het origineel te luisteren, maar dit is het origineel. Soms onzuiver, maar dat was bij de zachte stukjes, niet de uithalen.", zegt mijn vader, en mijn vinger veegt op een bekende manier de zoute tranen weg. Ik zie dat Cheryl wat te horen krijgt van iemand achter haar, en ik zie dat het Harry is. Harry komt het podium op, en Cheryl veegt met een grote glimlach op haar gezicht tranen weg. "Zayn is wakker geworden, zoals we gepland hadden.", zegt ze, en ik word op een rare maar snelle manier door Harry backstage getrokken. "We moeten gelijk naar het ziekenhuis. Zayn is net wakker geworden en hij roept alleen om jou.", zegt hij, en ik knik. Met een glimlach op mijn gezicht en ook tranen van verbaasdheid verlaten we de studio en gaan we samen weg naar het ziekenhuis. Wat toeval wel niet kan doen.