Chapter(186)
ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္၏ေမြးေန႔ဧည့္ခံပြဲ(7)
ဝူရုန္သည္ သူေျမႀကီးေပၚမွာလဲက်သြားေတာ့မွာျဖစ္တာေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕မသိစိတ္က အလိုအေလ်ွာက္သူ႕ကိုယ္သူထိန္းဖို႔ တစ္စံုတစ္ခုကို ဆြဲလိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့ ကံမေကာင္းစြာဘဲ သူကသူ႕ကိုယ္သူမထိန္းနိုင္ဘဲ ေျမႀကီးေပၚကိုလဲက်သြားၿပီး သူဆြဲကိုင္လိုက္တဲ့အရာကလည္း သူ႕လက္ထဲကိုပါသြားတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ ကမာၻႀကီးတစ္ခုလံုးက လံုးဝတိတ္ဆိတ္သြားတယ္။
ဝူရုန္က ထရပ္လိုက္ၿပီး သူ႕ရဲ႕ပြန္းသြားတဲ့လက္နွင့္ လက္ထဲမွာပါလာတဲ့ေက်ာက္စိမ္းအဆင္တန္ဆာကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ဒါက လင္းမိုဟန္ဝတ္ဆင္ထားသည့္ နဂါးပံုထြင္းထုထားတဲ့ခါးခ်ိတ္ေက်ာက္စိမ္းျပားနွင့္တူတယ္။ဒါက အဆင့္တန္းျမင့္တဲ့အဝါေရာင္ေက်ာက္စိမ္းျပားကို နဂါးတစ္ေကာင္ရစ္ေခြေနတဲ့ပံုထြင္းထုထားတာျဖစ္ၿပီး ဝူရုန္က ေက်ာက္စိမ္းျပားမွ ႀကိဳးကိုလွမ္းဆြဲမိတာေၾကာင့္ သူ႕လက္ထဲမွာပါသြားတာျဖစ္တယ္။
သူက လင္းမိုဟန္၏ေအးစက္တဲ့မ်က္ဝန္းေတြကို ၾကည့္လိုက္တယ္။
ဝူခ်ြင္ခ်င္နွင့္ေဂါင္တုန္ကလည္း ဝူရုန္အတြက္ေတာင္းပန္ေပးဖို႔ ေရွ႕ထြက္လာခ်င္ေပမဲ့ သူတို႔ေရွ႕မွာလူေတြပိတ္ေနတယ္။သူတို႔က အင္ပါယာအရွင္မင္းျမတ္ကို ေဒါသထြက္ေစမွာစိုးတာေၾကာင့္ ေအာ္ၿပီးေတာ့လည္းမေျပာနိုင္ဘူး။
ေဟးရြမ္ရီက ဝူရုန္ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး သူကဝူခ်ြင္ခ်င္၏ပခံုးပုတ္၍နွစ္သိမ့္ေပးလိုက္ၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ေျပာလိုက္တယ္။
"အရွင္မင္းသား ေက်ာက္စိမ္းျပားႀကိဳးကိုျပတ္သြားေစတဲ့အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးက ဒါကိုမရည္ရြယ္ပါဘူး။ရက္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ ဒါကိုျပန္လည္ျပင္ဆင္ၿပီး ျပန္ပို႔ေပးခြင့္ျပဳပါ"ဝူရုန္က ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိယဥ္ေက်းစြာေျပာလိုက္ရင္း ဝူေဝ့ရြယ္ကုိ ကူညီလိုက္တဲ့အင္ပါယာကိုယ္လုပ္ေတာ္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္။
သူမရဲ႕မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ ဒါက ပမာမခန္႔လုပ္တာဘဲ။သူမက သူ႕ရဲ႕မိသားစုကို ထိခိုက္ေအာင္လုပ္ဖို႔ နွစ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့ နွစ္ႀကိမ္လံုး က်ရွံဳးခဲ့တယ္။အခုခ်ိန္မွာ သူမက သူက ဘယ္လိုမ်ား တိမ္းေရွာင္မလဲဆိုတာ သိခ်င္ပါေသးတယ္။
လူတိုင္းက အိမ္ေရွ႕စံမင္းသားက အင္ပါယာၿမိဳ႕ေတာ္က ဝူမိသားစုနွင့္ဆန္႔က်င္ဖက္မွာရွိတယ္ဆိုတာသိတယ္။သူက အၿမဲတမ္းျဖစ္နိုင္သမ်ွ ဝူမိသားစုကို ဖ်က္ဆီးဖို႔လုပ္တတ္တယ္။သူက တစ္မိသားစုလံုးကို မလုပ္နိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကိုေတာ့ လုပ္နိုင္ေသးတယ္။အခုခ်ိန္က အိမ္ေရွ႕မင္းသားအတြက္ သူလုပ္ခ်င္တာကို လုပ္ဖို႔အေကာင္းဆံုးအခြင့္အေရးျဖစ္တယ္။
ဝူရုန္က ေသဆံုးသြားၿပီးေနာက္ သူမက ေဟးရြမ္ရီနားကို ခ်ဥ္းကပ္ဖို႔ပိုၿပီးအခြင့္အေရးရလိမ့္မယ္။
လင္းမိုဟန္က ဝူရုန္ရဲ႕အသံကိုမွတ္မိေနတာေၾကာင့္ အံ့ၾသသြားတယ္။သူ႕ရဲ႕အသံက တကယ္ကိုဘဲ သူ႕ကိုကယ္ခဲ့တဲ့သူရဲ႕အသံဘဲ...ဒါေပမဲ့ ဒါက မျဖစ္နိုင္ဘူး။သူ႕ကိုကယ္ခဲ့တဲ့လူက အလြန္ဝတဲ့သူျဖစ္ၿပီး အခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာ ဝိတ္က်သြားဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ဘူး။တကယ္လို႔ သူကဝိတ္က်သြားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဒီေလာက္ထိလွပေနတာ မျဖစ္နိုင္ဘူး။
သူက ေက်ာက္စိမ္းျပားကိုျပန္ယူၿပီး ေအာ္လိုက္တယ္"ဒါဒီမင္းသားရဲ႕ေတာ္ဝင္ဘိုးေတာ္ထံက ဆိုတာေမာင္မင္းသိရဲ႕လား?ေမာင္မင္းရဲ႕ဘဝက ဒီႀကိဳးနဲ႔ယွဥ္လို႔ေတာင္မရနိုင္ဘူး။အေစာင့္ေတြ သူ႕ကိုဖမ္းသြားစမ္း!"
အေစာင့္နွစ္ေယာက္က ထြက္လာၿပီး ဝူရုန္ရဲ႕လက္ေမာင္းကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားလိုက္တယ္။
ေဟးရြမ္ရီက အဲဒီအေစာင့္နွစ္ေယာက္ကို ေအးစက္စြာစိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။
ဝူပုဖန္နွင့္ယိုစုရန္က စိုးရိမ္သြားတယ္။ဒါေပမဲ့ သူတို႔က ဝူရုန္ကိုစိုးရိမ္တာမဟုတ္ဘဲ သူတို႔က ဝူရုန္ေၾကာင့္ဂိုလင္းၿမိဳ႕က ဝူမိသားစုဝင္ေတြအားလံုး ပါဝင္ပက္သက္သြားမွာကို စိုးရိမ္ေနတာျဖစ္တယ္။
အင္ပါယာအရွင္မင္းျမတ္က ဝူခ်န္ဇီရဲေမြးေန႔မွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသဆံုးသြားမွာကို မလိုလားဘူး။သူက ဝူခ်န္ဇီကို အဲဒီလူရဲ႕အသက္ကိုကယ္တင္ဖို႔ မ်က္ရိပ္ျပလိုက္တယ္။ဒါ့အျပင္ ေက်ာက္စိမ္းျပားႀကိဳးျပတ္သြားတာကို အေကာင္းအတိုင္းျဖစ္ေအာင္ ျပန္လည္တပ္ဆင္လို႔ရတယ္ေလ...
ဝူခ်န္ဇီကလည္း အင္ပါယာရဲ႕ေဘးမွာ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေနခဲ့တာေၾကာင့္ အင္ပါယာရဲ႕စိတ္ကို ခန္႔မွန္းမိတယ္။ဒါေပမဲ့ သူ႕ရဲဲအဖိုးတန္ေျမးမက ေတာင္းဆိုထားတာေၾကာင့္ သူကေျပာလိုက္တယ္"အရွင္မင္းသား ေက်းဇူးျပဳၿပီး...ဒီငယ္သားရဲ႕အမွားကို ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္ပါ"
သူက လင္းမိုဟန္အေၾကာင္းကို သိေနတာေၾကာင့္တကယ္လို႔ သူကသာေတာင္းဆိုရင္ လင္းမိုဟန္က အဲဒီလူက်ိန္းေသအျပစ္ေပးပါလိမ့္မယ္...
လင္းမိုဟန္က သူ႕ကိုေစာင္းႀကည့္လိုက္ၿပီး ်မးလိုက္တယ္"သူက မင္းရဲ႕မိသားစုဝင္လား?"
"ဟုတ္ပါတယ္"
လင္းမိုဟန္က ထပ္ၿပီးေမးလိုက္တယ္"ဒါေပမဲ့ ဒီမင္းသားက သူ႕ကိုတစ္ခါမွမေတြ႕ဖူးဘူး"
ဒီလွပတဲ့မ်က္နွာေၾကာင့္ သူတို႔တစ္ခါေတြ႕ဖူးတယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူကသူ႕အမည္ကိုဘယ္ေတာ့မွေမ့သြားမွာ မဟုတ္ဘူး။ဒါေၾကာင့္ သူကေသခ်ာေနတာက ဒီလူက အင္ပါယာၿမိဳ႕ေတာ္က လူမဟုတ္ဘူးဆိုတာဘဲ...
"က်ဳပ္လည္း သူ႕ကိုတစ္ခါမွမျမင္ဖူးဘူး။သူက မိသားစုခြဲက လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္"ဝူခ်န္ဇီကေျပာလိုက္တယ္။
လင္းမိုဟန္က"အိုး...မိသားစုခြဲကလား?"
ဝူေဝ့ရြယ္က အိမ္ေတာ္ထိန္းကို အခ်က္ျပလိုက္တာနွင့္ အိမ္ေတာ္ထိန္းကေရွ႕ထြက္လာၿပီးေျပာလိုက္တယ္"အရွင္မင္းသား...သူက ဂိုလင္းၿမိဳ႕ကဝူမိသားစုကပါ။သူ႕အမည္က ဝူရုန္လို႔ေခၚတယ္။သူက ်မြးေန႔ဆုေတာင္းေပးဖို႔ေရာက္လာတာပါ"
"ဂိုလင္းၿမိဳ႕က ဝူရုန္လား?"လင္းမိုဟန္က ဒါကိုၾကားေတာ့မယံုၾကည္နိုင္ဘူး။
"မွန္ပါတယ္"ဝူရုန္ကေျပာလိုက္တယ္။
"....."လင္းမိုဟန္
အခုလံုးဝေသခ်ာသြားတာက ဒီလူက သူ႕ကိုကယ္တင္ခဲ့တဲ့လူဘဲ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ အင္ပါယာရဲ႕ေတာ္ဝင္ကိုယ္လုပ္ေတာ္ကေျပာလိုက္တယ္"ဂိုလင္းၿမိဳ႕က ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြအားလံုးေသသြားတယ္ဆို...အမွန္ဘဲလား?"
"အရွင္ ဂိုလင္းၿမိဳ႕က မေကာင္းဆိုးဝါးေတြရဲ႕သားသတ္ရံုျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာအမွန္ပါ"အိမ္ေတာ္ထိန္းကေျဖလိုက္တယ္။
"ဒါဆိုသူတို႔ ဒီကိုဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ?"အင္ပါယာကို္ယ္လုပ္ေတာ္ကေျပာလိုက္တယ္။
"ဒီအေၾကာင္းကိုေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဝူရုန္နဲ႔သူ႕မိသားစုက ဒီအေၾကာင္းကိုဖုန္းကြယ္ထားခဲ့တယ္။သူတို႔က ဂိုလင္းၿမိဳ႕ကို မေကာင္းဆိုးဝါးေတြေရာက္လာတာနဲ႔ ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။သူတို႔က ၿမိဳ႕ကေနထြက္တာနဲ႔ တစ္ခ်က္ေတာင္ျပန္လွည့္မၾကည့္ခဲ့ဘူး။သူတို႔က ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြရဲ႕အသက္နဲ႔ သူတို႔မိသားစုဝင္ေတြရဲ႕အသက္ကို ဂရုမစိုက္ဘဲအင္ပါယာၿမိဳ႕ေတာ္ကိုထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။သူတို႔ရဲ႕ႏွလံုးသားက ေအးစက္လြန္းပါတယ္"အိမ္ေတာ္ထိန္းကေျပာလိုက္တယ္။
ဝူခ်ြင္ခ်င္က သူတို႔ကမေကာင္းဆိုးဝါးေတြဂိုလင္းၿမိဳ႕ကိုေရာက္လာတဲ့ေန႔ႏွင့္ သူတို႔ကထြက္လာတဲ့ေန႔က တစ္ေန႔တည္းဆိုတာ ဝူပုဖန္တစ္ေယာက္ထဲကိုသာ ေျပာျပခဲ့တာျဖစ္တယ္။အခု ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီအိမ္ေတာ္ထိန္းက သိေနရတာလဲ?
သူက ဝူပုဖန္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕မ်က္လံုးေတြႏွင့္မဆံုေအာ င္ေရွာင္ေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။
အခုေတာ့ ရွင္းသြားၿပီ။ဝူပုဖန္က အိမ္ေတာ္ထိန္းကိုေျပာျပလိုက္တာဘဲ...ဝူခ်ြင္ခ်င္ရဲ႕ႏွလံုးသားက တင္းက်ပ္လာတယ္။
"သူတို႔က ရြံ႕စရာေကာင္းလိုက္တာ"ဝူမိသားစုဝင္ေတြက ေဒါသတႀကီးေျပာလိုက္တယ္"သူတို႔က နွလံုးမဲ့တဲဲ့သူေတြဘဲ။ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ကိုယ့္မိသားစုကို မကယ္ရတာလဲ?ရုပ္ကေတာ့ လွၿပီးအတြင္းပုတ္ေနတဲ့လူဘဲ"
တစ္စံုတစ္ေယာက္ကေနၿပီး ဝူရုန္ကိုေက်ာက္ခဲနွင့္ေပါက္လိုက္တယ္။ဝူရုန္ရဲ႕နဖူးက ေပါက္သြားၿပီးေသြးထြက္လာတယ္။
ဝူရုန္က ေသြးေတြကိုမသုတ္လိုက္ဘူး။
ေဟးရြမ္ရီက အဲဒီလူကို ေအးစက္စြာစိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။
ဝူခ်ြင္ခ်င္က ေရွ႕ထြက္ၿပီးဝူရုန္ကို ကာကြယ္ေပးဖို႔သြားခ်င္ေပမဲ့ ေဟးရြမ္ရီကသူ႕ကိုတားထားလိုက္တယ္။
ဝူရွိနွင့္ေဂါင္တုန္ကလည္း ေဒါသထြက္လြန္းတာေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕မ်က္လံုးေတြကနီရဲလာတယ္။
********************************************************************
Chapter(187)
ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္၏ေမြးေန႔ဧည့္ခံပြဲ(8)
"တကယ္လား?"ဝုခ်န္ဇီက အံ့အားသင့္သြားတယ္။
"ဟုတ္ပါတယ္...ဂရန္းမစၥတာ က်ြန္ေတာ္တို႔လည္း အခုမွဒီသတင္းကိုသိရတာပါ။မဟုတ္ရင္ က်ြန္ေတာ္တို႔ သူ႕ကိုဒီဧည့္ခံပြဲကို ဖိတ္မွာမဟုတ္ဘူး။က်ြန္ေတာ္တို႔ ဒီအေၾကာင္းကို ဧည့္ခံပြဲၿပီးမွတင္ျပဖို႔ လုပ္ထားေပမဲ့ အခုလိုျဖစ္သြားပါတယ္"
ဝူေဝ့ရြယ္က ေရွ႕တက္လာၿပီး နတ္သမီးလိုခ်ိဳသာတဲ့အသံႏွင့္ေျပာလိုက္တယ္"သူမွားသြားတာျဖစ္နိုင္လား?"
အင္ပါယာကိုယ္လုပ္ေတာ္က သူမကိုေနာက္ကိုဆြဲလိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္"ရြယ္အာ မင္းက အရမ္းၾကင္နာလြန္းတယ္။မင္းကအယံုလြယ္သူဘဲ"
ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ဝူရုန္ကရယ္ခ်င္သြားတယ္။
"ဒါေပမဲ့..."
ဝူေဝ့ရြယ္က တစ္ခုခုေျပာဖို႔လုပ္လိုက္ေပမဲ့ အင္ပါယာကိုယ္လုပ္ေတာ္က သူမကိုတားၿပီးေျပာလိုက္တယ္"ဒီအေၾကာင္းေျပာတာလံုေလာက္ၿပီ။ဂရန္းမစၥတာက ဒါကိုဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာ သိပါတယ္"
တစ္စံုတစ္ေယာက္ကေအာ္လိုက္တယ္"ငါတို႔ ဒီမိသားစုကို သည္းမခံနိုင္ဘူး။ငါတို႔က ဒီလိုလူမ်ိဳးကို မိသားစုဝင္အျဖစ္အလိုမရွိဘူး။ဂရန္းမစၥတာ ေက်းဇူးျပဳၿပီး သူတို႔ကိုအျပစ္ေပးပါ"
ဝူခ်န္ဇီက အင္ပါယာမင္းျမတ္ကို ၾကည့္လိုက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္"ဒါကိုဘယ္လိုေျဖရွင္းရမလဲအမိန္႔ေပးပါ အရွင္မင္းႀကီး"
အင္ပါယာအရွင္မင္းျမတ္က သစၥေဖာက္ေတြကိုသေဘာမက်တာေၾကာင့္"ဒါက ေမာင္မင္းမိသားစုရဲ႕အေရးကိစၥဘဲ။ကိုယ့္ေတာ္က ဒီထဲမွာဝင္ေျပာစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး။ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း သူတို႔က ဒီလိုလုပ္ခဲ့တာကိုေဒါသထြက္တယ္။တကယ္လို႔ သူတို႔ကိုသာ အျပစ္မေပးခဲ့ဘူးဆိုရင္ ဒါကသင့္ေတာ္တဲ့လုပ္ရပ္လို႔ ကိုယ္ေတာ္မထင္ဘူး"
လင္းမိုဟန္က သူ႕ခမည္းေတာ္ကိုယ္တိုင္က ဝူရုန္ကိုအျပစ္သားလိုဆက္ဆံတာေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္တယ္။
သူက ဝူရုန္လုပ္ရပ္ကိုသံသယမဝင္ေပမဲ့ သူကဝူရုန္အတြက္ ဘာေျပာေပးရမွန္းမသိဘူး။
"အရွင္မင္းႀကီး က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးမွာေျပာစရာတစ္စံုတစ္ရာရွိပါတယ္"ဝူရုန္ကေျပာလိုက္တယ္။
"ေမာင္မင္းက ဘာေျပာခ်င္ေသးလို႔လဲ?"အင္ပါယာအရွင္မင္းျမတ္က ေအးစက္စြာစိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။
"က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးကို အျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ဖို႔အတြက္ သူတို႔မွာသက္ေသရွိပါသလား?က်ြန္ေတာ္တို႔က မေကာင္းဆိုးဝါးေတြ လာေရာက္တိုက္ခိုက္မွၿမိဳ႕ေတာ္ကထြက္လာတယ္ဆိုတာျမင္တဲ့သူရွိပါသလား?ဘယ္သူကမ်ား က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔က ကိုယ့္မိသားစုကိုယ္မကယ္တင္တာကိုေတြ႕ပါသလား?ဘယ္သူကမ်ား က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔က သူတို႔ကိုသြားျပန္မရွာဘူးဆိုတာျမင္ခဲ့တာလဲ?"
ဝူရုန္က လူတိုင္းကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး"ဒါကိုဘယ္သူကျမင္ခဲ့တာလဲ?အဲလိုမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ေလ်ွာက္မေျပာနဲ႔။ေကာလဟာလကရိုးသားတဲ့လူေတြကို ေသေစနိုင္တယ္။ဒီကိစၥမွာ မင္းတို႔က ပိုၿပီးေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့လုပ္ရပ္ေတြကို ဦးတည္ေနတာဘဲ"
"......."အင္ပါယာအရွင္မင္းျမတ္
"......."လူအုပ္ႀကီး
လင္းမိုဟန္က အနည္းငယ္ေၾကာင္အသြားေပမဲ့ သူ႕မ်က္လံုးေတြကေတာ့ၿပံဳးလာတယ္။
"မင္းက ၿမိဳ႕ထဲကိုျပန္သြားတဲ့ဆိုတဲ့သက္ေသေရာရွိလို႔လား?"အိမ္ေတာ္ထိန္းကေမလိုက္တယ္။
"မင္း သက္ေသလိုခ်င္တယ္ေပါ့"ဝူရုန္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြက ေကာ့တက္သြားၿပီး"ေကာင္းၿပီေလ။အခုမင္းကိုေျပာျပမယ္။က်ြန္ေတာ့္လူေတြက ဆယ္ရက္ၾကာၿပီးရင္ ဂိုလင္းၿမိဳ႕က ဝူမိသားစုဝင္ေတြကို အင္ပါယာၿမိဳ႕ကိုေခၚလာလိမ့္မယ္။သူတို႔ေရာက္တဲ့အခ်ိန္က်ရင္ ဂရန္းမစၥတာက သူတို႔ကို နွလံုးသားမဲ့စြာ ပစ္မထားဘူးလို႔က်ြန္ေတာ္ ယံုၾကည္တယ္။ဂရန္းမစၥတာက သူတို႔ကိုသက္ေသာင့္သက္သာရွိတဲ့ဘဝကိုေပးလိမ့္မယ္...ဟုတ္တယ္မလား?
သူက ဖိတ္ၾကားစာကို လက္ခံရရွိတဲ့အခ်ိန္တုန္းက သူကသူတို႔ေတြကို အင္ပါယာၿမိဳ႕ေတာ္ကိုေခၚခဲ့ဖို႔ အမိန္႔႔ေပးခဲ့တာျဖစ္တယ္။
လူအုပ္ထဲမွာရွိေနတဲ့ ဝူခ်ြင္ခ်င္ ေဂါင္တုန္ ဝူရွိ ဝူပုဖန္ ယိုစုရန္ နွင့္ဝူယုတို႔ကအံ့ၾသသြားၾကတယ္။
ဂိုလင္းၿမိဳ႕က ဝူမိသားစုဝင္ေတြက အသက္ရွင္ေနေသးတာလား?
ဝူခ်န္ဇီရဲ႕မ်က္လံုးေတြကပ်ဴးက်ယ္သြားၿပီး"ေသခ်ာရဲ႕လား?"
ေသစမ္း!သူက ကေလးတစ္ေယာက္လိုသူေျပာတာနားေထာင္ေနခဲ့တာဘဲ!
ဝူရုန္က အင္ပါယာအရွင္မင္းျမတ္ကိုေျပာလိုက္တယ္"အရွင္မင္းႀကီး က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးရဲ႕စြမ္းအားက ၿမိဳ႕ထဲကလူတိုင္းကို ကယ္တင္ဖို႔မသန္မာတဲဲ့အတြက္ ဝမ္းနည္းပါတယ္။က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးအေကာင္းဆံုးလုပ္နိုင္တာက ဒဏ္ရာရေနတဲ့မိသားစုဝင္ေတြကို အင္ပါယာၿမိဳ႕ေတာ္ကိုေခၚေဆာင္ေပးတာဘဲ။က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးက က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးလုပ္နိုင္တာကို အေကာင္းဆံုးလုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးရဲ႕အသက္ကိုခ်မ္းသာေပးဖို႔ေတာင္းဆိုပါတယ္"
အင္ပါယာအရွင္ရဲ႕အၾကည့္ေတြက ေပ်ာ့ေျပာင္းသြားၿပီး"တကယ္လို႔ေမာင္မင္းေျပာတာသာ အမွန္ဆိုရင္ ေမာင္မင္းကမွားယြင္းစြပ္စြဲခံရတာဘဲ။ေမာင္မင္း အျပစ္ကင္းတယ္"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"ဝူရုန္ကဆက္ၿပီးေတာ့ေျပာလိုက္တယ္"ဒါေပမဲ့ က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးက တရားမ်ွတမႈရွာေပးဖို႔ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္"
"ေမာင္မင္းက အထင္ျမင္လႊဲမွားၿပီးလုပ္ခဲ့တဲ့လူေတြကို ကိုယ္ေတာ့္ကိုအျပစ္ေပးေစခ်င္တာလား?"အင္ပါယာအရွင္မင္းျမတ္က ဝူရုန္ရဲ႕နဖူးေပၚကေသြးေတြကိုျမင္တာေၾကာင့္ေမးလိုက္တယ္။
လူအုပ္ထဲက တစ္စံုတစ္ေယာက္ကေျပာလိုက္တယ္"ဝူရုန္ မင္းစည္းမေက်ာ္လာနဲ႔။ငါတို႔ကမင္ကိုအထင္ျမင္လႊဲမွားခဲ့တယ္ဆိုတာ အမွန္ဘဲ။ဒါေပမဲ့မင္းကလည္းအျပစ္ေပးမခံရဘူးေလ။ဒါကို ဘာေၾကာင့္ ငါတို႔ကိုအျပစ္ေပးခံေစခ်င္ေနတာလဲ"
ဝူရုန္က အဲဒီလူကို ဘာမွျပန္မေျပာဘဲအင္ပါယာအရွင္မင္းျမတ္ကိုဆက္ေျပာလိုက္တယ္"အရွင္ က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးက က်ြန္ေတာ့္ဦးေလးေတြရဲ႕ဒဏ္ရာကို စိုးရိမ္မိတယ္။ၿပီးေတာ့ က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးက သူတို႔ကိုကုသေပးဖို မတတ္နိုင္ဘူး။သူတို႔က ဝူမိသားစုအတြင္းမွာ ေဆးဝါးကုသမႈခံယူရသင့္တယ္။ဒါေပမဲ့ အခုသူတို႔ က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးကို ဆက္ဆံပံုအရ က်ြန္ေတာ့္ဦးေလးေတြကို ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံပါ့မလားဆိုတာ မေျပာနိုင္ဘူး။ဒါေၾကာင့္အရွင္မင္းျမတ္က ဂရန္းမစၥတာက ိုက်ြန္ေတာ့္မ်ိဳးဦးေလးေတြကို ကုသေပးဖို႔ ကတိေပးဖို႔အင္ပါယာအမိန္႔ေတာ္ထုတ္ေပးဖို႔ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္"
ဝူမိသားစုတစ္ခုလံုးက ေဒါသထြက္လာတယ္။
အင္ပါယာအရွင္မင္းျမတ္က တံု႔ဆိုင္းေနၿပီးမွေျပာလိုက္တယ္"တကယ္လို႔ မင္းေျပာတာမွန္ၿပီး သူတို႔ကိုမင္းကယ္ခဲ့တာမွန္ရင္ အင္ပါယာအမိန္႔ေတာ္ထုတ္ေပးမယ္"
"ေက်းဇူးပါတယ္ အရွင္မင္းျမတ္"ဝူရုန္ကအရိုအေသေပးလိုက္တယ္။
သူ႕ကိုၾကည့္ၿပီး ဝူေဝ့ရြယ္နဲ႔ဝူခ်န္ဇီတို႔က ေဒါသေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္လာၾကတယ္။အခုခ်ိန္မွာ ငါကမင္းတို႔မိသားစုကို ထိခိုက္ေအာင္မလုပ္နိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ ငါအေလ်ာ့ေပးမွာမဟုတ္ဘူး။ဂိုလင္းၿမိဳ႕က လူေတြေရာက္လာရင္ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီက ေကာင္းေကာင္းေနရလိမ့္မယ္လို႔မထင္နဲ႔!
လင္းမိုဟန္ကေျပာလိုက္တယ္"ဝူရုန္ မင္းကဘယ္သူ႔ကိုဘဲကယ္တင္ပါေစ...ဒီမင္းသားရဲ႕ေက်ာက္စိမ္းကိုေတာ့ ထိခိုက္ေစတာအမွန္ဘဲ။ဒါေၾကာင့္ဒီမင္းသားက မင္းကိုအျပစ္ေပးရမယ္"
ဝူေဝ့ရြယ္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြက ေကာ့တက္သြားတယ္။
ဝူခ်ြင္ခ်င္နွင့္ေဂါင္တုန္ကေရွ႕ထြက္လာၿပီး"ေက်းဇူးျပဳၿပီး သူ႕ရဲ႕အမွားကိုခြင့္လြတ္ေပးပါ။သူ႕ရဲ႕ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအေျခအေနကအျပစ္ေပးခံရဖို႔ခံနိုင္ရည္မရွိေအာင္အားနည္းပါတယ္။ဒါေၾကာင့္သူ႕အစား ဒီငယ္သားကိုအျပစ္ေပးပါ"
ေဟးရြမ္ရီကေရွ႕ထြက္လာၿပီး"က်ဳပ္က သူ႕ခင္ပြန္းပါ...သူ႔အစား အျပစ္ဒဏ္ကိုက်ြန္ေတာ့္ကိုေပးပါ"
လူအုပ္ႀကီးက ထိတ္လန္႔သြားတယ္။
"ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္က အျခားေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကိုလက္ထပ္ထားတယ္"
အင္ပါယာကလည္း ထိတ္လန္႔သြားတယ္။
ဝူေဝ့ရြယ္က သူတို႔ကိုၾကည့္ၿပီး ေဒါသထြက္လာေပမ ဲ့သူမကသူတို႔ကိုတားဖို႔မျဖစ္နိုင္ဘူး။
လင္းမိုဟန္က ေလွာင္လိုက္တယ္"ဒီမင္းသားက ဒီမင္းသားရဲ႕ေက်ာက္စိမ္းကိုပ်က္စီးေစတဲ့သူကိုဘဲ အျပစ္ေပးမယ္။အျခားသူကို အစားထိုးလို႔မရဘူး။သူ႕ကိုေခၚသြားေတာ့"
အေစာင့္ေတြက ဝူရုန္ကိုဆြဲေခၚသြားတယ္။
လင္းမိုဟန္က ဝူခ်န္ဇီကိုေျပာလိုက္တယ္"ဂရန္းမစၥတာ ကိုယ္ေတာ္ ေမာင္မင္းရဲ႕ဧည့္ခံပြဲမွာဆက္ေနဖို႔စိတ္မရွိေတာ့ဘူး။ေမြးေန႔မွာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ"
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ သူကထြက္သြားလိုက္တယ္။
"......."ဝူခ်န္ဇီ
ေဟးရြမ္ရီ ဝူခ်ြင္ခ်င္နွင့္တျခားသူေတြကလည္းျမန္ျမန္ထြက္သြားၾကတယ္။
**********************************************************************