Chapter(161 to163)
Chapter(161)
လက္ေဆာင္အႀကီးႀကီး(1)
ရန္က်ီေဇာင္ကလည္း ဝူရုန္ကသူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတာကုိ သတိျပဳမိလိုက္တယ္။သူသည္ ဟန္လုပ္ေခ်ာင္းဆိုးလိုက္ၿပီး သူ႕ကိုယ္သူျပန္ၿပီးစိတ္ထိန္းၿပီးေျပာလိုက္တယ္"ငါၾကားတာေတာ့ ဝူမိသားစုက ပ်က္စီးကိန္ႀကံဳရမယ္ဆို။ဒါေၾကာင့္ဒီပ်က္စီးကိန္းကိုေရွာင္ရွားဖို႔အတြက္ သူတို႔ကေဘးကင္းရာကိုထြက္သြားရမယ္ဆို။ဒါအမွန္ဘဲလား?"
"ဟုတ္တယ္။သူတို႔ကေနာက္နွစ္မွျပန္လာရလိမ့္မယ္"ဝူရုန္သည္ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္တယ္။
"ငါ့အေဒၚက လြန္ခဲ့ရက္အနည္းငယ္တုန္းက ငါတို႔ကိုလာေျပာခဲ့တယ္"ရန္က်ီေဇာင္က သတိမထားမိဘဲ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ေတြသည္ ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္ဟန္ေပၚလာၿပီးဆက္ေျပာလိုက္တယ္"သူတို႔က ငါ့ကိုရိုက္ၿပီးငါ့အေစာင့္ေတြကိုေသေစခဲ့တယ္။ဒါကိုအခုသူမနဲ႔သူမရဲ႕မိသားစုက ငါတို႔နွင့္အတူလာေနခ်င္ေသးတယ္။ဘယ္လိုေတာင္ရယ္စရာေကာင္းလိုက္သလဲ?သူမက အရွက္မရွိဘူးလား?ဘယ္လိုေတာင္ မ်က္နွာေျပာက္တိုက္လိုက္သလဲ?"
ဝူရုန္က သူက ရန္လန္ယုအေၾကာင္းကိုေျပာေနတာကိုသိတယ္။သူမေျပာခင္ကတည္းက ရွိဂ်ဴသည္ သူ႕ကိုဒီအေၾကာင္းကိုေျပာျပခဲ့ၿပီးသားျဖစ္တယ္။
"ဒါဆို မင္းကသူမကိုဘာျပန္ေျပာလိုက္သလဲ?"
"ငါတို႔က သူတို႔ကိုငါတို႔မွာ သူတို႔အတြက္ ဧည့္သည္ခန္းမရွိဘူးလို႔ေျပာလိုက္တယ္။ငါ့ဦးေလးနဲ႔အႀကီးဆံုးဝမ္းကြဲက မ်က္နွာထပ္မပ်က္ခ်င္တာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းထြက္သြားၾကတယ္"ရန္က်ီေဇာင္သည္ ဆက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္"ငါကသူတို႔ထြက္သြားခ်င္သြား မသြားခ်င္ေန ဂရုမစိုက္ေတာ့ဘူး။သူတို႔ငါ့ကို ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္တုန္းက ရိုက္လိုက္ကတည္းက ငါသူတို႔အေပၚထပ္ၿပီး မမွီခိုေတာ့ဖို႔ေတြးထားၿပီးသား။မင္းကိုငါေျပာရအုန္းမယ္။ငါမၾကာခင္မွာၿမိဳ႕ထဲကေန ထြက္သြားေတာ့မယ္"
"မင္းက ဘယ္ကိုထြက္သြားမွာလဲ?"ဝူရုန္ရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကေတာက္ပသြားၿပီးေမးလိုက္တယ္။
"ငါ့ကို တပည့္ေနာက္လိုက္အျဖစ္လက္ခံမယ့္သူစီကို သြားမယ္"ရန္က်ီေဇာင္ကေျပာလိုက္တယ္။
ဒီခဏမွာ ဝူရုန္က ရန္က်ီေဇာင္သည္ သူ႕အမိန္႔ေတြကို နာခံလာေအာင္ အေစခံစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုလိုက္ခ်င္တယ္။သုိ႔ေသာ္လည္း သူက ဒီလူနွင့္ထပ္ၿပီးမပတ္သက္ခ်င္ဘူး။ဒါ့အျပင္ တကယ္လို႔သူက ရန္က်ီေဇာင္ရဲ႕ကံၾကမၼာကိုေျပာင္းလဲခဲ့ရင္ အရင္ဘဝတုန္းက သူ႕ကိုသတ္ဖို႔အမိန္႔ေပးခဲ့သူကိုဘယ္ေတာ့မွမေတြ႕ဆံုမွာေၾကာက္ရြံ႕မိတယ္။
"မင္းကပါရမီရွင္ဘဲ။မင္းကိုသင္ေပးဖို႔တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုရွာေတြ႕ပါလိမ့္မယ္။ႀကိဳၿပီးေတာ့ဂုဏ္ျပဳပါတယ္"
ရန္က်ီေဇာင္ရဲ႕အၿပံဳးေတြကေတာက္ပလာတယ္။သူကဝူရုန္ရဲ႕ခ်ီးမြန္းစကားကိုနွစ္သက္တယ္။ဝူရုန္တစ္ေယာက္ထဲသာလ်ွင္သူ႕ကိုဂုဏ္ျပဳနိုင္တယ္။အနည္းဆံုးေတာ့သူက ဝူရုန္လိုမ်ိဳးအသံုးမက်သည့္စိတ္စြမ္းအင္မရွိတဲ့သူမဟုတ္ဘူးေလ။ဝူရုန္ကရန္ကိီ်ေဇာင္ရဲ႕ပခံုးကိုပုတ္လိုက္ၿပီးရန္က်ီေဇာင္ရဲ႕မ်က္လံုးထဲကိုသူ႕ရဲ႕စိတ္ဝိညာဥ္ဘာသာစကားကိုအသံုးျပဳၿပီးအမွတ္အသားစြဲထင္ေစၿပီးအမိန္႔ေပးလိုက္တယ္"မင္း-ရဲ႕-ဆရာ-သခင္-ကို-ရွာ-ေတြ႕-တဲ့-အခါ-ငါ့-ကို-ေျပာ-ကိုေျပာ-ရ-မယ္"
"ငါလုပ္ပါ့မယ္"ရန္က်ီေဇာင္ကမိန္းေမာေတြေဝစြာနွင့္ အဆက္မျပတ္ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္တယ္။
သူမၾကာခင္မွာဘဲ သတိျပန္ဝင္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ စိတ္ရွဳပ္သြားၿပီးေျပာလိုက္တယ္"ငါက ဘာလုပ္ရမွာလဲ?"
ငါကဘာေၾကာင့္ငါလုပ္မယ္လို႔ေျပာလိုက္ရတာလဲ?
ဝူရုန္က သူ႕ရဲ႕စိတ္ကိုေျပာင္းလဲသြားေအာင္ လ်ွင္ျမန္စြာ စကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲလိုက္တယ္"မၾကာခင္မင္းကၿမိဳ႕ကေနထြက္သြားေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ငါတို႔ကတစ္ေယာက္နွင့္တစ္ေယာက္အခ်ိန္အၾကာႀကီးမေတြ႕ရေတာ့ဘူးေပါ့။ဒါဆိုဒီမွာညစာစားဖို႔ေနအုန္းေလ"
"ေတာ္ၿပီ။ေက်းဇူးဘဲ။ငါကဒီကိုလာၿပီးမင္းကိုလာႏႈတ္ဆက္ရင္းနဲ႔မင္ူကေကာင္းေကာင္းေနရဲ႕လားဆိုတာလာၾကည့္တာ။အခုငါကသြားေတာ့မယ္"ရန္က်ီေဇာင္ေခါင္းခါလိုက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
"ဒီေလာက္ေတာင္ျမန္လား?"ဝူရုန္ရဲ႕မ်က္ခံုးေတြကျမင့္တက္သြားတယ္။
"ဒီရက္ေတြမွာဂိုလင္းၿမိဳ႕ကမလံုၿခံဳေတာ့ဘူး။ေစာေစာသြားတာပိုေကာင္းတယ္။ငါက ဝူမိသားစုေတြတစ္ဖက္နွင့္တစ္ဖက္တိုက္ခိုက္ေနတာကိုမၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ဝူမိသားစုရဲ႕အဆံုးသတ္ေန႔ရက္ေတြေရာက္ၿပီထင္တယ္"ရန္က်ီေဇာင္ကေျပာရင္းနဲ႔ဝူရုန္ရဲ႕ၾကည့္လိုက္ၿပီးဆက္ေျပာလိုက္တယ္"အခုမင္းကပိန္လာၿပီးၾကည့္ေကာင္းလာတယ္ဆိုေတာ့မင္းေယာက်ာ္းက မင္းကိုေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံလိမ့္မယ္လို႔ငါထင္တယ္"
"ၾကည့္ေကာင္းတာက ဘာမ်ားအသံုးဝင္လို႔လဲ?ငါ့မွာစိတ္စြမ္းအင္လည္းမရွိဘူး"ဝူရုန္ကသူ႕ကုိယ္သူ ညည္းတြားေျပာဆိုလိုက္တယ္။
ရန္က်ီေဇာင္က ဒါကိုၾကားလိုက္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ သူကပိုၿပီးေနလို႔ေကာင္းလာတယ္။သူက ေဟးရြမ္ရီက ဝူရုန္ကိုေကာင္းေကာင္းမဆက္ဆံဘူးလို႔ထင္တာေၾကာင့္ နွစ္သိမ့္ေပးလိုက္တယ္"မစိုးရိမ္ပါနဲ႔။တစ္ရက္က်ရင္ မင္းေယာက်ာ္းကမင္းရဲ႕ေကာင္းတဲ့အခ်က္ကို ရွာေတြ႕ပါလိမ့္မယ္။အခုေတာ့ ေနာက္က်ေနၿပီ။ငါသြားေတာ့မယ္"
"ေသခ်ာတာေပါ့။ငါမင္းကို လိုက္ပို႔ေပးမယ္"
ဝူရုန္က ရန္က်ီေဇာင္ကိုႏႈတ္ဆက္စကားေျပာဖို႔ မေစာင့္နိုင္ေတာ့ဘူး။ရန္က်ီေဇာင္က ရထားလံုးထဲကိုဝင္သြားတဲ့အခ်ိန္မွ အသက္ျပင္းျပင္းရွဴထုတ္လိုက္တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရန္က်ီေဇာင္ကလိုက္ကာစကို ဖြင့္လာၿပီးေအာ္ေျပာလိုက္တယ္"ရုန္အာ ငါအေျခခ်ၿပီးရင္ မင္းကိုစာေရးလိုက္မယ္။မင္းဒီမွာ မေပ်ာ္ရင္ ငါ့ကိုလာရွာလို႔ရတယ္"
"ေကာင္းၿပီ။ငါလာရွာမယ္။ခရီးလမ္းေျဖာင့္ျဖဴးပါေစ"ဝူရုန္လက္ေဝ့ယမ္း၍ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၿပီး ရထားလံုးက သူ႕ျမင္ကြင္းကေန ေပ်ာက္သြားတဲ့အခ်ိန္ထိရပ္ေနလိုက္တယ္။
ဝူရုန္က ရန္က်ီေဇာင္ကို ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ဖို႔ လူလႊတ္ဖို႔ေတြးထားတယ္။ဒါဆို သူက တစ္စံုတစ္ခုကိုေတြ႕ဖို႔ျဖစ္နိုင္တယ္။ဒါေၾကာင့္ သူက ခ်က္ခ်င္းဘဲ အေကာင္ထည္ေဖာ္လုိက္တယ္။
ရန္က်ီေဇာင္က လိုက္ကာစကုိခ်လိုက္တာနွင့္ ေလွာင္ၿပံဳးၿပံဳးၿပီးသေရာ္လိုက္တယ္"သူကၾကည့္ေကာင္းလာေတာ့ေကာ ဘာျဖစ္လဲ?ဒါက ဘာမ်ားအသံုးဝင္လို႔လဲ?သူကအၿမဲတမ္းအသံုးမက်တဲ့လူျဖစ္ေနမွာဘဲ"
ေဟးအိမ္ေတာ္ကေနထြက္သြားၿပီး မၾကာခင္မွာဘဲ ရထားလံုးကရပ္သြားတယ္။
ရန္ရွန္းက အျပင္ကိုၾကည့္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္"သခင္ေလး ဒီမွာအေနာက္ဘက္ၿခံဝင္းနွင့္ေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းက တိုက္ခိုက္ေနၾကတယ္။က်ြန္ေတာ္တို႔ သူတို႔ကိုျဖတ္ၿပီးသြားမလား ေရွာင္ကြင္းၿပီးသြားမလား?"
ရန္က်ီေဇာင္က အျပင္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဝူေရွာင္ရန္နွင့္အေစာင့္အနည္းငယ္ကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့သူက စိတ္ကူးတစ္ခုဝင္လာတယ္။သူကရန္ရွန္းရဲ႕နားထဲကိုအသံတိုးတိုးနွင့္ေျပာလိုက္တယ္"သြားတစ္ေယာက္ေယာက္ကိုရွာၿပီးဝူေရွာင္ရန္ကိုသတင္းပို႔ခိုင္းလိုက္။သူ႕တတိယသားကသူ႕ကိုလြမ္းေနလို႔ခ်င္အိမ္ေတာ္မွာရပ္အနည္းငယ္ေလာက္ေနဖို႔ေခၚခိုင္းတဲ့အေၾကာင္းေျပာခိုင္းလိုက္"
ဘယ္လိုေတာင္ႀကီးမားတဲ့အစီအစဥ္လဲ?
ဝူရုန္သည္ သူ႕ရဲ႕ေကာင္းမြန္တဲ့ညီအကိုျဖစ္ကတည္းက သူဂိုလင္းၿမိဳ႕ကေနထြက္သြားတာေၾကာင့္ လက္ေဆာင္ႀကီးႀကီးေပးဖို႔လိုတယ္ေလ။ဒီလိုဆိုရင္ ဝူရုန္ရဲ႕ပ်င္းစရာေကာင္းတဲ့ေန႔ရက္ေတြက အလႈပ္ရွဳပ္တဲ့ေန႔စဥ္ဘဝကိုေရာက္လာနိုင္တယ္။
"ဒါဆို က်ြန္ေတာ္တို႔လုပ္ရမွာက..."ရန္ရွန္ကေခါင္းၿငိမ့္လိုက္တယ္။
"တျခားလမ္းကေနသြား"
ရန္က်ီေဇာင္က ဂိုလင္းၿမိဳ႕ကေနထြက္မသြားခင္ကတည္းက ဝူရုန္ရဲ႕လူေတြရဲ႕ေစာင့္ၾကည့္မႈေအာက္မွာရွိေနတယ္။ဒါေၾကာင့္မၾကာခင္မွာေတာ့ဝူရုန္ကရန္က်ီေဇာင္ကသူ႕ဖခင္ကိုေထာင္ေခ်ာက္ဆင္တဲ့အေၾကာင္းသတင္းရလာတယ္။
"ဘယ္လိုညီအကိုေကာင္းပါလိမ့္"ဝူရုန္ကေလွာင္ရယ္လိုက္တယ္။
သူလက္ထပ္ၿပီးေနာက္ သူ႕စီကိုပထမဆံုးအႀကိမ္လာလည္ကတည္းက ရန္က်ီေဇာင္သည္ သူ႕ကိုလက္ေဆာင္မေပးခဲ့ဘူး။အခု သူ႕ကိုလာေတြ႕တဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ လက္ေဆာင္မပါခဲ့ဘဲ အခုျပန္သြားတဲ့အခ်ိန္မွ ဒီညီအကိုေကာင္းကသူ႕ကိုႏႈတ္ဆက္လက္ေဆာင္အႀကီးႀကီးေပးဖို႔ၾကံေနတယ္ေပါ့။
*******************************************************
Chapter(162)
လက္ေဆာင္အႀကီးႀကီး(2)
သို႔ေသာ္လည္းဘဲ ရန္က်ီေဇာင္က ဒီလိုမ်ိဳးမလုပ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ေတာင္ ဝူေရွာင္ရန္လိုၿခံဝင္းက်ယ္မွာေနခဲ့တဲ့လူမ်ိဳးက ေသးငယ္တဲ့ေနရာမွာလူစုၿပီးေနထိုင္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ေနာက္က်တာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေစာတာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဝူေရွာင္ရန္က သူ႕အေဖစီကိုအေၾကာင္းျပခ်က္ေတြရွာၿပီးသြားလိမ့္မယ္။ဒါေၾကာင့္ သူက ဝူေရွာင္ရန္က သူ႕အေဖစီကိုသြားမွာကိုတားဆီးမွာမဟုတ္ဘူး။
တကယ္ကိုဘဲ ဝူေရွာင္ရန္က အေနာက္ဘက္ၿခံဝင္းရဲ႕ဒုတိယသခင္နွင့္ ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူကေထာင္ေခ်ာက္ထဲက်သြားလိမ့္မယ္လို႔ မေမ်ွာ္လင့္ထားဘူး။သူက ေမာပန္းစြာနွင့္ အိမ္ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူတိုက္ခိုက္ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းသူ႕သားေတြႏွင့္ေခ်ြးမေတြကိုေျပာျပခဲ့တယ္။ဒါေပမဲ့ တစ္ေယာက္ကမွ သူ႕ကိုဂရုမစိုက္ခဲ့ဘူး။သူ႕ဇနီးကဘဲ သူ႕အတြက္ ေဆးတစ္ခ်ိဳ႕ကိုျပင္ဆင္ေပးခဲ့တယ္။သူက ဝမ္းနည္းၿပီးေဒါသထြက္ခဲ့ရတယ္။သူ႕သားေတြက တစ္ေယာက္မွသားသမီးဝတ္တရားမေက်ပြန္ၾကဘူး။
အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ အေစခံတစ္ေယာက္တင္ျပလာတာက သူ႕ရဲ႕တတိယသားကသူ႕ကိုလြမ္းတာေၾကာင့္သူ႕(ဝူခ်ြင္ခ်င္)ရဲ႕အိမ္ေတာ္မွာလာေနဖို႔ဖိတ္ေခၚထားတဲ့အေၾကာင္း တင္ျပလာခဲ့တယ္။
ဝူေရွာင္ရန္က ဒီအမည္ကိုၾကားေတာ့ ပထမေတာ့ ေဒါသထြက္သြားတယ္။ဒါေပမဲ့ေနာက္ေတာ့ သူကသူ႕ရဲ႕တတိယသားက သူမရွိဘဲမေနနိုင္ဘူးလို႔ၾကားေတာ့ သေဘာက်သြားတယ္။သူက သူ႕ရဲ႕တတိယသားက အိမ္ႀကီးႀကီးနွင့္ ေနထိုင္တာကို သတိရသြားေတာ့ ပိုၿပီးေတာင္ေပ်ာ္ရႊင္လာတယ္။ဒါေၾကာင့္သူက မုရွဴဝမ္ကို သူတို႔ကေရႊ႕ေျပာင္းသင့္ေၾကာင္းေျပာခဲ့တယ္။
"ငါတို႔ကထြက္မလာခင္တုန္းက သူတို႔နွင့္မေနခ်င္ဘူးလို႔ ငါတို႔ကေျပာခဲ့တယ္။ငါတို႔က သူတို႔စီမွာသြားေနဖို႔ တကယ္ဘဲအဆင္ေျပမွာ ေသခ်ာရဲ႕လား?"မုရွဴဝမ္ကစိုးရိမ္စြာေျပာလိုက္တယ္။
"ငါတို႔က သူ႕မိဘေတြဘဲေလ။သူတို႔ႏွင့္ေနဖို႔ေျပာလိုက္တာက ဘာကိစၥမွမရွိဘူး။ဒါ့အျပင္ ငါတို႔ကိုလာေနဖို႔ သူကဖိတ္ေခၚခဲ့တာေလ။ငါတို႔က သူတို႔ႏွင့္ေနဖို႔ေတာင္းဆိုခဲ့တာမဟုတ္ဘူး"ဝူေရွာင္ရန္ကဝံ့ႂကြားစြာေျပာလိုက္တယ္။
အဓိကအေၾကာင္းျပခ်က္က သူကဒီအိမ္ေသးေသးေလးထဲမွာဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွဆက္မေနနိုင္ေတာ့ဘူူး။ဒီၿခံဝင္းရဲ႕ေနရာတိုင္းမွာ ဝက္ေခ်းနံ႔ေတြ ႏြားေခ်းေတြရွိေနၿပီးဆိုးဝါးလွတယ္။ဒါ့အျပင္ ညဘက္မွာလည္း ေခြးေဟာင္သံေတြက ဆူညံလြန္းလွတယ္။သူက တစ္ညမွေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္နိုင္ဘူး။
မုရွဴဝမ္ကလည္း သေဘာတူလိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့ သူတို႔က ယဥ္ေက်းမႈအရ မေရႊ႕ေျပာင္းခင္နွစ္ရက္ေလာက္ဆက္ေနဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
ဝူခ်ြင္ဂ်င္က သူ႕မိဘေတြက အထုတ္အပိုးေတြႏွင့္ေျပာင္းေရြ႔ဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတာက သူႀကိဳတင္ေမ်ွာ္လင့္ထားတဲ့အတိုင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ေမးလိုက္တယ္"အေဖ အေမ ခ်ြင္ခ်င္တို႔အိမ္ကိုေျပာင္းမလို႔လား?"
ဝူေရွာင္ရန္က သူကိုယ္တိုင္က ဝူခ်ြင္ခ်င္နွင့္ ဘယ္ေတာ့မွမေနဘူးလို႔ေျပာခဲ့ၿပီး အခုေတာ့ သူ႕ကတိကိုသူကိုယ္တိုင္က ခ်ိဳးျဖတ္သလိုျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ရွက္ရြံ႕မႈကိုခံစားရတယ္။
"မင္းရဲ႕ညီကရက္အနည္းငယ္ေလာက္လာေနဖို႔ေတာင္းဆိုထားလို႔"
"အေဖ ရက္အနည္းငယ္ေလာက္သြားေနတာကဒီေလာက္အမ်ားႀကီးထုတ္ပိုးဖို႔လိုလို႔လား?အေဖ အေဖကိုယ္တိုင္က သူနွင့္မေနခ်င္ဘူးလို႔ကတိေပးခဲ့တယ္။အခုအေဖက က်ြန္ေတာ္တို႔ကိုခ်န္ထားၿပီးသူနွင့္သြားေနဖို႔လုပ္ေနတယ္။အေဖ ဘာလုပ္ေနမွန္း အေဖသိရဲ႕လား?"ဝူခ်ြင္တုန္ကေဒါသတႀကီးေျပာလိုက္တယ္။
ဝူေရွာင္ရန္နွင့္မုရွဴဝမ္က အျပစ္ရွိလိုခံစားရတာေၾကာင့္ အေဝးကိုဘဲၾကည့္ေနလိုက္တယ္။
"တကယ္လို႔အေဖတို႔က ခ်ြင္ခ်င္စီကိုသြားခ်င္တယ္ဆုိရင္လည္း က်ြန္ေတာ္တို႔ကမတားပါဘူး။ဒါေပမဲ့ အေဖတို႔ထြက္သြားရင္ က်ြန္ေတာ့္တို႔ကေလးေတြက အေဖ့တို႔အခန္းကိုယူရလိမ့္မယ္"ဝူခ်ြင္ဘင္ကေျပာလိုက္တယ္။
"ေကာင္းၿပီ"ဝူေရွာင္ရန္ကေျပာလိုက္တယ္။
ဝူေရွာက္ရန္က ဒီေနရာကိုထပ္ၿပီးျပန္လာဖို႔ မေတြးထားဘူး။ဒါေၾကာင့္သူက သူ႕သားေတြက မတားခင္မွာလ်ွင္ျမန္စြာဘဲထြက္သြားလိုက္တယ္။
"ဘာေၾကာင့္ မင္းကသူတို႔ကိုထြက္သြားခြင့္ျပဳလိုက္ရတာလဲ?"ဝူခ်ြင္တုန္က ေဒါသတႀကီးေျပာလိုက္တယ္။
"ငါတို႔က သူတို႔ကိုေက်ြးထားဖို႔ မလိုရင္ အေကာင္းဆံုးဘဲမဟုတ္လား?"ဝူခ်ြင္ဘင္ကေျပာလိုက္တယ္။
တစ္ေယာက္ကမွ ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ဘူး။
ဝူေရွာင္ရန္နွင့္မုရွဴဝမ္က ခ်င္အိမ္ေတာ္ကိုေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ တံခါးေစာင့္က သူတို႔ကို တံခါးမဖြင့္ေပးဘဲေျပာလိုက္တယ္"ငါတို႔က တစ္ေယာက္ကမွေျပာင္းေရႊ႕လာမယ္ဆိုတဲ့ အမိန္႔မရထားဘူး။မင္းတို႔က အခုထြက္သြားရင္ ေကာင္းမယ္"
"ငါတို႔က မင္းတို႔သခင္ရဲ႕မိဘေတြဘဲ။ေျပာရမယ္ဆိုရင္ မင္းတို႔သခင္ကိုယ္တိုင္က ငါတို႔ကိုဖိတ္ေခၚထားတာဘဲ"ဝူေရွာင္ရန္က ယဥ္ေက်းစြာေျပာလိုက္တယ္။
"သခင္နဲ႔သခင္မက အိမ္မွာမရွိဘူး။ၿပီးေတာ့ သခင္ရဲ႕မိဘေတြက ငါတို႔သခင္နွင့္ဘယ္ေတာ့မွအတူမေနဘူးလုိ႔ ကတိေပးထားတယ္။အခုမင္းက သခင့္ရဲ႕မိဘလို႔ေျပာေနတယ္။မင္းကလူလိမ္ဘဲျဖစ္ရမယ္။ဘာအတြက္ ဒီကိုေရာက္လာတာလဲ?"
"ငါတို႔က တကယ္ကိုဘဲ မင္းတို႔သခင္ရဲ႕မိဘေတြပါ။ငါတို႔က သူ႕မိဘေတြဆိုတာ စူခ်င္ၿခံဝင္းက အေစခံေတြက သက္ေသျပနိင္တယ္"ဝူေရွာင္ရန္ရဲ႕မ်က္နွာက ေဒါသေၾကာင့္နီရဲလာၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
"အခုထြက္သြားေတာ့ မဟုတ္ရင္ငါတို႔ကမင္းတို႔ကိုေမာင္းထုတ္ပစ္မယ္"တံခါးေစာင့္က ျပင္းထန္စြာေျပာလိုက္တယ္။
"ဒါေပမဲ့ ငါတို႔က နင္တို႔သခင္ရဲ႕မိဘေတြေလ"မုရွဴဝမ္က တြက္ကပ္ၿပီးဆက္ေျပာလိုက္တယ္။
"သူတို႔ကိုရိုက္ထုတ္လိုက္"တံခါးေစာင့္ေခါင္းေဆာင္က အမိန္႔ေပးလိုက္တယ္။
"မင္းတို႔ဘယ္လိုလုပ္ရဲတာလဲ?ငါက မင္းတို႔သခင္ရဲ႕အေဖကြ"ဝူေရွာင္ရန္က ေဒါသတႀကီးေအာ္လိုက္တယ္။
အေစာင့္ေတြႏွင့္ တံခါးေစာင့္ေတြက သူတို႔ကိုျပင္းထန္စြာ တိုက္လိုက္ၾကတယ္။
တံခါးေစာင့္ေတြႏွင့္အေစာင့္ေတြရဲ႕စြမ္းအားက ျမင့္မားလြန္းတယ္။မုရွဴဝမ္နဲ႔သူ႕ရဲ႕ေနာက္လိုက္ေတြက သူတို႔ကိုမခုခံနိုင္ဘူး။ဝူေရွာင္ရန္ကလည္း နာရီဝက္ေလာက္ တိုက္ခိုက္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ လ်ွင္ျမန္စြာထြက္ေျပးလာရတယ္။
ရထားလံုးထဲကိုေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ မုရွဴဝမ္က စိုးရိမ္စြာေမးလိုက္တယ္"ငါတို႔အခုဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ?"
"ငါတို႔မွာေရြးစရာရွိေသးလို႔လား?ငါတို႔က..."
ေျပာေနရင္းနဲ႔ဝူေရွာင္ရန္က ဆံုးေအာင္ေတာင္ မေျပာနိုင္ဘဲ ရပ္သြားတယ္။သူတို႔ကထြက္လာတုန္းက ေပ်ာ္ရႊင္စြာထြက္လာခဲ့ၿပီး အခုေတာ့ေသးငယ္တဲ့အိမ္ကို ျပန္သြားဖို႔ရွက္ေနမိတယ္။
သူ႕ႏွလံုးသားထဲက ေဒါသကပိုပိုၿပီးျပင္းထန္လာတယ္။သူက မဲေမွာက္ေနတဲ့မ်က္နွာနွင့္ ေဒါသတႀကီးေျပာလိုက္တယ္"ေသစမ္း ဝူခ်ြင္ခ်င္က အေစာင့္ေတြကို ငါတို႔ကိုရိုက္ဖို႔ေတာင္ အမိန္႔ေပးရဲတယ္"
မုရွဴဝမ္ကလည္း ေဒါသထြက္ေနတယ္။ဒါေပမဲ့ သူမကျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ တစ္ခုခုမွားေနတာကိုသတိျပဳမိလိုက္တယ္။
"ငါခ်ြင္ခ်င္အေၾကာင္းသိသေလာက္ဆိုရင္ သူကဒီလိုလူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ဒါက တစ္စံုတစ္ေယာက္က ငါတို႔ကိုအရူးလုပ္လိုက္တာျဖစ္နိုင္လား?ငါတို႔ကို သတင္းပို႔ခဲ့တဲ့လူက စူခ်င္ၿခံဝင္းနွင့္ငါတို႔သိတဲ့လူဘဲ။တကယ္လို႔ခြ်င္ခ်င္ကသာ ငါတို႔ကိုဖိတ္ေခၚခ်င္တယ္ဆိုရင္ သူ႕အိမ္ေတာ္ထိန္းဝူရွဴကိုလႊတ္လိုက္မွာဘဲ။ငါေျပာတာမွန္တယ္မလား?"
ဝူခ်ြင္ခ်င္က သူ႕တို႔ကေလးေတြထဲမွာ သားသမီးဝတ္တရားေက်ပြန္သူျဖစ္တယ္။သူက ဘယ္ေလာက္ဘဲေဒါသထြက္ပါေစ သူ႕မိဘေတြကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွရိုက္မွာမဟုတ္ဘူး။
"ဒါကဘယ္သူျဖစ္နိုင္လဲ?"
"ငါတို႔ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္တုန္းက ခ်ြင္ဂ်င္က ငါတို႔ကိုမတားခဲ့ဘူး။ခ်ြင္ဘင္ကလည္း သူ႕ကေလးေတြ အတြက္ငါတို႔အခန္းကို လိုခ်င္ေနတယ္။ျဖစ္နိုင္တာက သူတို႔က ငါတို႔ကိုသတင္းအမွားပို႔ခဲ့တာျဖစ္လိမ့္မယ္။သူတို႔က ငါတို႔အခန္းကိုလိုခ်င္လို႔ျဖစ္နိုင္တယ္။ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း ငါတို႔ကို မေက်ြးခ်င္ေတာ့လို႔ျဖစ္နိုင္တယ္"မုရွဴဝမ္က ဒီအေၾကာင္းကိုေတြးမိတာနွင့္ေျပာလိုက္တယ္။
"ဘယ္လိုေတာင္လဲ?သူတို႔က ငါတို႔ကိုဘယ္လိုလုပ္ ထြက္သြြားခိုင္းခ်င္ေနတာလဲ?ဒါဆိုရင္ ငါတို႕ကပိုၿပီးေနခ်င္တယ္။အခုခ်က္ခ်င္းျပန္မယ္"
သူတို႔က ထြက္သြားၿပီးသည္ႏွင့္ခ်င္အိမ္ေတာ္ကအေစာင့္ေတြကဝူရုန္ကိုသတင္းပို႔လိုက္တယ္။
ဝူရုန္က ဒီသတင္းကိုၾကားေတာ့ ၿပံဳးလိုက္တယ္။ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ တစ္ေယာက္ကမွ သူ႕မိဘေတြကိုမေနွာင့္ယွက္နိုင္ေတာ့ဘူး။
*********************************************************
Chapter(163)
ၿမိဳ႕မွထြက္ခြာျခင္း(1)
ဝူခ်ြင္ခ်င္က ဝူေရွာင္ရန္တို႔က သူ႕စီကိုလာသြားတဲ့အေၾကာင္းကိုမသိပါဘူး။အဲဒီညမွာဘဲ သူသတင္းရခဲ့တာက ဝူေရွာင္ရန္ကဝူခ်ြင္တုန္နွင့္တိုက္ခိုက္ၿပီးေျခေထာက္ေတြ ထိခိုက္သြြားတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျဖစ္တယ္။
သူက ဒီအေၾကာင္းကိုၾကားေတာ့အခ်ိန္ၾကာႀကီးငိုင္ေနမိတယ္။သူက ဘယ္ေတာ့မွသူ႕အေဖနွင့္သူ႕ညီအကိုေတြက ဒီလိုမ်ိဳးျဖစ္သြားလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ထားခဲ့ဘူး။သူက သူတို႔စီကိုသြားၿပီး ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဆိုတာၾကည့္ခ်င္ခဲ့တယ္။ဒါေပမဲ့ သူသြားရင္ေတာင္ သူ႕ရဲ႕ဂရုစိုက္မႈကို သူတို႔က အေလးမထားမွာစိုးရိမ္မိတယ္။ဒါေၾကာင့္ သူက ဝူေရွာင္ရန္အတြက္ ေဆးပုလင္း အနည္းငယ္ပို႔ေပးလိုက္ၿပီး ဒီအေၾကာင္းကိုထပ္မေျပာေတာ့ဘူး။
ဒီအခ်ိန္မွာ ေျမာက္ဘက္ၿခံဝင္းနွင ့္အေရွ႕ဘက္ၿခံဝင္းရဲ႕အေျခအေနကလည္း ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး။သူတို႔က တိုက္ခိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ၿခံဝင္းတစ္ဖက္စီတိုင္းက ဂ်ဴနီယာတစ္ေယာက္စီကေတာ့ဆံုးရွံဳးတတ္တယ္။ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့ သူတို႔ရဲ႕စိတ္အတြင္းမွာေတာ့ အမုန္းတရားေတြကပိုၿပီးျပင္းထန္လာတယ္။
ဝူပုဖန္က သူ႕ရဲ႕ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ မရွိကတည္းက ဝူအိမ္ေတာ္ကို ေမွာ္လက္နက္ေတြ အုိင္တမ္ေတြႏွင့္ အကာအကြယ္စည္းခ်လိုက္ၿပီး အႀကီးအကဲေတြ နွင့္သူ႕တို႔ရဲ႕မိသားစုဝင္ေတြႏွင့္အတူ အင္ပါယာၿမိဳ႕ေတာ္ကိုထြက္သြားလိုက္တယ္။
ဝူရုန္က ဒီသတင္းကိုၾကားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေဟးရြမ္ရီကသူ႕ကိုဓားပညာသင္ေပးေနတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္တယ္။
"မင္းတို႔ကၿပီးျပည့္စံုတဲ့အတြဲဘဲ။အမ်ိဳးသားကပါရမီရွင္ အမ်ိဳးသမီးကလွပတယ္"ေဟးရွင္းကတံခါးနားမွာရပ္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
ေဟးရြမ္ရီက သူ႕ရဲ႕မ်က္နွာဖံုးကိုခ်ြတ္လိုက္ရင္ ပိုၿပီးေတာင္ၾကည့္ေကာင္းအုန္းမယ္။သူတို႔က သူျမင္ဖူးသမ်ွထဲမွာၾကည့္အေကာင္းဆံုးအလွပဆံုးစံုတြဲဘဲ။ဆရာက အရပ္ရွည္ၿပီးခန္႔ညားတယ္။ေက်ာင္းသားက ဆရာထက္အရပ္ပုၿပီးဆရာရဲ႕လက္ေမာင္းထဲမွာ တိုးေဝွ႕ပူးကပ္ေနတယ္။ေက်ာင္းသားက ဆရာေလာက္ မသန္မာေပမဲ့ သူက ကမာၻေပၚမွာအလွဆံုးဘဲ။သူတို႔အတူရွိေနတာက လံုးဝၿပီးျပည့္စံုတဲ့စံုတြဲဘဲ။
"ဦးေလးရွင္း အမ်ိဳးသမီးက လွပတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူ႕ကိုေျပာတာလဲ?"သူကေဆးရည္နွင့္ေရခ်ိဳးၿပီး က်င့္ႀကံၿပီးေနာက္ အရင္ဘဝက အေတြ႕အႀကံဳေတြပါထပ္ေပါင္းလိုက္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕စိတ္စြမ္းအင္က အမ်ားႀကီးတိုးတက္လာတယ္။ဒါေၾကာင့္ သူကအေတာ္ေဝးေဝးကေျပာေနတာကိုေတာင္ၾကားရတယ္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္။ဒါကက်ြန္ေတာ့္ရဲ႕အမွားပါ။အမ်ိဳးသားကလည္းလွတယ္"ေဟးရွင္းကအျပံဳးေလးနွင့္ေျပာလိုက္တယ္။
"မင္းရဲ႕အမွားအတြက္အျပစ္ေပးခံရမယ္။ေဟးရြမ္ရီ သူ႕ကိုပူးေပါင္းၿပီးတိုက္ၾကစို႔"ဝူရုန္ကေဟးရွင္းကိုဓားနွင့္ညႊန္ျပလိုက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
ေဟးရြမ္ရီကအံ့ၾသသြားတယ္။သူ႕ရဲ႕လက္တစ္ဖက္ကို ဝူရုန္ရဲ႕ခါးမွာဖက္လိုက္ၿပီးတစ္ဖက္ကိုေတာ့ဝူရုန္ရဲ႕လက္ေပၚမွာထပ္ကိုင္ထားလိုက္ၿပီးသူတို႔ကေဟးရွင္းရွိတဲ့ဘက္ကိုပ်ံသန္းလိုက္တယ္။
"ၾကင္ယာေတာ္ က်ြန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။က်ြန္ေတာ္ကၾကင္ယာေတာ္တို႔ကိုမယွဥ္နိုင္ဘူး"ေဟးရွင္းကသူ႕ဘဝအတြက္ေျပးၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
ဝူရုန္နွင့္ေဟးရြမ္ရီက အရင္ကေဟးရွင္းရပ္ေနတဲ့ေနရာနားမွာ ေျမႀကီးေပၚဆင္းလိုက္တယ္။ဝူရုန္ကရယ္ေမာၿပီးေျပာလိုက္တယ္"ဦးေလးရွင္း က်ြန္ေတာ္တို႔ကမင္းကိုပူးေပါင္းၿပီးမတိုက္ပါဘူး။ျပန္လာၿပီးက်ြန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ ေလ့က်င့္ရေအာင္"
"က်ြန္ေတာ္လုပ္မယ္"ေဟးရွင္းကေျပာၿပီးတာနွင့္ ေဟးရြမ္ထန္ကိုေအာ္ေျပာလိုက္တယ္"သခင္ရြမ္ထန္ က်ြန္ေတာ့္ကိုကူညီပါအုံး"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"ေဟးရြမ္ထန္ကေမးလိုက္တယ္။
"သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းၿပီးက်ြန္ေတာ့္ကို စိတ္ေခၚေနတယ္။ဒါေပမဲ့ က်ြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲဆိုရင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုမယွဥ္နိုင္ဘူး"ေဟးရွင္းကေျပာလိုက္တယ္။
ေဟးရြမ္ထန္က ဒီစိန္ခၚမႈကိုစတ္ဝင္စားသြားတယ္။သူက အိတ္ထဲက ယပ္ေတာင္တစ္ေခ်ာင္းက ိုထုတ္ယူလိုက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္"ေဟးရွင္း ငါတို႔အသင္းဖြဲ႕ၿပီးတိုက္ၾကစို႔"
"မင္းတို႔အသင္းဖြဲ႕မွာလား?ဒါကပိုေတာင္ေကာင္းတယ္"ဝူရုန္ကေပ်ာ္ရႊင္စြာေျပာလိုက္တယ္။ရုတ္တရက္ သူ႕ရဲ႕ႏွလံုးကနာက်င္လာၿပီး သူ႕ရင္ဘတ္ကိုဆုတ္ကိုင္လိုက္တယ္။သူ႕လက္ထဲက ဓားကလည္း လြတ္က်သြားတယ္။
ဓားလြတ္က်သြားတဲ့အသံက သံုးေယာက္လံုးရဲ႕အာရံုကိုဖမ္းစားသြားတယ္။
ေဟးရြမ္ရီက အရင္ဆံုး ဝူရုန္ကတစ္ခုခုမွားေနမွန္း သတိျပဳမိသြားတယ္။သူ႕ႏွလံုးသားက နာက်င္သြားတယ္။သူက လ်ွင္ျမန္စြာ ဝူရုန္ကိုေပြ႕ခ်ီၿပီး အခန္းထဲကိုေခၚသြားလိုက္ၿပီး ထိုင္ခံုေပၚမွာခ်ေပးလိုက္တယ္။
"မင္းဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
သူက ေမးလိုက္ရင္းသူ႕ရဲ႕စိတ္စြမ္းအင္နွင့္ ဝူရုန္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကို စစ္ေဆးေပၚလိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့သူက တစ္ခုခုမွားေနတာကိုမခံစားမိဘူး။
ေဟးရွင္းနွင့္ ေဟးရြမ္ထန္ကလည္း အခန္းထဲကို အလ်ွင္အျမန္ဝင္ေရာက္လာၿပီး ေမးလိုက္ၾကတယ္။
"သူအဆင္ေျပရဲ႕လား?"
"သူက ေနလို႔မေကာင္းဘူးလား?"
ဝူရုန္က လူအမ်ားႀကီးက သူ႕ကိုဂရုစိုက္ေနတာေၾကာင့္ သူကရွဳပ္ေထြးစြာခံစားရတယ္။
ဝူမိသားစုကေနထြက္လာကတည္းက သူကက်င့္ႀကံျခင္းမွာဘဲအာရံုစိုက္ထားခဲ့တယ္။တစ္ခ်ိန္ထဲမွာဘဲ သူကသူ႕ရဲ႕လက္ထပ္ျခင္းနွင့္ပတ္သက္ၿပီး သံသယရွိတာေၾကာင့္ ေဟးမိသားစုက သူ႕အေပၚဆက္ဆံတာကို ေလ့လာခဲ့တယ္။ဒီအခ်ိန္အတြင္းမွာ သူေလ့လာမိသေလာက္ သူလံုးဝေသခ်ာတာက ေဟးမိသားစုကသူနွင့္သူ႕မိသားစုေတြကို နွလံုးသာတစ္ခုလံုးနွင့္ ၾကင္နာစြာဆက္ဆံတယ္ဆိုတာဘဲ။သူတို႔က သူ႕အေပၚကို လံုးဝရိုးသားမႈရွိတယ္။သူက ရန္က်ီေဇာင္ကသူ႕အေပၚလုပ္ခဲ့တာေတြေၾကာင့္ သူကသူတို႔က သူ႕အေပၚကိုဟန္ေဆာင္ၿပီး ဆက္ဆံမွာကိုစိုးရိမ္ေနခဲ့တယ္။ဒါကဘဲ သူကေဟးရြမ္ရီအတြက္ သူ႕ႏွလံုးသားကိုဖြင့္ေပးဖို႔ တံု႔ဆိုင္းေနခဲ့တာျဖစ္တယ္။
အဓိက အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ ေဟးရြမ္ရီက သူ႕လိုဝတုတ္ေနတဲ့သူကို ဘာေၾကာင့္လက္ထပ္ခဲ့တာလဲဆိုတာ မေျပာခဲ့တာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။
**********************************************************