အရွက္မဲ့ေသာခ်စ္ဇနီး
Chapter(149)
ဝူမိသားစုကိုခြဲျခားဖို႔(3)
ယိုစုရန္သည္သူမရဲ႕ကေလးေတြကေန႔စဥ္ေန႔တိုင္းခိုက္ရန္ျဖစ္ပြားတာကိုၾကည့္ၿပီးသူမကဝမ္းနည္းရတယ္။ဒါေၾကာင့္သူမကအႀကီးအကဲေတြရဲ႕လြမ္းမိုးမႈအတိုင္းသေဘာတူလိုက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္"က်ြန္မတို႔လက္ထပ္ၿပီးတာနွစ္ေပါင္းမ်ားစြာရွိေပမဲ့က်ြန္မကအခုခ်ိန္ထိရွင္ဘာေတြကိုေတြးေနလဲဆိုတာမသိဘူး။ဒါေပမဲ့က်ြန္မခန္႔မွန္းမိတာတစ္ခုေတာ့ရွိတယ္"
"ဝူမိသားစုဆိုတာရွင့္အတြက္အရာရာျဖစ္တယ္ဆိုတာက်ြန္မသိတယ္။ရွင္ကဝူမိသားစုကိုႀကီးမားတိုးတက္သန္မာေစၿပီးအင္ပါယာၿမိဳ႕ေတာ္ကဝူကလန္ထက္အရာရာမွာစြမ္းအားရွိေအာင္သာလြန္ခ်င္တယ္ဆိုတာက်ြန္မသိတယ္။ဒါေပမဲ့အခုခ်ိန္မွာဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆိုတာနားလည္ရမယ္။တကယ္လို႔ရွင္ကအခုခ်ိန္မွာဘာမွမလုပ္ဘူးဆိုရင္ဝူမိသားစုကအပိုင္းပိုင္းပ်က္စီးသြားလိမ့္မယ္။ဒါဆိုရင္ရွင္ေနာင္တရလိမ့္မယ္"
ဝူပုဖန္ကသူမကိုျပင္းျပင္းထန္ထန္စိုက္ၾကည့္လိုက္ေပမဲ့သူကိုယ္တိုင္ကလည္းဒီလိုမ်ိဳးေတြးေနတာျဖစ္ၿပီးလက္သီးကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုတ္ထားလိုက္တယ္။
ယိုစုရန္ကဆက္လက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္"ရွင္လည္း လြန္ခဲ့ေျခာက္လေလာက္ကတည္းကဘာေတြျဖစ္ပ်က္ခဲ့တယ္ဆိုတာျမင္ေနတာဘဲ။ဒါေတြကက်ြန္မတို႔မိသားစုကိုလံုးဝပ်က္စီးသြားေအာင္လုပ္ေတာင္နိုင္တယ္။က်ြန္တို႔ကမိသားစုကိုမပ်က္စီးသြားေစခ်င္ဘူးဆိုရင္က်ြန္မတို႔ကသူတို႔ကိုထြက္သြားခိုင္းဖို႔လိုအပ္တယ္။ဒီႏွစ္ကုန္လို႔က်ြန္မတို႔အားလံုးၿခံဳသြားၿပီဆိုရင္က်ြန္မတို႔အားလံုးကအတူတူျပန္ေနလို႔ရၿပီ"
"မင္းေျပာခ်င္တာကိုငါနားလည္တယ္။ဒါေပမဲ့ငါတို႔ကသူတို႔ကိုထြက္သြားခိုင္းလိုက္ရင္ေတာင္ပ်က္စီးျခင္းႀကံဳရျခင္းကမလြတ္ေႁမွာက္နိုင္ရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ?ငါ့ရဲ႕ႀကီးႀကပ္မႈေကာက္မွာမရွိဘူးဆိုရင္ၿခံဝင္းေလးခုကပိုပိုၿပီးၿပင္းထန္တဲ့ျပသနာေတြတက္လာနိုင္တယ္"ဝူပုဖန္ကသက္ျပင္းခ်ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
"တကယ္လို႔သူတို႔ကိုထြက္သြားခိုင္းလိုက္မယ္ဆိုရင္ဒီပ်က္စီးျခင္းကလည္းကြဲထြက္သြားနိုင္တာဘဲ။လူတိုင္းကေတာ့ပ်က္စီးျခင္းႀကံဳရမွာမဟုတ္တာလဲျဖစ္နိုင္တယ္ေလ။က်ြန္မတို႔ရဲ႕မ်ိဳးဆက္သစ္တစ္ခ်ိဳ႕ကအသက္ရွင္က်န္ရစ္ဖို႔ဒီပ်က္စီးျခင္းကိုမေက်ာ္ျဖတ္နိုင္တာလဲျဖစ္နိုင္တယ္"ယိုစုရန္ကေျပာလိုက္တယ္။
ဝူပုဖန္ကသူမေျပာလိုက္တဲ့မ်ိဳးဆက္သစ္တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့အသက္ရွင္က်န္ရစ္ဖို႔မေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ဘူးလို႔ေျပာတာၾကားေတာ့သူ႕ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးကနွစ္ႁမွဳပ္သြားၿပီးေျပာလိုက္တယ္"ငါအျပင္ထြက္ၿပီးလမ္းေလ်ွာက္လိုက္အုန္းမယ္"
ဒါေပမဲ့သူကပုဂ်င္ၿခံဝင္းကထြက္ၿပီးဘယ္ကိုသြားရမလဲဆိုတာမသိပါဘူး။ဒါေၾကာင့္သူကၿခံဝင္းထဲမွာပတ္ေလ်ွာက္ေနမိတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲသူကအေရွ႕ၿခံဝင္းဘက္မွဆူညံ့သံေတြကိုၾကားလိုက္ရတယ္။
သူကၾကည့္လိုက္ေတာ့ဝူခ်ြန္စုကဦးေဆာင္ၿပီးလူတစ္စုကေျမာက္ဘက္ၿခံဝင္းကိုတိုက္ခိုက္ဖို႔သြားေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။
သူကသူတို႔ကိုတားဖို႔ေျခလွမ္းလမ္းလိုက္ေပမဲ့သူကရပ္တန္႔လိုက္တယ္။တကယ္လို႔သူကဒီအခ်ိန္မွာသူတို႔ကိုတားနိုင္ရင္ေတာင္အၿမဲတမ္းေတာ့တားနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။
သူကသူတို႔ကိုလ်စ္လ်ဴရွဴဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။သူကဝင္်ပါက္က်နထြက္လာၿပီးေလ်ွာက္လာၿပီးေနာက္သူကၿခံဝင္းတစ္ခုလံုးစ်ာပနအျပင္အဆင္ေတြျဖစ္သည့္အျဖဴေရာင္ပိတ္စေတြအျဖဴ်ရာင္မီးအိမ္ေတြအျဖဴေရာင္ပန္းပြင့္ေတြကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။အေစာင့္ေတြနဲ႔အေစခံေတြကဝမ္းနည္းျခင္ူအထိန္းအမွတ္ဝတ္စံုကိုဝတ္ဆင္ထားၾကတယ္။ဒီမွာတစ္ေယာင္ကမွစကားမေျပာပါဘူး။ဒီေနရာမွာရွိတဲ့ေလထုကေတာင္ထိုင္းမႈိင္းေနတယ္။တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ညည္းညဴေနတဲ့အသံေတြကိုၾကားေနရတယ္။
ဒါကိုၾကည့္လိုက္တာနဲ႔သူကအေနာက္ၿခံဝင္းဆိုတာနားလည္လိုက္တယ္။
ရုတ္တရက္ဝူပုဖန္ကေသဆံုးတဲ့သူေတြကိုသြားၾကည့္ဖို႔စိတ္ျဖစ္ေပၚလာတယ္။ဒါေပမဲ့သူကစီနီယာေတြကဂ်ဴနီယာေတြရဲ႕စ်ာပနကိုတက္ေရာက္ခြင့္မရွိဘူးဆိုတာသတိရသြားၿပီးရပ္တန္႔လိုက္တယ္။ဒါ့အျပင္သူကအေနာက္ဘက္ၿခံဝင္းကလူေတြကိုသူတို႕ရဲ႕ဆံုးရွံဳးမႈအတြက္နွစ္သိမ့္ေပးနိုင္ပါ့မလားဆိုတာမေသခ်ာဘူး။ဒါေၾကာင့္သူကအေနာက္ဘက္ၿခံဝင္းကလွည့္ျပန္လိုက္ၿပီးေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းကိုဦးတည္ၿပီးသြားလိုက္တယ္။
&&&&&&&&&&
ေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းကဆိုးဝါးစြာတိုက္ခိုက္ထားမႈကၿခံဝင္းကအလြြန္ကိုပ်က္စီးေနတယ္။တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာကိုျပဳျပင္ထားေပမဲ့အေရအေသြးနိမ့္တဲ့ရြံ႕ေတြကိုသံုးၿပီးျပဳျပင္ထားတာေၾကာင့္မိုးရြာလိုက္တာနဲ႔ပ်က္စီးသြားမွာျဖစ္တယ္။ဒီေနရာကအေနာက္ဘက္ၿခံဝင္းထက္ေတာ့ေလထုကေပါ့ပါးေနတယ္။အနည္းဆံုးေတာ့ဒီေနရာကအျပင္ကေနၾကည့္ရင္ေအးခ်မ္းေနတယ္။သခင္ေတြကလည္းသူတို႔ၿခံဝင္းမွာသာေနထိုင္ၿပီးတိုက္ခိုက္တဲ့သူေတြငိုေနတဲ့သူေတြကဒီေနရာမွာမရွိဘူး။အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ဒီေနရာကၿငိမ္သက္ေအးခ်မ္းေနတယ္။
"ပါးပါး သားကိုလိုက္ဖမ္း"
ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕အသံကဝူပုဖန္ရဲ႕အာရံုကိုဆြဲေဆာင္သြားတယ္။
ဝူပုဖန္ကဒီေနရာမွာကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕အသံကိုၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္အံ့ၾသသြားတယ္။
ဝူပုဖန္္ကအသံၾကားတဲ့ဘက္ကိုေလ်ွာက္လာေတာ့သူကစူခ်င္ၿခံဝင္းကိုေရာက္ရွိလာတယ္။ဝူရုန္ကမ်က္လံုးကိုအဝတ္စနဲ႔စည္းထားၿပီးမြန္းစတားႀကီးကိုတိုက္ခိုက္တဲဲ့ေန႔တုန္းေတြ႕ခဲ့တဲ့ကေလးနဲ႔ကစားေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။
"ပါးပါးကသားကိုမိသြားရင္ေတာ့အရင္ေန႔တုန္းကမင္းကပါးပါးတို႔ကိုမေျပာဘဲအျပင္ထြက္သြားတဲ့အတြက္ရိုက္ၿပီးအျပစ္ေပးရမယ္"ဝူရုန္ကၿပံဳးၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
"သားကိုအရင္မိေအာင္ဖမ္း သားကိုအရင္မိေအာင္ဖမ္း"ကေလးကဝူရုန္ကိုေရွာင္တိမ္းရင္းေျပာလိုက္တယ္။
ဝူပုဖန္ကဒီအခ်ိန္မွာေတာ့သူကမၿပံဳးဘဲမေနနိုင္ဘူး။
ဝူရုန္ကမ်က္လံုးကိုစည္းထားတာေၾကာင့္သူကမျမင္ရပါဘူး။သူကရုတ္တရက္တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔ထိမိသြားတယ္။
"ဘယ္သူလဲ?"
"........"ဝူပုဖန္ကေနရာမွာဘဲရပ္ေနၿပီးဝူရုန္ကသူ႕ကိုထိတာကိုခြင့္ျပဳထားတယ္။
"အေဖလား?"ဝူရုန္ကမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္"မဟုတ္ဘူး"
"ပါးပါး ပါးပါးကသားကိုဖမ္းမိမယ္ဆိုရင္သားကိုရိုက္လို႔ရတယ္"ဥကေလးကရယ္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
"ဟန္!"ဥကေလးကဝူပုဖန္ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္"ေဖေဖ ကဒီေန႔ဒီလိုမ်ိဳးဝတ္ထားတာမဟုတ္ပါဘူး။ဒါေၾကာင့္မင္းကေဖေဖမဟုတ္ဘူး။မင္းကဘယ္သူလဲ?"
ၿခံဝင္းထဲကအေစခံေတြကဒီလိုမ်ိဳးဝတ္စံုကိုမဝတ္ပါဘူး။ဒါတိုဒီလူကသူ႕ဦးေလးေတြထဲကတစ္ေယာက္လား?
ေဟးရြမ္ရီကဝူရုန္တို႔ကစားေနတာကိုအကြာအေဝးတစ္ခုျခားၿပီးၾကည့္ေနတာျဖစ္တယ္။သူကဝူရုန္ကတစ္ျခားေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကိုထိေတာ့မွာကိုေတြ႕တာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းဘဲဝူရုန္တို႔ထံကိုေလ်ွာက္လာခဲ့တယ္။ဝူပုဖန္ကသူ႕ရဲ႕လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္စိတ္ရွဳပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာဘဲေဟးရြမ္ရီကလက္ကိုေႁမွာက္လိုက္ၿပီးဝူရုန္ရဲ႕လက္ကိုထိလိုက္တယ္။
ဝူရုန္ကသူ႕လက္ေပၚကအထိအေတြ႕ေၾကာင့္ခိုင္မာစြာေျပာလိုက္တယ္"ဒါကရြမ္ရီဘဲ"
ေဟးရြမ္ရီ၏ႏႈတ္ခမ္းေတြကေကာ့တက္သြားၿပီးဝူရုန္ကိုသူ႕လက္ေမာင္းထဲဆြဲသြင္းလိုက္တယ္။
ဝူရုန္ကတစ္ဖက္လူရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ႔ကိုရလိုက္တာနဲ႔ဆက္ေျပာလိုက္တယ္"ဒီအနံ႔ကခင္းဗ်ားရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ႔ဘဲ ရြမ္ရီ ခင္ဗ်ားဘဲ"
ဝူရုန္ကေဟးရြမ္ရီရဲ႕လက္ေမာင္းထဲကိုတိုးေဝ့ဝင္ေရာက္လိုက္ၿပီးပြတ္သပ္၍ေျပာလိုက္တယ္"တကယ္လို႔က်ြန္ေတာ္ေျပာတာမွန္ရင္ ခင္ဗ်ားကက်ြန္ေတာ့္ကိုဓားသိုင္းသင္ေပးရမယ္"
ဝူပုဖန္ကတစ္ခ်ိန္လံုးဝူရုန္ကဒီလက္ထပ္ေပးမႈကိုသေဘာမက်ဘူးဟုထင္ထားတာေၾကာင့္အခုဒီလိုမ်ိဳးေတြ႕ေတာ့အံ့ၾသသြားတယ္။ဒါကလံုးဝအခ်စ္မွာေပ်ာ္ဝင္ေနတဲ့ပံုဘဲ။
ေဟးရြမ္ရီကဝူရုန္ရဲ႕မ်က္လံုးမွာစည္းထားတာကိုဖယ္ေပးလိုက္တယ္။
ဝူရုန္ကၿပံဳးၿပီးေျပာလိုက္တယ္"က်ြန္ေတာ္မွန္တယ္"
ဝူရုန္ကအေစာတုန္းကသူကတစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုထိမိတာကိုသတိရသြားၿပီးၾကည့္လိုက္တယ္။သူကၾကည့္လိုက္ေတာ့ဝူပုဖန္ကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။
****************************************
အရွက္မဲ့ေသာခ်စ္ဇနီး
Chapter(150)
ဝူမိသားစုကုိခြဲျခားဖို႔(4)
"ဘိုးဘိုးႀကီး"
ဝူပုဖန္ကေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ၿပီးေမးလိုက္တယ္"မင္းမိဘေတြအထဲမွာရွိလား?"
"ဟုတ္"
ဝူခ်ြင္ခ်င္နဲ႔ေဂါင္တုန္လည္းဝူပုဖန္ရဲ႕အသံကိုၾကားလိုက္ရတာခန္းမရဲ႕အျပင္ကိုထြက္လာခဲ့ၾကၿပီးေတာ့ေမးလိုက္တယ္"အဘိုး ဒီကိုလာတာကိစၥမ်ားရွိလုိ႔ပါလား?"
"မရွိပါဘူး။ဒီလိုဘဲလမ္းေလ်ွာက္ရင္းေရာက္လာတာ"ဝူပုဖန္ကၿပံဳးၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
"အထဲဝင္ပါအုန္း"ဝူခ်ြင္ခ်င္ကဝူပုဖန္ကကုအထဲကိုဝင္ဖို႔ဖိတ္ေခၚလိုက္တယ္။
"အခုကေန႔လယ္စာစားခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ။ေက်းဇူးျပဳၿပီးဒီမွာေန႔လယ္စာစားသြားပါ"ေဂါင္တုန္ကေျပာလိုက္တယ္။
ဝူပုဖန္ကျငင္းဆန္လိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့သူကတကယ္လို႔သူသာအိမ္ျပန္သြားရင္အခုခ်ိန္ေလာက္ဆိုအေနာက္ဘက္ၿခံဝင္းလာၿပီးေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းကိုအျပစ္ေပးဖို႔ေတာင္းဆိုမွာျဖစ္တာေၾကာင့္သူကေနာက္ဆံုးမွာေတာ့လက္ခံလိုက္တယ္။
သူကေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းကိုအျခားၿခံဝင္းေတြထက္ပိုၿပီးနွစ္သက္တာေၾကာင့္သူကေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းကိုအျပစ္မေပးခ်င္ဘူး။ဒီအေၾကာင္းေျပာရရင္သူကဝူခ်ြင္ဂ်င္ကမြန္းစတားႀကီးရဲ႕ခ်ိတ္စည္းကိုခ်ိဳးျဖတ္လိုက္ၿပီးသူ႕ရဲ႕မိသားစုဝင္ေတြကိုေသေစတဲ့အတြက္သူကဝူခ်ြင္ဂ်င္ကိုေဒါသထြက္တယ္။ဒါေပမဲ့သူကေတာင္ဘက္ၿခံဝင္ူိကုအျပစ္ေပးခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္ေျမာက္ဘက္ၿခံဝင္ူကဒါကိုအေလ်ာ့ေပးလိမ့္မွာမဟုတ္ဘူး။
အေနာက္ဘက္ၿခံဝင္းကလူေတြကေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းကိုမုန္းလြန္းတာေၾကာင့္သူတို႔ကေတာင္ဘက္ၿခံဝင္ူကလူေတြအားလံုးကိုေသေစခ်င္ၾကတယ္။တကယ္လို႔သူကအေနာက္ဘက္ၿခံဝင္းရဲ႕ဆႏၵအတိုင္းေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းကိုအျပစ္ေပးခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းကဒဏ္ရာရသြားလိမ့္မယ္။ဒီလိုဆိုရင္အေနာက္ဘက္ၿခံဝင္းကေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းကအားနည္းေနတဲ့အခြင့္အေရးကိုသံုးၿပီးေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းကလူေတြကိုလံုးဝသတ္ပစ္လိုက္နိုင္တယ္။ဒါလိုျဖစ္လာမွာကိုသူကအျမင္ခ်င္ဘူး။
စူခ်င္ၿခံဝင္းကေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းေနတယ္။လူတိုင္းကရင္းရင္းနွီးနွီးေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္စကားေျပာေနၾကတယ္။ဝူပုဖန္ေတာင္မွဒီေနရာကမထြက္သြားခ်င္ဘူး။ဒါေပမဲ့သူကဒီေနရာမွာအၾကာႀကီးေနလို႔မျဖစ္နိုင္ဘူး။ ေန႔လယ္စာစားၿပီးတာနွင့္ဝူပုဖန္ကပုဂ်င္းၿခံဝင္းကုိျပန္သြားၿပီးသူအႀကိဳက္ဆံုးေနရာျဖစ္သည့္ေမ်ွာ္စင္ထိပ္ဆံုးထပ္ကိုတက္လာခဲ့တယ္။
ကိစၥေတြအမ်ားႀကီးျဖစ္ပ်က္သြားကတည္းကသူကဒီေနရာကိုအခ်ိန္အေတာ္ၾကာမလာခဲ့ဘူး။
သူကထိပ္ဆံုးမွာရပ္လိုက္တာနွင့္သူကဝူမိသားစုရဲ႕ႀကီးမားတဲ့ဧရိယာႀကီးကိုေတြ႕ရၿပီးသူ႕ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကရွဳပ္ေထြးလာတယ္။တကယ္လို႔သူကဝူမိသားစုဝင္ေတြအားလံုးကိုတစ္ေနရာထဲမွာဘဲေနဖို႔အတင္းအက်ပ္လုပ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္မိသားစုဝင္ေတြကတစ္ေယာက္ၿပီးတစါေယာက္ေသဆံုးသြားၿပီးေနာက္ဆံုးမွာေသဆံုးျခင္းနဲ႔သာအဆံုးသတ္သြားနိုင္တယ္။တကယ္လို႔သူ႕ဇနီးေျပာတဲ့အႀကံျပဳခ်က္အတိုင္းဝူမိသားစုေတြကိုခြဲျခားပစ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ပ်က္စီးျခင္းႀကံဳရျခင္းကလည္းခြဲျခားသြားၿပီးဝူမိသားစုဝင္တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကိုသက္ေရာက္သြားလိမ့္မယ္။ျဖစ္နိုင္တာကေတာ့ဒီႏွစ္ကလူေတြအားလံုးအတြက္ခက္ခဲတဲ့နွစ္ျဖစ္တာဘဲ။
ဝူပုဖန္ကထိပ္ဆံုးထပ္မွာအေတြးမ်ားေနၿပီးသူကေအာက္ကိုဆင္းလာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ညလယ္ေတာင္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္တယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာေတာ့သူကလူတိုင္းကိုပုဂ်င္ၿခံဝင္းကိုဆင့္ေခၚခဲ့တယ္။
ၿခံဝင္းေလးခုကဆံုတာနဲ႔သူတို႔ကတစ္ဖက္နွင့္တစ္ဖက္တိုက္ခိုက္လုနီးပါးဘဲ။သူတို႔ကမိသားစုနဲ႔လံုးဝမတူညီဘဲတစ္ေယာက္နွင့္တစ္ေယာက္နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာမုန္းတီးေနတဲ့ရန္သူေတြႏွင့္ပိုၿပီးတူညီတယ္။
ဝူပုဖန္ကသူ႕ရဲ႕ကေလးေတြကတစ္ေယာက္နွင့္တစ္ေယာက္ဆဲေရးေစာ္ကားေနၾကတာကိုၾကည့္ၿပီးသူ႕မ်က္လံုးေတြကနီရဲလာတယ္။ယိုစုရန္ကသူ႕နားကိုခ်ဥ္းကပ္လာၿပီးသူ႕ေနာကါေက်ာ္ကိုပုတ္ေပးၿပီးနွစ္သိမ့္ေပးလိုက္တယ္။သူကအရင္တုန္းကဒီလိုမ်ိဳးမလုပ္ခ်င္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ေတာင္သူ႕ေရွ႕မွာျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကိုၾကည့္ၿပီးသူကက်ယ္ေလာင္ၿပီးျပင္းထန္စြာေျပာလိုက္တယ္"မင္းတို႔အားလံုးငါကေဆာင္းရာသီပြဲေတာ္တုန္းကနတ္ဘုရားေတြကိုဆုေတာင္းတဲ့အခ်ိန္တုန္းကအေမႊးနံ႔သာသံုးတိုင္လံုးက်ိဳးသြားခဲ့တာကိုမွတ္မိရဲ႕လား?"
လူတိုင္းကသူေျပာတာကိုၾကားေတာ့အံ့ၾသသြားၾကတယ္။
"အခုငါကအဲဒါကဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာေျပာျပမယ္။အဲဒါကဝူမိသားစုကႀကီးမားတဲ့ကပ္ေဘးနဲ႔ႀကံဳေတြ႕ရမယ္ဆိုတဲ့သေကၤတဘဲ။ငါကဒီအေၾကာင္းကိုဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကိုေရးၿပီးအကူအညီေတာင္းလိုက္ေတာ့သူကအိမ္ကေနတစ္နွစ္ထြက္သြားဖို႔အႀကံျပဳလိုက္တယ္။ငါတို႔ကဒီနွစ္ကုန္ၿပီးမွျပန္လာၾကမယ္။အခုေတာ့မင္းတို႔ကမင္းတို႔ေနထိုင္ဖို႔ေနရာကိုရွာၿပီးငါးရင္အတြင္းထြက္သြားၾကရမယ္"
လူတိုင္းကထိတ္လန္႔သြားၾကတယ္။သူတို႔ကစတင္ၿပီးဝူပုဖန္ေျပာလိုက္တဲ့အေၾကာင္ူကိုေဆြးေႏြးၾကတယ္။ဒါေပမဲ့သူတို႔ထဲကတစ္ေယာက္ကမွဝူပုဖန္ကမိသားစုႀကီးစုလံုးညီၫႊတ္တာကိုအလိုရွိမွန္းသိတာေၾကာင့္တစ္ေယာက္ကမွဝူပုဖန္ရဲဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုသံသယမျဖစ္ဘူး။တကယ္လို႔အေရးႀကီးကိစၥသာမရွိဘူးဆိုရင္တကယ္ကိုဝူပုဖန္ကဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုခ်မွာမဟုတ္ဘူး။
သူတို႔ကဒီမွာအၿမဲတမ္းေနထိုင္ခဲ့ကတည္းကသူတို႔ကဒီေနရာကေနထြက္သြားဖို႔ဆႏၵမရွိၾကဘူး။ဒါ့အျပင္သူတို႔ကိုဒီလိုမ်ိဳးအုပ္စုလိုက္ႀကီးထြက္သြားတာကျပသနာမ်ားေစနိုင္တယ္။
"ေက်ာင္းကိုေရာဘယ္လိုလုပ္မလဲ?"တစ္စံုတစ္ေယာက္ကေမးလိုက္တယ္။
"အခုခ်ိန္မွာေက်ာင္းကပိတ္ထားမွာျဖစ္ၿပီးငါတို႔ျပန္လာမွေက်ာင္းျပန္ဖြင့္မွာျဖစ္တယ္။မင္းတို႔ကထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာမင္းတို႔ကေလးအတြက္နည္းျပကိုရွာနိုင္တယ္။အခုေတာ့မင္းတို႔ေနဖို႔ေနရာရွာဖို႔"ဝူပုဖန္ကေျပာလိုက္တယ္။
လူတိုင္းကသူတို႔သာေနာက္က်မွထြက္သြားမယ္ဆိုရင္သူတို႔ေနဖို႔ေနရာမရမွာကိုစိုးရိမ္လာတယ္။ဒါေၾကာင့္သူတို႔ကလ်ွင္ျမန္စြာထြက္သြားၾကၿပီးေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းတစ္ခုသာက်န္ေနခဲ့တယ္။
"အဘိုး က်ြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ျပဳစားကပ္ပါးေတြကိုမေျဖရွင္းရေသးဘူး"ဝူခ်ြင္ဘင္ကေျပာလိုက္တယ္။
"မနက္ျဖန္က်ရင္စုန္းကဒီကိုေရာက္လာလိမ့္မယ္။သူေရာက္တာနဲ႔ငါကသူကိုမင္းတို႔ကိုကုသေပးဖို႔ေတာင္းဆိုမယ္။အခုေတာ့မင္းတို႔ကျပန္ၿပီးမင္းတို႔ေနဖို႔ေနရာကိုရွာသင့္ၿပီ"ဝူပုဖန္ကေျပာလိုက္တယ္။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းကထြက္ခြာသြားတယ္။သူတို႔ကေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းကိုျပန္ေရာက္တာနွင့္ဝူေရွာင္ရန္ကအေစခံေတြကိုအိမ္တစ္လံုးရွာခိုင္းလိုက္ၿပီးသူကအားလံုးကိုသူ႕ရဲ႕ၿခံဝင္းကိုလာဖို႔ဆင့္ေခၚလိုက္ၿပီးဝူခ်ြင္ခ်င္တို႔မိသားစုကေတာ့မပါဝင္ဘူး။
ဝူခ်ြင္ခ်င္ကခါးသီးတဲ့ခံစားခ်က္ကိုခံစားရၿပီးသူကေဂါင္တုန္နဲ႔ဝူရွိတို႔ႏွင့္အတူစူခ်င္ၿခံဝင္းကိုျပန္လာခဲ့တယ္။
"အေဖ အဘိုးကသမီးတို႔နဲ႔အတူေနခ်င္တဲဲ့ပံုမရွိဘူး။သူတို႔ကသမီးတို႔ကိုမိသားစုဝင္လို႔မသတ္မွတ္ထားဘူး"ဝူရွိကေျပာလိုက္တယ္။
"ဒါဆိုရင္ငါတို႔ကလည္းသူတို႔နဲ႔မေနရံုေပါ့"ဝူခ်ြင္ခ်င္ကသက္ျပင္းခ်ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
"သူတိုနဲ႔ခြဲၿပီးေနတာကက်ြန္မတို႔အတြက္ပိုၿပီးဒုကၡနည္းပါတယ္"ေဂါင္တုန္ကသူ႕ကိုနွစ္သိမ့္လိုက္တယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာသူတို႔မိသားစုကေအးခ်မ္းစြာေနနိုင္ၿပီ။ဒါကသူမကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစတယ္။ဒါကျပသနာေတြလည္းနည္းသြားလိမ့္မယ္။
ဝူခ်ြင္ခ်င္ကေခါင္းၿငိမ့္လိုက္တယ္။
"အေမ အေဖ ရွိအာဘာလို႔ဒီမွာရပ္ေနတာလဲ?"ဝူရုန္ကေကာ်င္ူလာရင္းသူတို႔႔ကိုေတြ႕လိုက္ရတာေၾကာင့္အံ့ၾသသြားတယ္။
ဝူရွိကဝူရုန္ကိုအရာရာတိုင္းကိုေျပာျပဖို႔မေစာင့္နိုင္ေတာ့ဘူး။သူကဝူပုဖန္ကထြက္သြားဖို႔ေျပာတဲ့အေၾကာင္းအပါအဝင္ဝူရွာင္ရန္ကသူတို႔ကိုခ်န္ထားတဲ့အေၾကာင္းေတြကိုပါေျပာလိုက္တယ္။
ဝူရုန္ရဲ႕အၿပံဳးကႀကီးသထက္ႀကီးလာၿပီးေနာက္ဆံုးမွာေတာ့သူ႕ရဲ႕အလြန္အက်ြံ႕အျပဳအမူကိုရပ္တန္႔လာတယ္။သူကၿပံဳးၿပီးေျပာလိုက္တယ္"တကယ္လား?မင္းတို႔ေျပာင္းလာတာကအရမ္းေကာင္းတယ္။ရြမ္ရီကေဟးအိမ္ေတာ္ေဘးမွာအိမ္အႀကီးႀကီးတစ္လံုးကိုဝယ္ထားတယ္။မင္းတို႔ကအဲဒီကိုေျပာင္းခဲ့"
ဝူခ်ြင္ခ်င္ကသူ႕သားကဝူရွိေျပာတာကိုနားေထာင္ၿပီးပိုပိုၿပီးၿပံဳးလာတာကိုၾကည့္ၿပီးအံ့ၾသသြားတယ္။
***********************************************************************************
အရွက္မဲ့ေသာခ်စ္ဇနီး
Chapter(151)
ဝူမိသားစုမွခြဲထြက္ျခင္း(1)
မၾကာခင္မွာေတာ့ဝူေရွာင္ရန္ရဲ႕သားေတြေျမးေတြအားလံုးကခန္းမထဲကိုေရာက္ရွိလာခ်ိန္မွာေတာ့ဝူေရွာင္ရန္ကပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာလိုက္တယ္"မင္းတို႔လည္းၾကားခဲ့တဲ့အတိုင္းမင္းတို႔အဘိုးကဒီအခ်ိန္အေတာအတြင္းမွာငါတို႔ကိုထြက္သြားဖို႔ေျပာထားတယ္။ဒါေၾကာင့္ငါကမင္းတို႔ေလးေယာက္နဲ႔တစ္စုတစ္စည္းထဲေနဖိို႔ေျပာခ်င္တယ္။ဒီလိုဆိုရင္အျခားၿခံဝင္းနဲ႔ငါတို႔ရန္သူေတြကကလဲ့စားေခ်ဖို႔လာတဲ့အခါငါတို႔ကတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ကူညီၿပီးအတူတကြတိုက္ခိုက္လို႔ရတယ္"
ဝူခ်ြင္ဂ်င္,ဝူခ်ြင္လီ,ဝူခ်ြန္ဘင္နဲ႔ဝူခ်ြင္တုန္တို႔ကတစ္စကၠန္႔ေတာင္တံု႔ဆိုက္းျခင္းမရွိဘဲေခါင္းၿငိမ့္လိုက္တယ္။
ဝူဘိုင္ကဒီေနရာမွာရွိတဲ့လူေတြကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့သူကစူခ်င္ၿခံဝင္းကလူတစ္ေယာက္ကိုမွမေတြ႕တာေၾကာင့္သူကေမးလိုက္တယ္"အဘိုး ဦးေလးခ်ြင္ခ်င္တို႔ေရာဘယ္မွာလဲ?သူတို႔ကက်ြန္ေတာ္တို႔နဲ႔မေနဘူးလား?"
ဝူခ်ြင္တုန္ရဲ႕မ်က္နွာကမဲေမွာင္သြားၿပီးျပင္းထန္စြာေျပာလိုက္တယ္"ဘိုင္အာ အႀကီးေတြစကားေျပာေနရင္ျဖတ္မေျပာနဲ႔"
"ငါကသူတို႔နဲ႔ေနဖို႔အစီအစဥ္မရွိဘူး။ငါကသူတို႔ကိုထပ္မျမင္ခ်င္ဘူး"ဝူေရွာင္ရန္ကေျပာလိုက္တယ္။
"ဒါေပမဲ့အျပင္မွာရန္သူေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္ေလ။ဦးေလးခ်ြင္ခ်င္ရဲ႕စိတ္စြမ္းအင္နယ္ေျမကလည္းပ်က္စီးေနတယ္။ဝူဇူကလည္းအျပင္မွာရွိေနတယ္။ဦးေလးခ်ြင္ခ်င္တို႔ၿခံဝင္းကိုေထာက္ပံ့ေပးနိုင္တာကဝူရွိတစ္ေယာက္ဘဲရွိတယ္ေလ။ဒါကသူတို႔ကိုအခက္ေတြ႕ေစနိုင္တယ္"ဝူဘိုင္ကေျပာလိုက္တယ္"
"တကယ္လို႔သူတို႔ကေသသြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္ေသပါေလ့ေစ။ငါ့အတြက္သားတစ္ေယာက္ဆံုးရွံဳးသြားတာလို႔စိတ္မရွိဘူး"ဝူေရွာင္ရန္ကေျပာလိုက္တယ္။
"သေဘာတူတယ္။သူတို႔အားလံုးေသသြားရင္ပိုေတာင္ေကာင္းေသးတယ္။ငါတို႔ကဝူရုန္ရဲ႕သတိုးသမီးတင္ေတာင္းလက္ေဆာင္ကိုယူထားတာကိုသူတို႔ေတြ႕သြားကတည္းကငါတို႔ရဲ႕ဘဝဟာလည္းလြယ္ကူတာမဟုတ္ဘူး။တကယ္လို႔သူတို႔သာေသသြားရင္ ငါတို႔ကထပ္ၿပီးကံေကာင္းလာမွာလည္းျဖစ္နိုင္တယ္"
ဝူရွီးကသူ႕ရဲ႕ေလာင္းကစားျခင္းေၾကာင့္ဝူရုန္ရဲ႕သတိုးသမီးတင္ေတာင္းလက္ေဆာင္ေတြကိုယူခဲ့တာကိုေပၚသြားၿပီးသူကအျပစ္ေပးခံခဲ့ရတာေၾကာင့္အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းကသူကစူခ်င္ၿခံဝင္းကိုမုန္းတီးခဲ့တယ္။ေနာက္ပိုင္းမွာကိစၥေတြအမ်ားႀကီးျဖစ္လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့သူကစူခ်င္ၿခံဝင္းကိုပိုၿပီးမုန္းတီးလာခဲ့တယ္။
"ငါတို႔ကကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေနထိုင္ဖို႔အတြက္ခက္ခဲမႈကလံုေလာက္ေနၿပီ။ငါတို႔မွာစိတ္စြမ္းအင္မရွိတဲ့သူေတြကိုဂရုစိုက္ေပးဖို႔အပိုစြမ္းအားမရွိဘူး"ဝူအန္းရီကေျပာလိုက္တယ္။
"......"ဝူဘိုင္
"ခ်ြင္ဂ်င္ ဝူခ်ြင္ခ်င္ကို ငါတို႔ကငါတို႔ဘာသာေနမွာျဖစ္ၿပီးသူကသူ႕ဘာသာသူေနထိုင္ရမွာကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းေျပာေျပာလိုက္"ဝူေရွာင္ရန္ကေျပာလိုက္တယ္။
ဝူခ်ြင္ဂ်င္ကေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ၿပီးသူကအျခားညီအကိုသံုးေယာက္နွင့္အတူခန္းမထဲကထြက္လာၿပီးစူခ်င္ၿခံဝင္းကိုသြားလိုက္တယ္။
သူတို႔ကစူခ်င္ၿခံဝင္းကိုေရာက္ေတာ့အေစခံေတြကအထုတ္အပိုးေတြကိုထုတ္ပိုးေနၿပီးရထားလံုးေတြေပၚကိုပစၥည္းေတြတင္ေနၾကတာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။
"သူတို႔ကအထုပ္အပိုးေတြေတာင္ျပင္ေနၿပီ။သူကတကယ္ကဲသူတို႔ကိုယ္သူတို႔ငါတို႔နဲ႔အတူေနရမယ္မ်ားထင္ေနတာလား?ငါတို႔ကသူ႕ကိုငါတို႔နဲ႔အတူမေနရဘူးလို႔ေျပာလိုက္ရင္သူကသူ႕ဘာသာသူေနဖို႔ေနရာရွာလိမ့္မယ္။သူကဒီလိုရယ္စရာေကာင္းတဲ့ျမင္ကြင္းကိုလုပ္လိမ့္မယ္ဆိုတာငါေျပာရဲတယ္"ဝူခ်ြင္လီကေလွာင္ရယ္လိုက္တယ္။
"သူကငါတို႔နဲ႔အတူေနဖို႔လံုးဝေတာင္းပန္လိမ့္မယ္။သူ႕မိသားစုမွာဝူရွိတစ္ေယာက္ထဲကဘဲစိတ္စြမ္းအင္ရွိတာေလ။သူမတစ္ေယာက္ထဲကမိသားစုတစ္ခုလံုးကိုကာကြယ္ဖို႔မျဖစ္နိုင္ဘူး"ဝူခ်ြန္တုန္ကေလွာင္လိုက္တယ္။
ဝူခ်ြင္ဂ်င္နဲ႔ဝူခ်ြင္ဘင္ကမ်က္လံုးခ်င္းဆံုလိုက္ၿပီးသူတို႔ကဝူခ်ြင္လီေျပာတာကုိသေဘာမတူပါဘူး။ဒါေပမဲ့ဝူခ်ြင္ခ်င္ရဲ႕စိတ္ေနသေဘာထားအရဆိုရင္သူတို႔နဲ႔အတူသြားဖို႔အတြက္အတိအက်ကိုသူတို႔စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ျဖည့္တင္းၿပီးေတာင္းပန္ပါလိမ့္မယ္။ဒါကသူတို႔အတြက္သာလြန္ေကာင္းမြန္တဲ့ခံစားခ်က္ကိုရရွိေစတယ္။
ဝူရွဴကအထုပ္အပိုးေတြကိုထုတ္ပိုးေနတာေၾကာင့္သူကဝူခ်ြင္ဂ်င္တို႔ကိုသတိမထားမိေပမဲ့ဝူခ်ြင္ခ်င္ကေတာ့ခ်က္ခ်င္းဘဲသတိထားမိလိုက္တယ္။
ဝူခ်ြသ္ခ်င္ကခန္းမရဲ႕အျပင္ကိုထြက္လာၿပီးသူ႕ညီအကိုေတြကိုၿပံဳးၿပီးႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္"ငါကမင္းတို႔ရွိကိုလာၿပီးေရြ႕ေျပာင္းမႈအေၾကာင္းကိုေဆြးေႏြးမလို႔ဘဲ။အံ့ၾသစရာေကာင္းစြာဘဲမင္းတို႔ကအရင္ေရာက္လာတယ္"
"ဒါကဘာေၾကာင့္ငါတို႔ကဒီကိုေရာက္လာတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းရင္းဘဲ"ဝူခ်ြင္လီကေျပာလိုက္တယ္။
"မင္းတို႔မွာစီစဥ္ထားတာမ်ားရွိလို႔လား?"ဝူခ်ြင္ခ်င္ကေမးလိုက္တယ္။
"ဟုတ္တယ္။ငါတို႔မွာရွိတယ္"ဝူခ်ြင္လီကဝူခ်ြင္ဂ်င္ကိုၾကည့္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
ဝူခ်ြင္ဂ်င္ကေျပာဖို႔စကားလံုးစီေနတုန္းမွာဘဲဝူခ်ြင္တုန္ကတိုက္ရိုက္ဘဲေျပာလိုက္တယ္"အေဖက မင္းနဲ႔အတူမေနခ်င္ဘူးလို႔ငါတို႔ကိုေျပာလိုက္တယ္။သူကငါတို႔ေလးေယာက္နဲ႔အတူေနလိမ့္မယ္။ဒါေၾကာင့္သူကမင္းကိုငါတို႔နဲ႔အတူေနခြင့္မျပဳဘူး"
ဝူခ်ြင္ခ်င္ကဒါကိုေတြးထားၿပီျဖစ္ေပမဲ့လည္းဒါကသူ႕ရဲ႕ခံစားခ်က္ကိုဆိုးဝါးေစတယ္။
စူခ်င္ၿခံဝင္းကအျခားလူေတြကလည္းရပ္လိုက္ၿပီးဝူခ်ြန္တုန္ေျပာကိုနားေထာင္လိုက္ၾကတယ္။
ညီအကုိေလးေယာက္ကသူတို႔ေတြးထားတဲ့အတိုင္းျဖစ္ပ်က္တာေၾကာင့္သူတို႔ကေပ်ာ္သြားတယ္။တကယ္ကိုသူတို႔ကေၾကာက္ေနတာဘဲ။
"တကယ္လို႔မင္းကရန္သူေတြကမင္းကိုကလဲ့စားေခ်မွာေၾကာက္ေနတယ္ဆိုရင္မင္းကငါ့တို႔ေနရာကိုရွာနိုင္တယ္။တကယ္လို႔မင္းတို႔ကကံေကာင္းရင္ေတာ့ငါတို႔အကူအညီကိုရမွာေပါ့။ဒါေပမဲ့တကယ္လို႔အခုခ်ိန္ထဲကမင္းကငါတို႔ကိုကူညီဖို႔ေတာင္းပန္မယ္ဆိုရင္ငါတို႔ကိုအေဖရဲ႕ေရွ႕မွာမင္းကိုငါတို႔နဲ႔အတူလိုက္ခိုင္းဖို႔သေဘာတူေအာင္ေတာင္းပန္ေပးဖို႔လည္းျဖစ္နိုင္ပါတယ္"
စူခ်င္ၿခံဝင္းကလူတိုင္းကိသူတို႔ိကုိစိုက္ၾကည့္လာၾကတယ္။
"မင္တို႔ကဘာေတြမ်ားလာၾကည့္ေနတာလဲ?မင္းတို႔ကစူခ်င္ၿခံဝင္းကထြက္ၿပီးေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းကထြက္သြားရရင္ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး။မင္းတို႔ကသံုးရက္အတြင္းေသသြားလိမ့္မယ္ဆိုတာငါအခိုင္အမာေျပာရဲတယ္"ဝူခ်ြင္တုန္ကေအာ္လိုက္တယ္။
ဝူခ်ြင္ခ်င္ကေဒါသထြက္လာၿပီးသူကဘာမွမေျပာရေသးခင္မွာဘဲလက္တစ္စုကဝင္လာခဲ့တယ္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ က်ြန္ေတာ္တို႔ကေနာက္က်သြားတယ္"ေဟးရွင္းကေျပာလိုက္ၿပီးသူ႕ေနာက္မွာေတာ့အေစာင့္၅၀ကလိုက္ပါလာတယ္။သူတို႔ကဝူညီအကိုေလေယာင္ကိုမျမင္သလိုမ်ိဳးသူတို႔ေဘးမွာရပ္ေနၿပီးေမးလိုက္တယ္"က်ြန္ေတာ္တို႔က ဒီမွာကူညီေပးနိုင္တာရွ္ိလား?"
ေဟးရွင္းကစားပြဲေတြထိုင္ခံုေတြသယ္မလို႔လုပ္ေနတဲ့အေစခံေတြကိုၾကည့္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္"မင္းတို႔ကပရိေဘာဂေတြကိုသယ္လာစရာမလုိအပ္ဘူး။မင္းတို႔ရဲ႕အိမ္အသစ္မွာမင္းတို႔လိုအပ္နိုင္တဲ့အရာရာတိုင္းကရွိေနၿပီးသား။မင္းတို႔ကမင္းတို႔အတြက္အေရးႀကီးတာေတြကိုသယ္လာရင္အဆင္ေျပတယ္။မင္းတို႔အတြက္အိပ္ရာခင္းတို႔ေစာင္တို႔လိုပစၥည္းေတြကိုလည္းဝယ္ထားၿပီးသားဘဲ"
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ေဟးရွင္းကဝူခ်င္ခ်င္ကိုၿပံဳးၿပီးေျပာလိုက္တယ္"က်ြန္ေတာ့္ရဲ႕သခင္ အိမ္ေတာ္ကစူခ်င္ၿခံဝင္းထက္ကိုအမ်ားႀကီးပိုႀကီးတယ္။အဲဒီေနရာမွာသင္တို႔ကအ့ံၾသစရာေကာင္းတဲ့ဘဝကိုရပါလိမ့္မယ္။က်ြန္ေတာ္အခိုင္အမာေျပာနိုင္တာကသင္တို႔ကအဲဒီေနရာမွာအၿမဲတမ္းေတာင္မွေနခ်င္လိမ့္မယ္။က်ြန္ေတာ္တို႔ကေဘးခ်င္းကပ္အိမ္ေတြကိုေတာင္မွဝယ္ထားေသးတယ္။တကယ္လို႔တစ္စံုတစ္ေယာက္ကအဲဒီအိမ္ေတြကလြတ္ေနတာေၾကာင့္အဲဒီအိမ္ေတြထဲကိုေျပာင္းေနခ်င္ရင္မျဖစ္နိုင္ဘူး။ဒါေၾကာင့္တစ္စံုတစ္ေယာက္ကမွဒီအေၾကာင္းကိုစိုးရိမ္စရာမလိုအပ္ဘူး။သင္တို႔ကအဲဒီေနရာမွာေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနဖို႔သာလိုအပ္ေနတယ္"
ဝူခ်ြင္ခ်င္ကသူ႕ညီအကိုေတြရဲ႕နီရဲေနတဲ့မ်က္နွာကိုၾကည့္ၿပီးေက်နပ္သြားတယ္။
****************************************************************
အရွက္မဲ့ေသာခ်စ္ဇနီး
Chapter(152)
ဝူမိသားစုမွခြဲထြက္ျခင္း(2)
ဝူရုန္ကသူ႕ဖခင္ရဲ႕မ်က္နွာေပၚကအၿပံဳးကိုျမင္ကတည္းကေဟးရွင္ူကအလုပ္ေကာင္းေကာင္းလုပ္တယ္ဆိုတာေတြးမိၿပီးသူလည္းေပ်ာ္ရႊင္သြားၿပီေမးလိုက္တယ္"အေဖ ဘာအေၾကာင္းေျပာေနၾကတာလဲ?အေဖကဘာလို႔ၿပံဳးေနတာလဲ?"
သူကေျပာၿပီးတာနွင့္ဝူညီအကုိေတြဘက္ကိုလွည့္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္"ဦးေလးတို႔ေရာက္ေနတာဘဲ။အံ့ၾသစရာဘဲ။က်ြန္ေတာ္တို႔ကေျပာင္းေရႊ႕ဖို႔အလုပ္မ်ားေနတာဦးေလးတို႔ကိုဧည့္ခံဖို႔အခ်ိန္မရွိဘူး"
ဝူခ်ြင္ခ်င္ကသူ႕ရဲ႕ညီအကုိေတြကိုစုိက္ၾကည့္လုိက္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္"မင္းရဲ႕ဦးေလးေတြကလည္းေနရာတစ္ခုရွာဖို႔အလုပ္မ်ားေနတာဘဲ။ဒါကိုဒီမွာလက္ဖက္ရည္ေသာက္ဖို႔အခ်ိန္မရွိနိုင္ဘူး"
"ေကာင္းၿပီ။က်ြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္။ဘယ္သူေတြကအဘိုးနဲ႔အတူသြားမွာလဲ?"
"မင္းရဲ႕အဘိုးကငါတို႔နဲ႔မသြားလ်င္ဘူးလို႔ေျပာတယ္။သူကမင္းဦးေလးေတြနဲ႔သြားလိမ့္မယ္"
"တကယ္လား?ေကာင္းလိုက္တာ။အဘိုးရဲ႕အနာဂတ္ကဦးေလးေတြအေပၚမွာမူတည္သြားၿပီ။က်ြန္ေတာ့္ရဲ႕မိဘေတြကဒါကိုစိုးရိမ္စရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့"ဝူရုန္ကအၿပံဳးႀကီးႀကီးၿပံဳးၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
"ဝူရုန္ မင္းကသားသမီးဝတ္မေက်တဲ့စကားမ်ိဳးမေျပာနဲ႔"ဝူခ်ြင္ဂ်င္ကေဒါသတႀကီးေျပာလိုက္တယ္။
"ဘာေၾကာင့္လဲ?အဘိုးကိုယ္တိုင္ကိုကက်ြန္ေတာ္တို႔နဲ႔မေနခ်င္တာမဟုတ္လား?ဒါကသူကိုယ္တိုင္ကသူ႕ရဲ႕အနာဂတ္ကိုက်ြန္ေတာ္တို႔အေပၚမွာမမွီခိုဘူးလို႔ေျပာတာမဟုတ္လား?ဒါေၾကာင့္က်ြန္ေတာ္တို႔ကလည္းသူ႕ရဲ႕အနာဂတ္ကိုဂရုစိုက္ေပးဖို႔မလိုအပ္ဘူး။က်ြန္ေတာ္ကတစ္ရက္က်ရင္သူကက်ြန္ေတာ္မိဘေတြကိုသူ႕ကိုေခၚဖို႔လာေတာင္းပန္မွာမလိုခ်င္တာေၾကာင့္က်ြန္ေတာ္ကသူကေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္နိုင္ဖို႔ရိုးသားစြာနဲ႔က်ြန္ေတာ္ကေမ်ွာ္လင့္ေနမယ္"
ဝူရုန္ကေျပာတဲ့စကားလံုးေတြကပိုပိုၿပီးျပင္းထန္လာတယ္။
အခုခ်ိန္မွာသူ႕မိဘေတြကေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းကထြက္လာၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္သူကဒီထက္ပိုၿပီးဒီေဆြမ်ိဳးဆိုၿပီးခ်ိဳသာစြာေျပာဖို႔မလိုအပ္ေတာ့ဘူး။
"ဝူရုန္ မင္း....."
ဝူခ်ြန္တုန္ကေရွ႕ကိုတိုးလာၿပီးဝူရုန္ကိုလက္သီးနဲ႔ထိုးဖို႔လုပ္လိုက္တယ္။
ေဟးရွင္းနဲ႔ဝူခ်ြင္ခ်င္ကဝူရုန္ေရွ႕မွာကာၿပီးရပ္လိုက္တယ္။
"ဝူခ်ြင္ခ်င္ ဒါကမင္းရဲ႕သားကိုဘာေတြသင္ထားတာလဲ?မင္းရဲ႕သားကိုသူ႕ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္မိသားစုကိုျပန္ခံေျပာဖိုသင္ထားတာလား?"ဝူခ်ြင္ဂ်င္ကေအာ္လိုက္တယ္။
"အကို မင္းရဲ႕သားေတြကလည္းငါ့သားထက္ပိုေကာင္းေနတာမဟုတ္ဘူး။သူတို႔ရဲ႕ဦးေလးျဖစ္တဲ့ငါ့ကိုေတာင္ေနာက္ကြယ္မွာငါ့အမည္ကိုတိုက္ရိုက္ေခၚေသးတယ္။ၿပီးေတာ့သူတို႔ကငါ့ကိုအထင္ေသးၾကေသးတယ္"ဝူခ်ြင္ခ်င္ကျပင္းထန္စြာေျပာလိုက္တယ္။
သူကသူ႕ေနာက္ကြယ္မွာကေလးေတြကသူ႕ကိုဘယ္လိုထင္ျမင္ခဲ့လဲဆိုတာမသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ခဲ့တယ္။
"........"သူ႕ရဲ႕ညီအကိုေတြကသူတို႔ရဲ႕ကေလးေတြရဲ႕အျပဳအမူကိုသိေနတာေၾကာင့္သူတို႔ကဘာမွျပန္မေျပာနိုင္ဘူး။
"ဦးေလးရွင္း သူတို႔ကိုသြားခိုင္းလိုက္။သူတို႔ကိုမႀကိဳဆိုဘူး"ဝူရုန္ကေျပာလိုက္တယ္။
"ဟုတ္ကဲ့"ေဟးရွင္းကတံခါးနားကိုေလ်ွာက္သြားလိုက္ၿပီးျပန္ဆိုတဲ့အမူအရာလုပ္လိုက္တယ္။
ဝူခ်ြင္ဂ်င္ကေဒါသတႀကီးထြက္သြားလိုက္တယ္။
သူ႕ေနာက္မွာေတာ့ဝူခ်ြင္ဘင္နဲ႔ဝူခ်ြင္လီကလိုက္သြားတယ္။
ဝူခ်ြန္တုန္ကေျခလွမ္းႏွစ္လမ္းေလာက္လမ္းၿပီးတာနွင့္သူကရုတ္တရက္လွည့္လိုက္ၿပီးဝူရုန္နဲ႔ဝူခ်ြင္ခ်င္ထံကိုမႏၲန္ပစ္လြတ္လိုက္တယ္။
"သတိထား"ေဟးရွင္းကသတိေပးလိုက္တယ္။
ဝူရုန္ကေနရာမွာဘဲရပ္ေနတယ္။
ဝူခ်ြင္ဂ်င္တို႔ညီအကိုေတြကလည္းလွည့္ၾကည့္လာတယ္။ဝူခ်ြင္ခ်င္ကဂါထာမႏၲန္ကိုရြတ္ဆိုလိုက္တယ္"ခ်ိဳးျဖတ္စမ္း"
"ဘန္း!"
မႏၲနွစ္ခုကေလထဲမွာေပါက္ကြဲသြားၿပီးျပန္ကန္ထြက္လာတဲ့အားကဝူခ်ြင္တုန္ကအေဝးကိုလြင့္စင္သြားေစတယ္။
"အား!"
ဝူခ်ြင္တုန္ကနာက်င္စြာေအာ္လိုက္ၿပီးသူကပါးစပ္အျပည့္ေသြးအန္လိုက္တယ္။
ဝူခ်ြင္ဂ်င္နဲ႔သူ႕ရဲ႕ညီအကိုေတြကထိတ္လန္႔သြားၾကတယ္။သူတို႔ကသူတို႔ျမင္လိုက္ရတာကိုမယံုၾကည္နိုင္ဘူး။
ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ!
ဝူခ်ြင္ခ်င္ရဲ႕စိတ္စြမ္းအင္နယ္ေျမကပ်က္စီးသြားၿပီမဟုတ္လား?ဒါကိုဘယ္လိုလုပ္ၿပီးသူကစိတ္စြမ္းအင္ကိုအသံုးျပဳနိုင္ရတာလဲ?
သူတို႔ကဘဲမွားယြင္းစြာသိထားခဲ့တာလား?
အရင္တုန္းကသူတို႔ကတစ္ႀကိမ္မွာဝူခ်ြင္ခ်င္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကိုစစ္ေဆးဖူးပါတယ္။အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကသူ႕ခႏၶာကို္ယ္ကစိတ္စြမ္းအင္ေတြကိုသိုေလွာင္ထားဖို႔မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။
"မင္းတို႔ကိုမႀကိဳဆိုဘူး။အခုထြက္သြား"ဝူခ်ြင္ခ်င္ကေဒါသေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္ေနၿပီး"ငါ့စကားေတြကိုေသခ်ာမွတ္ထား။တကယ္လို႔မင္းတို႔ကငါ့ဇနီးနဲ႔ငါ့ကေလးေတြကိုထပ္ၿပီးနာက်င္ေအာင္လုပ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ငါကမင္းတို႔ကိုေသြးအန္တာထက္ပိုဆိုးတဲ့နာက်င္မႈကိုလုပ္မယ္။ဒါကမင္းတို႔ရဲ႕စိတ္စြမ္းအင္နယ္ေျမပ်က္စီးသြားတာလည္းျဖစ္နိုင္တယ္"
သူကသူ႕ညီအကိုေတြကသူ႕ကိုထိခိုက္ေအာင္လုပ္သာကိုခြင့္လြတ္္လို႔ရတယ္။ဒါေပမဲ့သူတို႔ကသူ႕ဇနီးနဲ႔ကေလးေတြကိုထိခိုက္ေအာင္လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့သူကဘယ္နည္းနဲ႔မွခြင့္ျပဳမွာမဟုတ္ဘူး။
ဝူခ်ြင္ဂ်င္နဲ႔သူ႕ရဲ႕ညီအကိုေတြကဝူခ်ြင္ခ်င္သည္သူ႕ရဲ႕စိတ္စြမ္းအင္နယ္ေျမကဖုန္းကြယ္ေနလိမ့္မယ္လို႔ဘယ္ေတာ့မွမေမ်ွာ္လင့္တာေၾကာင့္သူတို႔ကေနရာမွာဘဲေၾကာင္အစြာရပ္ေနၾကတယ္။
"ငါတို႔ကအခုကန္ထုတ္ရမွာလား?"ဝူခ်ြင္ခ်င္ကေအာ္လိုက္တယ္။
ေဟးရွင္းနဲ႔အေစာင့္ငါးဆယ္ကသူတိုစီကိုဦးတည္ၿပီးဖိနွိပ္လိုက္တယ္။
ညီအကိုေလးေယာက္ကသူတို႔ရဲ႕စြမ္းအားေတြရဲ႕ဖိနွိပ္မႈေၾကာင့္သူတို႔ကေကာင္းေကာင္းမရပ္နိုင္ဘဲေျမႀကီးေပၚကိုလဲမက်သြားေအာင္ထိန္းေနရတယ္။
"ထြက္သြား"ဝူခ်ြင္ခ်င္ကနွာေခါင္းရွံဳ႕လိုက္တယ္။
ဝူခ်ြင္ဂ်င္,ဝူခ်ြင္လီနဲ႔ဝူခ်ြင္ဘင္တို႔ကေအစာင့္ငါးဆယ္နဲ႔ဝူခ်ြင္ခ်င္တို႔ရဲ႕ခ်ိန္းေျခာက္မႈေၾကာင့္သူတို႔ရဲ႕စိတ္ကေၾကာက္ရြံ႕လာၿပီးသူတို႔ကေျမႀကီးေပၚလဲေနတဲ့ဝူခ်ြင္တုန္ကိုတစ္ေယာက္ထဲခ်န္ထားခဲ့ၿပီးသူတို႔ကစူခ်င္ၿခံဝင္းကယိုင္နဲ႔စြာထြက္သြားၾကတယ္။
အေစခံေတြကဝူခ်ြင္တုန္ကုိသယ္လိုက္ၿပီးၿခံဝင္းအျပင္ကိုပစ္ထုတ္လိုက္တယ္။
"သခင္ သခင့္ရဲ႕စိတ္စြမ္းအင္နယ္ေျမကဖုန္းကြယ္ေနတာလား?"
ဝူရွိကလည္းခန္းမအျပင္ကိုေျပးထြက္လာၿပီးစိတ္လႈပ္ရွားစြာေအးလိုက္တယ္"အေဖ အေဖရဲ႕စိတ္စြမ္းအင္နယ္ေျမကဖုန္းကြယ္ေနတာလား?"
"ဟုတ္တယ္"ဝူခ်ြင္ခ်င္ကၿပံဳးၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
"ေကာင္းလိုက္တာ!အံ့ၾသစရာႀကီး!"ဝူရွိကေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ဝူခ်ြင္ခ်င္ကိုဖက္ထားလိုက္တယ္။
ဝူရုန္ကလည္းတစ္ေလ်ွာက္လံုးၿပံဳးေနခဲ့တယ္။
ဝူရွဴကလည္းေပ်ာ္လြန္းတာေၾကာင့္မ်က္ရည္ေတြစီးက်လာၿပီးသူကလ်ိဳ႕ဝွက္စြာမ်က္ရည္ခိုးသုတ္လိုက္တယ္။
"ဟိုးေရး...သခင္ကစိတ္စြမ္းအင္ေတြျပန္ရသြားၿပီ"အေစခံေတြကေပ်ာ္ရႊင္စြာအားေပးလိုက္ၾကတယ္။
မၾကာခင္မွာေတာ့စူခ်င္ၿခံဝင္းတစ္ခုလံုးကအားေပးသံေတြနဲ႔ျပည့္သြားတယ္။
*************************************************************
paid groupဝင္လို႔ရၿပီေနာ္