Chapter 87: What if
Kanina pa nagpa-party ang mga tao. Si Katherine lang ang kasama ko dahil hindi ko rin makita ang dalawang kapatid ko. At kanina ko pa rin gusto umalis. Gusto ko sa bibi ko.
"I want to leave here," bulong ni Katherine.
Nagku-kumustahan lang naman kami. Natural na nangyayari tuwing nagkikita ang buong pamilya!
"How about you, Lin? Do you have a boyfriend?" tanong ng asawa ni Tito Darwin.
"Mayroon po..." kaso wala rito, hindi ko mahanap-hanap.
"Oh my god, really? Who?" interesadong tanong ni Katherine.
"Si-" Naputol ang sinasabi ko nang may tumawag sa akin.
"Darlene!" Boses 'yon ni Gianna.
Lumingon ako at nakita ko naman siya na naglalakad. In fairness, bagay kay Gianna ang suot niya ngayon. Nginitian ko siya.
Binalik ko ang tingin sa asawa ni Tito Darwin. "I have to go po. My friend is here," ngumiti ako. "Excuse me." In-excuse ko na ang sarili ko. Nasa likod ko naman si Katherine. Sinalubong ko si Gianna. "Gianna, nasaan sila?" Tukoy kina Phoenix.
"Nandiyan lang sa tabi-tabi!" Lumipat ang paningin niya sa likod ko. "Sino 'yan?"
"Si Katherine, pinsan ko." Hinila ko si Katherine. "Katherine, si Gianna kaibigan ko."
"Hi," ngiti ni Katherine. "Nice to meet you!"
"Nice to meet you too," ngumiti pabalik si Gianna, nilipat niya ang paningin sa akin. "Kumain ka na ba?"
Umiling ako. "Hindi pa. Ang dami kasing gustong kumausap sa akin."
Kapag may nadadaanan akong kilala ko o ako ay 'laging gusto ng kwentuhan about my life. Kumustahan gano'n, mula sa mga Tita ko at mga kaibigan ni Kuya. Parang ako na si Mama dahil sa dami ng kakilala ko. Kasama naman ni Darius ang mga pinsan namin. Nandoon ako kanina kaso pinalayas nila ako.
Nandito rin ang kaibigan nila Mama at Papa. Iyong former member ng organization nandito! Which is 'yong parents nila Gianna, except sa parents ni Phoenix kasi nasa heaven na, e, pero nandito naman si Tita Grace at mga kapatid ni Phoenix.
"Hey, little Darlene!" nandito ang kaibigan ni Kuya, si Shion 'ata 'to. "You've grown up, huh?"
"How fuck are you, Shion? Little Darlene tapos you've grown up?" ito pala 'yong Kester. "Fucker."
"Hey, Kes. Stop cursing, look, nasa harap ka ng bata," umiling-iling si Shion. "Anyway, don't mind him, and by the way, naaalala mo pa ba ako? Your brother's one and only best friend," ngisi ni Shion.
"Oo naman, 'di ba ikaw 'yong nagsi-ship kay Kuya noon sa mga babae noong bata ako? Ikaw rin 'yong-"
"Naalala mo nga ako," natawa siya. "Teka, Kester, sumama yata lalo ang timpla ng mukha mo? Nagselos ka ba sa parteng sinabi ko na si Drake lang ang best friend ko?"
Salubong lang ang kilay ni Kester. "You piece of fuck, Shi," aniya. "Excuse me, Lin." Tumingin siya sa akin at umalis.
"Oh, nagselos si Kes," halakhak ni Shion.
Napakamot nalang ako sa noo. Since gutom na rin ako at ang lahat, nagsimula kaming kumain. Dumiretso ako sa table nila Darius, iba ang kay Mama at Papa. Nandoon sila sa mga tropa nila, samahan ng mga tanders 'yon.
Kinuha ko ang cellphone ko matapos maupo. Panay kasi ang tunog.
From: bibi
Babe, I can't see you. Where are you?
Kaagad akong nag-tipa.
To: bibi
Table sa harap. Kumakain. Kumain ka na rin muna kasama nila Finn. I love you.
Binaba ko ang cellphone ko nang dumating si Darius na dala-dala ang pagkain ko.
"Bakit may gulay? Ayoko n'yan. Hindi ako kumakain ng gulay," reklamo ko.
"Papa, Darlene doesn't-"
"Oo na. Kakain na. Sumbungero." Kinuha ko ang plato sa kamay niya.
Si Gianna at JP lang ang kasama namin. Nasa ibang table iba. Si Katherine naman ay umalis na.
"Masarap ang veggies." Kumuha ng kutsara si JP para kainin ang gulay sa plato niya. "Lalo na ang broccoli."
"Hindi ako kumakain n'yan."
Kumakain na rin ang iba. Panay salita ang host sa harap, natatawa na lang ako sa mga pinagsasabi niya habang kumakain. At kung kanina ay may pagkapormal pa ang party ngayon ay wala na. Parang naging bar na dahil may nagpalit ng kanta. Mukhang wala namang pakialam ang mga ibang tao dahil nag-e-enjoy rin. Lalo na ang mga kaibigan ni Kuya.
Nakikita ko mula sa kinauupuan ko si Amir na buhat-buhat ni Kuya habang nakahawak sa baywang ni Ate Anya. Kausap ang friends nila.
Kinuha ko ang mint sa maliit na bag ko. Matapos sa ginagawa tumayo ako. May mga nagsasayaw doon sa may gitna, umay... papalitan ko ang kanta.
"Hoy, Michelle, saan ka pupunta?" Tanong ni Darius.
"Saan dito 'yong pwesto ng DJ?"
"Bakit?"
"Basta, sumama ka sa akin." Hinila ko ang necktie ng kapatid ko, nagmukha siyang aso.
"Ano ba, Darlene." Inalis niya ang kamay ko kaya binitiwan ko na siya.
Dumiretso ako kung nasaan ang DJ para mag-request ng song. Kumuha ako ng wine at akmang ibubuhos kay Darius kaya umatras siya.
"Isa! Itutulak kita!" Lumayo siya sa akin.
Tinawanan ko siya bago tumigil sa pwesto ng DJ. Mahabang discussion ang nangyari dahil masyadong papansin ang kapatid ko.
"Ako nauna dito tapos e-epal ka?!" salubong ang kilay ko.
"Mas nauna ako sa 'yo."
"Nagpasama lang ako sa 'yo! Ako ang may gustong palitan ang kanta. Iyong Weak po ang i-play n'yo."
"No," kontra ni Darius. "Just do what I said." Ginawa nga ng DJ ang gusto ng deputa na 'to.
Hinila na ako ni Darius bago pa ako magsigaw doon. "Bwisit naman 'to kaya hindi ka nagkaka-girlfriend."
Inirapan niya ako. "Masaya ako kahit single ako."
Minock ko lang siya. Dumireto kami pero may dumaan na waiter kaya kumuha ako ng wine at gano'n rin siya. Tinaas ko ang champagne glass ko para mag-cheers kaming dalawa bago inumin habang naglalakad kami. Masyadong maingay ang mga tao. Sayawan ang nangyayari sa gitna.
Nakikisali na lang ako sa kanila. Nandito na kasi silang lahat tapos akala mo nasa club. Mabuti na lang mabait si Kuya dahil nasasapawan na ang birthday niya.
Lumingon ako sa likod ko at namataan ko doon si Phoenix. All black ang suot niya. Black polo sleeve, black blazer, at black slacks. Mayroon rin suot na silver necklace. Naka-open ang first two buttons ng sleeves niya. Inaayos pa niya ang buhok niya habang papalapit sa pwesto ko.
Hala, ang pogi naman... wala na, in love na talaga 'ko.
Tumingin ako kay Phoenix nang makarating siya sa pwesto ko. "Ang expensive mo naman tingnan." Humawak ako sa balikat niya habang ang isang kamay niya ay nasa baywang ko.
Inangat ko ang mukha sa kanya. "But you are more expensive. You're stunningly elegant, Darlene." Mukha siya para halikan ang labi ko kaso hindi pa nagdidikit may pumitik na sa tainga ko.
"Aray!"
"Stop kissing each other!" Ang epal talaga ni Darius kahit kailan.
"Kung inggit ka, find yours," sabi ni Phoenix bago ako higitin pero wala pang ilang segundo nakarinig kami nang sigawan dahil sa biglaang pagkamatay ng ilaw.
Hinawakan ni Darius at Phoenix ang magkabilang kamay ko. Biglang nagulat ang mga tao, saglit lang ako nakarinig ng sigawan bago tumahimik kaya mas lalo akong kinabahan. Palagi na lang bang may ganito tuwing may party kami? Nakakainis, kinakabahan ako.
"Darlene!" Sigaw ni Kuya, Mama, at Papa.
"Pushanginamers..." pumikit ako.
"Shh... It's fine..." bulong ni Phoenix at hinila ako palapit sa kaniya. "Don't be scared, I'm here..." Kingina, ang dilim-dilim na nga nagagawa niya pang humalik sa pisngi ko. "Okay, don't be scared." Hinalikan niya din ang leeg ko.
Nilayo ko ang leeg ko dahil sa ginagawa ng gago. Hindi niya ba alam na nasa ganitong sitwasyon na nga kami tapos humaharot pa siya.
"Where's my daughter?" dinig kong tanong ni Mama.
"Darlene! Darlene! Where's Darlene?" Rinig kong tanong ni Kuya.
Nakarinig kami ng putok ng baril kaya nagsisigawan na naman sila. Biglang may tumulak sa akin kaya napalayo ako. Nabitiwan ako ni Darius at Phoenix. Natulak ako ng mga tao. Panay ang sigaw ni Darius para hanapin ako at gano'n rin si Phoenix.
Kinuha ko ang baril sa legs ko at agad na kinasa. Galing ni Mama! For purposes nga talaga! Nagkagulo kaming lahat kaya nagkahiwalay kami. Napasandal ako sa pader. Sunod-sunod na putok ng baril ang rinig ko bago itutok sa taong humawak sa akin.
"We need to get you-" Hindi ko na pinatapos ang sasabihin niya dahil tuluyan ko na siyang pinatulog.
"Drake, si Amir? Nasaan si Amir?!" Puno ng pag-aalalang sigaw ni Ate Anya.
Kahit ang daming sumisigaw ang boses niya ang naririnig ko.
"Fuck! Where's my son?!" Pati si Kuya sobra ang pag-aalala. "Papa, Amir is missing! Nandito lang siya sa tabi ko kanina!"
"We'll find him. Where's Darlene, hon?"
"I don't know!" dinig kong sagot ni Mama.
"This place is secured! Finn finds the clip if someone enters this place and looks if someone kidnapped Jamirus," dinig kong utos ni Phoenix kay Finn. "Darlene, where are you?!" Pati si Phoenix sumigaw.
Amputa, hanapan pala 'to! Hindi ako na-inform.
Biglang umilaw ang kwintas na suot ko, saktong may humila sa akin at mahigpit akong niyakap.
"Darlene." May humawak sa pisngi ko. "Don't leave at my sight..." Pati si Phoenix kinakabahan. "... again."
Bigla niya akong binuhat sabay nang pag-ikot niya. Narinig ko ang pagkasa ng baril niya bago ito iputok. Napa-aray ako dahil tumama ang likod ko sa pader. Sa dami-dami ng pwedeng landingan... sa pader pa. Nagawa naman niyang suportahan ako dahil hawak niya ang kanang hita ko.
"Can you fight while it's dark?" Nanuyo ang lalamunan ko nang maramdaman ang mainit niyang hininga sa leeg ko. "Hmm... nice scent by the way."
Napalunok ako. "Umayos ka nga." Binitiwan ko siya at lumayo. Bakit gano'n? Boyfriend ko na siya pero ibang klase pa rin ang dating ng ginagawa niya. "Tsaka... kaya ko naman bumaril."
"Okay..." Simpleng sagot niya. "One kill, one kiss since I am the only one who is gonna shoot them all." Anak ng... tinapa.
"Ano ba, Phoenix? Mamaya mo na lang gawin 'yan."
"No." Hinila niya ako palapit sa kaniya.
Kaming dalawa na lang ni Phoenix ang magkasama. Nasa loob pa rin naman kami ng party pero malayo sa mga kasama namin. Inalis ko ang heels ko para hindi matapilok habang pilit niya akong pinoprotektahan sa. Trip na naman akong kunin. Hay, kaumay, nakakasawa.
"Babe... I shoot the three of them. You'll kiss me three times."
Wala pang salita na lumalabas sa bibig ko ginawa na niya agad ang gusto niya. Hay, mamamatay na lang kaming dalawa, e, naghaharutan pa.
"I still have two..." Binatukan ko siya. "Aw."
"Tigilan mo na kasi." Kahit madilim nakita ko ang pagsimangot niya.
"Daddy!" Boses 'yon ni Amir. "Daddy!"
Hinila ko siya palapit sa boses na 'yon.
"Amir!" Sabay pa si Kuya at Ate Anya.
"Tangina, ang galing kong bumaril. Shoot," mayabang na sabi ni Dash.
"Gago, kapag ikaw nabaril na naman!"
Biglang bumukas ang ilaw at tumambad sa amin ang isang lalaking nakatayo sa taas. Nakahawak sa railings at parang natutuwa sa nasaksihan kanina. May ibang tao na nakabulagta sa sahig. Mukhang may silencer ang baril ng mga kasama niya kaya wala kaming narinig na gunshot.
Nakita ko ang mga tauhan ni Papa, pati ang mga tauhan ni Phoenix na napapalibutan kaming lahat para protektahan. Nakatutok pa ang baril sa itaas kung nasaan ang taong may pakana ng kaguluhan ngayon. Nagsalubong pa ang kilay ko.
Finally... nagkita na rin kami ng taong gustong-gusto akong patayin.
Napapaligiran rin ako nila Harvey at iba. May hawak silang mga baril, nakatalikod silang lahat sa akin, na para bang pinoprotektahan ako. Nakatutok ang baril nila sa mga lalaking naka-itim na sa tingin ko ay tauhan ng bullshit na nasa taas.
"What a fantastic scene..." ngisi niya. "And how rude of you my dear sister. You didn't invite me to your son's birthday." Tumingin siya kay Mama.
Ampucha, 'yon lang ang iniiyak niya?
"Mommy!" Lumipat ang paningin ko sa tabi niya, si Amir. Hawak-hawak siya ng isang armadong lalaki, sa tabi ng bullshit. "Daddy!" Umiiyak siya.
"Don't hurt my son please..." Humihikbi na sabi ni Ate Anya.
Hawak-hawak siya ni Kuya para patahanin.
"Don't you dare hurt my grandson, Aris." Ramdam ko ang galit ni Mama.
Nasa harap ko na si Mama at Papa. Pati sina Kuya at Ate Anya na puro pag-aalala ang nasa mata. Nasa tabi ako ni Mama at nakaharang ang isang kamay niya sa harapan ko. Si Darius, masama ang tingin sa harapan namin.
Malokong tumawa ang lalaki. "Cómo puedo lastimarlo?"
Translation: How can I hurt him?
"Ayoko ng Spanish, 'Ma. Sumasakit ang ulo ko." Ginawa kong pangkamot ang baril. "Suelta Amir." Nag-angat ulit ako ng tingin.
Translation: Let go of Amir.
Napatingin siya sa akin at parang napatigil. Biglang hinawakan ni Mama ang kamay ko.
"Entonces eres tú..."
Mabuti na lang kahit papaano ay may naintindihan ako sa Spanish Teacher ko.
Translation: So it's you.
"Hindi ko sila maintindihan," bulong nila Harvey sa likod.
"Qué quieres decir con eso?" Tanong ko.
Translation: What do you mean by that?
"Stop talking to my daughter," sabat ni Mama. "Leave this party alone. And bring him back to us."
Gusto kong malaman ang sagot sa sinabi niyang 'it's you' pero naiinis ako nang maalalang hawak ng kinginang 'to si Amir.
"Ang kingina, 'Ma, huwag mong sabihin na itong bullshit na ʼto ang anak sa ibang babae ni Lolo? Ampucha." Tinuro ko ang lalaki gamit ang baril ko. "Hindi ko madigest na you know... na ka-relatives kita. Like you know... ew."
Napahawak sa noo si Darius at napailing. Sina Papa naman ay parang gano'n rin. Ang mga ugok, hindi makapaniwala sa sinabi ko.
"Hindi ko lang ma-gets kung bakit kailangan pang maghanap ng iba! Hays, hindi makuntento sa isa..."
"Lin, he's holding my son. Stop doing your nonsense." Naghahalo na ang inis, galit, at pag-aalala sa boses ni Kuya.
"Hindi ito nonsense, Kuya. Duh? Siya 'yong nonsense." Tumingin ako kay Aristotle, tangina halata na siya nga 'yon! Hindi naman ako tanga, e. "Anyways, let go of Amir na. We are having a party here. If you want a party like this, then go grabbed by yourself. Huwag kang paki-epal. At pakisama na rin 'tong mga kauri mo. Pa-epal, e, katulad ni-wala pala akong kilala." Nawala na ang kaba ko dahil sa mga sinasabi ko. "Tapos lumayas na rin kayo rito! Pa-epal... wala ka bang friend, ha?" dagdag ko.
Masama ang tingin niya sa akin. "Mierda..." bulong niya.
Bigla niya akong tinutukan ng baril pero sandamakmak rin na tutok ng baril ang natanggap niya mula sa mga kasama ko.
"Until now... you still protecting her, my dear sister." Ngumisi ang bullshit sa harap namin, kay Mama siya nakatingin.
Ako ang nagsalita. "Gano'n kasi nila ako ka-labs. Ikaw kasi mag-isa ka lang. Walang nagmamahal sa 'yo. Same sa 'yo ng kapatid mo. Hindi ka lab ng Mama mo." Parang bata na sabi ko.
"Darlene," saway ni Papa. "Get out of this place, Morriston, and let go of Amir. We were happy here until you showed up!"
"Oo nga, ibalik mo na si Amir! Gusto ko ng kumain, oh!" Inis na sabi ko. "Kung gusto mong makikain, pwede naman kaso umalis ka agad pagkatapos kasi hindi kami komportable na nandito ka. Naaalala ko kasi ang kapatid mo na padala nang padala ng death threats. Hindi naman nakakatakot. Dali-dali lang gumawa no'n. Minsan kapag gagawa siya, galingan naman niya. 'Yong matatakot ako." Shit, natakot kaya ako.
"Who?" Tanong ni Papa.
"Iyong kapatid niya nagpapadala sa akin! Dinadalhan ako ng death threats. Akala ko nga normal gift lang, e, hindi pala." Pinisil ni Phoenix ang baywang ko para patigilin sa pagsasalita. "Nagandahan pa naman ako sa packaging."
Natakot talaga ako. Tangina, p're, daliri ng tao?! Pero nagawa ko siyang gaguhin.
"Darlene, he's the person who kidnapped you a year ago," si Phoenix.
Tumingin ulit ako sa kingina. "Alam ko! Siya lang naman ang trip akong patayin sa hindi malaman na dahilan! Gusto ko lang naman mabuhay ng normal!" Gano'n din ang ginawa niya sa akin.
"Ever since you were born, you don't have a normal life." Naiintindihan niya pala ang sinasabi ko.
"Ano ang ibig mong sabihin?" Tanong ko.
"Your life hasn't been normal ever since, Michelle. Once you show up yourself to them... you don't have a choice but to stay." Mas lalo akong naguluhan. "You're not normal."
Napairap ako. "Then, I am a Vampire because I am not a normal?"
Natawa ang mga ugok sa sinasabi ko. Si Phoenix, seryoso lang ang mukha at parang naiinis pa sa ginawa kong pagsagot ng gano'n. Si Mama natahimik at si Papa gano'n rin pero halatang gustong bigwasan ang Aristotle na 'to.
"Seriously, until now you still don't know about yourself? You don't know what the reason? Okay... then... I'll tell you." Parang kinabahan na naman ako dahil sa paraan ng pagkakasabi niya. "But... I don't have a time. This place has a bomb so I need get out of here. Enjoy my gift," dagdag niya bago tumalikod.
Umakyat kami kaagad sa taas para kunin si Amir. Pero ang utak ko ay nasa letcheng bomba na 'yon!
"Mommy..." Umiiyak na sabi ni Amir.
Binuhat siya ni Kuya.
"Puta, p're, may bomba nga sa lugar na 'to." Napalingon kami kay JP na may hawak na laptop. "Dalawa... umiilaw na 'yong isa, ibig-sabihin umaandar na ang timer."
Napasinghap ako.
"Then, we have to leave this place." Si Ethan na kumakain ng shanghai.
Putangina, 'yong mga pinsan ko prenteng nakaupo at kumakain ng shanghai. May lalagyan pa sila, ah! Kaniya-kaniya silang kuha at kain.
"What about those dead bodies?" Tanong ni Trevor.
"Make-cremated naman sila," sagot ko. "Rest in peace na lang para sa kanilang lahat. Tara na, umalis na tayo." Hindi sila makapaniwala sa sinabi ko. "Wait lang, kukuha lang akong shanghai."
Nakakainggit sila, e.
"Oh, ito na lang! Kinuha ko na lahat, eh," sabi ni Charles. "Masarap 'to, insan, kumpara sa luto ni Mama." Binato siya ng kutsara ng Mama niya.
"Ampucha, hindi ako makapaniwala na nagagawa niyo pang gumanyan habang may bomba sa lugar na 'to!" Si Gavin.
At dahil nga sinabi ni JP na eleven minutes na lang ang mayroon kami ay halos mataranta kaming lahat palabas ng pisteng party na 'to. Since marami rin ang tao nahirapan kaming makalabas, pinapauna kasi namin 'yong iba para makalabas sila at hindi madamay.
"Let's go, Darlene," si Mama nang nasa tapat na kami ng pinto.
Wala dito si Phoenix.
"Teka lang! Wala si Phoenix," sagot ko. "Susunod ako promise." Inalis ko ang kamay niyang nakahawak sa akin.
"Darlene, no. You will go with me. Let's go." Hinila ako lalo ni Mama pero inalis ko lang ulit ang kamay niya.
"Ayoko. Wala rito si Velasquez. Babalik ako kaagad, Mama." Pumasok ulit ako sa loob para hanapin si Phoenix.
Inikot ko ang paningin ko para hanapin si Phoenix sa buong lugar, inikot ko na rin ang buong lugar kaso wala akong nakita hanggang sa may masandalan akong tao.
Napaharap ako sa kaniya.
"Finally, I found you."
"Saan ka ba galing?" Tanong ko kay Phoenix.
"I was looking for you."
Kingina, naghahanapan lang kaming dalawa.
"Tara na baka masabugan tayo dito." Hinila niya ako para sabay kaming maglakad.
Tangina naman kasi palagi na lang may epal tuwing may party kaming nagaganap. 'Lagi na lang may patay ng ilaw.
"Aray ko, tangina." Nadali sa upuan 'yong hinliliit ko sa paa habang mabilis ang lakad ko. "Velasquez ang sakit ng-" Napatigil ako sa paglalakad ng mapansing wala si Phoenix sa tabi ko. "Nix nasaan ka?"
"Shh... I'm here." Nasa likod ko pala siya.
Biglang hinawakan ni Phoenix ang ulo ko at saktong nakarinig kami ng pagsabog mula sa likod namin. Nabitiwan ko rin ang hawak ko dahil hindi ko kinaya, para kaming humagis dalawa.
Nagkaroon ng apoy sa buong lugar at nagbagsakan na rin ang pwedeng bumagsak mula sa taas. Namatay na rin ang mga ilaw dahil sa pagsabog.
Lumanding kaming dalawa sa sahig. Bigla ko namang nakita sa salamin ang pagsabog mula sa likod. Pulang-pula ang apoy nang sumabog, na sinundan ng mga usok. Daig pa namin nasa movie dahil parang nag-slow motion sa mata ko ang pagsabog.
"Tangina, sakit sa ulo..." bulong ko at humawak sa noo para tingnan kung ano pero wala naman.
"Damn," dinig kong sabi ni Phoenix. "That's... that hurts a lot."
Nagulo na ang buhok ko dahil sa nangyari. Inalis niya ang suit niya at tinulungan akong makatayo. Pinatong niya sa likod ko ang blazer niya.
Tangina, akala ko mamamatay na ako! Ang lakas no'n! Pucha, 'buti na lang malakas ako sa hell.
"You have a bit of a wound on your forehead."
"Velasquez." Naubo ako. "Lumabas na tayo rito baka tumatambling na sa pag-aalala ang pamilya ko." Hinawakan ko ang noo ko.
Ang sakit talaga. Ang tanga ko, dapat hindi na lang ako nag-angat ng tingin.
"Okay, then let's go." Inalis niya ang mga kalat sa harap para makadaan kaming dalawa.
Puro usok na rin ang nalalanghap ko hanggang sa makalabas kami.
"Nasa loob ang anak ko! What do you want me to do? Stay here while my daughter is dying inside?!" Rinig kong sigaw ni Mama.
"It's dangerous, Serine! Look, it's all on fire! I know Darlene! I've trained her!" Jusko naman pati si Papa sumisigaw. "Darlene can't just die!"
Iyong mukha nila parang nag-aalalang mamatay ako sa loob.
"Mga p're, hindi pa ako deads." Napalingon sila sa akin. "Ano ba kayo? Siyam buhay ko kaya hindi ako made-deads. Relax lang kayo." Naubo ulit ako.
"Shit! Stop joking!" Inis na sabi ni Darius at hinila ako para yakapin. "Don't do that again." Ramdam ko ang takot sa boses niya.
"You made me so worried." Niyakap rin ako ni Mama nang bitiwan niya ako. Pati si papa hinugged ako.
Halatang-halata naman sa kanilang nag-aalala sila.
"Tangina kasing Morriston na 'yon, e, palagi nalang gulo ang dala. Amputa, walang tropa kaya nakiki-epal." Irap ko. "Tapos dinamay pa si Amir."
Nandito na ang lahat, maayos naman pero ang ibang tauhan ay sugatan kaya kailangan gamutin. Ang mga kaibigan namin ay pinapanood na masunog ang lugar sa harap namin. Nakakapanghinayang lang dahil ang ganda nito tapos sinira lang ng hayop na si Aristotle.
Dahil pagod na kaming lahat ay sa mansion muna namin kami tumuloy. May mga daplis pala ng mga bala ang iba kaya doon na lang gagamutin. Pati ako may sugat sa noo pero hindi naman malala.
Nagdesisyon ang lahat na sa mansion na lang ni Lolo since malaki naman 'yon. Si Lolo ay nasa kotse niya at doon naghihintay, ang sabi niya sa bahay na lang kami magkita-kita.
"Darlene is safe with me," sabi ni Phoenix kay Papa.
"Then... just be safe. See you at the mansion." Kiniss ni Papa ang gilid ng noo ko.
"Make sure Darlene is okay!" Pahabol ni Kuya at Darius.
Sumakay ako mag-isa sa kotse ni Phoenix para makaupo na. Sumunod naman siya sa akin.
"Are you tired?"
Sobra.
"Hindi naman," sabi ko para hindi na rin siya mag-alala.
Kaniya-kaniya silang andar ng mga sasakyan. Nakita kong nauna ang sasakyan nila Papa, sumunod ang sa mga pinsan ko bago sumunod ang kila Finn at ang sa iba. Kami ang pangalawa sa dulo dahil merong pang isang sasakyan sa likod namin, kung saan nakasakay ang mga tauhan na pinadala ni Lolo.
"Hindi ako makahinga," biglang sabi ko.
Napatingin siya. "Why? Are you okay?"
"Oo, hindi lang ako makahinga. Ang fit kasi ng dress na 'to, e." Totoong hindi ako makahinga sa suot ko.
"Your dress is beautiful..." Comment niya. "Especially you."
"Ang dami ngang nagsasabi, e." Tumingin ako sa kaniya, diretso lang ang tingin niya sa daan.
Ang isang kamay niya ay nasa manibela at ang isa ay nasa gear shift. Nakabukas ang dalawang butones ng polo long sleeve niya. Ang mahal siguro ng relo niya? Wala lang... ang kinang kasi tapos bagay pa sa kaniya at sa suot niya.
Ang ganda ng view ko rito.
"Miranda... I like your stares but... can you stop staring at me?" Mahinang tanong niya. "Nakakailang ang titig mo."
Natawa lang ako bago ilihis ang paningin.
Sumagi sa isip ko ang pinagsasabi ng kapatid ni Mama.
Ano kaya ang dapat na sasabihin niya? May alam siya... alam kong may alam siya. Siya ang may kagagawan ng lahat, kung bakit ako dinakip noon kasama si Lara. Siya ang may kasalanan ng mga 'to. Hindi ko lang talaga alam ang dahilan kung bakit niya gustong gawin 'yon.
At may sinabi siyang... simula nang pinanganak ako hindi raw normal ang buhay ko. Hindi daw ako normal, tanga, kung hindi ako normal... ano ako? Bampira? Kinginang 'yan. Kagatin ko silang lahat.
Rawr... gago tiger pala 'yon.
"Miranda." Lumingon ako kay Phoenix. "We're here."
Ang bilis naman! Parang kanina lang kakasakay lang namin, ah?
Bumaba na lang ako matapos niya akong pagbuksan ng pinto. Nandito na rin pala silang lahat. Pumasok kaming dalawa sa loob at si Lolo kaagad ang nakita kong nakaupo sa pang-isahang sofa. Dumiretso ang tingin nila sa akin.
"Akala ko magtatagal pa kayong dalawa sa loob ng kotse..." Mahinang sabi ni Giovan.
Dumiretso lang ako sa loob ng mansion.
Umalis sa sofa si Reid para ako ang makaupo sa inupuan niya. Sa likod ko nakatayo si Phoenix habang ang isang kamay ay nasa kaliwang balikat ko.
"That fucking Morriston, what the fuck she wants from you?" Tanong ni Lolo sa akin.
Sabi sa inyo, e, mas malutong pang magmura 'yan. Naubo sila Gianna dahil sa narinig.
"Malay," totoo namang hindi ko alam.
"Why you don't know?" Tanong niya ulit.
"Kasi hindi ko knows." Kinuha ko ang tubig na nasa tapat ko.
"Answer him sincer-"
"It's fine, Darius. Sanay na ako d'yan," putol ni Lolo kay Darius. "Sanay na ako sa kapatid mo. All I want to know is... that Morriston. Why does she want Darlene?"
"May gusto yata sa akin." Sinandal ko ang ulo ko sa braso ni Phoenix. "Trip ako palagi, e."
Napabuga lang hangin si Lolo at hindi na nagsalita pero sure akong may gagawin siya. Dumating si Vanessa, may dalang panggamot sa sugat. Ginamot niya ang iba habang nakatingin ako kay Harris abang naggagamot, nag-uusap ang lahat.
"Gago talaga ang mga Scythe. Wala silang pakialam kahit malagasan sila ng kakampi," sambit ni Ivan.
"It's true though." Sang-ayon ni Trevor. "They want something that we didn't know."
"Kaya nga... saka, sino kaya ang tumutulong sa kanila?" Tanong ni Andrei. "Sigurado akong hindi lang 'yon basta-basta."
"Their moves are different," sabat ni Ethan. "They are well-trained."
Sumagi sa isip ko ang sinasabi ni Phoenix na kalaban niya... I mean parang hindi kasi siya malayo. Magkakilala si Almendral at ang Morriston na 'yon, at sa sinabi ni Phoenix, may mga kakampi ang Almendral na 'yon. At ang sabi niya rin na marami siyang kalaban kasama na doon ang anak ng Almendral na 'yon at ang clan na sinasabi niya.
Paano kung nagtutulungan ang mga 'yon para mawala kami sa mundo? Pero para saan? Para saan nila ginagawa ang mga 'to? May nagawa bang mali ang mga 'to kaya sila gumagawa ng gulo?
Iyong sa Almendral... naiintindihan ko pa dahil labs na labs ng Almendral na 'yon si Tita Rica, eh, kaso nga labs naman ni Tita si Tito Phytos kaya gano'n, nagalit.
Love triangle pa nga.
"We are still working on that," si Kuya. "I know there was something on that Organization, someone's helping them. And that's what we need to find out."
Sumang-ayon naman ang iba.
"What if ano..." Tumingin silang lahat sa akin.
"What if, what?" Tanong ni Kuya.
"What if... ang ganda ko tapos ang pangit niyo?"
Napairap na lang ang dalawang kapatid ko dahil sa sinabi ko tapos 'yong iba napangiwi. Si Mama ay parang labag sa loob ang sinabi ko. Ito, hindi porket pang-beauty queen ang ganda niya, kontra na siya sa anak niyang maganda!
"Stop saying nonsense," sabi ni Darius.
Minocked ko lang siya bago umayos. "Hindi, what if ano lang... what if buhay pa si pakening Almendral?" Bigla na lang pumasok sa isip ko 'yon.
"He's dead," si Papa.
"Paano nga kung hindi? Matagal kayang mamatay ang masamang damo, tingnan mo 'tong boyfriend ko, ang tagal mamat-aw, nagbibiro lang ako, Nix..." bawi ko sabay nguso. Pinisil niya kasi ang cheeks ko! "Pero malay mo nga buhay pa pala 'yon?"
"Okay then. Let's say if he's really alive, then why didn't he show up?" Itong pinsan ko, engot. Member ng organization pero engot.
"Ano siya tanga para gawin 'yon? E'di kapag nalaman natin-niyo, edi nasira ang plano niya kung mayroon man. Kung totoong buhay siya ngayon, paniguradong naghahanda na 'yon sa balak niya sa inyo-sa atin, at sa boyfriend ko."
Natigilan naman ang mga Tito's ko at parang nag-process pa sa isip nila ang sinabi ko.