Chapter 43: Pregnant
Ay, shit, ang sakit ng ulo ko! Hindi pa ako bumabangon dahil parang binibiyak ang ulo ko kapag gumagalaw ako! Tangina, kasing alak 'yon. Masarap nga nakakasakit naman ng ulo kinabukasan.
Punyeta.
Wait... ano bang ginawa ko kahapon? Wala akong maalala, ay wait! Mayroon pala kaso konti lang, si Phoenix ang kasama ko kahapon para umuwi kami rito sa bahay. Naalala ko rin dinala niya ako sa magandang lugar. Hindi ko alam kung saan dahil hanggang doon na lang ang naalala ko. Hala, baka may ginawa akong kahihiyan o baka may sinabi rin akong kahihiyan!
Hala, baka nasabi ko ang sikreto ko sa buhay. Wala kasi talaga akong maalala.
Dahan-dahan ang pagbangon ko sa kama pero napatigil nang sumalubong ang matalim na tingin ni Papa. Umiwas ako ng tingin sabay sandal sa kama.
Kailangan kong umakting na may masakit sa akin para hindi nila ako pagalitan.
Ano bang magandang palusot?
Sabihin ko masakit ulo ko? Ih! Hindi na pala 'yon baka sabihin nila 'inom pa!' kaya iba na lang. Kailangan kong humingi ng tulong kay Mama!
Ibang klase pa naman magbigay ng parusa si Papa. Tangina, grounded ako kung sakali. Bawal pa naman akong uminom pero nagawa ko!
"Teka lang naman..." bulong ko dahil para na akong mamamatay sa masamang tingin nila. "Mamaya niyo na ako pagalitan. Natatae ako, e. Mag-cr lang ako."
Akmang aalis ako pero hinawakan ni Darius ang kamay ko. "Stop making excuses, Darlene."
"Tanga, masakit nga talaga kasi tiyan ko!" Umakto pa ako na masakit talaga ang tiyan ko.
"Paano sasakit tiyan mo, e, wala nga na laman 'yan," inis na sabi ni Darius.
Napatigil ako at hindi kalaunan ay palihim na napangisi dahil sa sinabi niya. Wala raw laman? Mage-gets kaya nila kung sakaling magjoke ako? Hmm... Isang beses lang naman 'to mangyayari kaya susulitin ko na.
"Ay hindi ka sigurado na walang laman 'to..." biro ko at sa tingin ko naintindihan nila. "Malay mo..."
"Wait, what the... don't tell me you're fucking pregnant?" salubong ang kilay ni Kuya.
"Darlene, tell me, buntis ka ba?" Maging si Papa ay hindi na rin natutuwa.
Ang sarap tawanan ng itsura nila! Sobrang sama ng tingin nilang tatlo at parang handa na silang pumatay. Ang talim ng tingin nila sa akin.
"Bakit ba kayo sumisigaw?" Bumukas ang pinto at pumasok doon si Mama.
"Mama, 'yong anak mo may anak na!" Galit na sabi ni Darius.
Eh? Joki-joki lang naman 'yon!
"Look what she has! A fucking child!" Pati si Kuya galit na rin.
"I want to meet that asshole." Mas galit na galit si papa.
Luh, tanginang mga mukha 'yan, ampota! Akala talaga nila may laman 'to?! Ay mayroon pala mga poops ang laman nito. Hindi pa kasi ako natatae, e. Ilang araw na kaya medyo malaki ang tiyan ko. Flat pa rin naman kaso iba pa rin kapag nalabas ko ang sama ng loob.
Ngumuso ako. "Hindi ko naman po sinasadya, e."
Mas lalong tumalim ang tingin sa akin nila papa.
"Hindi mo sinasadya?" si Papa "You're just eighteen! And a high school student! Ni hindi ka pa nga graduate!"
"Oh my god." Humawak si Mama sa bibig niya.
Tangina, iba 'yong nangyari. Ang likot ng utak ko. Pwede na akong gumawa ng istorya dahil sa sobrang likot ng utak ko.
"I can't believe this! Kailan pa 'yan?!" Tanong niya at tinuro ang tiyan ko. "How many weeks? Nag-pa check-up ka na ba?"
Huh? May araw ba ang pagbubuntis? I mean, weeks? Hindi ko 'yon alam. Ano ang sasabihin ko?
"Ano..." Ano ba? "Uh... One week siguro?"
Tangina! Patay na talaga ako sa kanila nito! Tangina. Hindi ko nga alam kung hanggang kailan nagbubuntis ang babae, e. Nine months pala 'yon!
"Siguro? Hindi ka sigurado?!" Kunot noong sabi ni Kuya.
Napakamot ako sa ulo bago umayos.
"Pa, may apo ka na." Pigil tawa na sabi ko at nag-angat ng tingin kila Kuya. "May pamangkin na kayo." Hindi maipinta ang mukha nila.
"Damn it, Darlene." Inis na sabi ni Kuya. "I can't believe my princess is having a baby..." Bulong niya na hindi ko narinig.
"Ayoko pang maging tito, Darlene. Hindi bagay sa akin." Sabi ni Darius na halos ikatawa ko pero pinigilan ko ang sarili kong tumawa ng malakas.
Si papa naman hindi nagustuhan ang sinabi ko. "Who's the father?" Seryoso niyang tanong.
"Sino ang ama?" Tanong niya ulit nang hindi ako sumagot.
Hindi ko alam pero kusang lumabas sa bibig ko ang pangalan na 'Phoenix' kaya mas lalo napamura si Kuya at Darius.
Tangina, sorry, Phoenix! Ikaw lang ang paraan ko para makatakas sa sermon ko pero ikaw nga lang ang mapapagalitan nila or worse baka ipakita ang impyerno.
"I can't believe this," sabi ni Mama at lumapit sa akin. "Darlene... Why?" Gago, baka sampalin ako bigla ni Mama.
Ganon kasi 'yong napapanood ko sa teleserye sa hapon o kaya 'yong nababasa ko sa libro kapag nalaman ng nanay ng bida na buntis ang anak niya, malakas niyang sasampalin at mapapalayas.
Shit, baka mapalayas ako, e, hindi naman ako buntis.
"Fuck you, Velasquez! Sinasabi ko na nga ba. Yari sa akin ang lalaking 'yon," sabi ni Kuya na halos isumpa si Nix.
Baka, patayin niya. Kawawa naman ang anak namin. Charot lang. Pigil na pigil na ang tawa ko dito dahil sa mga itsura nila.
"I don't like him to be my brother-in-law. No fucking way." Nandidiring sabi ni Darius. "Hindi ko siya tanggap bilang.... Yuck! I can't even digest it!"
Tanginang mukha 'yan.
Sobrang seryoso ng mukha ni Papa. "Call him, Drake."
Nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi ni Papa. Patay ako nito. Mas kay Phoenix pa yata ako natatakot. May kasalanan pa nga ako sa kaniya. Wala pa rin sa akin ang kwintas na bigay niya, e! Nawawala pa rin.
"Hoy! 'Wag!" Sabi ko at kukuhain sana ang cellphone niya pero mabilis siyang lumayo. "Tanga! 'Wag! Parang tanga!" Sigaw ko.
"You fucking bastard!" 'Yon ang bungad ni Kuya sa cellphone. "What?! Don't play fucking innocent!"
Lumabas si Papa dahil may tinawagan rin sa cellphone. Si Darius naman ay galit pa rin ang tingin sa akin bago lumabas at kumuha ng pagkain sa baba dahil inutusan siya ni mama para raw makakain ako.
Tangina.
Tumingin ako kay Mama at umiling. "Joke lang 'yon," bulong ko. "Pigilan mo sila. Nagjo-joki-joki lang ako."
Tumikhim siya. "I know you're joking, honey," bulong niya rin para hindi siya marinig ni Kuya na panay pa rin ang sigaw sa cellphone.
Pasensya ka na, Velasquez, at nadamay ka pa.
Napatigil ako. "Weh?"
"I know Phoenix, Darlene. Hinding hindi niya gagawin 'yon sa 'yo because he's respecting me. Siya pa nga ang nag-hatid sa 'yo rito."
Alam ko na 'yon.
"Teka..." Tumigil siya sandali. "May nasabi ka ba sa kanyang kakaiba? May nangyari bang kakaiba sa inyo?"
"Huh?"
"Kasi, parang kakaiba ang kilos niya. Ni ayaw ka ngang bitawan kagabi," sagot ni Mama.
"Wala akong maalalang nangyari. Pero hindi ko sure kung wala akong kahihiyan na sinabi."
May nasabi kaya akong kakaiba? Anong nangyari sa depungal na 'yon at bakit gano'n ang naging kilos niya. Nakatingin lang ako sa kaniya at hindi nagsasalita.
Tatanungin ko mamaya si Phoenix.
"Gusto mo bang palalain pa natin ang ginagawa mo?" Tanong ni mama, pagtukoy sa ginagawa kong kagaguhan. "Pagtripan pa natin."
Wow! Nakisama ang aking mother!
"Basta, sagot mo 'ko, Mama, ah?" Sabi ko.
Tumango siya at hinaplos ang pisngi ko. "Pero huwag mong gagawing totoo." Paalala niya.
"E'di, nasampal mo ako kapag nangyari 'yon." Umirap ako. "Baka mapalayas mo pa ako."
Napailing si Mama sa sinabi ko.
Tumingin ulit ako kay kuya na sobrang dilim ng tingin sa Ibon. Hala! Siguro iniisip niyang si Phoenix 'yon kasi di ba ang Phoenix ay nag-si-symbolize na ibon kaso pula ang kulay.
"Fuck you, Velasquez. Kapag hindi ka pumunta rito, swear ipapadala kita saang lupalop ka man nagmula!" Galit na sabi ni kuya bago ibaba ang cellphone.
Dumiretso ang tingin niya sa akin.
Ngumuso ako. "Kuya naman e... Ang sama ng tingin mo sa akin..."
Hindi siya nag-salita at lumabas ng kwarto. Pabagsak niyang isinara ang pinto.
"Baka hambalusin ako ni Papa, 'Ma." Nag-angat ako ng tingin kay mama.
"Hindi 'yan." Tumayo siya. "Wait here, okay? Pupuntahan ko lang ang tatlong 'yon lalo na si Darius. Ang tagal kumuha ng pagkain!"
Sinundan ko ng tingin si Mama hanggang sa makalabas siya ng kwarto. Humiga ulit ako sa kama at tinawag si Lucy. Lumapit naman siya sa akin at humiga sa tabi ko.
"Ang lakas ng tama ko, Lucy," sabi ko at hinaplos ang balahibo niya. "Minsan lang naman kasi 'to sa buhay kaya sulitin na natin."
Nag-unat-unat muna ako sa kwarto ko at 'di kalaunan ay dumating ang pagkain ko. Nag-breakfast na ako pagkatapos ay naligo. Naka black jogger pants ako at puting t-shirt ako.
Babawiin ko na nga ang sinabi ko kanina. Galit pa rin sila papa at parang ayaw akong kausap! May kutob rin ako!
"Darlene!" Sigaw mula sa labas ng kwarto ko.
Mabilis akong tumayo dala-dala si Lucy para buksan ang pinto. Wala sila doon kaya bumaba ako at naabutan ko sila na nasa sala.
"What?!" Boses 'yon ni Phoenix.
"What's up!" Bati ko at tinaas ang isang kamay.
Tumingin silang lahat sa akin. Dumiretso ang tingin ni Phoenix sa akin. "What the fuck? You're pregnant?!"
"Stop playing innocent!" Sabat ni Kuya.
"I'm not playing innocent! I want to make sure if I'm having a baby soon." Ngumisi pa ang putangina.
Tangina!
Sinakyan pa nga! Hayop! Babawiin ko na ang sinabi ko pero ginatungan pa! Walang hiya rin ang isang ito! Kaya pala may kutob ako!
"Putang—"
"How dare you not tell me, Darlene? Are you planning to hide your pregnancy to me? Hide my baby? Our baby?" Tanong ni Phoenix, nang-aasar.
"Hoy—"
"So, it's true?!" Tanong ni Darius at mapang-asar na tumango si Phoenix. "I don't want you to be my brother-in-law!"
Putangina, pagsalitain niyo naman ako!
"You don't have a choice, brother. We're getting married, actually. Matagal ko na 'tong pinaghandaan," sabi ni Phoenix.
Kita ko ang mahinang pagtawa ni Mama.
"Phoenix! Napakagago mo!" Masama ko siyang tiningnan.
Baka maniwala talaga sila Papa dahil sa sinabi niya.
"Papa, nagbibiro lang ako kanina! Hindi ako buntis, 'no! Huwag kayong maniwala rito. Sinakyan niya lang ang trip ko!" Turo ko kay Phoenix.
"Stop it, Darlene! Aren't you happy? We're having a baby soon, we should get married soon too."
"Tangina, tumahimik ka nga!" At mas lalong sumama ang tingin ko sa kanya. "Nagbibiro nga lang ako kanina!"
"Darlene." Seryosong boses ni Papa ang tumawag sa akin. "I want the truth."
Huwag niyang sabihin na naniniwala siya rito sa ibon na 'to?!
"Hindi nga 'yon totoo!" Giit ko.
"It's true!"
"Tangina, tumahimik ka nga!" Binato ko ang slippers ko kay Phoenix. "Tangina! Puta ka!"
Pinapatigil ko siya pero mas lalo lang siya nang-asar! Ang lakas talaga manggago nitong hayop na ' to. Hinding hindi ko na siya idadamay sa kahit ano! Na tables turned ako nitong kinginang 'to kahit hindi naman siya pinagtitripan ko.
Hinding hindi ko na talaga siya idadamay! I swear! Hinding hindi na. Babawiin ko na nga, e! Hinding hindi na ako magbibiro kahit kailan, kahit mamatay ako! Hinding hindi na!