Chapter 15: President
Lunes na naman! Ang araw na pinaka-ayaw ko.
Kasalukuyan ako ngayong naglalakad dahil maagang umalis si Papa at Kuya sa bahay. May kikitain daw silang importanteng tao. Maaga rin akong umalis sa bahay para hindi mahuli kasi maglalakad nga lang ako. Hindi man lang kasi ako binigyan kahit ten pesos pang jeep. Wala kasi akong barya puro buo.
Alam niyo? Syempre hindi, nagbabasa lang naman kayo, eh.
Kidding aside muna hanggang ngayon kasi ay hindi ko pa rin makalimutan ang mga naging reaksyon nila noong sabado at hanggang ngayon naghahanap pa rin ako ng kasagutan sa mga tanong ko. Sinubukan kong magtanong kaso pilit nilang iniiwas kaya wala akong nagawa.
Kahapon naman ay linggo. Wala sila sa bahay kahapon. At umalis rin ako noon kaso nasundan ako ni Phoenix kaya ang ending magkasama kami kahapon sa mall. Hindi 'yon date, ha! At saka, may picture kami sa photo booth sa timezone. Nasa kaniya ang picture, mayroon rin ako. Nasa likod ng ID ko kung nasaan ang picture ko.
Naglaro rin kami ng air hockey table at iba pa.
"Ang bobo naman, Velasquez." Tinawanan ko siya.
"Wow... look at my score," inirapan niya ako.
Lamang siya noong una pero natalo ko siya. Tinawanan ko lang siya bago yayain ulit siyang maglaro.
Platinum card ang binili niya kaya marami kaming nalaro sa timezone. Tapos... nilibre niya ako sa Chanel. Yaman nga, e. Ang sabi ko, ayoko. Hindi lang Chanel, pati na rin LV.
Nakatabi lang 'yon sa closet ko. Nagtanong pa si Papa kung kanino galing, ang sabi ko kay Phoenix.
At oo nga pala wala na ang mga sugat ko sa mukha! Kaya pwede na akong humarap kay Laureen a.k.a Ronald Mcdonald. Hindi ko rin maintindihan sa babaeng 'yon kung bakit lakas magalit sa akin.
Like, papansin ka, girl?
Well, ito ah, maganda naman siya. At bagay naman sa kaniya ang pagiging mataray.
Nag-angat ako ng tingin sa langit. Mukhang uulan pa yata. Wala akong dalang payong. Kamalasan nga naman. Unti-unting pumatak ang ilang malaking butil ng ulan sa uniform ko. Maliligo na nga lang ako sa ulan, medyo malakas na siya pero keri lang 'yan! May uniform ako sa locker.
Tinakpan ko ang mukha ko dahil nabasa at wala akong makita dahil sa ulan. Binuka ko pa ang dalawang kamay ko para maramdaman ang patak ng ulan. Hindi ko maalala kung kailan ako naligo sa ulan o naligo nga ba talaga ako. Hindi kasi pinapalabas ng bahay noon, e. Kahit noong na kay Lola ako, hindi niya ako pinapalabas pero nakakatakas naman ako.
Mas lalong lumakas ang ulan kaya mas lalong nabasa ang uniform ko. Pati ang pang-ilalim kong damit ay basa na. Mabuti na lang nasa pinaka-ilalim ng bag ko ang cellphone ko.
May bumusina mula sa likod ko kaya nilingon ko kung sino 'yon at pagmumukha ni Phoenix ang nakita ko. Salubong ang kilay niya nang ibaba ang bintana ng kotse niya.
"What the heck? Sakit ba ang hanap mo? Ang lakas-lakas ng ulan, oh!" Binuksan niya ang pinto ng kotse niya. "Get in," utos niya.
Nakatingin lang ako sa kaniya.
"I said, get in!" Ulit niya.
"Kapag nabasa ang sasakyan mo, hindi ko kasalanan, ah?" Pumasok naman ako sa loob.
"Oo na kaysa naman pabayaan kitang naliligo diyan," sagot niya.
Mabait rin naman pala ang timang na 'to.
"Wow, ang bait mo naman."
Umirap siya, walang balak mag-salita. May kinuha siya sa back seat na pamunas at binigay sa akin. "Here, wipe yourself." Hininaan niya ang aircon.
Tinanggal ko ang blazer ng uniform ko at pinatong sa kandungan. Pansin kong napatigil siya at nakatingin lang sa akin.
"Hindi ka ba marunong magsuot ng s-sando?" Umiwas siya ng tingin.
Pati ako ay napatigil. Shit, oo nga pala! Puro black kasi ang kulay ng bra ko! Ilagay ko raw sa harap ko ang towel para matakpan.
"Okay lang 'yan... nakita mo na naman na in personal," sabi ko na ikinaubo niya.
Hindi siya nagsalita kaya nagpatuloy ako sa ginagawa.
"Ang sarap palang maligo sa ulan," komento ko.
"Hindi ka pa ba nakakaligo sa ulan?"
Nag-shrugged ako. "Hindi ko alam, eh. Pero sa tingin ko, hindi pa. Hindi naman kasi ako pinapalabas ng bahay ni Papa kaya nga puro takas lang ginagawa ko." Umayos ako ng upo.
"But, you want to experience it?"
Tumango ako. "Naman!"
Pero kapag walang pasok!
Akala ko nagmaneho na siya papunta sa school pero mali ako! May pinuntahan pa kaming dalawa kaya nag-tagal. Maaga-aga pa naman kaya hindi ako nababahala. Basa pa rin ang uniform ko. Tumigil kami sa isang store yata 'yon. Lumabas kami at pumasok sa loob.
Ay, nasa boutique pala kami. Puro pang-babaeng damit ang narito, e.
"Gago, bakit tayo nandito?" Tanong ko.
"What's your size?" Lumingon siya sa akin. "Pick a skirt-No, a dress. Pick a dress. Huwag 'yong maikli, okay?"
"Ha?"
"Do I need to repeat my words? I said, pick a dress. Huwag 'yong maikli. I still can't forget when someone takes a picture of your... you know," sagot niya. "But, it wasn't your fault though. They are perverts, that's why they did that."
Tumango ako bago namili ng dress. "Walang kasya sa akin na dress."
He sighed. "Okay, then this one." Binigyan niya ako ng fuchsia pink plaid blazer, mini skirt, at sleeveless crop top.
"Pwede ba 'to?"
Tumango siya. "Patungan mo na lang n'yan." Tukoy niya sa plaid blazer.
Kinuha ko na ang damit para makapag-palit. Tumingin ako sa salamin. Kita ang pusod ko, sinuot ko na ang blazer bago lumabas ng fitting room. Nasa labas si Phoenix at hinihintay ako.
"Okay na ba 'to?" Tanong ko sa kaniya.
Bahagya pa siyang napatitig bago tumango. "Yeah... Let's go." Hindi niya maalis ang paningin sa akin. Tumayo rin siya at naglakad.
"Hoy, bayaran mo muna!" Sabi ko pero nagpatuloy siya sa paglalakad.
Sinundan ko siya doon sa may cashier. May nilabas siyang itim na card kagaya ng nakikita ko kay Papa. Tumingin sa akin si ateng cashier at ngumiti.
"Thank you, Ma'am and Sir."
Lumabas kaming dalawa sa boutique at pumunta sa sasakyan. Ang galing naman no'n. Nang makapasok kami sa loob ay agad niyang pinaandar at dumiretso papunta sa School.
Pinapakiramdam ko siya dahil hindi siya nagsasalita. Nanahimik na lang ako at hindi na lang siya pinansin rin pero nakikita ko sa peripheral vision kong tumitingin siya sa akin.
"Mauna ka na," sabi niya. "Leave your clothes here first."
"Okay," sabi ko at nilagay sa backseat ang dalawang paper bag at saka bumaba sa kotse niya.
Pinakita ko sa guard and ID ko at pinapasok naman niya ako. Madali ang paglalakad ko para makarating ako agad sa room. Habang naglalakad ay pumasok na naman sa isip ko si Iris. Nawawala na nga, e. Panay tuloy ang tanong ko sa sarili ko kahit wala naman akong sagot na nakukuha.
Gusto ko lang magmukhang tanga.
"Sino ba kasi si Iris?" Tanong ko. "Nang mapektusan kong ang letseng 'yon, ginugulo ang utak ko."
Natigil ako sa pagsasalita nang may humarang sa dinadaanan ko.
"Crazy," sambit ng isang babaeng nakatingin sa akin.
Hindi ko talaga maintindihan ang babaeng 'to. Wala naman akong ginagawa pero lakas makipag-away.
"Oh, are you talking to yourself?" Inosente akong tumingin sa kaniya.
Inirapan niya ako at hinawi ang buhok bago magtaas ng kilay. "Baka ikaw. Kinakausap mo kaya ang sarili mo," umirap pa siya. "At ayokong makipagkaibigan sa mga baliw na tulad mo."
Tumaas ang kilay ko dahil sa sinabi niya. "Sino ba kasing may sabing gusto kita maging friend?" Umirap din ako. "At para sabihin ko sa 'yo, hindi ako baliw!"
"But I heard you want to know Iris?" Ngisi niya.
Mukhang narinig niya ako kanina.
"Bakit? Alam mo ba?" Hamon ko.
"Well..." Binasa niya ang ibabang labi. "Of course, I know your friends secrets. I know about Iris, kung ano ang relasyon niya kay Phoenix, and why she left to your new section," nginisian niya ako bago umalis pero hinabol ko siya.
Siya na nga! Siya na ang makakasagot sa aking mga katanungan!
"Ronald Mcdonald! Wait!" Sigaw ko at agad naman siyang napatigil na masama ang tingin sa akin.
Shit. Wrong move yata ako.
"Who the fuck is Ronald Mcdonald, you bitch?!" Nagmamadali niyang tanong bago ako hilahin papunta sa quadrangle.
"Ikaw..." ngumuso ko. "Pero ano... hindi na kita tatawagin sa pangalan na 'yon, basta sabihin mo sa akin lahat," dagdag ko at naupo sa isang vacant seat.
"Ang pangit mo mag-bansag ng pangalan sa akin, you should call me goddess!" Naartehan talaga ako sa boses niya para kasing impit.
Pero mabait din naman pala ang kingina.
"Sasabihin mo ba o hindi?" Tanong ko.
"I have class pa pala!" aniya at tiningnan ang oras cellphone.
Seryoso akong tumingin sa kaniya. "Ano ba 'yan? Ano pang ginagawa natin dito? Kala ko pa naman sasabihin mo kaya mo ako hinila."
Mas lalong tumaray ang mukha niya pero agad rin inayos at naglagay ng lipstick sa labi.
"Bitch, can you please wait? Sa lunch sasabihin ko, okay? Baka mahuli ako sa class ko," inirapan niya ako bago umalis pero agad rin napatigil. "Huwag mong sasabihin sa mga kaklase mo na sasabihin ko sa 'yo, ah? And to clarify we are not friends!"
Napairap na lang ako sa sinabi niya. Wala akong balak maging kaibigan siya.
Pero bakit ayaw niyang ipaalam?
Inayos ko na lang ang damit ko at pumunta sa classroom. Nasa hallway pa lang ako pero kita ko na sila Harvey na nasa labas at nagsusugal. Sa pagkakaalam ko ay may rule sa School na ito na bawal magsugal, kukumpiskahin ng mga lider ng school ang mga cards at pwedeng mapunta sa detention room.
"Chickababe ka naman masyado," puna ni Harvey.
Tinawanan ko lang siya.
"Good morning, Darlene," bati ni Dash nang pumasok ako sa room.
"Morning," bati ko. "Hindi ba bawal magsugal rito?"
"Hindi naman ako huhulihin kaya ayos lang," sagot ni Harvey nang marinig ang tanong ko.
"Huh?" Naguguluhan kong tanong.
'Yong totoo... parang hawak nila ang mga karapatan dito sa eskwelahan.
"Hindi ako huhulihin ni Nix kaya ayos lang," sabi niya at binalasa ang mga cards.
Napatingin ako sa kanila. Kailan pa naging pulis ang lalaking 'yon? Hulihin daw, eh.
"Nix is the SSG president here in our school," sabad ni Trevor.
"Weh? 'Di nga?" Sabi ko.
'Yong timang na 'yon? Maniwala? Parang siya pa nga yata ang unang lumalabag ng mga patakaran sa school na 'to tapos siya pa ang presidente ng Council?
Paupo na sana ako nang may napansin, kingina, 'yong bag ko, wala! May dala ba akong bag kanina? O naiwan ko doon sa quadrangle?
"I am," sabi ni Phoenix na kakapasok lang, bumaba ang tingin ko sa kamay niya. Nasa kaniya pala ang bag ko, binigay niya 'yon sa akin bago mag-salita ulit. "Actually, I didn't expect that 'cause Harvey put my name in the list without permission. I get mad at him because of that pero ang sabi nila I can control the rules if I am the President."
"True!" Sang ayon nilang lahat.
Napangiwi ako.
Control niyo, mukha niyo.
"Korni niyo," komento ko bago umupo.
"Hala, korni daw..." sabi ni Arvin at umupo sa upuan na katabi ko.
Hindi ko siya pinansin at nanood lang sa nilalaro nila. Hindi ko alam ang tawag do'n pero ang rinig kong sabi ni Rafael, tong its daw. Ang lalaki ng perang ibinababa nila, umaabot ng tatlong libo, si Phoenix ang binaba 5k kaso natalo siya kaya hindi na siya umulit.
"Tanginang 'yan, ang engot mo naman," komento ko kay Phoenix. "Sayang ang limang libo."
"Ano ka ba, Darlene. Barya lang sa kaniya 'yan," ngisi ni Gael.
Kaya nga niya ako nabilhan ng Chanel at LV, 'di ba? Hindi na lang ako nag-salita at pinanood na lang sila. Laging nanalo si Finn kaya asar na asar sila.
"Tangina nito, baka nandadaya ka, ah?!" Inis na tanong ni Harvey nang matalo siya ulit. "Ibalik mo 'yong anim na libo ko!"
"Pakyu!" Tinaas ni Finn ang gitnang daliri niya. "Tanga ka kasi sa tactics."
"At least ako, tanga lang sa tactics pagdating dito, eh, ikaw? Tanga na nga sa babae, tanga pa sa klase," ganti ni Harvey.
Ha, trastok 'yon.
"Baka gusto mong ipalamon ko sa 'yo lahat ng medalya at certificate ko," sagot ni Finn. "At ano ang magagawa ko mahal ko 'yon, e."
Sino kaya 'yong tinutukoy niya? Swerte ng minamahal ni Finn.
"Pero ang magpakatanga? No way!"
Baka sobrang mahal niya talaga kaya sa sobrang mahal niya ay halos magpakatanga na siya.
"Sobrang mahal na mahal niya kasi kaya na kahit magmukha na siyang tanga ay ayos lang sa kaniya," sambit ko kaya napatigil sila sa pagtatalo.
"Kaya nga," gatong ng lalaki sa likod.
Sino kaya 'yon? Ano ba 'yan, hindi ko makabisado ang mga pangalan nila!
"Pero minsan sa sobrang pagmamahal mo sa kaniya nakakalimutan mong magtira para sa sarili mo kaya pag iniwan ka niya halos ikasira mo na," dagdag ko.
Totoo naman 'yon.
May mga taong sobrang magmahal. Na halos ibinigay lahat ng pagmamahal na mayroon siya kaya wala ng natira para sa mga sarili nila. Kaya naman kapag iniwan sila sobrang sakit sa parte nila at halos ikasira na. Kaya minsan kapag nagmahal ka huwag mong ibigay lahat, magtira ka para sa sarili mo. Magtira ka ng konting pagmamahal sa sarili mo dahil bandang huli... aminin man natin o hindi, sarili lang natin ang makakasama natin o ang mamahalin natin.
Iyong mga tao kasing dumadating sa mga buhay natin minsan hindi pang-buhay. Parang sila lang 'yong magpaparealized sa atin ng isang bagay para magising tayo sa katotohanan o may matutunan tayo sa bagay na 'yon.
"Bakit kaya may mga taong nang-iiwan?"
Tuluyan na silang tumigil sa paglalaro at napatingin kay Arvin bago tumingin sa akin.
"Baka may pupuntahan," sagot ko.
Napangiwi naman silang lahat sa sagot ko. Si Arvin napanguso.
"Ang seryoso mo kausap, 'no?" Sarkistong sabi ni Harvey.
"Syempre naman." Mas lalo silang napangiwi sa sagot ko.
Hindi ko rin naman kasi alam ang sagot kung bakit may taong nang-iiwan. Basta lang ang alam ko, kapag kuntento ka o mahal mo ang tao. Hinding-hindi papasok sa isip mo na iwan ang mahal mo, ano man ang maging rason mo dahil para sa 'yo, maraming dahilan para hindi mo siya iwanan.
"Hays, sayang ang pera ko," sambit ni Owen. "Dapat pinambili ko na lang sana ng pagkain nabusog pa ako."
Ginaya niya pa ang kantang pambata na 'Ako ay may lobo'. Naglalaro na ulit sila ng mga cards at mga nag-sibabaan na ng pera. Bilib din ako sa mga 'to, nakakailang talo na sila, eh!
"Gago, si Ms. Terror nand'yan na!" Sigaw ng kaklase namin kaya agad na nag-ayos ang mga kaklase ko.
Pinag-aayos nila ang table at tinanggal ang telang nakalatag pati ang mga cards na ginamit nila tinago sa cabinet. Halos ligpitin nilang lahat ang kalat para lang hindi mahuli.
"Magchecheck daw ng room, itago niyo 'yong mga cards at mga poker chips niyo," dagdag niya. "Nix, ikaw na ang bahala."
Hay, ginawang casino ang classroom tapos ito naman presidente na 'to, kunsintidor.
Mga bumalik na sa upuan ang mga kaklase ko at tahimik lang. Tumayo si Phoenix nang dumating ang Ms. Terror na sinasabi nila.
"Good Morning, Mr. Velasquez. How's your room? May mga pasaway pa bang estudyante rito?" Ngumiti pa siya ng plastic.
Alam naman niya na worst ang Class 8, eh, tapos nagtatanong pa siya.
Bored lang siya na tinignan ni Phoenix. "Nakatayo pa rin naman ang room namin. At gano'n pa rin naman, walang bago."
Hindi nagustuhan ng Teacher ang sagot ni Phoenix. Kahit sino naman, barahin ka ba naman? Naging mataray tuloy ang mukha ng Teacher.
"Tsk! Sinusunod ba ng mga ito ang rule?" Mataray niyang tanong.
"Of course," sagot niya na parang hindi sila nagsugal kanina.
Napangiwi ako sa sagot niya. "Of course pa nga..." bulong ko.
Nagbago ang ekspresyon ng Teacher sa harap namin dahil sa sagot ni Phoenix. Mahahalata na ang tuwa sa mukha niya.
"Good to hear that!" Sinenyasan niya ang mga estudyanteng kasama niya na mag-check ng room.
Isa isa nilang tiningnan ang room. Akala ko papakialaman nila ang cabinet kaso hindi, nakita siguro nilang nakalock kaya wala silang nagawa kung hindi ang ipaalam na wala silang nakita.
"Clear all, Ma'am!" Sigaw ng isa kaya lumapad ang ngiti ng teacher sa harap namin.
"Thank for your all cooperation," sabi niya bago lumabas ng room.
Nasalisihan ka!
Nang tuluyang makalabas ang Teacher, mga naglabas naman ng komento ang mga kaklase ko.
"Buti na lang! Tara one game pa, babawiin ko lang ang talo ko."
Sugal pa more!
"Finn, ibalik mo pera ko!"
"Ulol!"
Tiningnan ko ang Presidente nilang kunsintidor kaso tumingin rin sa akin.
Inirapan ko siya nang biglang magtama ang paningin namin at gano'n rin ang ginawa niya sa akin. Tinuon ko ang paningin ko kay Trevor na nakatingin pala sa akin. Simple ko siyang nginitian
Biglang pumasok sa isip ko ang tungkol kay Iris, hanggang ngayon iniisip ko pa rin ang pag-uusapan namin ni Laureen. Daldalan sila ng daldalan hanggang tumahimik ulit sila ng dumating ang Teacher para magturo sa amin.
Kaplastikan din, e.
"Himala at luminis ang kwarto niyo," komento niya at pinasadahan ng tingin ang buong classroom.
Ako naglinis nito! At kung hindi dahil sa isang Teacher baka hindi ko malalaman ang tungkol kay Iris!
Nakakabored ang pagtuturo niya pero pinilit ko na lang na makinig at hinatayin matapos ang klase namin kahit kakasimula palang. Para malaman ko na ang sasabihin ni Laureen kaso may three subject pa kami bago mag-lunch.
Pinipilit kong makinig sa kaniya kaso ayaw makisama ng utak ko. Nakatingin lang ako sa orasan habang nagtuturo siya.
Bakit gano'n, kapag hindi ko hinihintay ang oras, ang bilis bilis? Tapos kapag hinihintay ko inaabot ng siyam-siyam? Ang tagal!
"Pst!"
Pinagtitripan lang nila ako. Kanina pa 'yan, e. Hindi ako lumilingon sa sitsit nang sitsit sa akin. Nanti-trip lang sila.
Hindi ko pinansin ang sumisitsit at tumingin na lang sa pintuan. Gusto ko na mag-lunch!
Nasa likuran ko na naman pala si Phoenix at ramdam na ramdam kong tinititigan niya ako. Hindi ko siya pinansin at pasimpleng sinuot ang earphones ko.
May sumipa sa upuan ko kaya nilingon ko ang kinginang si Phoenix. Kapag natripan talaga nitong manggago gagawin niya, eh, 'no? Matalim ko siyang tiningnan bago umirap at humarap sa Teacher.
Nang matapos ang pagtuturo niya may sinabi siya sa amin na magrereport daw kami. Hinati kami ng teacher sa limang grupo. Panay ang away nila kung sino ang magiging grupo nila at tangina pinag-aagawan ako kung saan ako mapupunta. Akala yata nila kaya kong maging lider, pabigat po ako sa grupo!
Nainis si Ma'am kaya nag-bilangan sila. Hindi ako nakikinig sa kaniya, tanging sa music lang.
"6," wala sa sarili kong sabi.
"Miranda! Nakikinig ka ba?" Inis na tanong ng Teacher namin.
"Ha?" Nakikinig daw saan?
"5 kasi sabihin mo! Lutang ka rin, eh!" Sabi ni Rafael at halatang natatawa.
"Ahh... 5," sambit ko.
Natapos ang bilangan namin, ang kagrupo ko ay sina Dash, Owen, Rafael, Finn at Harris. Medyo hindi ko bet kasi pakiramdam ko ay may galit sa akin si Harris, ni hindi niya man lang ako tinatapunan ng tingin.
May galit kaya siya sa akin?
Si Dash na raw ang gagawa ng report kaya hindi na umangal ang apat. Hindi naman 'yon ipe-present sa harap kaya ayos lang sa kanila pero mas maganda pa rin 'yong tumulong kami kaso umayaw si Dash. Nakaalis na ang Teacher namin at ngayon naman ay ang second subject na.
"Pst!" Sitsit na naman ng kung sino.
"Tangina, sino ba ang sitsit nang sitsit?" Inis kong bulong.
"It's Nix," sagot ni Harris.
May sasabihin pa sana ako kaso umalis na siya sa kinauupuan niya at nakihalubilo sa iba.
Ngumuso ako, may galit nga yata siya sa akin.
"Stop pouting," nadinig ko pang sinabi ni Harris. "It's not what you think."
Napahawak ako sa dibdib. Nabasa niya nasa isip ko? Ang galing naman.
Umalis na ang Teacher at sinabi niyang hintayin namin ang next Teacher namin kaso ilang oras na hindi pa rin pumapasok. Tinakpan ko ang ilong ko nang kaniya-kaniya silang buga ng usok. Nasa harapan si Finn at parang tanga na binubuga ang usok kay Harvey, gumanti naman 'yong isa.
Tumingin ako kay Rafael na may hawak na vape at gano'n rin ang iba sa kanila.
"Tanginang 'yan, daig ko pa nasa ihawan, ampota," sambit ko at kaniya-kaniya silang tawa. "Kingina, subukan mong ibuga 'yan sa harap ko, sisiguraduhin kong hinding-hindi ka makakabuga ng usok sa gagawin ko sa 'yo," banta ko kay Finn na may binabalak kaya naupo sa harap ko.
"Hindi naman, eh," nguso niya.
Tumayo ako para lumayo sa mga hayop. Naupo ako sa harap sabay patong ng paa sa lamesa ng Teacher.
Tangina, para talaga akong nasa ihawan. Ang daming usok!
Napatakip ako sa tainga ko nang bumukas ang malakas na speaker sa harap. Sinilip ko kung sino 'yon at si Arvin na kinoconnect ang laptop doon. Tumango siya sa akin bago sumigaw at pumunta sa pinto.
"Walang Teacher kaya... party! Party!" Sinarado niya ang pinto.
Natatawa ako sa mga kagaguhan nila! Daig pa nasa bar!
"Beast-mode ka na ba... dahil sa traffic? Irita ka na ba... Sa gobyerno natin? Uh uh, kalma lang, kapatid, Uh uh, kalma lang, kapatid. Sa sarili ay subukan mong makinig. Nag-iinit ka, kailangan mo na ng..." Nagulantang ako nang sabay-sabay silang kumanta at tumingin sa akin.
Nag-angat ako ng tingin sa kanilang lahat at nang salubong ang kilay.
"Samalamig, samalamig!" Nilagay nila ang isang kamay sa leeg at pababang pinadulas 'yon sa katawan nang mabagal. Parang macho dancer ang putang ina!
Lumipat ang tingin ko sa likod nila at nandoon si Phoenix, nakasandal sa pader at shit nakatingin pala sa akin! Kumindat siya sa akin bago ibuga ang usok ng vape niya at ngumisi.
Naubo ako sa nakita ko.
Naupo ako sa mat Teacher's table at hindi na pinapansinang mga ginagawa nila. Pinag-cross ko ang legs ko habang nakatingin sa kisame at ang dalawang kamay ay nasa magkabilang gilid ko. Pero kita ko sa likod ang bulungan nila.