⌜17 NUMARA ADLI HİKAYE OKUNMADAN OKUNMAMASI ÖNERİLİR. BAĞLANTILIDIR VE 17 NUMARA ÜÇ KİTAPTAN OLUŞAN BİR SERİDİR. HENÜZ İLK KİTABI BASILMIŞTIR. 11 NUMARA ÜÇ KİTABA DAHİL DEĞİLDİR. 11 NUMARA'YI, 17 NUMARA'NIN ÜÇ KİTABINI DA OKUMADAN OKUYACAK OLURSANIZ...
"Amacım katliam yapmak değil."dediğimde dudaklarını birbirine bastırarak sinsice güldü. Bu biraz ürpertici olmuştu. Korku filmlerindeki katilleri anımsatıyordu.
"Bunu amacın haline getirebiliriz. Dahil olduğum bir grup var ama onlar tam olarak istediğim tarzda işlemiyorlar. Günlerce işkence etmeye çok meraklılar. Ben de anlık ölümleri severim biliyor musun?"
"Sen kafayı yemişsin."diyerek Ege'yi kapının dışına doğru itti Anıl."Kaç yıl oldu hala akıllanamadın! Alâ sandığın gibi biri değil. Katliam düzenleyip aradan adam seçmiyor."
Ege ellerini havaya kaldırarak kapının pervazında durdu."Ali bana öyle söylemedi. Hastanede katliam yapıp kaçtığından bahsetti."
"Onun lafına ne zamandan beri inanıyorsun?"diyerek kaşlarını çatan Koray'a karşılık olarak kaşlarını kaldırdı Ege."Defne öldüğünden beri."
O an ortamdaki gerilimi elimle tutabilirdim. Önce kısa bir sessizlik oluştu ardından Barış öne doğru atılarak Ege'nin yüzüne yumruğu geçirdi. Ege'nin öfkeye bürünen yüzü sağa doğru döndüğünde çok geçmeden dudaklarının arasından kan süzülmeye başladı.
Barış bir kez daha vurmaya kalktığında Anıl onun önüne geçti. Ellerini Barış'ın göğsünün üzerine koyarak sakin bir nefes bıraktı."Dur, bana bırak."
Barış'ın sırtı kasılırken elleri yumruk halindeydi. Parmaklarını açıp kapatıyor kendine hakim olamıyor gibiydi. Anıl ise onun aksine daha sakin görünüyordu ama nefes aldıkça dişlerini sıkmaya başladı. Sonra bir anda arkasına döndü ve tekmesini Ege'nin suratına geçirdi.
Ege yüz üstü yere düştüğünde dudaklarımın arasından küçük bir kahkaha kaçtı. O an Koray'ın yüzü bana doğru döndü ve dudaklarındaki gülümsemeyle şaşırmış gibi baktı. Anıl ve Barış o kadar Ege'ye odaklanmışlardı ki benim kahkahamın farkına dahi varmamışlardı.
"Şiddetten zevk alan bir kız..."diye mırıldanarak bana doğru yaklaştığında dudağımı ısırarak gülümsememi bastırmaya çalıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hak edilen şiddetten."diyerek düzelttiğimde işaret parmağını havaya kaldırarak durdu. Diğer elini gözlüğüne uzatarak onu çıkarttı ve bana uzattı. Anlamasam bile gözlüğü aldığımda arkasına döndü ve Barış ile Anıl'ın arasından süzülerek kalkmak üzere olan Ege'nin sırtına bir tekme indirdi.
Ağzım yarım açık kalmış bir halde gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Üçü önümde, yerde yatan Ege'yi öfkeyle süzerlerken içimdeki katil sevinçten dört köşeydi. Gülüşümü bastırmaya çalışırken kendimi kasmış olmalıyım ki göğsümün üzerine derin bir ağrı bindi. Öne doğru hafif eğilerek gözlük olan elimin arka kısmını oraya bastırdım. Bu hareketimle sırtıma bir ağrı saplandığında nefes almam daha da zorlaştı. İnsan gibi sevinemiyoruz da...
"Bir daha buraya gelirsen ölüm dayağını yersin."diyerek Ege'yi uyardı Koray. Ege yerden zoraki kalktığında ağzından ve burnundan oluk oluk kan akıyordu. Buna rağmen gülmeye devam etti ve önümde üç kişi olmasına rağmen hepsini es geçerek gözlerini bana dikti.
