သူတို႔ကဝူခ်ြင္ခ်င္တို႔မိသားစုကိုေတြ႕တာနဲ႔မေပ်ာ္ရႊင္ေတာ့ဘူး။
ဝူအန္းရီကဝူခ်ြင္ခ်င္တို႔ကိုေတြ႕တာနဲ႔မ်က္နွာပ်က္သြားေပမဲ့သူ
ကၿပံဳးလိုက္ၿပီး"ဦးေလး ေဒၚေလးေရာက္လာတယ္"
ဝူခ်ြင္ခ်င္ကသူ႕ကိုေျပာလိုက္တယ္"မင္းအေဖဘယ္လိုေနလဲ?"
"အခုသမားေတာ္ကစမ္းသပ္ေနတုန္းဘဲ က်ြန္ေတာ္တို႔အေျခအေနကိုမသိရဘူး"
ဝူဇူကဝူယုကိုေဆးေသတၱာကိုေပးလိုက္ၿပီး"ဒါကမင္းအေဖအတြက္အေကာင္းဆံုးကုသဖို႔ေဆးေတြဘဲ"
ဝူယုကခဏေတာင့္တင္းသြားၿပီးမွၿပံဳး၍"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"မင္းအေဖကိုဘုရားကေကာင္းခ်ီးေပးမွာပါ။သူအဆင္ေျပသြားမွာပါ"ဝူဇူကနွစ္သိမ့္ေပးလိုက္တယ္။
ဝူယုကဝူဇူကိုအေပၚေအာက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး"နတ္ဆိုးကိုသြား
ဖမ္းတုန္းကမင္းကမထိခိုက္ခဲ့ဘူးလား?"
"ငါကကံေကာင္းတာေၾကာင့္ဒဏ္ရာအနည္းငယ္ဘဲရတယ္။
အခုကုသမႈလုပ္ၿပီးလို႔လံုးဝေကာင္းသြားၿပီ။မင္းစိုးရိမ္စရာမလိုေတာ့ဘူး"
ဝူရုန္ကစိတ္ထဲကေနေလွာင္ရယ္လိုက္ၿပီး'အကိုႀကီးကတ
ကယ္ဘဲဝူယုကအကိုစိုးရိမ္ေနတယ္လိုထင္ေနတာလား?'
ဟုေတြးလိုက္တယ္။
ဝူေရွာင္ကဝူဇူ၏စကားကိုၾကားေတာ့နွာမႈတ္လိုက္တယ္။
"သူကဘယ္လိုလုပ္ၿပီးအသက္ရွင္ေနေသးတာလဲ?"ဝူရွီးက
အသံတိုးတိုးနဲ႔ေျပာလိုက္တယ္။
ဝူခ်ြင္ဘင္ကဝူရွီးကိုပါးစပ္ပိတ္ထားဖို႔စူးစိုက္ၾကည့္၍သတိေပး
လိုက္ၿပီးထိုင္ခံုမွာဝင္ထိုင္လိုက္တယ္။
ဝူရွီးကလည္းပါးစပ္ပိတ္ထားဖို႔သာလုပ္နိုင္တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲသမားေတာ္ကထြက္လာၿပီး"သူ႕ရဲ႕စိတ္စြမ္း
အင္နယ္ေျမကထိခိုက္သြားတယ္။အခုအသက္အႏၲရာယ္
ေတာ့မရွိေတာ့ဘူး။အခုက်ြန္ေတာ္ကေဆးၫႊန္းေပးခဲ့မယ္။ဒီထဲကအတိုင္းလုပ္ေဆာင္ရင္တစ္နွစ္ နွစ္နွစ္အတြင္းမွာနဂိုအေျခအေနအတိုင္းျပန္ေကာသ္းလာနိုင္တယ္။"
ဝူအန္းရီကဒါကိုၾကားမွစိတ္သက္သာရာရသြားတယ္။
"ေတာ္ေသးတယ္။အခုငါတို႔ကသူအနားယူလို႔ရေအာငါျပန္ၾကရေအာင္"ဝူခ်ြင္ဘင္ကေျပာလိုက္တယ္။
"ဦးေလး က်ြန္ေတာ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္"ဝူယုကေျပာလိုက္တယ္။
ဝူေရွာင္ကဝူဇူ၏ေနာက္ကေနေလ်ွာက္လာရင္းရုတ္တရက္ရပ္
လိုက္ၿပီး"ဇူအာ နတ္ဆိုးဖမ္းတဲ့အခ်ိန္အားလံုးကဒဏ္ရာရလာတယ္။ဘာလို႔မင္းတစ္ေယာက္ဘဲအားလံုးေကာင္းေနရတာလဲ?"
"မင္းဘာကိုဆိုလိုတာလဲ?"ဝူဇူကေျပာလိုက္တယ္။
"ငါေျပာတာရွင္းပါတယ္။မင္းကသူမ်ားေတြနတ္ဆိုးနဲ႔တိုက္ေနတဲ့အ
ခ်ိန္မွာမင္းကထြက္ေျပးသြားတာလား?"ဝူေရွာင္ကေလွာင္
လိုက္တယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ လူတိုင္းကရပ္တန္႔လိုက္ၿပီး သူတို႔ကိုၾကည့္လိုက္ၾကတယ္။
******
(1800/3/9)
Chapter86
Start from the beginning
