ႏူမူနွွင့္ဝူရုန္သည္ ကေလးက အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္အခ်ိန္မွာ နတ္သားေလးနဲ႔တူတယ္လို႔ေတြးလိုက္ၾကတယ္။
"ကေလးက အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္ေတာ့ နတ္သားေလးဘဲ။နိုးလာရင္ေတာ့ မြန္းစတားေလးေလးဘဲ။မင္တို႔ရဲ႕ ေန႔ရက္ေတြတာ့ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေတာ့မယ္"ႏူမူက ေျပာလိုက္တယ္။
ေဟးရြမ္ရီသည္ ကေလးကိုဘဲၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ႏူမူေျပာတာကို မၾကားလိုက္ပါဘူး။
"ရုန္အာ မင္းက ကေလးကို သြင္သင္သင့္တယ္။တယ္လို႔မင္းက ေကာင္းေကာင္းမသင္ထာဘူးဆိုရင္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ မင္းဘဲခံစားရလိမ့္မယ္"ႏူမူကရွင္းျပလိုက္တယ္။
"က်ြန္ေတာ္လည္း သူ႕ကိုသြင္သင္ဖို႔ဆႏၵရွိပါတယ္။ဒါေပမဲ့က်ြန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ကိုၾကည့္အုန္းေလ...."ဝူရုန္ကဆက္ေျပာလိုက္တယ္"က်ြန္ေတာ္က သူ႕ကိုေတာင္ မေပြ႕နိုင္ဘူး။သူ႕ကိုဖမ္းၿပီးေတာ့လည္း သြင္သင္လို႔မျဖစ္ဘူးေလ"
ႏူမူက ဒီကို ၾကားၿပီးမွ သတိရသြားၿပီး ေျပာလိုက္တယ္"ရုန္အာ မင္းက ေဆးရည္စိမ္တာတစ္လရွိေနၿပီဆိုေတာ့ ကပ္ပါးေကာင္ေတြကို ထုတ္ဖို႔အခ်ိန္ၾကၿပီ။ေဟးေကာင္ေလး မနက္ျဖန္က်ရင္ မင္းကို ကပ္ပါးေကာင္ေတြကို ဘယ္လိုထုတ္ရမလဲဆိုတာသင္ေပးမယ္"
"အင္း"ေဟးရြမ္ရီကျပန္ေျဖလိုက္တယ္။သူတို႔က ညစာစားၿပီးတာနွင့္ ေဟးရြမ္ရီက ေမွာ္လက္နက္ကို ဆက္ၿပီးသန္႔စင္ဖို႔ ထြက္သြားလိုက္တယ္။
ဝူရုန္ကလည္း ရွိဂ်ဴတို႔၏အကူအညီနွင့္ အေနာက္ဘက္ၿခံဝင္းကု ျပန္လာခဲ့တယ္။
"မနက္တုန္းက ငါျပင္ခိုင္းထားတဲ့ပစၥည္းေတြေရာ"ဝူရုန္က ရွိဂ်ဴကို ေမးလိုက္တယ္။
"အားလံုးအဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ"ရွိဂ်ဴသည္ ေျပာၿပီးတာနွင့္ နတ္ဆိုးေသြးစိမ္ထားၿပီး အေျခာက္ခံထားတဲ့ ရွံဳ႕အိတ္ နတ္ဆိုး၏အေၾကာနွင့္လုပ္ထားသည့္ အနီေရာင္အပ္ခ်ည္နွင့္ အျခားတန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းေတြကို ထုတ္ယူလိုက္တယ္။သားရိုင္း၏အေမြးနွင့္ လုပ္ထားသည့္ စုတ္တံႏွင့္ သားရိုင္းေသြးနွင့္ေရာထားသည့္ျပဒါးရည္တို႔ကိုလည္း ထုတ္ယူလိုက္တယ္။
"အရမ္းေကာင္းတယ္။အားလံုးစံုတယ္။မင္းတို႔အျပင္ထြက္လို႔ရၿပီ။ငါက ဒါေတြနဲ႔လုပ္စရာရွိေသးတယ္"ဝူရုန္က ရွိဂ်ဴတို႔ကို ေျပာလိုက္တယ္။
"ဟုတ္"ရွိဂ်ဴက ပစၥည္းေတြအားလံုးကို ပိတ္ျဖဴစေပၚတြင္တင္ေပးၿပီးမွ ထြက္သြားလိုက္တယ္။
ဝူရုန္က ရွံဳ႕အိတ္ကို ယူ၍သူ႕ကိုယ္ေပၚတင္လိုက္တယ္။ထို႔ေနာက္ သူက စုတ္တံကို ျပဒါးရည္ထဲနွစ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ရွံဳ႕အိတ္၏နွစ္ဖက္စလံုးတြင္ ေရွးအကၡရာ သေကၤတပံုစံေတြကို ေရြးဆြဲလိုက္တယ္။သူ႕လက္ေတြက ဝလြန္းတာေၾကာင့္ သူက စုတ္တံကို ျမန္ဆန္သြက္လက္စြာ မကိုင္နိုင္ေပမဲ့ လက္ခံလို႔ရေသးတယ္။
ရွံဳ႕အိတ္ေလးက လံုေလာက္အာင္ ေျခာက္သြားသည့္အခ်ိန္မွ ဝူရုန္ကေအာက္ကို ခ်လိုက္ၿပီး အပ္ခ်ည္နွင့္အပ္ကို ေကာက္ယူလိုက္တယ္။သူ႕လက္ေမာင္းေတြက အလြယ္တကူ ေကြးဆန္႔လို႔မရဘဲ အပ္ေပါက္က ေသးလြန္းတာေၾကာင့္ သူက အခ်ိန္အေတာ္ၾကာႀကိဳးစားၿပီးမွ အပ္ခ်ည္ကို အပ္မွာထိုးလိုက္နိုင္တယ္။
"ဟူး..."ဝူရုန္က နဖူးေပၚကေခ်ြးေတြကိုသုတ္လိုက္ၿပီး တီးတိုးေျပာလိုက္တယ္။
"အစကတည္းက ရွိဂ်ဴကို အပ္ခ်ည္ကို အပ္မွာ ထိုးခိုင္းလိုက္ရမွာ"
ဝူရုန္က ရွံဳ႕အိတ္ကို ျပန္ေကာက္ယူ၍ အပ္ကို ထိုးလိုက္ၿပီးစတင္ၿပီးခ်ဳပ္ေတာ့တယ္။
ဝူရုန္က ခ်ဳပ္ေနသည့္အခ်ိန္မွာဘဲ တခါးကို လူတစ္ေယာက္က တြန္းဖြင့္ခံလိုက္ၿပီး တစ္စံုတစ္ေယာက္္က အခန္းထဲကို ဝင္လာခဲ့တယ္။
-----------------------
(1600)30/8
Chapter70:အပ္မွာအပ္ခ်ည္ကိုထိုးမယ္(1)
Start from the beginning
