"ခင္ဗ်ားဘာလုပ္ေနတာလဲ?"ဝူရုန္က ေဟးရြမ္ရီကို စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။မၾကာခင္မွာ ဝူရုန္ကသူ၏ခႏၶာကိုယ္ထဲကို စိတ္စြမ္းအင္ေတြ စီးဝင္လာတာကို ခံစားရၿပီး ကပ္ပါးေကာင္ေတြထံကို စီးဝင္သြားတာကိုခံစားလိုက္ရတယ္။ဝူရုန္က သူ႕ရဲ႕ဗိုက္က အနည္းငယ္နာက်င္ၿပီးေနာက္ သူက အသက္ရွဴရ မခက္ေတာ့ဘူး။
သူက အသက္ျပင္းျပင္းရွဴလိုက္ၿပီး ေဟးရြမ္ရီကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး ေမးလိုက္တယ္"ခင္ဗ်ား က်ြန္ေတာ့္ကိုဗိုက္ကို ပြတ္ေပးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကပ္ပါးေကာင္ေတြကိုစုစည္းလိုက္တာလား?"
ေဟးရြမ္ရီသည္ ဘာမွျပန္မေျဖပါဘူး။သူက ဝူရုန္ရဲ႕ဗိုက္သားေတြကို ပုတ္လိုက္ၿပီး သူက သူ႕ေနရာမွာသူသြားထိုင္လိုက္တယ္။
"..."ဝူရုန္၏မ်က္ဝန္းေတြကပ်ဴးက်ယ္သြားတယ္။တကယ္လို႔ က သူရဲ႕ဗိုက္ကိုပုတ္လိုက္ျခင္းမွာ သူက သူ႕အေပၚမေကာင္းသည့္ထင္ျမင္ခ်က္ေတြရွိလာနိုင္သည္ဆုုိတဲ့ အေတြးကိုမေတြးမိဘူးလား?
သူတို႔ကရွိဇာျပဇာတ္ရံုကိုေရာက္လာသည့္အခါ နွင္းေတြက်ဆင္းလာတယ္။ဒါေပမဲ့လည္း နွင္းေတြက ျပဇာတ္ရံုကိုလာတဲလလူေတြကို မတားဆီးနိုင္ဘူး။ျပဇာတ္ရံုေရွ႕မွာ ရထားလံုးေတြကမ်ားသထက္မ်ားလာတယ္။
ဝူရုန္နွင့္ေဟးရြမ္ရီတို႔က ရထားလံုးေပၚကဆင္းလိုက္သည့္ အခါ ဝူရုန္၏ႀကီးမားလြန္းသည့္ခႏၶာကိုယ္နွင့္ ေဟးရြမ္ရီ၏ရုပ္ဆိုးလြန္းတဲ့ မ်က္နွာသည္ ခ်က္ခ်င္းဘဲ လူတိုင္း၏အာရံုစူးစိုက္မႈကို ရရွိသြားတယ္။
"ၾကည့္လိုက္ အဲဒီဝတုတ္ေနသည့္ေယာက်ာ္းက ဝူမိသားစုေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းက ေျခာက္ေယာက္ေႁမွာက္သခင္ေလးမဟုတ္လား?"လူတစ္ေယာက္က သူ႕ရဲ႕ေဘးနားကလူကို အသံတိုးတိုးနွင့္ကပ္ေျပာလိုက္တယ္။
"ဒီၿမိဳ႕မွာဝတုတ္ေနတဲ့လူက သူဘဲရွိတာေလ။သူ႕ထက္ ဝတဲ့လူမရွိေတာ့ဘူး။ခဏေလး အနက္ေရာင္ဝတ္ရံုဝတ္ဆင္ထားတဲ့ သူ႕ေဘးကလူက သူ႕ေယာက်ာ္းလား?သူမ်ားေတြေျပာတဲ့ အတိုင္း ရုပ္ဆိုးလိုက္တာ။ဒါေၾကာင့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ကမွ သူ႕ကိုေယာက်ာ္းအျဖစ္ မလိုခ်င္တာျဖစ္လိမ့္မယ္။ျဖစ္နိုင္တာက ဒါေၾကာင့္သူက ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကိုယူလိုက္တာလား?"
Chapter(29+30)
Start from the beginning
