✔️ KISSADAN HİSSE

Sabrın Sonu Selamet

Nakşibendi silsilesinin büyüklerinden Yâkub-u Çerhî (قَدَّسَ اللهُ سِرَّه)hazretleri,

Bundan sekiz yüz sene kadar evvel yaşamıştır. Karısı tarafından kırk sene boyunca mütemâdiyen eziyet ve hakaretlere hedef olmuştur. Karısı ona daima, 'papaz, kâfir adam' diye eziyet ederdi.

Bu mübârek zât da ona hiç karşılık vermez, daimâ iyilikle mukabele eder ve bu hâlini hiç bozmazdı. Bir gün karısı,
"ben bu adamla geçinemeyeceğim", diyerek yemeğine zehir karıştırdı. Hazret de o yemeği yedi.

Yarım saat sonra, vefatına yakın, Resûlullah (sallallâhu aleyhi ve sellem) efendimizin yüz yirmi dört bin enbiyâ ile birlikte teşrîf ettiklerini gördü. Resûlullah (aleyhisselavati vesselam) efendimiz:
"Ey Yâkub! Rabbu'l-âlemîn'den murâdın var ise dile, bizler de âmin diyeceğiz" buyurdu.

Yâkub Çerhi hazretleri de:
"Yâ Râb! kendim için bir isteğim yoktur, hâcetim yoktur. Bana eziyet etmesi ve hakârette bulunması ve hattâ ölümüme sebep olması yüzünden imânsız gidecek olan karımın affını dilerim" dedi ve duası anında kabul oldu.

"Yâ Râb! bu inâyetin azdır. Bana ihsân ettiğin kırk senelik kutupluk nimetini ve rütbeyi o hâtûna da ihsân buyurmadıkça kabul etmem. ona kutupluk pâye ve makâmını ihsân et" dedi ve bu duası da kabul edildi.

(سبحان الله
Günümüzde kim böyle yapar acaba?)

O anda karısının kalb gözü açıldı ve normalde kendisinin ebedî cehennemlik olduğunu ve imansız surette âhirete intikâl edeceğini ve kocasının duâsı ile kurtulduğunu ve bu kadar mânevî ihsânâta onun duası ile kavuştuğunu görünce mahcûbiyetinden,
"ben ona neler yaptım, o bana neler ihsân etti. bu sırrın hikmetini kimse bilemeyip, eceliyle öldü sanacaklar" diye türlü türlü mülâhazalar sebebi ile kalbi parça parça oldu ve kahrından dolayı kocasından önce vefât etti.

Bu sırrın ve hikmetin hakîkatını hiç kimse bilemeyip, karı ve kocayı beraber defnettiler. Bir kaç gün sonra hazretin keşif sahibi yüksek talebeleri kabrini ziyâret ettiler.
"yâ hazret-i üstâd! kırk sene kutupluk makâmında vâzife gördünüz, binlerce kişiyi hidâyete sevkettiniz. Cenâb-ı Hakk bu müddet içinde ne gibi amelinizden râzı oldu? bizlere tavsiye et de, ona göre amelde bulunalım" demeleri üzerine:

"evlatlarım! kırk sene kutupluk ve mürşitlik yaptım. bu kadar insanı Allah'ın izniyle hidâyete sevk ettim. bu amellerden dolayı cenâb-ı Hakk bana nazar-ı iltifâtta bulunmadı. Şayet kötü ahlaklı ve kâtil karımı affetmemiş olsaydım, bu kutupluk ve mürşitlikten azledilip, cehenneme müstehak olacaktım.

Aman evlatlarım en büyük tavsiyem, kötülüklere kötülük ile karşılık vermemenizdir. Allahu teala, kötülük edene iyilik etmekten başka ibâdeti kabul etmiyor. Kötülük edene iyilik yapmayan kimse, kırk sene Ravza-i mutahhara'da, kırk sene de Kâbe'de dünya kelâmı söylemeden ibâdette bulunsa, melekler adedince sevâplar işlese ve binlerce hac edâ etse, Allahu Teâlâ kabul etmiyor.

Çünkü, kötüye kötülük ile karşılık verdiğinizde onun tamamen batmasına sebep oluyorsunuz. onu tümüyle nefsani bir hayata mahkum ediyorsunuz. Bir kimse öfke anında, beş dakika sabredip karşısındakini affederek, iyilikle mukâbelede bulunsa, Adem'den şimdiye kadar ne kadar insanın ibâdeti varsa, onların, sevâba müstahak kabul edilmiş amelleri miktârınca, Cenâb-ı Hakk ona sevâp verir. Çünkü Cenabı Allah (Celle celaluhu) "sabredenlere hesapsız ecir vereceğim" diyor.

Selâm ve duâ ile...