ÇÖL ÇİÇEĞİ

60. Bölüm

ÖMER'DEN...

Uyandığımda odada tek başımaydım. Saate baktığımda 10'a geldiğini görüp gerinerek yataktan çıktım. Bir taraftan Zehranın nerde olduğunu düşünüyordum. Beni neden uyandırmadı ki? Etrafa baktım not falan da yoktu büyük ihtimalle Hediye Ablanın yanındaydı..

Hazırlanıp mutfağa girdiğimde kimse yoktu. Dün gece Ayşe ve Nihat gitmişti ama çalışanların üçü birden nereye gidebilirdi ki? Alev zaten ne zaman gelip ne zaman gittiği belli değildi, evi otel olarak kullanıyor resmen..

Telefonu çıkarıp Zehrayı aradım.

Zehra: Efendim Ömer..
Ömer: Zehra nerdesin, evde de kimse yok..
Zehra: Şirketteyim yarın ihale toplantısı var sunumlarımı gözden geçiyordum.. Hediye Ablalar izinliymiş, sabah çıkarken karşılaştım..

Bu işte bir tuhaflık vardı. Ökkeş Abi, Hediye Abla, Nazan asla bana sormadan izin yapmazlardı ki üstelik hafta içi ve hepsi birden... Zehraya sorsam kimin izin vermediğini bilmediği açıktı.. Belki de Ayşe vermiştir önemli bir işleri varsa..

Zehra: Ömer.. Orada mısın? Dediğinde daldığım düşüncelerden çıktım çünkü bu Zehranın en sevdiğim ses tonuydu;Adımı söyleyişi...
Ömer: Evet, peki sen neden beni uyandırmadın ?
Zehra: Aslında denedim ama sen rahatsız etme beni diyip arkanı dönünce..

Gerçekten ben bunu mu yaptım? Hatırlamıyorum bile...

Ömer: Neyse, çıkıyorum şimdi birazdan gelirim..
Zehra: Tamam bekliyorum... şey yani soracağım bir kaç soru vardı da..
Ömer: peki..görüşürüz.. derken sırıtıyordum...

Anahtarı alıp çıkmak üzeyken kapı çaldı. Büyük ihtimalle Alevdi. Tam sinirle kapıyı açtığımda bunu hiç beklemiyordum..

...

ALEV'DEN...

Şu ana kadar çoktan olup bitmiştir. O Ömere yapışan sülük de hıçkırarak ağlıyordur. Keşke şuan eve gidip ağlamasını keyifle izleyebilseydim. Ömerin asistanının ağzından laf almak hiç zor olmadı. Şirkete gitmemişti ve kesin Zehra da yanındaydı. Evde kimsenin olmamasını fırsat bilip baş başa vakit geçirebileceğini düşünmüştür kesin o kıt beyinli...

Mert: Alev.. Alevv..
Alev: Ne var Mert..
Mert: Sen iyi misin? Dram filminde sırıtıyorsun, farkında mısın?

Gerçekten de kadın mezarın başında kocası için ağlarken ben ekrana bakıp sırıtıyordum.. Kendimi toparlayıp kollarımı kavuşturdum.

Alev: öyle mi.. ya aslında film çok sıkıcı geldi dalıp gitmişim..
Mert: Farketmez diyince sen bende bunu açtım.. Peki kapatıyorum.. diyip filmi kapattı..
Alev: Sen sevdiysen sorun değil..
Mert: Kahvaltıyı erken yaptık acıktım ben pizza sipariş edeceğim..
Alev: Tamam ben de bir lavaboya gidiyim.. dedim Kenanın aradığını görünce..

Banyoya geldiğimde hemen Hilmiyi aradım..

Hilmi: Evet
Alev: Kenan haber bekliyor da kesin alındı mı Ömer..
Hilmi: Konağa girebilir, şifreleri verdin dimi..
Alev: Evet, tamam haber veriyorum.. diyip kapattım.

Kenanı arayıp hemen vazgeçtim. Biraz daha ağlasın, merak etsin.. Ne kadar üzülürse iyi benim için.. Benim gibi üzülsün. Ömere ulaşmak isteyip ulaşamasın, elleri havada kalıp kalbine bastırıp onun yokluğunda hıçkırığında boğulsun istiyorum..
Banyodan çıktığımda Mert beni bekliyordu. Dünden beri burdaydım ama fazlasıyla sıkılmıştım.

Alev: Senin iznin kaç gündü Mert?
Mert: Aslında bir hafta ama yarın giderim ben hastaneye..
Alev: Aileni ziyaret etmeyecek misin?
Mert: İçecek bir şeyler ister misin? Mutfağa gidiyorum. Dediğinde konuyu değiştirmek istediğini anlamıştım.
Alev: Kahve harika olurdu aslında..