ÇÖL ÇİÇEĞİ

24. Bölüm..."Gözlerin beni kurtar der gibi bakıyordu.."

Zehra: Ömer merak ediyorum benim gitmem seni neden bu kadar ilgilendiriyor.. ilk isteğim bu soruyu cevaplaman dediğinden Ömer gözlerini kaçırıp dudaklarını ısırmış ve yutkunmuş bir şekilde Zehraya bakıyordur.
Ömer: Yaa niye olacak hadi gece Asya gelirse.. Ayşe farkederse olmadığını ne cevap vereceğim onlara..
Zehra: Yani böylesine büyük bir tepki göstermen sırf bu yüzden mi? Kolayı var kapıyı kilitleyebilirsin ya da beni sorduklarında bu geceliğine arkadaşında kalacak kız kıza vakit geçirmek istemişler kıramadım diyebilirsin.. demiştir imalı bir şekilde..
Ömer: Peki.. madem ben de seninle geleyim bu arkadaşın kimmiş merak ettim..
Zehra: Olmaz.. diye büyük bir tepki göstermiştir.
Ömer: Neden olmazmış..
Zehra: Yani şey.. sonra tanışırsın yeni geldi zaten.. neyse ben mutfakta olacağım.. diyip çıkmıştır. Arkasından bakakalan Ömer..
Ömer: Kim bu arkadaş.. niye tanışmamızı istemiyor..

...

Ömer elindeki dosyanın kapağını bir anda kapatıp ayağa kalkmıştır.

Ömer: Nerde bu.. habersiz gitmiş olmasın.. diyip salona gitmiştir.

Ömer salona girdiğinde Ayşe ve Nihat oturup sohbet ediyordur.

Ayşe: Abi..birine mi baktın..
Ömer: Zehraya bakmıştım da..
Ayşe: Gel otursana şuan yanına gidemezsin izin yok..
Ömer: Nedenmiş o.. dediğinde Alev kapıdan girmiştir.
Nihat: Neden olacak Ömer, karın sana mutfakta süpriz hazırlıyor.. dediğinde Ömer kaşlarını kaldırmıştır.
Alev: Zehra mutfakta yemek mi yapıyor yani..
Ayşe: Evet.. ne kadar romantik dimi Nihat.. dediğinde Nihat gülümsemiştir.
Alev: Ay ne romantik sormayın..
Ömer: Neyse ben bir Zehraya bakıyım..
Ayşe: Abi.. gitme sürpriz dedik.. diyip gülümsemiştir. Tam o anda mutfaktan gelen Zehra gülümseyerek oturmuştur.
Zehra: Neden bahsediyordunuz..
Alev: Ömere yaptığın o büyük sürpriz yemekten.. kırk yıl düşünsem aklıma gelmez ne kadar orijinasin Zehra..
Zehra: Evlendiğinde sende anlarsın Alevciğim biri için yemek yapmanın ve onun tatmasının duygusunu.. dediğinde Alev
Alev: Neyse.. işim vardı benim.. diyip kalkıp sinirle gitmiştir.
Ömer: Eee ne yaptın.. hemen yemek istiyorum..
Zehra: Bir saate sofra hazır olduğunda göreceksin diyip gülmüştür.
Ayşe: Zehracığım olmaz öyle şey.. Bugün odanızda yiyin öğle yemeğini.. o kadar hazırladın ve abi o yemeği yemezsen kimse sana yardım edemez.. diyip gülümsemiştir.
Nihat: Yaa keşke bizimle yeseydiniz Ömerin surat ifadesini görmek istiyorum.. diyip gülmüştür.
Ömer: Ne yaptın gerçekten görmek istiyorum.. diyip mutfağa doğru yürümeye başlamıştır peşinden de Zehra koşarak onu durdurmaya çalışıyordur.

Ömer mutfağa geldiğinde tencerenin kapağını tutar tutmaz Zehrada elini tutup açmasını engelliyordur. Ömer elinin üzerindeki ele bakıp arkasını dönmüştür.
Zehra: Bugün ne dersem yapacaktın unuttun mu.. açma..
Ömer: Bundan korkuyorum ya söyle ne yaptın.. yedikten sonra hayatta kalacak mıyım..
Zehra: Birazdan görürsün üstelik sağlıklı bir yemek..ve ben bu yemeği yemeni istiyorum... bir de..
Ömer: devamı var yani isteklerinin.. diyip gülümsemiştir.
Zehra: Tabiki.. diyip başını sallamıştur.
Zehra: Yemekler benden tatlılar senden.
Ömer: Nasıl yani tatlı mı yapacağım ben Ömer Kervancıoğlu..
Zehra: Niye Ömer ismindekilerın tatlı yapması yasaktır diye bir kanun mu var.. hem iddia bu zorundasın rica değil yani.. dediğinde Ömer derin bir nefes alıp..
Ömer: Tamam.. ama bir gün bunları ödeteceğim sana..
Zehra: Bence beni sinirlendirme çünkü gün daha bitmedi Ömer..
Ömer: tamam.. bugünkü menüde tatlı olarak ne istersiniz hanımefendi...
Zehra: Baklava.. diyip gülümsemiştir. Ömerin gözleri fal taşı gibi açılmış..
Ömer: ne yani şaka mı bu.. oturup baklava mı açacağım ben..
Zehra: Tamam tamam.. yapamazsın biliyorum zaten.. iyi sen seç o zaman hangi tatlıyı yapacağını..
Ömer: Hmm..tamam o zaman... (bana tatlı yap dediğin için pişman olacaksın)
Zehra: Ne tamam.. hangi tatlıyı yapacaksın..
Ömer: Sürpriz.. şimdi içeri geç.. ben de yapıyım..
Zehra: Ama.. ben..
Ömer: Eğer içeri geçmezsen yapmam..
Zehra: peki.. o zaman.. diyip yavaş yavaş mutfağı terk etmiştir. Arkasından hınzırca gülümseyen Ömer..