ÇÖL ÇİÇEĞİ

40. Bölüm

Arkadaşlar 40. Bölümümüz hayırlı olsun umarım beğenirsiniz. Şarkı 40. Bölüme özel :) Sevgiler :)

Zehra, kapının açılmasıyla aniden kendisine sarılan Koraya tepkisiz kalmıştı. Ömer de şaşırmış bir şekilde bir eli kapının kolunda bir eli de belinde onları izliyordur. Koray geri çekilip gülümsedi.

"Abla, seni çok özledim." Zehra ilk şaşkınlığını attıktan sonra
"Koray..canım kardeşim ben de seni çok özledim.."
"Hoş geldin ufaklık.." diyip elini gülümseyerek uzatan Ömere bakıp,
"Hoş buldum enişte..ama Koray daha iyi sanki.." diyip gülümseyip elini sıktı..
"Canım sen burda.. iyisin dimi, kötü bir şey yok.." Zehra endişeli bir şekilde sormuştu bu soruyu..
"İstersen içeri girip öyle konuşalım kapıda kaldık.."
"Abla, eniştem senden daha misafirperver.." diyip gülümsedi..

Korayı gördüğünde herkes şaşırmıştı ve gülümseyerek karşılamıştı. Kahvaltıdan sonra salona geçtiler.

"Koray seninle konuşalım mı biraz içerde.."
"Abla, ne soracağını çok iyi biliyorum biraz nefes alsam olur mu.."
"Zehracığım daha yeni geldi çocuk üstüne gitme" dedi Cevriye..

Alev, Zehra ve Ömeri şirkette göremeyince konağa geldi. Korayı gördüğünde..

"Kim bu.."
"Zehranın kardeşi Alev..Koray.." diye cevap verdi Ayşe
"Hilmi Yılmazın kızından sonra oğlunu da eve aldık demek.. iyi..."
"Alev benimle bir dakikalık gelir misin.."
"Tamam Ömerciğim.." diyip gülümsedi Zehraya ve Ömerin peşinden gitti..

Ömer, Alevin içeri girmesini bekledikten sonra kapıyı sert bir şekilde kapattı.. Alev kollarını bağlayıp gülümsedi..

"Evet, seni dinliyorum.."
"Alev, sen kimsin ya söylesene.. sırf bu evde yaşıyorsun diye istediğin gibi konuşabileceğini mi sanıyorsun.. Eğer bundan sonra tek bir yanlış sözünü görürsem aileme karşı, kendine kalacak yer bulursun.. ANLADIN MI BENİ? Seni ikince kez uyarmayacağım.."
"Ama Ömer ne yapmaya çalıştığını anlamıyorum o adam senin ailenin dağıttı ve sen onun kızıyla evlisin.."
"Anlamak zorunda değilsin Alev çünkü benim ne yaptığım seni ilgilendirmiyor..tekrar ediyorum bir şekilde ailemden birine yanlış bir şey yaptığın ya da dediğini görürsem asla affetmem seni.." diyip kapıyı çarpıp çıktı.

Alevin gözleri dolmuştu.

"O zaman o avamın gerçek yüzünü kendi gözlerinle göreceksin..Ömer.. bu dediklerin için benden af dileyeceksin.."

....

ZEHRADAN...

Korayı alıp balkona çıkmıştım. Havada hafif bir meltem vardı. İçerden gidip üstüne bir ceket getirdim ve karşısına oturdum.

"Anlatmayacak mısın.."
"Abla ben.." dediğinde Ömeri görmüştüm balkon kapısında.. Ona seslenip..
"Gelsene.."
"Siz özel konuşacaksanız.."
"Enişte gel lütfen.." dedi Koray.. Ömer de gelip oturdu. Göz ucuyla bir kere ona baktıktan sonra Koraya odaklandım..
"Dinliyoruz.."
"Abla.. ben evden kaçtım.." dediğinde Ömer hiç şaşırmışa benzemiyordu..
"İyi de neden ablacığım.. senin okulun var, hem annen ne kadar düşkündü sana çok üzülmüştür.." dediğimde masanın üzerinde duran ellerine doğru eğdi başını..
"Mutlaka bir nedeni vardır dimi.." dedi Ömer elini Korayın omzuna koyup.. Koray başını salladı ve..
"Abla sen gittikten sonra annem bir tuhaf oldu, eve gitmeyen kadın evden çıkmaz oldu.. Babam da her gün içmeye başladı.. her gün kavga.." diyip derin bir nefes aldı. Anlatmakta çok zorlanıyordu. Benimde gözlerim dolmuştu..
"Neden peki.." dedi Ömer devam etmesi için..
" Cemiyette herkes senin bizi terk ettiğini öğrenmiş, gizli evlendiğini falan.. annem kaldıramamış işte.. Bu haberlerden sonra babamında işleri kötüleşti borsadaki hisseleri dibe battı.. Sonra her yerde senin gerçek ailen olmadığını ve küçükken babamın seni kaçırdığı haberleri yayılınca da her gün kavga başladı.." beynim uyuşmuştu. Ben Ömer ve Leyla dışında kaçırıldığımı söylememiştim ki.. Ömerin gözlerine baktım, gözünü kaçırdı..
"Benim kaçırıldığımı herkes nerden biliyor.." diyip kaşlarımı çattım..
"Şey.. polisten duymuş olabilirler..ben senden gizli gerçek aileni arıyordum.." diye cevap verdi Ömer. Ne diyeceğimi bilemiyordum. Kızsam mı, kırılsam mı yoksa minnettar mı olmalıydım..
"Bilse ne olur ki yalan bir şey değil abla.. Artık katlanamıyorum ikisinin yaptıklarına.. Amerikaya gitmek istedim göndermediler.. son olaydan sonra da iyice sabrım taştı.."
"Son olay mı.."
"Abla, onlar intikam istiyor senden.. eğer onları konuşurken duymasaydım inanmazdım ama.. "
"İntikam mı.." dedi Ömer..
"Korkuyorum abla sana zarar verirler diye.. Ailem de olsa ben kalamam onlarla.." ben hiç bir tepki vermeden öylece bakıyordum.
"Hiç merak etme.. Zehra burda güvende ve asla izin vermem kimsenin ona zarar vermesine.. burda istediğin kadar kalabilirsin.." söylediği sözler hislerimi tamamlamıştı resmen çünkü onun yanında olduğum zamanlar kendimi en güvende hissettiğim zaman oluyordu.
"Çok teşekkür ederim. İlk başta ablamı bizden kopardığını düşünmüştüm ama yanılmışım enişte.."
"Hadi içeri girelim soğuk oldu.. siz vakit geçirin şirkete gitmem gerekiyor benim.."
"Aslında benim çok işim vardı şirkette ben de gelsem.."
"Ablacığım sen benim için durma zaten bir saate dersim başlayacak çıkmam lazım.."
"Tamam o zaman önce seni okula bırakalım..sonra şirkete geçeriz.." dedi Ömer...