စာကြည့်တိုက်မှလွတ်မြောက်ခြင်း(ဘာသာပြန်)

Chapter 69(Part-1) (ဆောက်လုပ်ရေးဆိုက်၏ပဟေဠိ ၀၈၊၀၉)【Volume 4】

【Unicode】

Volume 4 : ဗိသုကာဌာန

Chapter 69 (ဆောက်လုပ်ရေးဆိုက်၏ပဟေဠိ ၀၈၊၀၉) Part-1

ကျောက်ရွှယ်မေ့သည် အိပ်ဆောင်သို့ ပြေးကာ ကုတင်ပေါ်တွင် အသည်းအသန် ငိုယိုနေခဲ့ပြီး အနီးနားက အမျိုးသမီးအလုပ်သမားတွေက သူမကို နှစ်သိမ့်ပေးရန် ပြေးလာကြသည်။ ယွဲ့ရှင်းဝမ်က လင်းမန့်လော်နှင့် ချင်လုတို့ကို အချက်ပြလိုက်ကာ နှစ်ယောက်သား ချက်ချင်း သူမနောက်လိုက်သွားကြသည်။

သူမ၏အခန်းဖော် အမျိုးသမီးအလုပ်သမားက သူမကို နှစ်သိမ့်ပေးရန် ပခုံးကို ပွတ်သပ်ကာ စိုးရိမ်စိတ်ဖြင့် မေးသည်။
"ရွှယ်မေ့၊ ရဲတွေက နင့်ကို ခက်ခဲအောင်မလုပ်ဘူးမလား? နင်ဘာလို့ မျက်လုံးတွေဖောင်းကားတဲ့အထိ ငိုနေရတာလဲ?"

ကျောက်ရွှယ်မေ့က ဆို့နင်စွာပြောသည်။
"သူတို့ ငါ့ကို ခက်ခဲအောင် မလုပ်ပါဘူး… တရုန်အကြောင်းပဲ ငါ့ကို မေးကြတာ…"

သူမ ငိုရှိုက်ငင်နေရင်း မျက်လုံးများနီရဲကာ အသံအနည်းငယ်တုန်ယင်နေသည်။
"တရုန်နဲ့ ငါက အတူတူကြီးပျင်းလာခဲ့တာဖြစ်သလို ငါတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ မိသားစုတွေက အိမ်နီးချင်းတွေလည်း ဖြစ်တယ်… သူ့အစ်ကိုနဲ့ မရီးဖြစ်သူ ဆုံးသွားတော့ သူက အပြင်မှာအလုပ်ထွက်လုပ်ခဲ့ပြီး အားလျန်ကလည်း ငယ်သေးတာမို့ စိတ်ပူခဲ့ပြီး သူ့ပိုက်ဆံတွေကို မဆင်မခြင်သုံးခဲ့တယ်… ဒီတော့ သူက လတိုင်း အားလျန်အတွက် ကျောင်းသုံးပစ္စည်းတွေ၊ အဝတ်အစားတွေနဲ့ မုန့်တွေဝယ်ဖို့ ငါ့ဆီပိုက်ဆံပို့ပေးခဲ့တယ်…"

ချင်လုက တိုးတိုးပြောသည်။
"ဒါဆို အစ်ကိုတရုန်က အစ်မဆီ ပိုက်ဆံတွေ မကြာခဏ ပို့တယ်ဆိုတာ ရဲတွေ သိသွားလို့ အစ်မကို အတည်ပြုခိုင်းတာလား?"

ကျောက်ရွှယ်မေ့က နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ ခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး သူမ၏ခံစားချက်တွေကို ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်ကာ ငိုရင်းနဲ့ ပြောသည်။
"ငါနဲ့ အစ်ကိုရုန်က မောင်နှမတွေလိုပါပဲ… အစ်ကိုရုန်က ငါ့ကို ပိုက်ဆံတွေ ပို့ပေးခဲ့ပြီး ငါတစ်ပြားမှ မထိဘဲနဲ့ အားလျန်ကို အားလုံးပေးခဲ့တယ်… ဆောက်လုပ်ရေးဆိုက်ကို ရောက်ပြီး တစ်လကြာမှာပဲ အစ်ကိုရုန်က အောက်ကိုပြုတ်ကျပြီး‌သေဆုံးလိမ့်မယ်လို့ ငါဘယ်တုန်းကမှ မထင်ခဲ့ဘူး! ငါသာ ကြိုသိခဲ့ရင် သူ့ကို ဒီနေရာဆီ လာခိုင်းမှာမဟုတ်ဘူး… ငါက သူ့ကို နာကျင်စေခဲ့တဲ့သူပဲ! အဟင့်!"