Gelecek Postasının akşam sayısının dağıtılmasından sonra Lord Voldemort Lestrange Malikenesi'nin geniş salonunda baş köşeye kurulmuş keyifle günün raporlarını dinliyordu.
Her şey istediği gibi gitmişti. Artık büyücülük dünyasının hakimi oydu... Madem güzellikle olmamıştı, herkes gerçek liderin kim olduğunu zorla da olsa kabul edecekti.
Sihir Bakanlığına yaptıkları baskında Harold Minchum'u bizzat kendisi öldürmüştü. Tabi öncesinde en ağır işkenceleri yaptıktan sonra... Çünkü bakan tüm bunları fazlasıyla hak etmişti.
Kendisi bakanla ilgilenirken müritleri bakanlığın diğer bölümlerinde itaati sağlamıştı. Bir kaç pürüz dışında her şey istediği gibi gitmişti.
"Bakanlığa bağlı bütün departmanlar bağlılığını bildirdiler Lordum" diyerek raporunu sunan kişi Lucius Malfoy'du.
Voldemort sabırsızca sözünü kesti genç büyücünün.
"Korkuyla edilen biat en ufak bir açıklıkta bozulmaya mahkumdur Lucius! Bu yüzden hiç bir departmanı başıboş bırakmayın ve özellikle baştakileri etkili bir şekilde korkuttuğunuzdan emin olun" diye emretti net bir şekilde.
"Emredersiniz Lordum" diyerek onu hızlıca onayladı Lucius.
"Yoldaşlık üyelerinden haber ver" diye devam etti Voldemort sabırsızca. Çünkü istediği etkiyi alamadığı tek konu buydu. Baskında yoldaşlığın Bakanlıktaki tüm üyelerini öldürmek istemişti ancak beklediği gibi olmamıştı.
"Zümrüdüanka Yoldaşlığına bağlı 6 kişiyi öldürdürmeyi başardık Lordum. Ancak diğerleri bir şekilde kaçmayı başardılar" dedi tedirgin bir ifadeyle.
Voldemort'un kırmızı gözlerinde öfke kıvılcımları yer almaya başlarken "Seherbaz Alestor Moody hala bulunamadı mı?" diye sordu.
"Hayır Lordum, yaralandığına eminiz ancak maalesef ele geçiremedik"
"O seherbazı bulacaksınız Lucius! Ölü ya da diri hiç fark etmez. O kayıt dışı çocuklara unutamayacakları bir acı yaşatmak istiyorum. Sevdikleri herkesi bir bir alacağım ve durmam için yalvararak kendi ayaklarıyla yanıma gelecekler" dedi yemin eder gibi.
"Bütün ölüm yiyenlerinizin durumdan haberi var Lordum! Her yerde arıyoruz. Mutlaka elimize düşecektir, uzun süre saklanamaz" diyerek güvence verdi Lucius.
Voldemort memnun bir ifadeyle başını salladı. Sonra başka bir konuya geçiş yaptı.
"Azkabandaki yandaşlarımızın hepsi kurtuldu mu peki?"
"Evet Lordum! Ruh emiciler zaten uzun süredir kontrolünüz altındaydı. Hiç bir sorun yaşamadık." diye yanıtladı.
"Şu Sihirsel Yasal Yaptırım Dairesi Başkanı olan adam... Barty Crouch Sr. Onun durumu ne oldu peki?" diye sordu Voldemort ilgiyle.
"Emrettiğiniz gibi Azkaban'a gönderdik Lordum! Bizim yandaşlarımıza acımasızca kestiği cezayı kendisi de tadacak" dedi Lucius.
Bu Voldemort'un özel emriydi. Çünkü gerçekten de Barty Crouch Sr ölüm yiyenleri yargılayıp Azkaban'a gönderme konusunda bir numaralı adamdı. Sarsılmaz bir adalet duygusu vardı ve hiç bir ölüm yiyene merhamet göstermezdi.
Bu sebeple Voldemort onu kendi yöntemiyle cezalandırmak istemişti. Böylelikle Azkaban'a hapsedilmiş bütün yandaşlarının sadakatini canlı tutacaktı.
"Güzel..." diye sayıkladı Voldemort. Her şey tam da istediği gibi gidiyordu. Sadece tek bir şey kalmıştı halledilmesi gereken.
"Bana küçük Lestrange çocuğunu çağır Lucius! Bu gece huzurumda görmek istiyorum" diye emretti.
YOU ARE READING
Kayıt Dışı / Çapulcular
FanfictionFarklılıklarımız bizi ayrıştırmak yerine bir araya getirseydi dünya nasıl bir yer olurdu? Peki ya Hogwarts bu birlikteliğin merkezi olsaydı... Bazı sihirler için asaya ihtiyaç duyulmaz... Değerini bilenler için sevgi en büyük sihirdir... Yetimhanede...
