Zaman bir nehir misali akıp giderken Hogwarts'ta dersler bütün yoğunluğu ile devam ediyordu. Aralık ayı dondurucu soğukluğu ile gelip çatmıştı ve herkes noel tatili için gün sayıyordu.
Derslerin yanı sıra en büyük yoğunluk Direniş Ordusun'daydı. Büyük bir savaşa hazırlanır gibi çabalıyordu herkes. Koruma tılsımları, savunma büyüleri ve karşı lanetler üzerine çalışıyorlardı. Olası bir savaşa hiç kimse savunmasız yakalanmak istemiyordu çünkü.
Yaşça büyük öğrenciler küçük olanları eğitirken büyüklerin eğitimini ise Karanlık Sanatlara Karşı Savunma Profesörü Arthur Corner ile birlikte iki seherbaz üstlemişti. Hogwarts belki de tarihi boyunca hiç bir zaman bu şekilde birlik olmamıştı.
Emilia Green o hafta sonunu kütüphanede geçiren onlarca öğrenciden biriydi. Bulduğu her fırsatta soluğu burada alıyordu.
Herkesin savaşa hazırlanma şekli birbirinden farklıydı. Emilia da Voldemort'u alt edebilmek için onun hiç tahmin edemeyeceği bir yol bulmayı kafasına koymuştu.
Bu yüzden bir süredir Hogwarts kütüphanesinin yasaklı bölümünü işgal edip duruyordu.
Genç cadı kadim büyülere kafayı takmıştı. Çünkü kitaplardaki Lily Potter'ın oğlunu Voldemort'tan korumak için kendini feda ederken eski bir büyüye başvurduğunu ve başarılı olduğunu biliyordu.
Tıpkı o büyü gibi farklı şeyler bulmak istiyordu Emilia. Tahmin edilemez ve etkili bir büyü olmalıydı.
Aslında yoğun araştırmaları sonucu kadim bir büyü bulmuştu. Sadece istediği etkiyi vermesi için büyüye iyice hakim olması gerekiyordu o kadar.
"Artık ortadan kaybolduğunda seni nerede bulacağımı biliyorum sanırım"
Emilia duyduğu sesle başını incelediği kitaptan kaldırınca Barty ile göz göze geldi. Bir anda yüzüne kocaman bir gülümseme yayılmaya başlamıştı bile.
"Yasaklı bölüme normalde bu kadar sık gelir miydin sen ya?" diye sordu Emilia. Bir yandan da kaldığı yeri kaybetmemek için kitabın arasına parşömen sıkıştırıyordu.
Barty onun masasının tam karşısındaki sandalyeye ters bir şekilde oturup orman yeşili gözlere baktı derin derin.
"Pek değil... Sadece şu sıralar tozlu raflar arasında sarışın bir güzel aramak gibi bir hobim var da o yüzden daha sık uğruyorum" dedi gülümseyerek.
Emilia kızarmaya başlayan yanaklarını gizlemeye çalışmak için başını eğdi hızlıca. Ancak Barty yanaklarında açan gülleri çoktan fark etmişti bile.
"Her seferinde hangi profesörden izin koparıyorsun onu da çözemedim ki?" dedi Emilia tatlı bir ifadeyle.
"Senin gibi McGonagall'ın gözdesi olmasam da karşında Hogwarts birincisi var güzellik! Luciana galibiyetime ortak olsa da neticede birinciyim yani! Hangi profesöre gitsem sorgulamadan izin veriyor" dedi büyük bir özgüvenle.
Emilia onun ukala tavırları karşısında başını iki yana sallayarak gülmeye başladı.
"Biliyor musun Barty! Şifacı olsam sana tevazu eksikliği teşhisi falan koyardım. Bu kadar özgüven bünyene fazla! Böyle giderse özgüven zehirlenmesi yaşama ihtimalin bile var" diyerek ona takıldı.
Barty ise bu durumla gurur duyduğunu belli etmek ister gibi daha da havaya gitmişti.
"Fazla olan her şeyde zehirlenseydim ohooo işimiz zor olurdu. Yakışıklılık desen fazla, karizma desen fazla, zeka desen o da fazla.. Espri anlayışı, yetenek, kurnazlık.. ne ararsan fazlasıyla var bende! Her anlamda mükemmel bir sevgilin olduğu için gurur duymalısın Lia!" diyerek karizmatik bir edayla göz kırptı.
आप पढ़ रहे हैं
Kayıt Dışı / Çapulcular
फैनफिक्शनFarklılıklarımız bizi ayrıştırmak yerine bir araya getirseydi dünya nasıl bir yer olurdu? Peki ya Hogwarts bu birlikteliğin merkezi olsaydı... Bazı sihirler için asaya ihtiyaç duyulmaz... Değerini bilenler için sevgi en büyük sihirdir... Yetimhanede...
