Kayıt Dışı / Çapulcular

65. Bölüm / Esrar Dairesi

Hogwarts'ta Cadılar Bayramı kutlamalarına gölge düşmüştü. Çünkü Gelecek Postasının o günkü sayısında bir gece önce yapılan baskınlar sebebiyle ölen kişilerin haberleri yer alıyordu.

Ravenclaw binasından üçüncü sınıf bir kızın ailesinin tamamı katledilmişti ve kız cenaze için Hogwarts'ı terk ederken akıttığı göz yaşları herkesi derinden üzmüştü.

Bu sebeple Cadılar Bayramı şöleni hüzünlü bir sessizlikle geçmiş, ziyafetten sonra herkes binasına çekilmişti.

Kayıt Dışı dört arkadaş gecenin ilerleyen saatlerinde sessizce yataklarından çıkıp kimseye fark edilmeden ihtiyaç odasında buluştular.

Şu son bir haftada kehaneti sorunsuz bir şekilde alabilmek için plan yapmakla fazlasıyla meşgul olmuşlardı. Luciana aklına gelen her türlü yaralanma ihtimali için şifa iksirleri hazırlayıp yine meşhur keselerine koydurmuştu.

Emilia şifa büyülerinde oldukça iyi bir seviyeye ulaşmıştı ve kendisine bir şey olma ihtimaline karşı Luciana'ya da biraz şifacılık çalıştırmıştı.

Leo ve Ricardo ise bulabildikleri bütün saldırı ve savunma büyüleri üzerine yoğunlaşmışlardı. Çünkü kehanetin başında en az bir kaç tane ölüm yiyen olacağından eminlerdi ve çarpışma yaşanmadan çıkamayacakları kesindi. Bu sebeple ne kadar güçlü olurlarsa o kadar iyiydi.

"Hazır mıyız?" diye sordu Luciana gergin bir şekilde. Saçlarını sıkı bir şekilde toplamış ve diğerleri gibi sehahat cübbesinin altına mümkün olduğunca rahat kıyafetler giymişti.

"Daha fazla oyalanmadan gidelim" dedi Leo Regulus'un sersemletilmiş haline bakarak.

"Regulus tüm bunlar için bize gerçekten çok kızacak" dedi Emilia endişeyle.

"Başka türlü gitmemize izin vermezdi" diyerek onu yanıtladı Ricardo.

İnandırıcı olmak için Regulus'un zihninde gerçek bir anı bırakmanın en doğrusu olacağına karar vermişlerdi. Luciana onun zihnine girerek Voldemort'un casusu olduğunu öğrenmiş gibi yapmıştı. Sonrasında gerçekten de onu sersemletmişlerdi. Çünkü Regulus'un hiçbir şekilde tehlikeye girmesine izin veremezlerdi.

"Pekala! Hadi gidelim artık" dedi Luciana kararlı bir şekilde.

Onun talimatıyla Leo cebindeki Gryffindor kravatını çıkarıp bir bez parçası ile tutmaya özen göstererek hepsine uzattı.

"Aynı anda!" dedi kararlı bir şekilde. Diğer üçü de aynı kararlılıkla bakıyordu ona. Ne kadar tehlikeli olursa olsun hiç biri geri adım atmayacaktı.

"Üç... İki... Bir..."

Dördü de aynı anda anahtara dokundu ve sinir bozucu bir sıkışma hissiyle başbaşa kaldılar. Daracık bir şeyin içine sıkışmış da çıkmak için zorlanıyorlarmış gibiydi. Aynı zamanda yüksek hızla dönüyormuş gibi bir his de vardı.

Sadece bir kaç saniye süren bu sinir bozucu durum nihayet sona erdiğinde sert bir zemine çarptıklarını hissettiler. Luciana, Ricardo ve Emilia yerde boylu boyunca yatarken Leo sorunsuz bir iniş yapmıştı. Anahtarı yapana kadar defalarca pratik yapmasının etkisi büyüktü elbette.

Zirifi karanlık bir odada oldukları için hiç bir şey görünmüyordu. Leo asasını çıkarıp "Lumos" diye fısıldadığında oda kısmen de olsa aydınlanmıştı.

"Bu gerçekten berbat bir his. Sanırım midem bulanıyor" diyerek yerden kalkmaya çalıştı Luciana.

"Cisimlenmekten daha kötü" diyerek ona katıldı Ricardo. Onun da biraz midesi bulanıyordu.