The captain of love Book 2

Κεφάλαιο 32

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

Harry

Το ταξί που μας πήρε από το αεροδρόμιο σταματάει έξω από το ξενοδοχείο όπου έχουμε κάνει κράτηση. Είμαι χαρούμενος, ευτυχισμένος που την έχω δίπλα μου, που είναι δική μου, που επιτέλους είναι γυναίκα μου. Το χέρι της γεμίζει τόσο μοναδικά όμορφα το δικό μου, με τα δάχτυλα μας μπλεγμένα. Που και που ρίχνω κάποιες κλεφτές ματιές στις ενωμένες παλάμες μας και χαμογελάω με αυτή την εικόνα, ύστερα και η ίδια χαμογελάει βλέποντας με.

Ανοίγω την πόρτα πίσω και κατεβαίνω, με γοργά βήματα περπατάω προς την πόρτα της Laurenκαι την ανοίγω. Κατεβαίνει και για λίγο στηρίζεται στην πόρτα και μου χαμογελάει, τα μάτια της είναι φωτεινά, γεμάτα ζωντάνια ενώ τα χείλη της άηχα μου ψελλίζουν ''Σε αγαπώ''.

«Τι πρίγκιπας.» σχολιάζει την προηγούμενη πράξη μου να της ανοίξω την πόρτα.

«Μια πριγκίπισσα, χρειάζεται πάντα τον πρίγκιπα της.» απαντάω και γελάμε ενώνοντας τα μέτωπα μας.

«Ρε φίλε, εδώ θα την βγάλουμε;» ο ενοχλητικός ταξιτζής λέει και ξεφυσάω.

«Συγνώμη. Τώρα παίρνουμε τις αποσκευές μας.» απολογείται η Lauren την ακολουθώ στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου.

Παίρνω τις αποσκευές μας και λέω στην Laurenνα προχωρήσει μπροστά, αφού πληρώσω τον ταξιτζή του λέω ένα σκέτο ''γεια'' και την ακολουθώ. Το ξενοδοχείο είναι τεράστιο και με βάση τις συστάσεις του ταξιδιωτικού γραφείου είναι ένα από τα καλύτερα της πρωτεύουσας. Καθώς προχωράμε τον μεγάλο εξωτερικό χώρο υποδοχής διακρίνω την μεγάλη πισίνα στο βάθος, με το μπαρ στην άκρη. Διάφοροι τουρίστες έχουν καταφθάσει στην Ιταλική πρωτεύουσα.

«Harry...» η φωνή της με ξυπνάει.

«Χμμ... ναι;» ρωτάω κουνώντας δεξιά και αριστερά το κεφάλι μου.

«Που ταξιδεύεις;» με ρωτάει και απλά της χαρίζω ένα χαμόγελο.

«Τίποτα. Τίποτα, απλά παρατηρώ το μέρος.» λέω και σηκώνεται στις μύτες για να με φιλήσει.

«Πάμε.» σχολιάζει και γνέφω θετικά.

Μπαίνοντας στον χώρο υποδοχής του ξενοδοχείου, το κλασικό γήινο μπεζ και χρυσό με ελάχιστες του κόκκινου πινελιές στους τοίχους επικρατεί. Ένας νεαρός άνδρας, βλέποντας τις αποσκευές έρχεται να με βοηθήσει και τις παίρνει του χαμογελάω ευγενικά και ανταποδίδει. Ύστερα, κρατώντας επιτέλους πάλι το χέρι της Lauren πλησιάζουμε στην ρεσεψιόν όπου ένας γκριζομάλλης γύρω στα 45 κάθεται εκεί ενώ το χρυσό καρτελάκι του πάνω στην μαύρη του στολή αναγράφει το όνομα ''Silvio''.