Κεφάλαιο 30

2.1K 231 15
                                    

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

Lauren


Η απαλή μουσική που μόλις έβαλε ο Harryχαϊδεύει απαλά τα αυτιά μου, τον κοιτάω που είναι ακόμα γυρισμένος πλάτη ενώ εγώ κάθομαι στον αναπαυτικό καναπέ του νέου μας σαλονιού όταν γυρίζει κρατώντας δύο ποτήρια σαμπάνιας γεμάτα. Γελάω με τις αστείες και χαζές γκριμάτσες που μου κάνει ενώ με πλησιάζει. Μου προσφέρει το ένα ποτήρι και το δέχομαι με μεγάλη μου ευχαρίστηση. Με κοιτάει μέσα στα μάτια, όταν τσουγκρίζουμε τα κρυστάλλινα ποτήρια μας.

«Σε μια όμορφη και ευτυχισμένη ζωή.» λέει και πίνει μια ικανοποιητική γουλιά από το ποτήρι του.

Τα χείλη του είναι σκέτη κόλαση. Θέλω τόσο πολύ να τα αισθανθώ, να του δοθώ επιτέλους. Ύστερα, από αρκετό θα έλεγα καιρό. Είναι όμως πονηρός, με προκαλεί με τις κινήσεις του, με το βλέμμα του... με τον τρόπο που κινεί τα χείλια του όταν μιλάει, όλα τα κάνει επίτηδες.

«Χορεύουμε;» ρωτάει και αρπάζει το δικό μου ποτήρι το οποίο δεν άγγιξα καν. Τα ακουμπάει στο τραπέζι και με τραβάει απαλά επάνω του.

Τα χέρια του τυλίγονται στην μέση του, ενώ τα δικά μου γύρω από το σβέρκο του. Τα κορμιά μας κολλητά αναμεταξύ τους να λικνίζονται ελαφρά στον ρυθμό της μουσικής. Η μυρωδιά του είναι η μόνη που αισθάνομαι αυτή την στιγμή, αυτή η μυρωδιά που σε μαγεύει, σε κάνει να τον ερωτεύεσαι κάθε φορά σαν να είναι η πρώτη φορά. Τον αγαπώ. Τον αγαπώ μέχρι θανάτου!

«Harry...» ψελλίζω σαν να επρόκειτο να χαθώ.

«Τι είναι αγάπη μου;» ρωτάει ακουμπώντας το πιγούνι του πάνω στα μαλλιά μου.

«Σε θέλω...» συνεχίζω με τον ίδιο τόνο στην φωνή μου.

«Χμμ...» απαντάει με μια υπόνοια πονηριάς στην φωνή του, θα έλεγα.

«Τι χμμμ;» λέω με την σειρά μου κάπως ενοχλημένη. Τώρα γιατί ενοχλημένη... αν ναι επειδή με άφησε στα κρύα του λουτρού...

«Με θέλεις πολύ;» συνεχίζει με εμένα να τον κοιτάω έτοιμη να του χιμήξω «Εγώ σε θέλω περισσότερο.» σχολιάζει συνεχίζοντας. Στα λόγια του ένα χαμόγελο καλύπτει τα δικά μου χείλη. Είναι τόσο ωραίο να ακούς τον άνθρωπο σου να σου λέει ότι σε θέλει... και εσύ να αισθάνεσαι το ίδιο.

«Πάμε...» δίχως να χρονοτριβώ τον τραβάω προς το δωμάτιο μας. Γελάει δυνατά, αλλά το αγνοώ αυτή την στιγμή.

The captain of love Book 2Where stories live. Discover now