The captain of love Book 2

Κεφάλαιο 24

Lauren

«Αύριο παντρεύεσαι!» η Maryλέει χαρούμενη και χτυπάει παλαμάκια σαν μωρό παιδί.

«Ναι! Αύριο είναι η μεγάλη μέρα.» με χαμόγελο που φωτίζει το πρόσωπο μου απαντάω.

«Αύριο πας για κρέμασμα...» με πειράζει η Lily«Για αυτό, κανόνισα απόψε να περάσεις υπέροχα την τελευταία εργένικη βραδιά σου.» συνεχίζει και μου κλείνει το μάτι. Σμίγω τα φρύδια μου με φανερή περιέργεια.

«Τι εννοείς;» ρωτάμε ταυτόχρονα με την Mary.

«Ετοιμάσου και θα δεις...» λέει και με σπρώχνει προς το δωμάτιο μου, το οποίο πλέον δεν θα είναι πια δικό μου αφού από αύριο θα μετακομίσω στην καινούργια μας οικεία με τον Harry.

Φοράω ένα αέρινο λευκό λινό φόρεμα, το οποίο αγγίζει μέχρι το γόνατο μου σε μάκρος, ενώ στα πόδια μου φοράω τα απλά και λιτά σανδάλια μου τα οποία έχουν μια μικρή πέτρα στο κέντρο τους. Αποφεύγω να βαφτώ, ενώ τα μαλλιά μου πέφτουν όμορφα στους ώμους μου καλύπτοντας τους. Γελάω στην εικόνα μου, καμία σχέση με την Laurenπου πριν λίγο καιρό ντυνόταν, βαφόταν έντονα για να πάει σε κάποιο clubτης πόλης... δεν θέλω πλέον να προκαλώ, θέλω να είμαι απλή και λιτή... θέλω να είμαι όμορφη μόνο για τα μάτια του άντρα μου. Αυτού του όμορφου εγκληματία που μου έκλεψε την καρδιά... ''Εγκληματίας'', θα με σκοτώσει αν του πω ότι τον αποκάλεσα έτσι. Γελάω με τον συλλογισμό μου. Παίρνω το ασορτί με τα σανδάλια μου τσαντάκι και βγαίνω έξω από το δωμάτιο. Οι δύο κολλητές μου, δηλαδή αδερφές μου με περιμένουν υπομονετικά και μόλις βγω με αρπάζουν με ανυπομονησία από τον καρπό για να με πάνε ανυπόμονα στην έκπληξη μου.

«Που είναι το αυτοκίνητο σου;» ρωτάω την Lily.

«Εδώ στην γωνία.» απαντάει και οι τρεις μας περπατάμε προς τα εκεί που μας υπέδειξε η Lily.

Ο καθάριος ουρανός είναι γεμάτος φωτεινά αστέρια, τα οποία δεν αφήνουν το μαύρο της νύχτας να σκεπάσει τον δρόμο του καθενός μας, είναι εκεί ψηλά και μας υποδεικνύουν ότι όλοι έχουν έναν δρόμο χαραγμένο μέσα στο φως, το φως που οδηγεί στην γαλήνη και την ευτυχία. Εύχομαι με όλη μου την καρδιά σε αυτά τα άστρα ανάμεσα να είναι και ο πατέρας μου, μαζί με τους γονείς του Harryχαρούμενοι για εμάς. Ελπίζω να χαμογελάνε για την χαρά μας... και να μας προσέχουν.

«Lauren...» μια γυναικεία φωνή προφέρει το όνομα μου λίγο πριν μπω στο όχημα της φίλης μου και οι τρεις γυρνάμε να κοιτάξουμε ποια είναι.