The captain of love Book 2

Κεφάλαιο 7

Lauren

Πλήθος κόσμου μας έχει περικυκλώσει, λένε διάφορα μα δεν επικεντρώνω την προσοχή μου για να ακούσω. Μένω προσηλωμένη στο πρόσωπο του, το οποίο καλύπτεται με το ίδιο του αίμα. Θεέ μου, τι άσχημη εικόνα. Θεέ μου, εγώ του το έκανα αυτό; Γιατί; Δεν το αξίζει, δεν του αξίζω. Κοίτα Θεέ μου, σε τι κατάσταση τον έφερα. Κοίτα Θεέ μου, πόσο καταστροφική είμαι για τους γύρω μου.

Ξαφνικά, σειρήνες του ασθενοφόρου αρχίζω να διακρίνω. Έρχονται, έρχονται να μου τον σώσουν. Θεέ μου, κάνε να γίνει καλά και σου υπόσχομαι θα τον αφήσω ήσυχο να ζήσει την ζωή του. Μακριά μου είμαι σίγουρη ότι θα είναι ευτυχισμένος, θα είναι χαρούμενος. Εγώ, κοίτα του κάνω; Κοίτα…

Δύο νεαροί σε ηλικία άνδρες κρατώντας ένα φορείο περνάνε ανάμεσα στο πλήθος κόσμου που είναι τριγύρω μας. Ένας από τους δύο με απομακρύνει από δίπλα του, ενώ ο άλλος φοράει στον Harryτην μάσκα οξυγόνου, ύστερα, ένα κολάρο στον σβέρκο για να σταθεροποιηθεί το κεφάλι του. Τον σηκώνουν και τον οδηγούν στο ασθενοφόρο.

Τα πόδια μου έχουν μαρμαρώσει.

Το μυαλό μου έχει πάψει να λειτουργεί.

Τι έχει γίνει Θεέ μου; Τι;

«Κάποιος δικός του;» φωνάζει ένας εκ των δύο ανδρών καθώς κλείνει την μια πόρτα του ασθενοφόρου.

«Η κυρία νομίζω…» μια γυναίκα ακούω να απαντάει.

«Κυρία μου, θα τον συνοδεύσετε;» απευθύνεται σε εμένα. Τι μόλις είπε; «Κυρία μου, πρέπει να φύγουμε το συντομότερο δυνατόν. Θα έρθετε μαζί του;» είναι έντονη η φωνή του.

«Ναι, ναι θα έρθω.» απαντάω καθώς ξυπνάω από όλη αυτή την ζάλη.

Μπαίνουμε μέσα στο ασθενοφόρο και το όχημα ξεκινάει. Ένας από τους δύο νεαρούς αρχίζει να ξεπλένει το ξεραμένο αίμα που υπάρχει στο πάνω μέρος, στα δεξιά του μετώπου του. Μια μεγάλη πληγή αρχίζει να εμφανίζεται. Με μια γάζα, την καλύπτει. Σε όλη την διαδρομή του κρατάω το χέρι. Είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω για αυτόν, μετά από όλα αυτά.

Πρέπει να πάρω τηλέφωνο. Πρέπει να ενημερώσω κάποιον. Αυτό είναι το σωστό. Βγάζω με τρεμάμενα χέρια το κινητό μου τηλέφωνο, πληκτρολογώ τον αριθμό της μητέρας μου και αμέσως αυτό καλεί. Περιμένω κάποια δεύτερα, ώσπου, η φωνή της να αντηχήσει στην άλλη άκρη του ακουστικού.