အမြောက်စာခံအတုအယောင်သခင်လေးကပြန်လည်မွေးဖွားပြီးတဲ့နောက်မှာထိတ်လန့်သွားရပြီ

Chapter- 71.2

ရှန်ယုံးက ပုံမှန်အချိန်တွေလို အေးစက်ပြီးခံစားချက်မဲ့နေတာမျိုး နည်းနည်းမှမရှိဘဲနဲ့ ရင်းနှီးနွေးထွေးစွာနဲ့ သဘောတူလိုက်တယ် "ကောင်းပြီ"

ရှန်ရှင်းဆွေ့ အပြုံးလေးနဲ့ သူ့ကိုကူပြီးဝတ်ပေးလိုက်တယ်။

အမဲရောင်နာရီကို ဝတ်ဆင်လိုက်ပြီးနောက် ရှန်ယုံးမျက်နှာပေါ်မှာ အပြုံးလေးထွက်ပေါ်လာရတယ်။ သူက အင်္ကျီလက်တွေကိုတောင် အပေါ်ခေါက်တင်လိုက်ပြီး အသံနိမ့်နိမ့်နဲ့ပြောလိုက်တယ် "အဖေအရမ်းကြိုက်တယ် ကျေးဇူးပါဆွေ့ဆွေ့"

ရှန်ရှင်းဆွေ့ "ကျေးဇူးတင်ဖို့မလိုပါဘူး အဖေကြိုက်တယ်ဆိုရင် ကောင်းတာပေါ့"

ရှန်မင်လောင်က တစ်ချိန်လုံး တိတ်တဆိတ်စောင့်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

ဒါပေမဲ့ ကံကောင်းစွာနဲ့ သူ့အလှည့်ရောက်လာခဲ့ပြီဖြစ်တယ်။ ရှန်ရှင်းဆွေ့ ဘူးလေးတစ်ခုပိုက်ပြီး သူ့ဘေးနားရောက်လာခဲ့တယ်။ ဒီဘူးလေးက ကြည့်ရတာအရမ်းသေးပုံရပေမဲ့ အရမ်းလည်းအနုစိတ်ပုံရတယ်။ ဖွင့်လိုက်ချိန်မှာ တွေ့လိုက်ရတာက မျက်မှန်တစ်လက်ဖြစ်တယ်။

ရှန်ရှင်းဆွေ့ အသံတိုးတိုးနဲ့ပြောလိုက်တယ် "အရင်နေ့တုန်းက တာ့ကောရဲ့မျက်မှန်ပါဝါသိရဖို့ မားမားဆီသွားမေးလိုက်တာ ကောမှာ ဘာမှမလိုအပ်လောက်ဘူးဆိုတာ ကျွန်တော်သိတယ် မျက်မှန်ကတော့ ပုံမှန်လဲတပ်တာလေ အဲ့တာကြောင့် ကျွန်တော်ကောအတွက် မျက်မှန်တစ်လက်လုပ်ပေးချင်ခဲ့တာ ဒီမျက်မှန်ဆိုင်က ဖုလောင်ရှီးညွှန်းပေးတာလေ သူပြောတာက ဒီလိုဆိုကောပိုပြီး အသားကျလိမ့်မယ်ဆိုလို့"

ဖုကျင်းရှောင်း သူ့ကိုဂျင်းထည့်ပေးလိုက်မှန်း ရှန်မင်လောင်သိလိုက်လေတယ်။

သူ့ရဲ့မျက်မှန်တွေအားလုံးက သီးသန့်မှာထားတာတွေချည်းပဲဖြစ်တယ်။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မှာနေကျမျက်မှန်ဆိုင်ရှိမတဲ့လဲ။

ဒါပေမဲ့ ရှန်ရှင်းဆွေ့လက်ထဲက ရွှေဘောင်ကွတ်မျက်မှန်ကိုင်းလေးက အလွန်လှပလေတယ်။ ပြီးတော့ လက်ရာကလည်း အနုစိတ်လှတယ်။ စေတနာအပြည့် သုံးထားတယ်ဆိုတာ ကြည့်လိုက်တာနဲ့ သိသာလေတယ်။