"အာ့~~ဟာ့ ! "
လှုပ်ရှားမှုကိုတစ်ချက်ချင်း အရှိန်တင်လိုက်ပြီးနောက် အထဲမှာပြီးချင်လာတာကြောင့် ဆက်တိုက်အဝင်အထွက်ပြုတော့ ဂျောင်ကုရဲ့လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းတွေကိုငုံခဲလာတဲ့ငယ်...။ လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကို အိပ်ယာခင်းပေါ်ပူးကပ်ကာ ဆက်တိုက်ထိုးသွင်းတော့ အိပ်ယာထက်ကျောကော့ကာ လူးလွန့်နေတဲ့ခန္တာလေးက နှင်းဆီပွင့်ဖက်တွေကြား လှချင်တိုင်းလှနေ၏...။
"ထုတ်ပေးတော့"
အတွင်းထဲကနေ နွေးကနဲခံစားချက်ကြောင့် မောင့်ဆန္ဒတွေပြီးမြောက်ကြောင်း သိလိုက်ပေမယ့် အခုထိမောင်က ထယ်ယောင်းဆီကမခွာ...။
"ငယ်နာနေလား"
"ဟင့်အင်း သိပ်မနာပါဘူး"
"ဒါဆို လေးဘက်ထောက်ပေးဦး
မောင်မဝသေးဘူး"
ထယ်ယောင်းရဲ့အဖြေကိုပင်မစောင့်တော့ ခန္တာကိုယ်ကိုဆွဲလှည့်ကာ လေးဘက်ထောက်အနေအထားဖြစ်အောင်ဆွဲယူကာ ခါးကိုဆွဲပွေ့လိုက်တဲ့မောင်ကြောင့် ဒီအနေအထားကြီးကို ထယ်ယောင်းရှက်လာသည်...။
တင်သားစိုင်အိအိလေးနှစ်ခုကို ဆွဲဆုပ်ကာနယ်တော့ ဆူပွပွပန်းနုရောင်အပေါက်ငယ်က သူ့ကိုတိုးဝင်ဖို့ဖိတ်ခေါ်နေသလို...။ ဂျောင်ကုလက်ချက်ကြောင့်နီရဲပြီး အဝလေးထဲကနေ အရည်တစ်ချို့စီးကျလို့နေတာကိုကြည့်ပြီး မာန်မကျသေးတဲ့ကိုယ့်အကောင်က ပို hard လာသည်...။
"အား~~နွေးလိုက်တာငယ်ရယ် !"
တဆုံးထိတိုးဝင်ပစ်ရင်း ခါးကနေဆုပ်ကိုင်ကာ ဆက်တိုက်ဆောင့်ပစ်တော့ အော်သံလေးတွေက အဆက်မပြတ်...။
"အာ့~~မောင်
အဲ့နေရာ~~အင့်"
ပထမတစ်ကြိမ်ဆက်နွယ်ခဲ့မှုမှာ နာကျင်မှုကြောင့် သာယာမှုမရလိုက်ပေမယ့် ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ ထယ်ယောင်းအသံတွေ မရှက်တမ်းထုတ်ငြီးမိတဲ့အထိ...။ ပင်လယ်ရဲ့လှိုင်းဒဏ်ကြောင့် လူးလွန့်နေရတဲ့ လှေတစ်စင်းလို...။ လူက မိုးပေါ်ရောက်သွားလိုက် ပြန်ပြီးပြုတ်ကျလာလိုက်နဲ့ ရင်ဘတ်ထဲခံစားချက်မျိုးစုံဖြင့်...။ မောင့်အရာက ထယ်ယောင်းရဲ့ သာယာမှုရှိတဲ့နေရာလေးကိုထိမိတိုင်း လူကတုန်သွားတာဖြစ်ပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ ခေါင်းအုံးနဲ့မျက်နှာအပ်ကာ အော်ငြီးရတဲ့ကိုယ့်အဖြစ်...။
YOU ARE READING
~~STRING~~ (Completed)
Romanceအိမ်ထောင်တစ်ခုထူထောင်ရတယ်ဆိုတာ နိုင်ငံလေးတစ်နိုင်ငံကို ထူထောင်ရတာနဲ့တူတယ်~~ ယုံကြည်မှုဆိုတဲ့ ကော်လေးနဲ့ကပ်ထားနိုင်မှ အဲ့ဒီအိမ်ထောင်ရေးက ခိုင်မြဲတာတဲ့~~ အတွေ့တွေ အငွေ့တွေဆိုတာ နေရောင်လာရင် ပျောက်တဲ့နှင်းလိုပါပဲ~~ တကယ်တမ်းစစ်မှန်တဲ့ ခိုင်မြဲမှုဆိုတာ မ...
Part - 49 (Final)
Start from the beginning
