(Unicode)
နွေးအိနေတဲ့ခန္တာကိုယ်လေးဟာ သူ့လက်ထဲမှာ ညံ့သက်ပျော်ဝင်လို့နေသည်...။ မွေ့ယာထက် အတင်းဖိချုပ်ကာ နမ်းမဝတဲ့မျက်နှာနုနုကလေးကို ကိုယ့်အနမ်းတွေဖြန့်ကျဲတော့ ငိုသံစွက်တဲ့ညည်းသံတိုးသဲ့သဲ့ကလေးက သူ့စိတ်ကိုအဆုံးအစမဲ့ကာ အရိုင်းဆန်စေလာတဲ့အထိ...။
အလှတရားတွေဖုံးကွယ်ထားတဲ့ မမြင်အပ်တဲ့နေရာကို ကိုယ့်လက်တွေကျူးကျော်ကာ အဝတ်တွေကိုဖယ်ရှားမိတော့ တားမြစ်သံတိုးတိုးလေးက သူ့နားထဲမကြားတစ်ချက်ကြားတစ်ချက်...။ 'ဟင့်အင်း'တဲ့...။ ဘယ်တုန်းကရော ငြင်းဆန်လို့ရခဲ့ဖူးလို့လဲ...။
ဖြူဆွတ်ကာ နို့ရည်လိုဖြူဖွေးတဲ့ရင်အုပ် နဲ့လည်တိုင်ကျော့ကျော့ကလေးထက် ကိုယ့်ပိုင်ဆိုင်မှုအမှတ်အသားတွေ တံဆိပ်တပ်မိတော့ သူ့ရင်ဘတ်ကို တွန်းကန်လာတဲ့လက်ကလေးတွေ...။ မသိကျိုးကျွံပြုရင်းမှ အပြာရောင်အချစ်ညလေးကို ခရီးဆက်မိတော့ ငိုရှိုက်သံတစ်စွန်းတစ်စလေးက ဂျောင်ကုကိုခရီးဆက်ဖို့ ပိုပြီးတွန်းအားပေးလိုက်သလိုပဲ...။
ခန္တာကိုယ်ဟာ လေဟုန်စီးနေရသလို သိမ့်ခနဲ ငြိမ့်ခနဲ...။ နွေးထွေးမှုလေးရှိရာဆီ အကြိမ်ကြိမ်အခါခါတိုးဝင်မိရင်းမှ ပန်းတိုင်ကိုမရောက်လှမ်းနိုင်ပဲ ထပ်ခါထပ်ခါလိုချင်တောင့်တမိတဲ့အထိ...။
မျက်ဝန်းတွေကို ဖိပိတ်ချထားတယ်ဆိုပေမယ့် ပါးပြင်နုနုထက်ဖြတ်စီးသွားတဲ့ မျက်ရည်စက်တွေကို သူ့အနမ်းတွေနဲ့ချော့မြှူရင်းမှ နှာခေါင်းထဲတိုးဝင်လာတဲ့ ချိုအီအီရနံ့ကလေးတစ်ခု...။ တဆတ်ဆတ်တုန်ရီနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသေးသေးလေးကို ဖိနမ်းရင်းမှ စိတ်ထဲမှာလည်းမတင်မကျ...။
တကယ်မဟုတ်ပဲ အိပ်မက်သာဖြစ်နေခဲ့ရင်~~~
ဒီသာယာမှုလေးကို အဆုံးအရှုံးမခံနိုင်တဲ့သူ့စိတ်...။ ကလေးတစ်ယောက်လို ပွေ့ပိုက်ယုယနေမိတဲ့သူဟာ အိပ်မက်ထဲက နတ်သားလေးမဟုတ်ပဲ သူ့ရဲ့အကြင်သူ ကလေးတွေရဲ့အဖေဖြစ်တဲ့ ကင်မ်ထယ်ယောင်းဆိုတဲ့သူ...။
*ကိုယ့်ကို လွှတ်ပေး*
*ဟင့်အင်း~~အဲ့လိုအတင်းအကြပ်မလုပ်ပါနဲ့*
YOU ARE READING
~~STRING~~ (Completed)
Romanceအိမ်ထောင်တစ်ခုထူထောင်ရတယ်ဆိုတာ နိုင်ငံလေးတစ်နိုင်ငံကို ထူထောင်ရတာနဲ့တူတယ်~~ ယုံကြည်မှုဆိုတဲ့ ကော်လေးနဲ့ကပ်ထားနိုင်မှ အဲ့ဒီအိမ်ထောင်ရေးက ခိုင်မြဲတာတဲ့~~ အတွေ့တွေ အငွေ့တွေဆိုတာ နေရောင်လာရင် ပျောက်တဲ့နှင်းလိုပါပဲ~~ တကယ်တမ်းစစ်မှန်တဲ့ ခိုင်မြဲမှုဆိုတာ မ...
