"ဟင့်အင်း~~မလုပ် ! "
ညဝတ်အင်္ကျီကြယ်သီးတွေအပေါ် ကျူးကျော်လာတဲ့မောင့်လက်တွေကို အုပ်ကိုင်ကာတားမိမှ ပိုဆိုးသွားရလေသည်...။ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို အတင်းအကြပ် ဆောင့်ဆွဲဖြုတ်ချလိုက်တဲ့သူကြောင့် ထယ်ယောင်းအတင်းရုန်းကန်ကာ ထထိုင်ဖို့်ပြင်လိုက်ပေမယ့် ပြန်တွန်းချခံလိုက်တဲ့ခန္တာကြောင့် အိပ်ယာထဲခေါင်းတွေမိုက်ခနဲ...။
"ဂျွန်~~ဂျွန်! ဂျွန် လိုချင်ရင် ကိုယ်ပေးပါ့မယ်
ကိုယ့်ကို ဒီလို အတင်းအကြပ်မလုပ်ပါနဲ့
ကြောက်တယ်~~ဂျွန်ကပြီးရင် အတင်း
အတင်း~~ကိုယ့်ကို~~အင့် !"
မမြင်အပ်တဲ့အလှတရားလေးတွေကို သူအငမ်းမရငေးကြည့်နေခဲ့ရင်းမှ ရင်အုပ်ဖြူဖြူထက်က ပွင့်ဖက်ကလေးကိုမြင်တော့ အရင်ညတွေက သမီးရဲ့ပူဆာသံလေးကို ဂျောင်ကုနားထဲ ပြန်လည်တိုးဝင်လို့လာခဲ့ရသည်...။ တစ်စုံတစ်ရာကို နားလည်လိုက်တာနဲ့တပြိုင်နက်ထဲမှာပဲ ညဝတ်ဘောင်းဘီလေးကိုဆွဲကိုင်ကာ ဖယ်ရှားဖို့လုပ်တော့ ကြောက်လန့်နေတဲ့တုန်ရီရီအသံတွေက သူ့ရင်ကိုမချိစေခဲ့...။
"မောင့်ကို အဲ့လောက်တောင်ချစ်တာလား ငယ် ! "
ပက်လက်ကလေး ကိုယ်ထားတဲ့အတိုင်းနေရင်းမှ သူကငိုနေတာဖြစ်သည်...။ မျက်နှာလေးကိုအုပ်ကိုင်ကာမေးတော့ ငိုနေရင်းနဲ့မှ ခေါင်းလေးတွေအဆက်မပြတ် ညိမ့်ပြလို့လာလေသည်...။ ဘယ်လောက်ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်သလဲ...။
"ဖြေပါဦး... မောင်ကအသံလေးကြားချင်တာ... မောင့်ကိုစိတ်ကောက်ပါဦး... ဘာလို့အသံတိတ်သွားတာလဲ... မောင်က ငယ့်ဆီကနေ မောင့်ကိုချစ်တယ်လို့
ပြောတဲ့အသံလေးကိုကြားချင်လှပြီ~~ မောင်ဘယ်လောက်အထိ လွမ်းနေရသလဲကွာ"
နူးညံ့တဲ့စကားတွေအပြင် အရင်ကဆို ခင်ဗျားနဲ့ကျွန်တော်လို့် သုံးနှုန်းနေကျသူကလေ...။ အခု အခေါ်အဝေါ်တွေပါပြောင်းပြီး~~။ မောင်~~မောင်တကယ်ပဲ သတိရနေခဲ့ပြီလား...။ တကယ်ပဲ အတိတ်ကိုပြန်ပြီး မောင်က~~။
ပါးပြင်ထက်ထိတွေ့ပွတ်သပ်လာတဲ့ လက်တစ်စုံကြောင့် မျက်ဝန်းတို့အားဖြည်းဖြည်းချင်းဖွင့်ကြည့်တော့ မောင်က ထယ်ယောင်းမျက်နှာကို ငေးစိုက်ကြည့်တာနဲ့ဆုံပြန်တော့ ရင်တွေခုန်လိုက်ရတာအဆက်မပြတ်...။ မျက်ဝန်းထောင့်ကနေစီးကျသွားတဲ့ မျက်ရည်တွေကို တယုတယလိုက်သုတ်ပေးနေတဲ့သူကြောင့် ပိုပြီးအငိုသည်းမိတော့သည်...။
YOU ARE READING
~~STRING~~ (Completed)
Romanceအိမ်ထောင်တစ်ခုထူထောင်ရတယ်ဆိုတာ နိုင်ငံလေးတစ်နိုင်ငံကို ထူထောင်ရတာနဲ့တူတယ်~~ ယုံကြည်မှုဆိုတဲ့ ကော်လေးနဲ့ကပ်ထားနိုင်မှ အဲ့ဒီအိမ်ထောင်ရေးက ခိုင်မြဲတာတဲ့~~ အတွေ့တွေ အငွေ့တွေဆိုတာ နေရောင်လာရင် ပျောက်တဲ့နှင်းလိုပါပဲ~~ တကယ်တမ်းစစ်မှန်တဲ့ ခိုင်မြဲမှုဆိုတာ မ...
Part - 48
Start from the beginning
